रोमी 9
1 म येशू ख्रीष्टमा साँचो भन्दछु । म ढाँट्दिनँ, र मेरो विवेकले पवित्र आत्मामा मसँगै साक्षी दिन्छ,
अवं मसीह मां सच़ ज़ोताईं, झूठ न ज़ोईं, ते मेरो ज़मीर भी पवित्र आत्माई मां गवाही देते।
2 कि मेरो लागि मेरो हृदयमा असाध्य कष्ट र अटुट पीडा छ ।
कि मीं बड़ो दुःखे, ते मेरो दिल लगातार मेरे लोकां केरे लेइ उदास भोते।
3 म इच्छा गर्थें, कि मेरा भाइहरू अर्थात् शरीरअनुसार आफ्नै जातिका खातिर म आफैँचाहिँ श्रापित होऊँ र ख्रीष्टबाट अलग गरिऊँ ।
किजोकि मेरे यहूदी ढ्ला ते बेइनां केरे लेइ, अवं हमेशारे लेइ श्रापित भोथो ते मसीह करां अलग भोथो अगर तैन इस वजाई सेइं तैन मुक्ति मैलती।
4 तिनीहरू इस्राएलीहरू हुन् । धर्मपुत्र हुने अधिकार, महिमा, करारहरू, व्यवस्थाको उपहार, परमेश्वरको आराधना र प्रतिज्ञाहरू उनीहरूकै हुन् ।
तैना इस्राएलिन; ते तैना परमेशरेरे लेपलक बच्चे भोनेरे लेइ च़ुनोरेन, ते परमेशरेरे अपनि महिमा तैन पुड़ बांदी की। ते तैनी तैस सेइं करार कियो, ते तैन मूसेरो कानून दित्तो। ते तैनी तैन अपनि आराधना ते अपने खूबसूत वादे पूरे केरनेरे लेइ हासिल केरनेरो मौको दित्तो।
5 ख्रीष्टको शरीरअनुसार ख्रीष्ट आउनुभएका पुर्खाहरू तिनीहरूकै हुन् । उहाँ नै सबैका परमेश्वर हुनुहुन्छ । सदासर्वदा उहाँको प्रशंसा भइरहोस् । आमेन । (aiōn g165)
अब्राहम, इसहाक ते याकूब तैन केरे दादे पड़दादे थिये, ते मसीह भी जिसमेरे लिहाज़े सेइं तैने मरां अव, तै परमेशरे ते सेब्भन करां बाए ज़ै सेब्भन पुड़ राज़ केरते, तैसेरी महिमा हमेशा भोती राए। आमीन। (aiōn g165)
6 तर यो परमेश्वरका प्रतिज्ञाहरू चुकेकोजस्तो होइन, किनकि इस्राएलका सबै साँचो रूपमा इस्राएलका होइनन् ।
पन इन नईं, कि परमेशरेरू वचन टलू कि, सारे ज़ैना इस्राएलेरे वंशन, तैना सब सच़्च़े इस्राएली नईं।
7 न त अब्राहामका सबै सन्तानहरू साँचो रूपमा उनका सन्तानहरू नै हुन् । तर, “इसहाकबाट नै तेरा सन्तानहरू भनिनेछन् ।”
ते न अब्राहमेरे वंश मां ज़र्म भोने सेइं सब परमेशरेरे बच्चे भोन। पन पवित्रशास्त्रे मां परमेशर अब्राहमे सेइं ज़ोते, “ज़ैना इसहाकेरे वंशे मरां पैदा भोले तैन्ने तेरू वंश मन्नू गालू।”
8 अर्थात् शरीरबाट जन्मेका सन्तानहरू परमेश्वरका सन्तानहरू होइनन् । तर प्रतिज्ञाका सन्तानहरू नै सन्तानहरूका रूपमा गनिन्छन् ।
मतलब ज़ैना कुदुरती तरीके सेइं ज़र्म घिन्तन तैना परमेशरेरे बच्चे नईं, पन सिर्फ वादेरे बच्चे अब्राहमेरे बच्चे गने गातन।
9 किनकि प्रतिज्ञाको वचन यही हो, “म यही समयमा आउनेछु र सारालाई एउटा छोरो दिइनेछ ।”
किजोकि वादेरू वचन इने, “अवं एग्री साल इस वक्ते फिरी एज्जेलो, ते सारारू अक मट्ठू भोनूए।”
