< प्रकाश 8 >

1 जब थुमाले सातौँ मोहोर खोल्नुभयो, स्वर्गमा लगभग आधा घण्टा जति सन्‍नाटा छायो ।
അനന്തരം സപ്തമമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം സാർദ്ധദണ്ഡകാലം സ്വർഗോ നിഃശബ്ദോഽഭവത്|
2 त्यसपछि मैले परमेश्‍वरको अगाडि उभिरहेका सात जना स्वर्गदूतलाई देखेँ, र तिनीहरूलाई सातवटा तुरही दिइयो ।
അപരമ് അഹമ് ഈശ്വരസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠതഃ സപ്തദൂതാൻ അപശ്യം തേഭ്യഃ സപ്തതൂര്യ്യോഽദീയന്ത|
3 अर्को स्वर्गदूत आए र सुनको धुपौरो लिएर वेदीको छेउमा उभिए । सिंहासन अगाडि सबै विश्‍वासीका प्रार्थनासँग चढाउनका लागि ती स्वर्गदूतलाई धेरै धूप दिइयो ।
തതഃ പരമ് അന്യ ഏകോ ദൂത ആഗതഃ സ സ്വർണധൂപാധാരം ഗൃഹീത്വാ വേദിമുപാതിഷ്ഠത് സ ച യത് സിംഹാസനസ്യാന്തികേ സ്ഥിതായാഃ സുവർണവേദ്യാ ഉപരി സർവ്വേഷാം പവിത്രലോകാനാം പ്രാർഥനാസു ധൂപാൻ യോജയേത് തദർഥം പ്രചുരധൂപാസ്തസ്മൈ ദത്താഃ|
4 विश्‍वासीहरूका प्रार्थनासँगै धूपको धुवाँ स्वर्गदूतको हातबाट परमेश्‍वरको अगाडि पुग्यो ।
തതസ്തസ്യ ദൂതസ്യ കരാത് പവിത്രലോകാനാം പ്രാർഥനാഭിഃ സംയുക്തധൂപാനാം ധൂമ ഈശ്വരസ്യ സമക്ഷം ഉദതിഷ്ഠത്|
5 स्वर्गदूतले धुपौरो लिए र वेदीबाट आगो भरे । तब तिनले त्यसलाई पृथ्वीमा फ्याँकिदिए, अनि चट्याङ, गडगडाहट, बिजुलीका चमकहरू उत्पन भए र भूकम्प गयो ।
പശ്ചാത് സ ദൂതോ ധൂപാധാരം ഗൃഹീത്വാ വേദ്യാ വഹ്നിനാ പൂരയിത്വാ പൃഥിവ്യാം നിക്ഷിപ്തവാൻ തേന രവാ മേഘഗർജ്ജനാനി വിദ്യുതോ ഭൂമികമ്പശ്ചാഭവൻ|
6 तब सातवटा तुरही भएका सात स्वर्गदूतहरू ती फुक्‍नलाई तयार भए ।
തതഃ പരം സപ്തതൂരീ ർധാരയന്തഃ സപ്തദൂതാസ്തൂരീ ർവാദയിതുമ് ഉദ്യതാ അഭവൻ|
7 पहिलो स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुके र त्यहाँ असिना र रगत मिसिएको आगो आयो । यसलाई तल पृथ्वीमा फालियो । यसले पृथ्वीको तिन भागको एक-तिहाइ भागलाई डढायो; तिन भागको एक-तिहाइ रुखहरूलाई डढायो र सबै हरिया घाँसलाई पनि डढायो । [टिपोटः केही पुराना संस्करणहरूमा यसलाई छोडिएको छ] । त्यसैले, यसको तिन भागको एक-तिहाइ डढेको थियो ।
പ്രഥമേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം രക്തമിശ്രിതൗ ശിലാവഹ്നീ സമ്ഭൂയ പൃഥിവ്യാം നിക്ഷിപ്തൗ തേന പൃഥിവ്യാസ്തൃതീയാംശോ ദഗ്ധഃ, തരൂണാമപി തൃതീയാംശോ ദഗ്ധഃ, ഹരിദ്വർണതൃണാനി ച സർവ്വാണി ദഗ്ധാനി|
