रोमी 12
1 यसकारण, भाइहरू हो, परमेश्वरको कृपाद्वारा म तिमीहरूलाई बिन्ती गर्दछु, कि आ-आफ्ना शरीरलाई पवित्र र परमेश्वरमा ग्रहणयोग्य जिउँदो बलिको रूपमा अर्पण गर । यो नै तिमीहरूको उचित सेवा हो ।
ഹേ ഭ്രാതര ഈശ്വരസ്യ കൃപയാഹം യുഷ്മാൻ വിനയേ യൂയം സ്വം സ്വം ശരീരം സജീവം പവിത്രം ഗ്രാഹ്യം ബലിമ് ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ സമുത്സൃജത, ഏഷാ സേവാ യുഷ്മാകം യോഗ്യാ|
2 यस संसारको ढाँचाअनुसार नचल, तर आफ्नो मनलाई नयाँ बनाई पूर्ण रूपमा परिवर्तित होओ । परमेश्वरको असल, ग्रहणयोग्य र सिद्ध इच्छा के हो भनी जान्न यसो गर । (aiōn g165)
അപരം യൂയം സാംസാരികാ ഇവ മാചരത, കിന്തു സ്വം സ്വം സ്വഭാവം പരാവർത്യ നൂതനാചാരിണോ ഭവത, തത ഈശ്വരസ്യ നിദേശഃ കീദൃഗ് ഉത്തമോ ഗ്രഹണീയഃ സമ്പൂർണശ്ചേതി യുഷ്മാഭിരനുഭാവിഷ്യതേ| (aiōn g165)
3 किनभने मलाई दिइएको अनुग्रहअनुसार म यो कुरा भन्छु, कि तिमीहरूमध्ये कसैले पनि आफूलाई जस्तो ठान्नुपर्ने हो सोभन्दा बढी नठानोस् । बरु, परमेश्वरले हरेकलाई दिनुभएको विश्वासको नापबमोजिम बुद्धिमानी ढङ्गले सोच्नुपर्छ ।
കശ്ചിദപി ജനോ യോഗ്യത്വാദധികം സ്വം ന മന്യതാം കിന്തു ഈശ്വരോ യസ്മൈ പ്രത്യയസ്യ യത്പരിമാണമ് അദദാത് സ തദനുസാരതോ യോഗ്യരൂപം സ്വം മനുതാമ്, ഈശ്വരാദ് അനുഗ്രഹം പ്രാപ്തഃ സൻ യുഷ്മാകമ് ഏകൈകം ജനമ് ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|
4 किनभने हाम्रो एउटा शरीरमा धेरै अङ्गहरू छन्, तर अङ्गहरूको काम एउटै हुँदैन ।
യതോ യദ്വദസ്മാകമ് ഏകസ്മിൻ ശരീരേ ബഹൂന്യങ്ഗാനി സന്തി കിന്തു സർവ്വേഷാമങ്ഗാനാം കാര്യ്യം സമാനം നഹി;
5 त्यसरी नै, हामीहरू जो धेरै छौँ ख्रीष्टमा एउटै शरीर हौँ, र हामी सबै एक-अर्काका अङ्गहरू हौँ ।
തദ്വദസ്മാകം ബഹുത്വേഽപി സർവ്വേ വയം ഖ്രീഷ്ടേ ഏകശരീരാഃ പരസ്പരമ് അങ്ഗപ്രത്യങ്ഗത്വേന ഭവാമഃ|
6 हामीलाई दिइएको अनुग्रहअनुसार हामीसँग फरक-फरक वरदानहरू छन् । यदि कसैको वरदान अगमवाणी हो भने, उसको विश्वासको परिमाणअनुसार गरोस् ।
അസ്മാദ് ഈശ്വരാനുഗ്രഹേണ വിശേഷം വിശേഷം ദാനമ് അസ്മാസു പ്രാപ്തേഷു സത്സു കോപി യദി ഭവിഷ്യദ്വാക്യം വദതി തർഹി പ്രത്യയസ്യ പരിമാണാനുസാരതഃ സ തദ് വദതു;
7 यदि कसैको वरदान सेवाको हो भने, त्यसले सेवा गरोस् । यदि कसैसँग सिकाउने वरदान छ भने, त्यसले सिकाओस् ।
യദ്വാ യദി കശ്ചിത് സേവനകാരീ ഭവതി തർഹി സ തത്സേവനം കരോതു; അഥവാ യദി കശ്ചിദ് അധ്യാപയിതാ ഭവതി തർഹി സോഽധ്യാപയതു;
8 यदि कसैको वरदान उत्साह दिने हो भने, त्यसले उत्साह देओस् । यदि कसैको वरदान दिने छ भने, त्यसले उदारतासाथ गरोस् । यदि कसैको वरदान अगुवाइ गर्ने हो भने, त्यसले होसियारीसाथ गरोस् । यदि कसैको वरदान दया गर्ने हो भने, त्यसले यो प्रसन्न भएर गरोस् ।
തഥാ യ ഉപദേഷ്ടാ ഭവതി സ ഉപദിശതു യശ്ച ദാതാ സ സരലതയാ ദദാതു യസ്ത്വധിപതിഃ സ യത്നേനാധിപതിത്വം കരോതു യശ്ച ദയാലുഃ സ ഹൃഷ്ടമനസാ ദയതാമ്|