10 यति मात्र होइन, तर रिबेका पनि एक जना व्यक्ति अर्थात् हाम्रा पिता इसहाकबाट गर्भवती भएपछि–
ते सिर्फ एन नईं, पन ज़ेइस रिबका भी एक्की सेइं मतलब इसहाके सेइं दोज़ींती थी ते तैसेरे पेटे मां दूई बच्चे थिये।
11 किनकि सन्तानहरू अझ जन्मेका थिएनन् र उनीहरूले कुनै असल वा खराब केही गरेका थिएनन्, ताकि परमेश्वरको उद्देश्य कर्महरूका कारण होइन, तर बोलाउनुहुनेको कारणले चुनाउअनुसार ठहरियोस् भनेर
ते हेजू तगर तैना बच्चे न थिये ज़र्मोरो, ते न तैनेईं रोड़ू या बुरू कियेरू थियूं, कि परमेशरे रिबका सेइं ज़ोवं, तेरू बड्डू मट्ठू निकड़ेरी सेवा केरेलू। परमेशरे एन एल्हेरेलेइ ज़ोवं कि एन हिराए, कि तै अपनि मेर्ज़ी सेइं फैसले केरते ते इन तैन मट्ठां केरे रोड़ां या बुरे कम्मां केरे वजाई सेइं न थियूं।
12 तिनलाई यसो भनियो, “जेठोले कान्छोको सेवा गर्नेछ ।”
13 जस्तो लेखिएको थियो, “मैले याकूबलाई प्रेम गरेँ, तर एसावलाई घृणा गरेँ ।”
ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, “मीं याकूबे सेइं प्यार कियो, पन एसावेरो इन्कार कियो।”
14 त्यसो हो भने, हामी के भनौँ त? के परमेश्वरसित अधार्मिकता छ त? कहिल्यै यस्तो नहोस् ।
ते अस कुन ज़ोम, कि परमेशर बेइन्साफे कि तै ज़ैस चाते च़ुनते? नईं, कधे नईं!
15 किनकि उहाँ मोशालाई भन्नुहुन्छ, “जसमाथि म दया देखाउन चाहन्छु, त्यसमाथि म दया देखाउँछु, र जसमाथि म करुणा देखाउन चाहन्छु, त्यसमाथि म करुणा देखाउँछु ।”
किजोकि परमेशर मूसे सेइं ज़ोते, “अवं ज़ैस केन्ची पुड़ दया केरनि चैई, तैस पुड़ दया केरेलो ते ज़ैस पुड़ तरस केरनो चैई तैस पुड़ तरस केरेलो।”
16 त्यसैले, यो इच्छा गर्नेको कारणले होइन, न त दौडनेको कारणले नै हो, तर दया देखाउनुहुने परमेश्वरको कारणले नै हो ।
एल्हेरेलेइ परमेशर तैस च़ुनेलो ज़ैस पुड़ तै दया हिरानी चाते; तैसेरी इच्छा लोक ज़ैन चातन या केरनेरी कोशिश केरतन तैस पुड़ निर्भर नईं।
17 किनकि धर्मशास्त्रले फारोलाई भन्छ, “यही उद्देश्यको निम्ति मैले तँलाई खडा गरेँ, ताकि मैले तँमा मेरो शक्ति प्रदर्शन गर्न सकूँ, र सारा पृथ्वीमा मेरो नाउँ घोषणा गरियोस् ।”
किजोकि पवित्रशास्त्रे मां परमेशरे मिस्रेरे राज़े फ़िरौन सेइं ज़ोवं, “मीं तू एल्हेरेलेइ राज़ो बनोरोस, कि तीं मां अपनि शक्ति हिरेईं, ते मेरे नंव्वेरो प्रचार सैरी ज़मीनी पुड़ भोए।”
18 त्यसैले, परमेश्वरले जसलाई इच्छा गर्नुहुन्छ त्यसलाई दया गर्नुहुन्छ र जसलाई इच्छा गर्नुहुन्छ त्यसलाई कठोर पनि बनाउनुहुन्छ ।
ते ज़ैस पुड़ तै चाते, तैस पुड़ दया केरते; ते ज़ैस चाते ढीठ केरते।
19 तब तिमीहरूले मलाई भन्नेछौ, “उहाँले किन अझ पनि गल्ती नै भेट्टाउनुहुन्छ त?”
