भजनसंग्रह 122

1 तिनीहरूले मलाई, “हामी परमप्रभुको मन्‍दिरमा जाऔं” भन्दा म खुसी हुन्थें ।

Ein Wallfahrtslied Davids. Ich freute mich, als man mir sagte:

2 ए यरूशलेम, हाम्रा खुट्टाहरू तेरा ढोकाहरूभित्र खडा छन् ।

So stehn denn nunmehr unsre Füße in deinen Toren, Jerusalem!

3 ए यरूशलेम, होसियार भएर योजना गरी बनाइएको सहर हो ।

Jerusalem, du wiedererbaute als eine Stadt, die fest in sich geschlossen,

4 कुलहरू, परमप्रभुका कुलहरू, इस्राएलको साक्षीको रूपमा परमप्रभुको नाउँमा धन्यवाद दिनलाई यरूशलेममा जान्छन् ।

wohin die Stämme hinaufziehn, die Stämme des HERRN, nach der für Israel gültigen Weisung, dort den Namen des HERRN zu preisen;

5 त्यहाँ न्यायका सिंहासनहरू, दाऊदको घरानाको सिंहासनहरू खडा गरिएका थिए ।

denn dort waren einst aufgestellt die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses Davids.

6 यरूशलेमको शन्तिको निम्ति प्रार्थना गर । “तँलाई प्रेम गर्नेहरूलाई शान्ति मिलोस् ।

Bringet Jerusalem dar den Friedensgruß: »Heil denen, die dich lieben!

7 तेरो रक्षा गर्ने पर्खालहरूभित्र शान्ति रहोस् र तिनीहरूले तेरा किल्लाहरूभित्र शान्ति पाऊन् ।”

Friede herrsche vor deinen Mauern, sichere Ruhe in deinen Palästen!«

8 मेरा दाजुभाइ र मित्रहरूका खातिर, म भन्‍नेछु, “तँभित्र शान्ति होस् ।”

Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen;

9 परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वरको मन्‍दिरको खातिर, म तेरो भलाइ खोज्‍नेछु ।

um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich Segen für dich erbitten.