8 दोस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुके, अनि आगोले जलिरहेको एउटा ठुलो पहाडजस्तो केही समुद्रमा फालियो । समुद्रको एक-तिहाइ भाग रगत बन्यो ।
അനന്തരം ദ്വിതീയദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം വഹ്നിനാ പ്രജ്വലിതോ മഹാപർവ്വതഃ സാഗരേ നിക്ഷിപ്തസ്തേന സാഗരസ്യ തൃതീയാംശോ രക്തീഭൂതഃ
9 त्यसपछि समुद्रमा भएका जीवित प्राणीहरूमध्ये एक-तिहाइ भाग मरे, र जहाजहरूका एक-तिहाइ भाग नष्‍ट भए ।
സാഗരേ സ്ഥിതാനാം സപ്രാണാനാം സൃഷ്ടവസ്തൂനാം തൃതീയാംശോ മൃതഃ, അർണവയാനാനാമ് അപി തൃതീയാംശോ നഷ്ടഃ|
10 तेस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुके, अनि आकाशबाट बलिरहेको राँकोजस्तो एउटा ठुलो तारा नदीहरूका एक-तिहाइ भाग र पानीको मुहानमा खस्यो ।
അപരം തൃതീയദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം ദീപ ഇവ ജ്വലന്തീ ഏകാ മഹതീ താരാ ഗഗണാത് നിപത്യ നദീനാം ജലപ്രസ്രവണാനാഞ്ചോപര്യ്യാവതീർണാ|
11 त्यो ताराको नाउँ “ऐरेलु” हो । एक-तिहाइ भागको पानी तितो भयो, र त्यो तितो भएको पानीबाट धेरै मानिस मरे ।
തസ്യാസ്താരായാ നാമ നാഗദമനകമിതി, തേന തോയാനാം തൃതീയാംശേ നാഗദമനകീഭൂതേ തോയാനാം തിക്തത്വാത് ബഹവോ മാനവാ മൃതാഃ|
12 चौथो स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुके, त्यसैले, सूर्यको एक-तिहाइ भाग साथसाथै चन्द्रमाको एक-तिहाइ र ताराहरूको एक-तिहाइ भागमा प्रहार गरियो । एक-तिहाइ भाग अन्धकारमा परिणत भयो, अनि दिनको एक-तिहाइ र रातको एक-तिहाइ भागमा ज्योति भएन ।
അപരം ചതുർഥദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം സൂര്യ്യസ്യ തൃതീയാംശശ്ചന്ദ്രസ്യ തൃതീയാംശോ നക്ഷത്രാണാഞ്ച തൃതീയാംശഃ പ്രഹൃതഃ, തേന തേഷാം തൃതീയാംശേ ഽന്ധകാരീഭൂതേ ദിവസസ്തൃതീയാംശകാലം യാവത് തേജോഹീനോ ഭവതി നിശാപി താമേവാവസ്ഥാം ഗച്ഛതി|
13 अनि मैले हेरेँ, र आकाशको बिचमा उडिरहेको एउटा गरुड ठुलो सोरमा यसो भन्दै कराइरहेको सुनेँ, “बाँकी रहेका तिन स्वर्गदूतले फुक्‍नै आँटेका तुरहीको आवाजको कारण पृथ्वीमा बस्‍ने मानिसहरूलाई धिक्‍कार, धिक्‍कार, धिक्‍कार ।”
തദാ നിരീക്ഷമാണേന മയാകാശമധ്യേനാഭിപതത ഏകസ്യ ദൂതസ്യ രവഃ ശ്രുതഃ സ ഉച്ചൈ ർഗദതി, അപരൈ ര്യൈസ്ത്രിഭി ർദൂതൈസ്തൂര്യ്യോ വാദിതവ്യാസ്തേഷാമ് അവശിഷ്ടതൂരീധ്വനിതഃ പൃഥിവീനിവാസിനാം സന്താപഃ സന്താപഃ സന്താപശ്ച സമ്ഭവിഷ്യതി|

< प्रकाश 8 >