रोमी 12
1 यसकारण, भाइहरू हो, परमेश्वरको कृपाद्वारा म तिमीहरूलाई बिन्ती गर्दछु, कि आ-आफ्ना शरीरलाई पवित्र र परमेश्वरमा ग्रहणयोग्य जिउँदो बलिको रूपमा अर्पण गर । यो नै तिमीहरूको उचित सेवा हो ।
एल्हेरेलेइ हे ढ्लाव ते बेइनव, अवं तुसन कां परमेशरेरी दया याद केरताईं बिनती केरतां ज़ोताईं, कि अपनि ज़िन्दगी पवित्र, ते ज़ेरू परमेशरे पसंद एइते, बलिदान केरतां च़ाढ़ा; ईए परमेशरेरी आराधना केरनेरो सही तरीको आए।
2 यस संसारको ढाँचाअनुसार नचल, तर आफ्नो मनलाई नयाँ बनाई पूर्ण रूपमा परिवर्तित होओ । परमेश्वरको असल, ग्रहणयोग्य र सिद्ध इच्छा के हो भनी जान्न यसो गर । (aiōn g165)
ते इस दुनियारे तरीके पुड़ न च़ला, पन परमेशर तुश्शी सोच बदलेरे ज़िरिये सेइं तुश्शो चालचलन भी बेदलोए, ताके तुस ज़ानथ कि परमेशर तुसन करां कुन चाते, या ज़ै रोड़ी ते ज़ैन तैस पसंद एइते, ते सिद्ध आए। (aiōn g165)
3 किनभने मलाई दिइएको अनुग्रहअनुसार म यो कुरा भन्छु, कि तिमीहरूमध्ये कसैले पनि आफूलाई जस्तो ठान्नुपर्ने हो सोभन्दा बढी नठानोस् । बरु, परमेश्वरले हरेकलाई दिनुभएको विश्वासको नापबमोजिम बुद्धिमानी ढङ्गले सोच्नुपर्छ ।
किजोकि अवं तैस परमेशरेरे अनुग्रहेरे वजाई सेइं ज़ै मीं मैलो, तुसन मरां हर एक्की सेइं ज़ोताईं, कि ज़ेन्च़रे समझ़ोरू लोड़े, तैस करां कोई भी अपनो आप जादे न समझ़े, यानी कि ज़ेत्रो विश्वास परमेशरे तुसन दित्तोरोए तैसेरे मुताबिक अपने आपे समझ़ा।
4 किनभने हाम्रो एउटा शरीरमा धेरै अङ्गहरू छन्, तर अङ्गहरूको काम एउटै हुँदैन ।
किजोकि ज़ेन्च़रे इश्शे एक्की जिसमे मां बड़े अंगन, ते सेब्भी अंगां केरू अक्कां ज़ेरू कम नईं।
5 त्यसरी नै, हामीहरू जो धेरै छौँ ख्रीष्टमा एउटै शरीर हौँ, र हामी सबै एक-अर्काका अङ्गहरू हौँ ।
तेन्च़रे अस ज़ैना मसीह पुड़ विश्वास केरतम, अस भी तैसेरे जिसमेरे ज़ेरे बने, ते अस तैसेरे अंग आम ते अस एक्की होरि सेइं ज़ुड़ोरेम।
6 हामीलाई दिइएको अनुग्रहअनुसार हामीसँग फरक-फरक वरदानहरू छन् । यदि कसैको वरदान अगमवाणी हो भने, उसको विश्वासको परिमाणअनुसार गरोस् ।
ते ज़ैखन कि तैस अनुग्रहेरे मुताबिक ज़ै परमेशरे असन दित्तोरूए, असन अलग-अलग वरदाना मैलोरन। ते ज़ैस भविष्यिवैनरू वरदान मैलोरूए, तै विश्वासेरे मुताबिक भविष्यिवाणी केरे।
7 यदि कसैको वरदान सेवाको हो भने, त्यसले सेवा गरोस् । यदि कसैसँग सिकाउने वरदान छ भने, त्यसले सिकाओस् ।
अगर सेवा केरनेरू वरदान मैलेरूए, त होरि केरि सेवाई मां लग्गोरो राए, अगर कोई शिखालने बालो भोए, त शिखालने मां लग्गोरो राए।
8 यदि कसैको वरदान उत्साह दिने हो भने, त्यसले उत्साह देओस् । यदि कसैको वरदान दिने छ भने, त्यसले उदारतासाथ गरोस् । यदि कसैको वरदान अगुवाइ गर्ने हो भने, त्यसले होसियारीसाथ गरोस् । यदि कसैको वरदान दया गर्ने हो भने, त्यसले यो प्रसन्न भएर गरोस् ।
अगर तुश्शू वरदान हिम्मत देने बालू भोए त तुसेईं हिम्मत देती लोड़े रावरी, अगर कोन्ची दान देनेरू वरदान मैलोरू भोए तैने खुल्ले दिले सेइं लोड़े दितोरू, अगर केन्ची अगवाई केरनेबालोए, तै जोशे सेइं अगवाई केरे, ते ज़ै दया केरे तै खुशी सेइं दया केरे।
