प्रकाश 10
1 त्यसपछि मैले स्वर्गबाट अर्को शक्तिशाली स्वर्गदूत आइरहेको देखेँ । तिनलाई बादलले घेरेको थियो, र तिनको शिरमाथि इन्द्रेणी थियो । तिनको अनुहार सूर्यजस्तै अनि तिनका खुट्टा आगोका खाँबाहरूजस्तै थिए ।
അനന്തരം സ്വർഗാദ് അവരോഹൻ അപര ഏകോ മഹാബലോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, സ പരിഹിതമേഘസ്തസ്യ ശിരശ്ച മേഘധനുഷാ ഭൂഷിതം മുഖമണ്ഡലഞ്ച സൂര്യ്യതുല്യം ചരണൗ ച വഹ്നിസ്തമ്ഭസമൗ|
2 तिनको हातमा खोलिएको एउटा सानो चर्मपत्रको मुट्ठो थियो, र तिनले आफ्नो दाहिने खुट्टा समुद्रमा र आफ्नो देब्रे खुट्टा पृथ्वीमा राखेका थिए ।
സ സ്വകരേണ വിസ്തീർണമേകം ക്ഷൂദ്രഗ്രന്ഥം ധാരയതി, ദക്ഷിണചരണേന സമുദ്രേ വാമചരണേന ച സ്ഥലേ തിഷ്ഠതി|
3 त्यसपछि तिनी सिंह गर्जेजस्तै ठुलो सोरमा कराए । जब तिनी कराए, तब सातवटा गर्जनले आफ्नो आवाज निकाले ।
സ സിംഹഗർജനവദ് ഉച്ചൈഃസ്വരേണ ന്യനദത് നിനാദേ കൃതേ സപ്ത സ്തനിതാനി സ്വകീയാൻ സ്വനാൻ പ്രാകാശയൻ|
4 जब ती सातवटा गर्जनले आवाज निकाले, तब मैले लेख्नै लागेको थिएँ । तर मैले स्वर्गबाट यसो भनेको आवाज सुनेँ, “ती सातवटा गर्जनले भनेका कुरा गुप्त राख । यसलाई नलेख ।”
തൈഃ സപ്ത സ്തനിതൈ ർവാക്യേ കഥിതേ ഽഹം തത് ലേഖിതുമ് ഉദ്യത ആസം കിന്തു സ്വർഗാദ് വാഗിയം മയാ ശ്രുതാ സപ്ത സ്തനിതൈ ര്യദ് യദ് ഉക്തം തത് മുദ്രയാങ്കയ മാ ലിഖ|
5 तब मैले स्वर्गतिर आफ्नो दाहिने हात उचालेर समुद्र र पृथ्वीमा उभिरहेको स्वर्गदूतलाई देखेँ ।
അപരം സമുദ്രമേദിന്യോസ്തിഷ്ഠൻ യോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സ ഗഗനം പ്രതി സ്വദക്ഷിണകരമുത്ഥാപ്യ
6 त्यसपछि सदासर्वदा जीवित रहनुहुने, जसले स्वर्ग र त्यसमा भएका सबै थोक, पृथ्वी र त्यसमा भएका सबै थोक, समुद्र र त्यसमा भएका थोक सृष्टि गर्नुहुनेको नाउँमा शपथ खाएर स्वर्गदूतले भने, “अब त्यहाँ ढिलो हुनेछैन । (aiōn g165)
അപരം സ്വർഗാദ് യസ്യ രവോ മയാശ്രാവി സ പുന ർമാം സമ്ഭാവ്യാവദത് ത്വം ഗത്വാ സമുദ്രമേദിന്യോസ്തിഷ്ഠതോ ദൂതസ്യ കരാത് തം വിസ്തീർണ ക്ഷുദ്രഗ്രന്ഥം ഗൃഹാണ, തേന മയാ ദൂതസമീപം ഗത്വാ കഥിതം ഗ്രന്ഥോ ഽസൗ ദീയതാം| (aiōn g165)
7 तर त्यस दिन सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुक्नै लाग्दा त्यस दिनमा उहाँका सेवक अगमवक्ताहरूलाई घोषणा गर्नुभएजस्तै त्यो रहस्य परमेश्वरले पुरा गर्नुहुनेछ ।”
കിന്തു തൂരീം വാദിഷ്യതഃ സപ്തമദൂതസ്യ തൂരീവാദനസമയ ഈശ്വരസ്യ ഗുപ്താ മന്ത്രണാ തസ്യ ദാസാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രതി തേന സുസംവാദേ യഥാ പ്രകാശിതാ തഥൈവ സിദ്ധാ ഭവിഷ്യതി|
8 तब स्वर्गबाट मैले सुनेको आवाजले फेरि मलाई भन्यो, “जाऊ, समुद्र र जमिनमा उभिरहेका स्वर्गदूतको हातमा भएको खुल्ला चर्मपत्रको मुट्ठो लेऊ ।”
അപരം സ്വർഗാദ് യസ്യ രവോ മയാശ്രാവി സ പുന ർമാം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വം ഗത്വാ സമുദ്രമേദിന്യോസ്തിഷ്ഠതോ ദൂതസ്യ കരാത് തം വിസ്തീർണം ക്ഷുദ്രഗ്രന്ഥം ഗൃഹാണ,
9 जब म स्वर्गदूतकहाँ गएँ र त्यो सानो चर्मपत्रको मुट्ठो मागे, तब तिनले मलाई भने, “चर्मपत्रको मुट्ठो लाऊ र खाऊ । यसले तिम्रो पेटलाई तितो बनाउनेछ, तर तिम्रो मुखमा यो महजस्तै गुलियो हुनेछ ।”
തേന മയാ ദൂതസമീപം ഗത്വാ കഥിതം ഗ്രന്ഥോ ഽസൗ ദീയതാം| സ മാമ് അവദത് തം ഗൃഹീത്വാ ഗില, തവോദരേ സ തിക്തരസോ ഭവിഷ്യതി കിന്തു മുഖേ മധുവത് സ്വാദു ർഭവിഷ്യതി|
10 मैले स्वर्गदूतको हातबाट त्यो सानो चर्मपत्रको मुट्ठो लिएँ र त्यसलाई खाएँ । मेरो मुखमा त्यो महजस्तै गुलियो भयो, तर मैले यसलाई खाइसकेपछि मेरो पेट तितो भयो ।
തേന മയാ ദൂതസ്യ കരാദ് ഗ്രന്ഥോ ഗൃഹീതോ ഗിലിതശ്ച| സ തു മമ മുഖേ മധുവത് സ്വാദുരാസീത് കിന്ത്വദനാത് പരം മമോദരസ്തിക്തതാം ഗതഃ|
11 अनि मलाई कसैले भन्यो, “धेरै मनिसहरू, जातिहरू, भाषाहरू र राजाहरूको बारेमा तिमीले फेरि अगमवाणी गर्नुपर्छ ।”
തതഃ സ മാമ് അവദത് ബഹൂൻ ജാതിവംശഭാഷാവദിരാജാൻ അധി ത്വയാ പുന ർഭവിഷ്യദ്വാക്യം വക്തവ്യം|
