< भजनसंग्रह 122 >
1 तिनीहरूले मलाई, “हामी परमप्रभुको मन्दिरमा जाऔं” भन्दा म खुसी हुन्थें ।
Ein Lied Davids im höhern Chor. Ich freue mich des, das mir geredet ist, daß wir werden ins Haus des HERRN gehen,
2 ए यरूशलेम, हाम्रा खुट्टाहरू तेरा ढोकाहरूभित्र खडा छन् ।
und daß unsere Füße werden stehen in deinen Toren, Jerusalem.
3 ए यरूशलेम, होसियार भएर योजना गरी बनाइएको सहर हो ।
ist gebauet, daß es eine Stadt sei, da man zusammenkommen soll,
4 कुलहरू, परमप्रभुका कुलहरू, इस्राएलको साक्षीको रूपमा परमप्रभुको नाउँमा धन्यवाद दिनलाई यरूशलेममा जान्छन् ।
da die Stämme hinaufgehen sollen, nämlich die Stämme des HERRN, zu predigen dem Volk Israel, zu danken dem Namen des HERRN.
5 त्यहाँ न्यायका सिंहासनहरू, दाऊदको घरानाको सिंहासनहरू खडा गरिएका थिए ।
Denn daselbst sitzen die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses David.
6 यरूशलेमको शन्तिको निम्ति प्रार्थना गर । “तँलाई प्रेम गर्नेहरूलाई शान्ति मिलोस् ।
Wünschet Jerusalem Glück! Es müsse wohlgehen denen, die dich lieben!
7 तेरो रक्षा गर्ने पर्खालहरूभित्र शान्ति रहोस् र तिनीहरूले तेरा किल्लाहरूभित्र शान्ति पाऊन् ।”
Es müsse Friede sein inwendig in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!
8 मेरा दाजुभाइ र मित्रहरूका खातिर, म भन्नेछु, “तँभित्र शान्ति होस् ।”
Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen.
9 परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरको मन्दिरको खातिर, म तेरो भलाइ खोज्नेछु ।
Um des Hauses willen des HERRN, unsers Gottes, will ich dein Bestes suchen.