प्रकाश 12
1 स्वर्गमा एउटा ठुलो चिह्न देखियोः सूर्य पहिरेकी तथा चन्द्रमालाई आफ्नो पैतलामुनि कुल्चेकी स्त्रीले बाह्रवटा तारा भएको मुकुटलाई पहिरेकी थिई ।
ज़ैखन तैन बीती जेव, त फिरी अम्बरे मां अक बड़ो आजीब निशान लेइहोव। मतलब अक कुआन्श ज़ै चाँदनी पुड़ खड़ी आए ते तैसां ज़ैना लिगड़ां लोरन तैना दिहाड़ेरे ज़ेरां लेइहोतन। ते तैसेरे अपने दोग्गे पुड़ ताज लोरू थियूं ज़ैस पुड़ 12 तारे थिये।
2 त्यो गर्भवती थिई, र बालक जन्माउने प्रसव-वेदनामा चिच्च्याइरहेकी थिई ।
तै दोज़ींती भोइ, ते चिन्डां मारती थी; किजोकि तैस बच्चो ज़ांनेरी तकलीफ थी।
3 त्यसपछि स्वर्गमा अर्को चिह्न देखियोः हेर! त्यहाँ ठुलो रातो सातवटा टाउका र दसवटा सिङ र त्यसको टाउकोमा सातवटा मुकुट लगाएको एउटा ठुलो रातो पशु थियो ।
ते अक होरो निशान अम्बरे मां लेइहोव, ते हेरा; अक बड़ो लाल अजगर (यानी शैतान) थियो, तैसेरी सत क्रोड़ी ते दश शिन्गाँ थियां, ते तैसेरे दोगन पुड़ सत ताजां थियां।
4 त्यसको पुच्छरले स्वर्गमा भएको एक-तिहाइ तारालाई सोहोरेर तिनीहरूलाई पृथ्वीमा खसाल्यो । बालक जन्माउन लागेकी त्यस स्त्रीको अगि त्यो डरलाग्दो पशु उभियो ताकि त्यसले त्यसको बालकलाई जन्माउने बित्तिकै निल्न सकोस् ।
ते तैसेरे पूछ़ड़ां अम्बरेरे तारां केरि अक तीहाई ज़मीनी पुड़ आनी, ते तै अजगर तैस कुआन्शरे सामने खड़ो भोव ज़ै दोज़ींती थी, कि ज़ैखन तै बच्चो ज़ाए त तै बच्चे तैस खाए।
5 त्यसले एउटा बालकलाई जन्माई, जसले फलामको लौरोसँगै सबै जातिमाथि शासन गर्नेछ । त्यसको बालकलाई खोसेर परमेश्वर र उहाँको सिंहासनतिर लगियो ।
तैखन तैस कुआन्शां मट्ठू ज़ाऊं, तैन अजगरे न खेइ बटु किजोकि तैन अकदम परमेशरे ते तैसेरे तखते कां आनू जेव। तैन मट्ठू सारी कौमन पुड़ लोंहेरे डण्डे सेइं राज़ केरेलू।
6 अनि त्यो स्त्री उजाड-स्थानभित्र भागी, जहाँ परमेश्वरले त्यसको निम्ति ठाउँ तयार पार्नुभएको थियो, ताकि बाह्र सय साठी दिनसम्म त्यसलाई हेरचाह गर्न सकियोस् ।
ते ई कुआन्श जंगले जो नश्शी, ज़ैड़ी परमेशरेरे तरफां तैसेरेलेइ अक ठार तियार कोयोरी थी, कि तैड़ी 1260 दिहाड़न तगर तैसेरी हेरगेश की गाए।
7 अब स्वर्गमा युद्ध भयो । मिखाएल र तिनका दूतहरूले त्यस पशुको विरुद्धमा लडाइँ गरे, अनि अजिङ्गर र त्यसका दूतहरूले पनि लडाइँ गरे ।
फिरी स्वर्गे पुड़ लड़ाई भोइ, मीकाईल ते तैसेरे स्वर्गदूत अजगरे सेइं लड़ने लेइ निस्से, ते अजगर ते तैसेरे दूतन सेइं लड़े।
8 तर जित्नका निम्ति त्यो अजिङ्गरसँग पर्याप्त बल थिएन । त्यसकारण, स्वर्गमा त्यसको र त्यसका दूतहरूका निम्ति कुनै ठाउँ भएन ।
अजगरे लड़ाई हारी, ते फिरी तैना स्वर्गे मां न रेइ बटे।
9 त्यो ठुलो अजिङ्गर अर्थात् प्राचीन सर्प जसलाई दुष्ट वा शैतान भनिन्थ्यो, जसले सारा संसारलाई छल गर्छ, त्यसलाई पृथ्वीमा फ्याँकियो र त्यसका दूतहरूलाई पनि त्यससँगै पृथ्वीमा फ्याँकियो ।
एल्हेरेलेइ तै त तैसेरे दूत धेरती पुड़ शारे, तैए बड्डो अजगर, ई तैए ज़ै बड़े पेइले सपेरे रूपे मां बांदो भोरो थियो, ज़ेसेरू नवं शैतान या दोष लानेबालोए। तैए आए ज़ै दुनियारे लोकन धोखे देने लोरोए।
