< प्रकाश 16 >

1 मन्दिरदेखि आएको एउटा चर्को सोरले सात जना स्वर्गदूतलाई यसो भनेर बोलाएको मैले सुनेँ, “जाऊ र परमेश्‍वरको क्रोधका सातवटा कचौरा पृथ्वीमा खन्याओ ।”
Acunüng Temple k’um üngka kthai naw khankhawngsä he khyüha veia angsang yea, “Cit u lü Pamhnama mlungsonak kbe he cen khawmdeka khana huk ua,” ti se ka ngjak.
2 पहिलो स्वर्गदूत गए र आफ्नो कचौरा पृथ्वीमा खन्याए । त्यस पशुको छाप हुने र त्यसको मूर्तिलाई पुजा गर्ने मानिसहरूलाई घिनलाग्दा र पीडादायी घाउहरू आए ।
Acunüng khankhawngsä akcük säih naw cit lü a kbe khawmdek khana a huk. Acunüng Sakyung msingnak taki he la a juktuh sawkkhahki he khana ngthet mnehkse awm lawki.
3 दोस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा समुद्रमा खनाए । अनि यो मरेको मानिसको रगतजस्तो भयो, र समुद्रमा भएका हरेक जीवित प्राणीहरू मरे ।
Acunüng khankhawngsä anghngihnak naw a kbe mliktuia khana a huk. Khyang kthia thisena mäiha ngläng lawki. Acunüng tui üng awmkia xüngksei naküt thi bäiki he.
4 तेस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा नदी र पानीका मूलहरूभित्र खन्याए, र ती रगत भए ।
Acunüng khankhawngsä akthumnak naw a kbe cun mliktui he la tuihna he üng huk se thisena ngläng lawki.
5 पानीको स्वर्गदूतले यसो भनेको मैले सुनेँ, “तपाईं धर्मी हुनुहुन्छ, जो हुनुहुन्छ, हुनुहुन्थ्यो, र पवित्र जन हुनुहुन्छ, किनकि यी कुराहरूलाई तपाईंले न्याय गर्नुभयो ।
Acunüng tui ukia khankhawngsä naw, “Na ngthumkhya ngtäi ve, Ngcimcaih veki. Nang cun ve khawi lü atuh pi na awmkia na kyaki.
6 किनभने तिनीहरूले विश्‍वासी र अगमवक्‍ताहरूको रगत बगाएका छन्, तपाईंले तिनीहरूलाई रगत पिउन दिनुभयो, तिनीहरू यसैको योग्य छन् ।”
Amimi naw Pamhnama khyang he la sahma hea thisen msawi u se, nang naw ami awk vaia thisen na jah peki. Ami yah vai nglawi kung yahki he ni,” a ti ka ngjak.
7 वेदीले जवाफ दिएको मैले सुनेँ, “हो, सर्वशक्‍तिमान् परमप्रभु परमेश्‍वर, तपाईंका न्याय सत्य र धार्मिक छन् ।”
Acunüng kphyawnkunga, “Akhlüngtai säih Bawipa Pamhnam, na ngthumkhyanake cun ngsungpyun lü ngsing ve,” tia kthai ka ngjak.
8 चौथो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा सूर्यमा खन्याए, र त्यसलाई मानिसहरूलाई आगोले डढाउने अनुमति दिइएको थियो ।
Acunüng khankhawngsä akphyünak naw a kbe khawnghngi üng huk se, khawnghngi naw khyang he aktäa a hlawknak am jah ui khaia khyaihbahnak ami pet.
9 तिनीहरू प्रचण्ड तापद्वारा डढे, र तिनीहरूले यस विपत्तिहरूमाथि शक्‍ति भएका परमेश्‍वरको नाउँको निन्दा गरे । तिनीहरूले पश्‍चात्ताप गरेनन् वा उहाँलाई महिमा दिएनन् ।
Aktäa a hlawknak naw khyang he jah ui se acuna khuikhanaka khana ana takia Pamhnama ngming yünceki he. Acunsepi Pamhnama hlüngtainak mküimto khaia ami katnak üngka naw am ngjut be u.
10 पाँचौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा त्यस पशुको सिंहासनमा खन्याए, र त्यसको राज्यलाई अन्धकारले ढाक्यो । तिनीहरूले कष्‍टमा आ-आफ्नो जिब्रो चपाए ।
Acunüng khankhawngsä amhmanak naw a kbe Sakyunga bawingawhnak üng huk se, sakyunga khaw avan nghmüp lawki. Acunüng aktäa jah hui se, ami mnicui hamcepki he.
11 तिनीहरूका पीडा र घाउहरूका कारण स्वर्गका तिनीहरूले परमेश्‍वरको नाउँको निन्दा गरे, र अझै पनि तिनीहरूले गरेका कामबाट पश्‍चात्ताप गर्न तिनीहरूले इन्कार गरे ।
Ami natnak la ami mnehksea phäha khan Pamhnam yünceki he. Acunsepi am dawki ami bilawhnak he am jah nghlat ta u.
