प्रकाश 16
1 मन्दिरदेखि आएको एउटा चर्को सोरले सात जना स्वर्गदूतलाई यसो भनेर बोलाएको मैले सुनेँ, “जाऊ र परमेश्वरको क्रोधका सातवटा कचौरा पृथ्वीमा खन्याओ ।”
तैट्ठां पत्ती मीं मन्दरे मां कोई ज़ोरे सेइं तैन सत स्वर्गदूतन सेइं ज़ोतो शुनो कि, “गाथ, परमेशरेरे सज़ारे सते कटोरे दुनियारे लोकन पुड़ उलटाथ।”
2 पहिलो स्वर्गदूत गए र आफ्नो कचौरा पृथ्वीमा खन्याए । त्यस पशुको छाप हुने र त्यसको मूर्तिलाई पुजा गर्ने मानिसहरूलाई घिनलाग्दा र पीडादायी घाउहरू आए ।
ते पेइले गेइतां अपनो कटोरे धेरतली पुड़ उलटव। ते तैन मैन्हु केरे ज़ैन पुड़ हैवानेरी छाप थी, ते ज़ैना लोकेईं तैसेरी मूरतरी पूज़ा केरते थी, एक्की किसमेरे बुरे ते दुःख देनेबालो फोड़े निस्से।
3 दोस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा समुद्रमा खनाए । अनि यो मरेको मानिसको रगतजस्तो भयो, र समुद्रमा भएका हरेक जीवित प्राणीहरू मरे ।
ते दुइयोवें अपनो कटोरो समुन्द्रे पुड़ उलटव, ते तै मुड़दां केरे खूनेरो ज़ेरो बनो, ते समुन्दरेरे सारे जानदार मरे।
4 तेस्रो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा नदी र पानीका मूलहरूभित्र खन्याए, र ती रगत भए ।
ते ट्लेइयोवं स्वर्गदूते अपनो कटोरो दरियान ते पैनेरे नागन पुड़ उलटव, ते सारू पानी खून बन्नू।
5 पानीको स्वर्गदूतले यसो भनेको मैले सुनेँ, “तपाईं धर्मी हुनुहुन्छ, जो हुनुहुन्छ, हुनुहुन्थ्यो, र पवित्र जन हुनुहुन्छ, किनकि यी कुराहरूलाई तपाईंले न्याय गर्नुभयो ।
ते ज़ैस स्वर्गदूते पैनी पुड़ अधिकारे मीं तै परमेशरे सेइं इन ज़ोते शुनो कि, “हे पवित्र परमेशर, तू ज़ै आस, ते हमेशा करां थियो, तीं कां एन्च़रे इन्साफ केरनेरू हक्के।
6 किनभने तिनीहरूले विश्वासी र अगमवक्ताहरूको रगत बगाएका छन्, तपाईंले तिनीहरूलाई रगत पिउन दिनुभयो, तिनीहरू यसैको योग्य छन् ।”
किजोकि तैनेईं तेरे लोक ते तेरे नबी मारे ते तैन केरो खून बगोरो थियो, एल्हेरेलेइ तीं हुना तैन खून पीने जो दित्तो। इन इनामेरे रूपे मां तैन केरे लेइ ठीक आए।”
7 वेदीले जवाफ दिएको मैले सुनेँ, “हो, सर्वशक्तिमान् परमप्रभु परमेश्वर, तपाईंका न्याय सत्य र धार्मिक छन् ।”
फिरी मीं बलिदान केरनेरी ठारी मरां ई आवाज़ शुनी कि, “हाँ सर्वशक्तिमान प्रभु-परमेशर, तेरो इन्साफ सही ते कने सच़्च़ो आए।”
8 चौथो स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा सूर्यमा खन्याए, र त्यसलाई मानिसहरूलाई आगोले डढाउने अनुमति दिइएको थियो ।