ते किछ लोक मीं सेइं ज़ोले, “अगर एन्च़रे, त फिरी परमेशर केन्च़रे फैसलो केरि बटते कि अस गलत आम? एल्हेरेलेइ कोई भी तैस ज़ैन तै चाते केरने करां न रोकी बटे।”
20 त्यसको विपरीत, हे मानिस, परमेश्वरको विरुद्धमा जवाफहरू दिने तिमी को हौ? के आकार दिइएको थोकले आकार दिनेलाई यसो भन्छ, “तिमीले मलाई किन यस्तो बनाएको?”
हे मैन्हु, तू कौन आस, ज़ै तू परमेशरे सेइं बेंस केरतस? कुन बानोरी चीज़ बनाने बाले सेइं ज़ोई बटतीए, “तीं अवं एरी किजो बनाई?”
21 के कुमालेसित उही माटोको डल्लोबाट विशेष प्रयोगको निम्ति प्रयोग गरिने भाँडो र दैनिक प्रयोगको निम्ति प्रयोग गरिने भाँडो बनाउने अधिकार हुँदैन र?
कुन कुम्हारे मित्ती पुड़ अधिकार नईं, कि एक्की लुनदे मरां, अक भांड आदरारे लेइ बनाए, ते होरू नरादराए लेइ बनाए?
22 परमेश्वरले नै उहाँको क्रोध प्रकट गर्न र विनाशको निम्ति तयार पारिएका भाँडाहरूलाई निकै धैर्यसाथ सहिरहने इच्छा गरिरहनुभएको छ भने के त?
(परमेशरे अपने बनावरो लोकन सेइं ज़ैन तै चाए तैन केरनेरो अधिकारे) ज़ैना नाश भोनेरे काबल थिये, तैन केरे खलाफ परमेशर अपनो क्रोध हिरानो ते अपनि सामर्थ बांदी केरनेरी चातो थियो, पन तैसेरे बदले मां तैनी सबर की।
23 यदि उहाँले पहिलेबाट नै महिमाको निम्ति तयार पार्नुभएको दयाका भाँडाहरूमाथि उहाँको महिमा प्रकट गर्न यसो गर्नुभएको हो भने के त?
(तैनी एन कियूं) किजोकि तै हिरानू चातो थियो (मसीहेरे मौतरे बलिदानेरे ज़िरिये) तै केत्रो महान आए, ज़ैखन तै तैन लोकन पुड़ दया केरते ज़ैना तैनी अपनि महिमा मां शामिल भोने लेइ च़ुनोरेन।
24 यदि उहाँले यो हाम्रो निम्ति अर्थात् यहूदीहरूबाट मात्र होइन, तर गैरयहूदीहरूबाट बोलाउनुभएकाहरूका निम्ति यो गर्नुभएको हो भने के त?