9 प्रेम निष्कपट होस् । जे खराब छ, त्यसलाई घृणा गर; जे असल छ, त्यसमा लागिरहो ।
तुश्शो प्यार सच़्च़ो भोए; बुरैई सेइं नफरत केरा; भलाई केरने मां लग्गोरो राथ।
10 दाजुभाइहरूबिच हुने प्रेमको सम्बन्धमा चाहिँ एक-अर्काप्रति स्नेही बन । आदर गर्ने सम्बन्धमा एक-अर्कालाई आदर गर ।
भाईच़ारेरे प्यारे सेइं एक्की होरि सेइं प्यार केरा; आदरी सेइं होरन एप्पू करां रोड़ो समझ़ा।
11 लगनशीलताको सम्बन्धमा नहिच्किचाओ । आत्माको सन्बन्धमा उत्सुक होओ । प्रभुको सम्बन्धमा उहाँको सेवा गर ।
मेहनत केरने मां आलस न केरा; आत्मिक जोशे सेइं भेरोरे राथ; पूरे दिले सेइं प्रभुएरी सेवा केरते राथ।
12 तिमीहरूमा भएको भविष्यप्रतिको निश्चयताको बारेमा आनन्द मनाओ । दुःखमा धैर्य गर । निरन्तर प्रार्थना गर्दै रहो ।
ज़ै उमीद तुसन आए तैस मां मघन राथ; मुसीबती मां मज़बूत राथ; प्रार्थना केरने मां लगातार लग्गोरो राथ।
13 विश्वासीहरूका खाँचाहरूमा बाँड-चुँड गर । अतिथि सत्कारको निम्ति धेरै उपायहरूको खोजी गर ।
परमेशरेरे लोकन ज़ैन किछ ज़रूरी भोए, तैस मां तैन केरि मद्दत केरा; मेहमानां केरि आदर केरते राथ।
14 तिमीहरूलाई सताउनेहरूलाई आशिष् देओ; श्राप नदेओ ।
अपने सताने बालन बरकत देथ; बरकत देथ फिटकार न देथ।
15 आनन्द गर्नेहरूसँग आनन्द मनाओ; रुनेहरूसँग रोओ ।
आनन्द केरनेबालन सेइं साथी आनन्द केरा, ते लेरां देने बालन सेइं साथी लेरां देथ।
16 एक अर्काप्रति एउटै मनका होओ । अभिमानी तरिकाले नसोच, तर नम्रहरूलाई स्वीकार गर । आफ्नै विचारमा बुद्धिमान् नहोओ ।
एप्पू मांमेइं मेल मलाप रखा; घमण्ड न केरा; गरीब लोकन सेइं साथी साथ रखा; इन न समझ़ा कि तुस बड़े अक्लमन्द आथ।
17 खराबीको सट्टा खराबी नगर । सबै मानिसको नजरमा असल गर ।
बुरैइयरे बदले केन्ची सेइं बुराई न केरा; ध्यान देथ ते तैन्ने केरा ज़ैन गल्लां सेब्भी केरि नज़री मां रोड़िन।
18 सम्भव भए, तपाईंको हकमा भएसम्म सबैसँग शान्तिमा बस ।
ज़ेत्रू भोइ सकते, सेब्भी मैनन् सेइं साथी मेल मलाप रखा।
19 प्रिय हो, आफैँले बदला नलेओ, तर परमेश्वरको क्रोधमा छोडिदेओ । किनकि लेखिएको छ, “बदला लिने काम मेरो हो; मैले बदला लिनेछु”, परमप्रभु भन्नुहुन्छ ।
हे ट्लारव अपनो बदलो न नेथ; पन परमेशरे तुश्शे लेइ बदलो नेने देथ, किजोकि पवित्रशास्त्रे मां प्रभु ज़ोते, “बदलो नेनो मेरू कम्मे, ते अव्वें बदलो देइलो।”
20 “तर तिम्रो शत्रु भोकाएको छ भने, उसलाई खान देऊ । ऊ तिर्खाएको छ भने, उसलाई पिउन देऊ । किनकि तिमीले यसो गर्यौ भने तिमीले उसको टाउकोमा आगोको भुङ्ग्रो खन्याउनेछौ ।”
पन पवित्रशास्त्र ज़ोते “अगर तेरो दुश्मन ढ्लुखोरो त तैस रोट्टी खूवा; अगर ट्लिशोरो भोए, त तैस पानी पीया; किजोकि एरू केरने सेइं तू तैस शरमिन्दो केरतस।”
21 खराबीबाट पराजित नहोओ, तर खराबीलाई भलाइले जित ।
बुरैई करां न हारा पन बुराई भलैई सेइं ज़ींतां।
