भजनसंग्रह 122

1 तिनीहरूले मलाई, “हामी परमप्रभुको मन्‍दिरमा जाऔं” भन्दा म खुसी हुन्थें ।

Ein Wallfahrtslied. Von David. Ich freue mich an denen, die zu mir sagen: Lasset uns zum Hause des HERRN gehen!

2 ए यरूशलेम, हाम्रा खुट्टाहरू तेरा ढोकाहरूभित्र खडा छन् ।

Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem!

3 ए यरूशलेम, होसियार भएर योजना गरी बनाइएको सहर हो ।

Jerusalem, du bist gebaut als eine Stadt, die fest in sich geschlossen ist,

4 कुलहरू, परमप्रभुका कुलहरू, इस्राएलको साक्षीको रूपमा परमप्रभुको नाउँमा धन्यवाद दिनलाई यरूशलेममा जान्छन् ।

wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme des HERRN (ein Zeugnis für Israel), zu preisen den Namen des HERRN!

5 त्यहाँ न्यायका सिंहासनहरू, दाऊदको घरानाको सिंहासनहरू खडा गरिएका थिए ।

Denn dort sind Stühle gesetzt zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

6 यरूशलेमको शन्तिको निम्ति प्रार्थना गर । “तँलाई प्रेम गर्नेहरूलाई शान्ति मिलोस् ।

Bittet für den Frieden Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

7 तेरो रक्षा गर्ने पर्खालहरूभित्र शान्ति रहोस् र तिनीहरूले तेरा किल्लाहरूभित्र शान्ति पाऊन् ।”

Friede sei in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

8 मेरा दाजुभाइ र मित्रहरूका खातिर, म भन्‍नेछु, “तँभित्र शान्ति होस् ।”

Um meiner Brüder und Freunde willen sage ich: Friede sei in dir!

9 परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वरको मन्‍दिरको खातिर, म तेरो भलाइ खोज्‍नेछु ।

Um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen!