प्रकाश 12
1 स्वर्गमा एउटा ठुलो चिह्न देखियोः सूर्य पहिरेकी तथा चन्द्रमालाई आफ्नो पैतलामुनि कुल्चेकी स्त्रीले बाह्रवटा तारा भएको मुकुटलाई पहिरेकी थिई ।
തതഃ പരം സ്വർഗേ മഹാചിത്രം ദൃഷ്ടം യോഷിദേകാസീത് സാ പരിഹിതസൂര്യ്യാ ചന്ദ്രശ്ച തസ്യാശ്ചരണയോരധോ ദ്വാദശതാരാണാം കിരീടഞ്ച ശിരസ്യാസീത്|
2 त्यो गर्भवती थिई, र बालक जन्माउने प्रसव-वेदनामा चिच्च्याइरहेकी थिई ।
സാ ഗർഭവതീ സതീ പ്രസവവേദനയാ വ്യഥിതാർത്തരാവമ് അകരോത്|
3 त्यसपछि स्वर्गमा अर्को चिह्न देखियोः हेर! त्यहाँ ठुलो रातो सातवटा टाउका र दसवटा सिङ र त्यसको टाउकोमा सातवटा मुकुट लगाएको एउटा ठुलो रातो पशु थियो ।
തതഃ സ്വർഗേ ഽപരമ് ഏകം ചിത്രം ദൃഷ്ടം മഹാനാഗ ഏക ഉപാതിഷ്ഠത് സ ലോഹിതവർണസ്തസ്യ സപ്ത ശിരാംസി സപ്ത ശൃങ്ഗാണി ശിരഃസു ച സപ്ത കിരീടാന്യാസൻ|
4 त्यसको पुच्छरले स्वर्गमा भएको एक-तिहाइ तारालाई सोहोरेर तिनीहरूलाई पृथ्वीमा खसाल्यो । बालक जन्माउन लागेकी त्यस स्त्रीको अगि त्यो डरलाग्दो पशु उभियो ताकि त्यसले त्यसको बालकलाई जन्माउने बित्तिकै निल्न सकोस् ।
സ സ്വലാങ്ഗൂലേന ഗഗനസ്ഥനക്ഷത്രാണാം തൃതീയാംശമ് അവമൃജ്യ പൃഥിവ്യാം ന്യപാതയത്| സ ഏവ നാഗോ നവജാതം സന്താനം ഗ്രസിതുമ് ഉദ്യതസ്തസ്യാഃ പ്രസവിഷ്യമാണായാ യോഷിതോ ഽന്തികേ ഽതിഷ്ഠത്|
5 त्यसले एउटा बालकलाई जन्माई, जसले फलामको लौरोसँगै सबै जातिमाथि शासन गर्नेछ । त्यसको बालकलाई खोसेर परमेश्वर र उहाँको सिंहासनतिर लगियो ।
സാ തു പുംസന്താനം പ്രസൂതാ സ ഏവ ലൗഹമയരാജദണ്ഡേന സർവ്വജാതീശ്ചാരയിഷ്യതി, കിഞ്ച തസ്യാഃ സന്താന ഈശ്വരസ്യ സമീപം തദീയസിംഹാസനസ്യ ച സന്നിധിമ് ഉദ്ധൃതഃ|
6 अनि त्यो स्त्री उजाड-स्थानभित्र भागी, जहाँ परमेश्वरले त्यसको निम्ति ठाउँ तयार पार्नुभएको थियो, ताकि बाह्र सय साठी दिनसम्म त्यसलाई हेरचाह गर्न सकियोस् ।
സാ ച യോഷിത് പ്രാന്തരം പലായിതാ യതസ്തത്രേശ്വരേണ നിർമ്മിത ആശ്രമേ ഷഷ്ഠ്യധികശതദ്വയാധികസഹസ്രദിനാനി തസ്യാഃ പാലനേന ഭവിതവ്യം|
7 अब स्वर्गमा युद्ध भयो । मिखाएल र तिनका दूतहरूले त्यस पशुको विरुद्धमा लडाइँ गरे, अनि अजिङ्गर र त्यसका दूतहरूले पनि लडाइँ गरे ।
തതഃ പരം സ്വർഗേ സംഗ്രാമ ഉപാപിഷ്ഠത് മീഖായേലസ്തസ്യ ദൂതാശ്ച തേന നാഗേന സഹായുധ്യൻ തഥാ സ നാഗസ്തസ്യ ദൂതാശ്ച സംഗ്രാമമ് അകുർവ്വൻ, കിന്തു പ്രഭവിതും നാശക്നുവൻ
8 तर जित्नका निम्ति त्यो अजिङ्गरसँग पर्याप्त बल थिएन । त्यसकारण, स्वर्गमा त्यसको र त्यसका दूतहरूका निम्ति कुनै ठाउँ भएन ।
യതഃ സ്വർഗേ തേഷാം സ്ഥാനം പുന ർനാവിദ്യത|
9 त्यो ठुलो अजिङ्गर अर्थात् प्राचीन सर्प जसलाई दुष्ट वा शैतान भनिन्थ्यो, जसले सारा संसारलाई छल गर्छ, त्यसलाई पृथ्वीमा फ्याँकियो र त्यसका दूतहरूलाई पनि त्यससँगै पृथ्वीमा फ्याँकियो ।
അപരം സ മഹാനാഗോ ഽർഥതോ ദിയാവലഃ (അപവാദകഃ) ശയതാനശ്ച (വിപക്ഷഃ) ഇതി നാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ പുരാതനഃ സർപഃ കൃത്സ്നം നരലോകം ഭ്രാമയതി സ പൃഥിവ്യാം നിപാതിതസ്തേന സാർദ്ധം തസ്യ ദൂതാ അപി തത്ര നിപാതിതാഃ|
10 तब मैले स्वर्गमा एउटा ठुलो आवाज सुनेँः “अब मुक्ति, शक्ति, हाम्रा परमेश्वरको राज्य, ख्रीष्टको अधिकार आएका छन् । किनभने हाम्रा भाइहरूलाई दोष लगाउने फ्याँकिएको छ, जसले परमेश्वरको सामु तिनीहरूलाई दिनरात दोष लगाउँथ्यो ।
തതഃ പരം സ്വർഗേ ഉച്ചൈ ർഭാഷമാണോ രവോ ഽയം മയാശ്രാവി, ത്രാണം ശക്തിശ്ച രാജത്വമധുനൈവേശ്വരസ്യ നഃ| തഥാ തേനാഭിഷിക്തസ്യ ത്രാതുഃ പരാക്രമോ ഽഭവത്ം|| യതോ നിപാതിതോ ഽസ്മാകം ഭ്രാതൃണാം സോ ഽഭിയോജകഃ| യേനേശ്വരസ്യ നഃ സാക്ഷാത് തേ ഽദൂഷ്യന്ത ദിവാനിശം||
11 तिनीहरूले त्यसलाई थुमाको रगतद्वारा र वचनको साक्षीद्वारा जिते, किनकि तिनीहरूले मृत्युसम्मै पनि आफ्नो जीवनलाई प्रेम गरेनन् ।
മേഷവത്സസ്യ രക്തേന സ്വസാക്ഷ്യവചനേന ച| തേ തു നിർജിതവന്തസ്തം ന ച സ്നേഹമ് അകുർവ്വത| പ്രാണോഷ്വപി സ്വകീയേഷു മരണസ്യൈവ സങ്കടേ|
12 त्यसकारण, हे स्वर्ग र त्यसमा रहनेहरू तिमीहरू सबै रमाओ । तर पृथ्वी र समुद्रलाई धिक्कार! किनकि शैतान तिमीहरूकहाँ तल गएको छ । त्यो डरलाग्दो रिसले भरिएको छ, किनभने त्योसँग थोरै मात्र समय छ भनेर त्यसलाई थाहा छ ।
തസ്മാദ് ആനന്ദതു സ്വർഗോ ഹൃഷ്യന്താം തന്നിവാമിനഃ| ഹാ ഭൂമിസാഗരൗ താപോ യുവാമേവാക്രമിഷ്യതി| യുവയോരവതീർണോ യത് ശൈതാനോ ഽതീവ കാപനഃ| അൽപോ മേ സമയോ ഽസ്ത്യേതച്ചാപി തേനാവഗമ്യതേ||
13 आफू पृथ्वीमा फ्याँकिएको कुरा जब अजिङ्गरले महसुस गर्यो, तब त्यसले बालक जन्माउने स्त्रीलाई सतायो ।
അനന്തരം സ നാഗഃ പൃഥിവ്യാം സ്വം നിക്ഷിപ്തം വിലോക്യ താം പുത്രപ്രസൂതാം യോഷിതമ് ഉപാദ്രവത്|
14 अनि सर्पको उपस्थितिबाहिर तयार पारेको ठाउँ उजाड-स्थानमा उडेर जानका निम्ति त्यस स्त्रीलाई एउटा ठुलो गरुडको दुइवटा पखेटा दिइयो । यो त्यही ठाउँ थियो जहाँ त्यसलाई एक समय, समयहरू र आधा समयका निम्ति वास्ता गर्न सकिन्थ्यो ।
തതഃ സാ യോഷിത് യത് സ്വകീയം പ്രാന്തരസ്ഥാശ്രമം പ്രത്യുത്പതിതും ശക്നുയാത് തദർഥം മഹാകുരരസ്യ പക്ഷദ്വയം തസ്വൈ ദത്തം, സാ തു തത്ര നാഗതോ ദൂരേ കാലൈകം കാലദ്വയം കാലാർദ്ധഞ്ച യാവത് പാല്യതേ|
15 त्यस स्त्रीलाई बाढीले बगाएर टाढा लैजाओस् भनेर त्यस सर्पले आफ्नो मुखबाट पानीको नदिजस्तै निकाल्यो ।
കിഞ്ച സ നാഗസ്താം യോഷിതം സ്രോതസാ പ്ലാവയിതും സ്വമുഖാത് നദീവത് തോയാനി തസ്യാഃ പശ്ചാത് പ്രാക്ഷിപത്|
16 तर पृथ्वीले स्त्रीलाई सहायता गर्यो । अजिङ्गरले आफ्नो मुखबाट निकालेको नदी पृथ्वीले आफ्नो मुख उघारेर निल्यो ।
കിന്തു മേദിനീ യോഷിതമ് ഉപകുർവ്വതീ നിജവദനം വ്യാദായ നാഗമുഖാദ് ഉദ്ഗീർണാം നദീമ് അപിവത്|
17 त्यसपछि त्यो अजिङ्गर स्त्रीप्रति क्रोधित भयो अनि परमेश्वरको आज्ञा पालन गर्ने र येशूको बारेमा गवाही दिने त्यसका बाँकी रहेका सन्तानहरूसँग युद्ध गर्न गयो ।
തതോ നാഗോ യോഷിതേ ക്രുദ്ധ്വാ തദ്വംശസ്യാവശിഷ്ടലോകൈരർഥതോ യ ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഃ പാലയന്തി യീശോഃ സാക്ഷ്യം ധാരയന്തി ച തൈഃ സഹ യോദ്ധും നിർഗതവാൻ|
