< प्रकाश 16 >

1 मन्दिरदेखि आएको एउटा चर्को सोरले सात जना स्वर्गदूतलाई यसो भनेर बोलाएको मैले सुनेँ, “जाऊ र परमेश्‍वरको क्रोधका सातवटा कचौरा पृथ्वीमा खन्याओ ।”
Le tsinanoko ty fiarañanañañe mafe boak’ amy kibohotsey nanao ty hoe amy anjely fito rey: Akia, adoaño amy taney i finga mitañe ty haviñeran’ Añahare fito rey.
2 पहिलो स्वर्गदूत गए र आफ्नो कचौरा पृथ्वीमा खन्याए । त्यस पशुको छाप हुने र त्यसको मूर्तिलाई पुजा गर्ने मानिसहरूलाई घिनलाग्दा र पीडादायी घाउहरू आए ।
Aa le nimb’eo i anjely valoha’ey, nandoveve i finga’ey an-tane atoy, vaho nifetsake am’ondatio ty bae mangirifiry, mamolevole ze ninday ty vilo’ i bibiy naho nitalaho amy sare’ey.
3 दोस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा समुद्रमा खनाए । अनि यो मरेको मानिसको रगतजस्तो भयो, र समुद्रमा भएका हरेक जीवित प्राणीहरू मरे ।
Nañiliñe i finga’ey amy riakey ty anjely faharoe le niova ho lio, hoe lion-dolo, vaho fonga nizamañe ze raha veloñe an-driak’ ao.
4 तेस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा नदी र पानीका मूलहरूभित्र खन्याए, र ती रगत भए ।
Nampidoàla i finga’ey amo sakao naho amo rano manganaha­nao ty anjely fahatelo, vaho nivalike ho lio irezay.
5 पानीको स्वर्गदूतले यसो भनेको मैले सुनेँ, “तपाईं धर्मी हुनुहुन्छ, जो हुनुहुन्छ, हुनुहुन्थ्यो, र पवित्र जन हुनुहुन्छ, किनकि यी कुराहरूलाई तपाईंले न्याय गर्नुभयो ।
Le tsinanoko i anjeli’ o ranooy nanao ty hoe: Vantan-dRehe, ry eo naho teo, Ry Masiñey ami’ty fizakà’o o raha rezao,
6 किनभने तिनीहरूले विश्‍वासी र अगमवक्‍ताहरूको रगत बगाएका छन्, तपाईंले तिनीहरूलाई रगत पिउन दिनुभयो, तिनीहरू यसैको योग्य छन् ।”
fa nampiorihe’ iereo ty lio’ o noro’oo naho o mpitokio, vaho nanjotsoa’o lio hinome’ iereo fa izay ty mañeva.
7 वेदीले जवाफ दिएको मैले सुनेँ, “हो, सर्वशक्‍तिमान् परमप्रभु परमेश्‍वर, तपाईंका न्याय सत्य र धार्मिक छन् ।”
Le inay boak’amy kitreliy ty hoe: Eka, ry Talè Andrianañahare, Tsitongerèñey, vantañe naho to o fizakà’oo.
8 चौथो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा सूर्यमा खन्याए, र त्यसलाई मानिसहरूलाई आगोले डढाउने अनुमति दिइएको थियो ।
Nadoveve’ i anjely fah’ efatsey amy àndroy i finga’ey, le nitoloran-dily hanodotse ondatio añ’afo.
9 तिनीहरू प्रचण्ड तापद्वारा डढे, र तिनीहरूले यस विपत्तिहरूमाथि शक्‍ति भएका परमेश्‍वरको नाउँको निन्दा गरे । तिनीहरूले पश्‍चात्ताप गरेनन् वा उहाँलाई महिमा दिएनन् ।
Sinòda’ ty hatrovohañe ondatio fe hinotohoto’ iereo ty tahinan’ Añahare aman-dily amy feh’ ohatse rey; mbore tsy nisoloho hitolora’ iareo engeñe.
10 पाँचौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा त्यस पशुको सिंहासनमा खन्याए, र त्यसको राज्यलाई अन्धकारले ढाक्यो । तिनीहरूले कष्‍टमा आ-आफ्नो जिब्रो चपाए ।
Nadoa’ i anjely faha limey ami’ty fitoboha’ i bibiy i finga’ey, le najoroboñe an-kamoromoroñañe ao i fifehea’ey, ie nihota-lela an-kaloviloviañe,
11 तिनीहरूका पीडा र घाउहरूका कारण स्वर्गका तिनीहरूले परमेश्‍वरको नाउँको निन्दा गरे, र अझै पनि तिनीहरूले गरेका कामबाट पश्‍चात्ताप गर्न तिनीहरूले इन्कार गरे ।
vaho namatse an’ Andrianañaharen-dikerañe ty amy fangirifiria’ iareo naho o baeo, f’ie tsy nisoloho amo sata’eo
12 छैटौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा महानदी यूफ्रेटिसमा खन्याए । पूर्वबाट आउनुहुने राजाहरूका निम्ति बाटो तयार गर्न त्यो नदीको पानी सुक्यो ।
Nadoandoa’ i anjely fah’ eneñey amy saka jabajaba Eofratay i finga’ey, le nimaiheñe o rano’eo hañajariañe lalañe hombà’ o mpanjaka boak’ am-panjiriha’ i àndroy añeo.