12 छैटौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा महानदी यूफ्रेटिसमा खन्याए । पूर्वबाट आउनुहुने राजाहरूका निम्ति बाटो तयार गर्न त्यो नदीको पानी सुक्यो ।
Acunüng khankhawngsä akhyuknak naw a kbe Epharetis Mliktui kdäm üng huk se, nghngi law lam üngka naw lawki sangpuxang hea lam vai mliktui käiei lawki.
13 मैले अजिङ्गर, पशु र झुटो अगमवक्‍ताका मुखहरूबाट भ्यागुताजस्ता तिनवटा अशुद्ध आत्मा बाहिर निस्किरहेको देखेँ ।
Acunüng k’ua mäih lawki am ngcimkia ngmüimkhya kthum ka hmuh. Acun he cun mnakaa mka, Sakyunga mka la am sahma kcanga mka üngka naw lut lawki he.
14 किनकि तिनीहरू दुष्‍टका आत्माहरू थिए जसले आश्‍चर्यपूर्ण चिह्नको प्रदर्शन गर्दछन् । तिनीहरू सारा संसारका राजाहरूकहाँ गएर सर्वशक्‍तिमान् परमेश्‍वरको महान् दिनको युद्धका लागि तिनीहरूलाई सँगसँगै भेला गर्छन् ।
Acun he cun müncankse pawh khawiki khawyai hea ngmüimkhya kyaki he. Acuna ngmüimkhya kthum he cun khawmdek khana awmki sangpuxang hea veia cit u lü ahmäi Khyaihbahkia Pamhnama Khawmhmüp nu üng ngtu khai hea ngcunki he.
15 “हेर, म एउटा चोरजस्तै गरेर आउनेछु; धन्य हो त्यो मानिस जो जागा रहन्छ, जसले आफ्ना वस्‍त्रहरू राख्तछ, ताकि ऊ नाङ्गै बाहिर जान नपरोस् र तिनीहरूले उसको लाजमर्दो अवस्था देख्‍न नपरोस् ।”
(“Ngai u m'yuk’eia kba ka law khai! Ana ngtün lü suisak suisaki ta jekyai ve; akpuma am citcawn hü lü khyanga ksunga a hmai am se khai.”)
16 तिनीहरूले उनीहरूलाई एकै ठाउँमा ल्याए जसलाई हिब्रू भाषामा आर-मागेड्डोन भनिन्छ ।
Acunüng Hebru ngthu am Armakedon ngmingnaki hmüna ngmüimkhya he naw sangpuxang he ami jah ngcun lawpüi.
17 तब सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा हावामा खन्याए । त्यसपछि सिंहासन र मन्दिरबाट यसो भन्दै एउटा चर्को सोर आयो, “सिद्धिएको छ ।”
Acunüng khankhawngsä akhyühnak naw kbe khawkhi üng huk se Temple na k’um Bawingawhnak üngka naw, “Ngpängki,” tia kthai angsanga ngthang lawki.
18 त्यहाँ बिजुलीहरू चम्किए, गर्जन र आवाजहरू र डरलाग्दो भूकम्प गयोः यति डरलाग्दो भूकम्प गयो कि पृथ्वीमा मानिसहरू सृष्‍टि भएदेखि यति ठुलो भूकम्प कहिल्यै गएको थिएन ।
Acunüng khawmlaih law lü, kthai ng’yüng law lü, khaw nghmüm law lü, kyühksekia mkhyü ngsün lawki. Nghngicim khawmdeka khana a awm üng tün lü acuna mäih sena kyüh phyakia mkhyüa ngsünak am awm khawi.
19 त्यो ठुलो नगर तिन भागमा विभाजन भयो, र जातिहरूका सहरहरू नष्‍ट भए । अनि परमेश्‍वरले त्यो महान् बेबिलोन भनेर मनमा बोलाउनुभयो, र उहाँको आफ्नो डरलाग्दो क्रोधको मद्यले भरिएको कचौरा त्यस सहरलाई दिनुभयो ।
Acunüng mlüh ngbaünu cun hmün kthuma ngtai law se, pe naküta mlüh he cun pyeki he. Pamhnam naw Babalung mlüh ngbaünu cun süm lü a mlungsonaka capyittui kbe a awk sak.
20 हरेक टापु हराएर गयो, र पर्वतहरू फेरि भेट्टाइएनन् ।
Khawkawng naküt khyük bäiki he; khawmcung he pi dikam lawki he.
21 आकाशबाट ठुला-ठुला असिनाहरू मानिसहरूमाथि बर्सेन लागे । असिनाको विपत्तिका कारण तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई सरापे, किनकि त्यो विपत्ति अति नै डरलाग्दो थियो ।
Yenlungnu angbaü kcang he pawng phya mat cia yühkie cun khan üngka naw nghngicim khyang hea khana kya lawki he. Acunüng yenlung naw a jah mkhuimkhaa phäha Pamhnam aktäa yünceki he. Acuna khuikhanak cun aktäa kyühkse leng lengki.

< प्रकाश 16 >