< भजनसंग्रह 130 >
1 हे परमप्रभु, गहिराइबाट तपाईंमा म पुकारा गर्छु ।
Ein Wallfahrtslied. Aus der Tiefe rufe ich, HERR, zu dir:
2 हे परमप्रभु, मेरो सोर सुन्नुहोस् । दयाको निम्ति मेरो बिन्ती सुन्नलाई तपाईंका कानहरू सचेत होऊन् ।
»Allherr, höre auf meine Stimme,
3 हे परमप्रभु, तपाईंले अधर्महरू उल्लेख गर्नुभयो भने, हे पमरप्रभु, को खडा हुन सक्थ्यो र?
Wenn du, HERR, Sünden behalten willst, o Allherr, wer kann bestehn!
4 तर तपाईंमा क्षमा छ, जसले गर्दा तपाईंको आदर गरिन्छ ।
Doch bei dir ist die Vergebung, auf daß man dich fürchte.
5 म परमप्रभुमा पर्खिन्छु, मेरो प्राणले पर्खिन्छु र उहाँको वचनमा म आसा गर्छु ।
Ich harre des HERRN, meine Seele harrt, und ich warte auf sein Wort;
6 रक्षकले बिहानको प्रतीक्षा गर्नेभन्दा धेरै मेरो प्राणले परमप्रभुको प्रतीक्षा गर्छ ।
meine Seele harrt auf den Allherrn sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen.
7 ए इस्राएल, परमप्रभुमा आसा गर । परमप्रभु कृपालु हुनुहुन्छ र उहाँ क्षमा दिन तत्पर हुनुहुन्छ ।
Sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen harre, Israel, auf den HERRN! Denn beim HERRN ist die Gnade und Erlösung bei ihm in Fülle,
8 इस्राएललाई त्यसका सबै पापहरूबाट उद्धार गर्नुहुने उहाँ नै हुनुहुन्छ ।
und er wird Israel erlösen von allen seinen Sünden.