13 मैले अजिङ्गर, पशु र झुटो अगमवक्‍ताका मुखहरूबाट भ्यागुताजस्ता तिनवटा अशुद्ध आत्मा बाहिर निस्किरहेको देखेँ ।
Le nitreako niboak’ am-bava’ i fañaneñey naho am-bava’ i bibiy vaho am-bava’ i mpitoky sare’ey ao ty fañahy raty telo hoe sahoñe,
14 किनकि तिनीहरू दुष्‍टका आत्माहरू थिए जसले आश्‍चर्यपूर्ण चिह्नको प्रदर्शन गर्दछन् । तिनीहरू सारा संसारका राजाहरूकहाँ गएर सर्वशक्‍तिमान् परमेश्‍वरको महान् दिनको युद्धका लागि तिनीहरूलाई सँगसँगै भेला गर्छन् ।
fañahin-kokolampa mpanao viloñe tsitantane; mionjoñe mb’ amo mpanjaka’ ty tane-bey toio iereo, hanontoñe iareo hialy amy andro jabajaban’ Añahare Tsitongerèñeiy.
15 “हेर, म एउटा चोरजस्तै गरेर आउनेछु; धन्य हो त्यो मानिस जो जागा रहन्छ, जसले आफ्ना वस्‍त्रहरू राख्तछ, ताकि ऊ नाङ्गै बाहिर जान नपरोस् र तिनीहरूले उसको लाजमर्दो अवस्था देख्‍न नपरोस् ।”
16 तिनीहरूले उनीहरूलाई एकै ठाउँमा ल्याए जसलाई हिब्रू भाषामा आर-मागेड्डोन भनिन्छ ।
Le natonto’ iareo an-tane atao an-tsaontsy Hebreo ty hoe: Har’magedòñe eo.
17 तब सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा हावामा खन्याए । त्यसपछि सिंहासन र मन्दिरबाट यसो भन्दै एउटा चर्को सोर आयो, “सिद्धिएको छ ।”
Naili’ i faha-fitoy amo tiokeo i finga’ey, le niboak’an-kibohotse ao ty fiarañanañañe mafe hirik’amy fiambesatsey nipazake ty hoe: Fonitse zay!
18 त्यहाँ बिजुलीहरू चम्किए, गर्जन र आवाजहरू र डरलाग्दो भूकम्प गयोः यति डरलाग्दो भूकम्प गयो कि पृथ्वीमा मानिसहरू सृष्‍टि भएदेखि यति ठुलो भूकम्प कहिल्यै गएको थिएन ।
le inay ty fibilobilon-kelatse naho feo naho fikorokodoiñan-kotroke, vaho ty fanginikinihan-tane jabajaba naho ra’elahy kanao tsy teo ty nanahak’ aze boak’ am-pifotora’ ondaty an-tane atoy.
19 त्यो ठुलो नगर तिन भागमा विभाजन भयो, र जातिहरूका सहरहरू नष्‍ट भए । अनि परमेश्‍वरले त्यो महान् बेबिलोन भनेर मनमा बोलाउनुभयो, र उहाँको आफ्नो डरलाग्दो क्रोधको मद्यले भरिएको कचौरा त्यस सहरलाई दिनुभयो ।
Nivaki-telo i rova ra’elahiy, naho nirotsake o rova’ o fifeheañeo, naho nitiahieñe añatrefan’ Añahare i Babolone Jabajabay hanjotsoa’e ty fitovy pea’ i divain-kalevelevean-kaviñera’ey.
20 हरेक टापु हराएर गयो, र पर्वतहरू फेरि भेट्टाइएनन् ।
Songa nirimatse añe o tokonoseo naho tsy nioniñe ka o vo­hi­tseo.
21 आकाशबाट ठुला-ठुला असिनाहरू मानिसहरूमाथि बर्सेन लागे । असिनाको विपत्तिका कारण तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई सरापे, किनकि त्यो विपत्ति अति नै डरलाग्दो थियो ।
Le nihorodoboke boak’ andindìñe ey ty havandra gadaboñe sindre ­talen­ta raike nilantsidantsiñe am’ondatio, kanao namàtse an’ Andrianañahare ty amy hankàn-kavandray ondatio ami’ty halosora’ i feh’ ohatsey.

< प्रकाश 16 >