ते च़ेवरोवें स्वर्गदूते अपनो कटोरो दिहाड़े पुड़ उलटव, ते दिहाड़े जादे गर्म भोनेरी अज़ाज़त दित्ती कि तैस सेइं लोक फुकोन।
9 तिनीहरू प्रचण्ड तापद्वारा डढे, र तिनीहरूले यस विपत्तिहरूमाथि शक्ति भएका परमेश्वरको नाउँको निन्दा गरे । तिनीहरूले पश्चात्ताप गरेनन् वा उहाँलाई महिमा दिएनन् ।
ते लोक तैस बड़े सेके सेइं फुकोए, ते तैना लोक परमेशरेरी तुहीन केरने लाए, किजोकि तैए आए ज़ैस कां सैरी आफतन पुड़ अधिकारे। फिरी भी तैन लोकेईं अपने पापन करां मन न फिराव, ते फिरी भी तैनेईं परमेशरेरे महिमारो इकरार न कियो।
10 पाँचौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा त्यस पशुको सिंहासनमा खन्याए, र त्यसको राज्यलाई अन्धकारले ढाक्यो । तिनीहरूले कष्टमा आ-आफ्नो जिब्रो चपाए ।
ते पंच़ोवें स्वर्गदूते अपनो कटोरो तैस हैवानेरे तखते पुड़ उलटव ते तैसेरे सारे राज़्ज़े मां आंधरू भोवं। ते लोक दुखे सेइं मरे ते अपनि-अपनि ज़िभ च़ापने लाए।
11 तिनीहरूका पीडा र घाउहरूका कारण स्वर्गका तिनीहरूले परमेश्वरको नाउँको निन्दा गरे, र अझै पनि तिनीहरूले गरेका कामबाट पश्चात्ताप गर्न तिनीहरूले इन्कार गरे ।
ते अपने दुखे ते फोड़ां केरे वजाई सेइं स्वर्गेरे परमेशरेरी तुहीन की; ते अपने-अपने कम्मन करां मन न फिरव।
12 छैटौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा महानदी यूफ्रेटिसमा खन्याए । पूर्वबाट आउनुहुने राजाहरूका निम्ति बाटो तयार गर्न त्यो नदीको पानी सुक्यो ।
शेइयोवं स्वर्गदूते अपनो कटोरो बडे दरिया फराते पुड़ उलटव ते तैसेरू पानी शुक्की जेव एसेरो नितीजो ई भोव कि पूरबेरे राज़े अपनि फौज घिन्तां पार जे।
13 मैले अजिङ्गर, पशु र झुटो अगमवक्ताका मुखहरूबाट भ्यागुताजस्ता तिनवटा अशुद्ध आत्मा बाहिर निस्किरहेको देखेँ ।
एसेरां पत्ती मीं ट्लाई भूतां मैन्डू केरे रूपे मां लाए। अक अजगरेरे ऐशी मरां निस्सू, ते अक पेइले हैवानेरे ऐशी मरां निस्सू, ते अक दुइयोवं हैवानेरे ऐशी मरां निस्सू, ज़ै जो झूठो सन्देश ज़ोते।
14 किनकि तिनीहरू दुष्टका आत्माहरू थिए जसले आश्चर्यपूर्ण चिह्नको प्रदर्शन गर्दछन् । तिनीहरू सारा संसारका राजाहरूकहाँ गएर सर्वशक्तिमान् परमेश्वरको महान् दिनको युद्धका लागि तिनीहरूलाई सँगसँगै भेला गर्छन् ।
इन भूतन कां चमत्कार केरनेरी काबलीत थी ते तैना दुनियारे सारे मुलखां केरे राज़ केरनेबालन अकोट्ठे केरने च़ले ताके तैना परमेशरे सेइं लड़न, ई तै दिहाड़ी आए ज़ेइस परमेशर भूतन नाश केरेलो ते अपने लोकन मुक्ति देलो।