9 प्रेम निष्कपट होस् । जे खराब छ, त्यसलाई घृणा गर; जे असल छ, त्यसमा लागिरहो ।
അപരഞ്ച യുഷ്മാകം പ്രേമ കാപട്യവർജിതം ഭവതു യദ് അഭദ്രം തദ് ഋതീയധ്വം യച്ച ഭദ്രം തസ്മിൻ അനുരജ്യധ്വമ്|
10 दाजुभाइहरूबिच हुने प्रेमको सम्बन्धमा चाहिँ एक-अर्काप्रति स्नेही बन । आदर गर्ने सम्बन्धमा एक-अर्कालाई आदर गर ।
അപരം ഭ്രാതൃത്വപ്രേമ്നാ പരസ്പരം പ്രീയധ്വം സമാദരാദ് ഏകോഽപരജനം ശ്രേഷ്ഠം ജാനീധ്വമ്|
11 लगनशीलताको सम्बन्धमा नहिच्किचाओ । आत्माको सन्बन्धमा उत्सुक होओ । प्रभुको सम्बन्धमा उहाँको सेवा गर ।
തഥാ കാര്യ്യേ നിരാലസ്യാ മനസി ച സോദ്യോഗാഃ സന്തഃ പ്രഭും സേവധ്വമ്|
12 तिमीहरूमा भएको भविष्यप्रतिको निश्चयताको बारेमा आनन्द मनाओ । दुःखमा धैर्य गर । निरन्तर प्रार्थना गर्दै रहो ।
അപരം പ്രത്യാശായാമ് ആനന്ദിതാ ദുഃഖസമയേ ച ധൈര്യ്യയുക്താ ഭവത; പ്രാർഥനായാം സതതം പ്രവർത്തധ്വം|
13 विश्वासीहरूका खाँचाहरूमा बाँड-चुँड गर । अतिथि सत्कारको निम्ति धेरै उपायहरूको खोजी गर ।
പവിത്രാണാം ദീനതാം ദൂരീകുരുധ്വമ് അതിഥിസേവായാമ് അനുരജ്യധ്വമ്|
14 तिमीहरूलाई सताउनेहरूलाई आशिष् देओ; श्राप नदेओ ।
യേ ജനാ യുഷ്മാൻ താഡയന്തി താൻ ആശിഷം വദത ശാപമ് അദത്ത്വാ ദദ്ധ്വമാശിഷമ്|
15 आनन्द गर्नेहरूसँग आनन्द मनाओ; रुनेहरूसँग रोओ ।
യേ ജനാ ആനന്ദന്തി തൈഃ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത യേ ച രുദന്തി തൈഃ സഹ രുദിത|
16 एक अर्काप्रति एउटै मनका होओ । अभिमानी तरिकाले नसोच, तर नम्रहरूलाई स्वीकार गर । आफ्नै विचारमा बुद्धिमान् नहोओ ।
അപരഞ്ച യുഷ്മാകം മനസാം പരസ്പരമ് ഏകോഭാവോ ഭവതു; അപരമ് ഉച്ചപദമ് അനാകാങ്ക്ഷ്യ നീചലോകൈഃ സഹാപി മാർദവമ് ആചരത; സ്വാൻ ജ്ഞാനിനോ ന മന്യധ്വം|
17 खराबीको सट्टा खराबी नगर । सबै मानिसको नजरमा असल गर ।
പരസ്മാദ് അപകാരം പ്രാപ്യാപി പരം നാപകുരുത| സർവ്വേഷാം ദൃഷ്ടിതോ യത് കർമ്മോത്തമം തദേവ കുരുത|
18 सम्भव भए, तपाईंको हकमा भएसम्म सबैसँग शान्तिमा बस ।
യദി ഭവിതും ശക്യതേ തർഹി യഥാശക്തി സർവ്വലോകൈഃ സഹ നിർവ്വിരോധേന കാലം യാപയത|
19 प्रिय हो, आफैँले बदला नलेओ, तर परमेश्वरको क्रोधमा छोडिदेओ । किनकि लेखिएको छ, “बदला लिने काम मेरो हो; मैले बदला लिनेछु”, परमप्रभु भन्नुहुन्छ ।
ഹേ പ്രിയബന്ധവഃ, കസ്മൈചിദ് അപകാരസ്യ സമുചിതം ദണ്ഡം സ്വയം ന ദദ്ധ്വം, കിന്ത്വീശ്വരീയക്രോധായ സ്ഥാനം ദത്ത യതോ ലിഖിതമാസ്തേ പരമേശ്വരഃ കഥയതി, ദാനം ഫലസ്യ മത്കർമ്മ സൂചിതം പ്രദദാമ്യഹം|
20 “तर तिम्रो शत्रु भोकाएको छ भने, उसलाई खान देऊ । ऊ तिर्खाएको छ भने, उसलाई पिउन देऊ । किनकि तिमीले यसो गर्यौ भने तिमीले उसको टाउकोमा आगोको भुङ्ग्रो खन्याउनेछौ ।”
ഇതികാരണാദ് രിപു ര്യദി ക്ഷുധാർത്തസ്തേ തർഹി തം ത്വം പ്രഭോജയ| തഥാ യദി തൃഷാർത്തഃ സ്യാത് തർഹി തം പരിപായയ| തേന ത്വം മസ്തകേ തസ്യ ജ്വലദഗ്നിം നിധാസ്യസി|
21 खराबीबाट पराजित नहोओ, तर खराबीलाई भलाइले जित ।
കുക്രിയയാ പരാജിതാ ന സന്ത ഉത്തമക്രിയയാ കുക്രിയാം പരാജയത|