मतलब असन पुड़ ज़ैना तैने न सिर्फ यहूदन मरां बल्के गैर कौमन मरां भी च़ुने।
25 जसरी उहाँ होशेको पुस्तकमा भन्नुहुन्छ, “जो मेरा मानिसहरू थिएनन्, म तिनीहरूलाई मेरा मानिसहरू भन्नेछु, र जो प्रिय थिएनन् तिनलाई प्रिय भन्नेछु ।
ज़ेन्च़रे तै होशे नेबेरे किताबी मां ज़ोते, “ज़ैना मेरे लोक न थी, तैन अवं अपने लोक ज़ोलो। ते ज़ैना लोक मेरे ट्लारे न थिये, तैन जो ट्लारे ज़ोइलो।
26 र त्यस्तो हुनेछ, कि जहाँ तिनीहरूलाई भनियो, ‘तिमीहरू मेरा मानिसहरू होइनौ’, त्यहाँ तिनीहरू ‘जीवित परमेश्वरका छोराहरू’ भनिनेछन् ।”
ते तैस्से ठैरी ज़ैड़ी परमेशरे ज़ोरू थियूं, तुस मेरे लोक नईं, तैस्से ठैरी ज़ींतो परमेशर तैन ज़ोलो तुस मेरे बच्चे।”
27 यशैया इस्राएलको विषयमा भन्छन्, “यदि इस्राएलका सन्तानहरूको सङ्ख्या समुद्रको बालुवाजत्ति थिए भने बचाइएकाहरू बाँकी रहेकाहरू मात्र हुनेछन् ।
ते यशायाह नबी इस्राएली लोकां केरे बारे मां ज़ोते, “चाए इस्राएलेरी कुटमेरी गिनती समुद्रेरे किनारे रेतरी ज़ेरि बड़ी जादे भोली फिर भी तैन मरां थोड़े बच़ेले।
28 किनभने प्रभुले आफ्नो वचन पृथ्वीमा चाँडै र पूर्ण रूपमा पुरा गर्नुहुनेछ,
किजोकि प्रभु जल्दी दुनियारे सेब्भी लोकां केरो सेखती सेइं इन्साफ केरेलो।”
29 अनि यशैयाले अगाडि नै भने, “यदि सेनाहरूका प्रभुले हाम्रा निम्ति सन्तानहरू छोड्नुभएको थिएन भने, हामी सदोम र गमोराजस्ता हुने थियौँ ।”
ज़ेन्च़रे यशायाह नेबे पेइलू भी ज़ोरू थियूं, “कि सर्वशक्तिमान परमेशरे इश्शे लेइ इश्शू वंश न बाच़ाथो, त अस सदोम ते अमोरा नगरां केरे ज़ेरे भोने थिये, ज़ैना परमेशरे पूरे तरीके सेइं बरबाद कियां।”
30 त्यसो भए, हामी के भनौँ त? गैरयहूदीहरू जसले धार्मिकतालाई पछ्याइरहेका थिएनन्, तिनीहरूले धार्मिकता अर्थात् विश्वासद्वारा आउने धार्मिकता प्राप्त गरे ।
ते अस कुन ज़ोम? इन कि ज़ैना गैर कौमां केरे लोक ज़ैना धार्मिकता न थी तोपते, तैनेईं धार्मिकता हासिल की, मतलब तै धार्मिकता ज़ै विश्वासे सेइं आए।
31 तर इस्राएलीहरू, जो व्यवस्थाको धार्मिकताको पछि लागे, तिनीहरू यसमा आइपुगेनन् ।
पन इस्राएली लोक मूसेरो कानून मेन्तां परमेशरेरे करां धर्मी ज़ुवानू चाते थिये, पन तैन न भोइ बटु।
32 किन पाएनन् त? किनकि तिनीहरूले विश्वासद्वारा खोजेनन्, तर कर्मद्वारा खोजे । तिनीहरू ठेस लाग्ने ढुङ्गामा ठेस खाए,
किजो नईं? एल्हेरेलेइ कि तैना विश्वासे सेइं नईं, पन मूसेरो कानून मेन्तां धर्मी भोनेरी कोशिश केरते थिये, तैनेईं तैस ठोकर खानेबाले घोड़े सेइं ठोकर खाइ।
33 जस्तो लेखिएको छ, “हेर, मैले सियोनमा एउटा ठेस लाग्ने ढुङ्गा र चोट लाग्ने चट्टान राख्दै छु । जसले यसमा विश्वास गर्छ त्यो लज्जित हुनेछैन ।”
ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए; “तका अवं सिय्योने मां अक ठेस लानेबालो घोड़, ते ठोकर खाने बाली चट्टान रखताईं; ते ज़ै तैस पुड़ विश्वास केरेलो, तै शरमिन्दा न भोलो।”