15 “हेर, म एउटा चोरजस्तै गरेर आउनेछु; धन्य हो त्यो मानिस जो जागा रहन्छ, जसले आफ्ना वस्त्रहरू राख्तछ, ताकि ऊ नाङ्गै बाहिर जान नपरोस् र तिनीहरूले उसको लाजमर्दो अवस्था देख्न नपरोस् ।”
तैन भूतेईं हकोमत केरनेबाले ते तैन केरि फौज एक्की ठैरी अकोट्ठी की ज़ैस जो इब्रानी भाषाई मां हर-मगिदोन ज़ोतन। एल्हेरेलेइ यीशुए ज़ोरूए, “इस शुना। मेरू एजनू अचानक च़ोरेरू ज़ेरूए। धने तै मैन्हु ज़ैखन अवं एज्जी त तै बींझ़ो रहते, ते अपने लिगड़न तियार रखते। फिरी तै नग्गो न भोलो, ते फिरी तैस लोकन मां गाने सेइं शर्म न भोली।”
16 तिनीहरूले उनीहरूलाई एकै ठाउँमा ल्याए जसलाई हिब्रू भाषामा आर-मागेड्डोन भनिन्छ ।
17 तब सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो कचौरा हावामा खन्याए । त्यसपछि सिंहासन र मन्दिरबाट यसो भन्दै एउटा चर्को सोर आयो, “सिद्धिएको छ ।”
ते सतोवंए स्वर्गदूते अपनो कटोरो हवाई पुड़ उलटव, ते मीं स्वर्गे मां मन्दरे मरां परमेशरे तखते पुड़ां ई बड़ी आवाज़ शुनी कि कोई ज़ोने लोरोए, “सब किछ पूरू भोवं।”
18 त्यहाँ बिजुलीहरू चम्किए, गर्जन र आवाजहरू र डरलाग्दो भूकम्प गयोः यति डरलाग्दो भूकम्प गयो कि पृथ्वीमा मानिसहरू सृष्टि भएदेखि यति ठुलो भूकम्प कहिल्यै गएको थिएन ।
फिरी बिजली, ते आवाज़, ते गुड़ने लाव, ते अक एत्रो बड्डो भुंज़ल अव, कि ज़ेइसेरे मैन्हु इस धेरतली पुड़ पैदा भोरोरेन, तेइसेरो अज़ तगर एरो भुंज़ल कधी नईं ओरो।
19 त्यो ठुलो नगर तिन भागमा विभाजन भयो, र जातिहरूका सहरहरू नष्ट भए । अनि परमेश्वरले त्यो महान् बेबिलोन भनेर मनमा बोलाउनुभयो, र उहाँको आफ्नो डरलाग्दो क्रोधको मद्यले भरिएको कचौरा त्यस सहरलाई दिनुभयो ।
ते तैस महान बाबेल नगरेरे ट्लाई टुक्ड़े भोए, ते दुनियारे कौमां-कौमां केरे सारे नगर बर्बाद भोए। ताके परमेशर तै वादो पूरो केरे ज़ै तैने बाबेल नगरेरे लोकन सज़ा देनेरे लेइ कियोरो थियो। ई सज़ा परमेशर पक्की देलो। परमेशर तैन ट्लिठी शराबी पियालो ज़ैस मां पानी न भोए मिलावरू ज़ेसेरो मतलब परमेशरे तैन सेइं बड़ो क्रोधे मां आए ते तैन पुड़ दया न केरेलो।
20 हरेक टापु हराएर गयो, र पर्वतहरू फेरि भेट्टाइएनन् ।
तैस वक्ते हर अक टैपू समुन्दरे मां डुबो; ते कोई भी पहाड़ न राऊं।
21 आकाशबाट ठुला-ठुला असिनाहरू मानिसहरूमाथि बर्सेन लागे । असिनाको विपत्तिका कारण तिनीहरूले परमेश्वरलाई सरापे, किनकि त्यो विपत्ति अति नै डरलाग्दो थियो ।
ते अम्बरेरां मैनन् पुड़ मन-मन आण पेई, ते एल्हेरेलेइ कि ई आफत बड़ी भारी थी, लोकेईं आनहरी आफतरे वजाई सेइं परमेशरेरी तुहीन की।