10 तब मैले स्वर्गमा एउटा ठुलो आवाज सुनेँः “अब मुक्ति, शक्ति, हाम्रा परमेश्वरको राज्य, ख्रीष्टको अधिकार आएका छन् । किनभने हाम्रा भाइहरूलाई दोष लगाउने फ्याँकिएको छ, जसले परमेश्वरको सामु तिनीहरूलाई दिनरात दोष लगाउँथ्यो ।
फिरी मीं स्वर्गेरां ई बड़ी आवाज़ एइती शुनी, “कि हुनी परमेशर अपने लोकन बच़ालो! हुनी तै अपनि शक्ति इस्तेमाल केरेलो ते राज़ेरू ज़ेरू राज़ केरेलो! हुनी तैसेरो मसीह दुनियाई पुड़ अधिकार रखेलो! किजोकि हुनी शैतान इश्शे परमेशरेरे हज़ूरी मां खड़ो न रेइ बटेले कि इश्शे साथी सेवकन पुड़ रात दिहाड़ी दोष लाए। तै स्वर्गे मरां शारो जोरोए।
11 तिनीहरूले त्यसलाई थुमाको रगतद्वारा र वचनको साक्षीद्वारा जिते, किनकि तिनीहरूले मृत्युसम्मै पनि आफ्नो जीवनलाई प्रेम गरेनन् ।
ते तैनेईं गबड़ेरे खूनेरे वजाई सेइं ते अपने गवाहेरे वचनेरे वजाई सेइं, तैस पुड़ ज़ींत हासिल की, ते तैनेईं अपने प्राण ट्लारे न समझ़े, इड़ी तगर की मौतरी भी परवाह न की।
12 त्यसकारण, हे स्वर्ग र त्यसमा रहनेहरू तिमीहरू सबै रमाओ । तर पृथ्वी र समुद्रलाई धिक्कार! किनकि शैतान तिमीहरूकहाँ तल गएको छ । त्यो डरलाग्दो रिसले भरिएको छ, किनभने त्योसँग थोरै मात्र समय छ भनेर त्यसलाई थाहा छ ।
‘एल्हेरेलेइ तुस सब ज़ैना इड़ी स्वर्गे मां रहने बालेथ खुश भोथ। पन हे धेरतली ते कने समुन्द्रे मां रानेबालव तुसन पुड़ अफ़सोस! किजोकि शैतान बड़े क्रोधे सेइं तुसन कां एजनेबालोए, किजोकि तै ज़ानते कि तैसेरो आखरी वक्त एजनेबालो।’”
13 आफू पृथ्वीमा फ्याँकिएको कुरा जब अजिङ्गरले महसुस गर्यो, तब त्यसले बालक जन्माउने स्त्रीलाई सतायो ।
ते ज़ैखन अजगरे समझ़ू, कि अवं ज़मीनी पुड़ जो शारोरो, त तैस कुआन्शी पत्ती दौड़ो ज़ैसां मट्ठू ज़ावरू थियूं।
14 अनि सर्पको उपस्थितिबाहिर तयार पारेको ठाउँ उजाड-स्थानमा उडेर जानका निम्ति त्यस स्त्रीलाई एउटा ठुलो गरुडको दुइवटा पखेटा दिइयो । यो त्यही ठाउँ थियो जहाँ त्यसलाई एक समय, समयहरू र आधा समयका निम्ति वास्ता गर्न सकिन्थ्यो ।
पन परमेशरे तैस कुआन्शी उकाबेरां दूई बड्डां फंगां दित्तां, कि अजगरे करां उडरतां जंगले मां तैस ठैरी पुज़े, ज़ैड़ी सड़े ट्लाई सालन तगर तैसेरी हेरगेश भोरी थी, ताके तैड़ी अजगर न पुज़ी बटे।
15 त्यस स्त्रीलाई बाढीले बगाएर टाढा लैजाओस् भनेर त्यस सर्पले आफ्नो मुखबाट पानीको नदिजस्तै निकाल्यो ।
फिरी अजगरे तैस कुआन्शी पत्ती अपने ऐशी सेइं दरियारू ज़ेरू पानी शारू, कि तैस इस दरियाए सेइं रूड़ए।
16 तर पृथ्वीले स्त्रीलाई सहायता गर्यो । अजिङ्गरले आफ्नो मुखबाट निकालेको नदी पृथ्वीले आफ्नो मुख उघारेर निल्यो ।
तैस कुआन्शरी मद्दत केरनेरे लेइ ज़मीना तैन पानी पियूं ज़ैन तैस अजगरेरे ऐशी मरां निसोरू थियूं।
17 त्यसपछि त्यो अजिङ्गर स्त्रीप्रति क्रोधित भयो अनि परमेश्वरको आज्ञा पालन गर्ने र येशूको बारेमा गवाही दिने त्यसका बाँकी रहेका सन्तानहरूसँग युद्ध गर्न गयो ।
ते अजगर कुआन्शी जो सेरकोव। एल्हेरेलेइ तैने कुआन्शरे औलादी सेइं लड़ाई केरनेरू एलान कियूं। तैना लोक ज़ैन परमेशरे हुक्मन मन्तन, ते यीशुएरी दित्तोरी शिक्षाई पुड़ च़लतन।
