< भजनसंग्रह 122 >

1 तिनीहरूले मलाई, “हामी परमप्रभुको मन्‍दिरमा जाऔं” भन्दा म खुसी हुन्थें ।
Wallfahrtslieder. Von David. Ich freute mich, als man zu mir sprach: “Laßt uns zum Tempel Jahwes gehn!”
2 ए यरूशलेम, हाम्रा खुट्टाहरू तेरा ढोकाहरूभित्र खडा छन् ।
Unsere Füße stehen in deinen Thoren, Jerusalem!
3 ए यरूशलेम, होसियार भएर योजना गरी बनाइएको सहर हो ।
Jerusalem, du wiedergebaute, wie eine Stadt, die allzumal zusammengefügt ist,
4 कुलहरू, परमप्रभुका कुलहरू, इस्राएलको साक्षीको रूपमा परमप्रभुको नाउँमा धन्यवाद दिनलाई यरूशलेममा जान्छन् ।
wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme Jahs, nach dem Gesetz für Israel, um dem Namen Jahwes zu danken.
5 त्यहाँ न्यायका सिंहासनहरू, दाऊदको घरानाको सिंहासनहरू खडा गरिएका थिए ।
Denn dort stehen Gerichtssessel, Sessel des Hauses Davids.
6 यरूशलेमको शन्तिको निम्ति प्रार्थना गर । “तँलाई प्रेम गर्नेहरूलाई शान्ति मिलोस् ।
Erbittet Frieden für Jerusalem: Mögen Ruhe haben, die dich lieben.
7 तेरो रक्षा गर्ने पर्खालहरूभित्र शान्ति रहोस् र तिनीहरूले तेरा किल्लाहरूभित्र शान्ति पाऊन् ।”
Friede sei in deinen Bollwerken, Ruhe in deinen Palästen.
8 मेरा दाजुभाइ र मित्रहरूका खातिर, म भन्‍नेछु, “तँभित्र शान्ति होस् ।”
Um meiner Brüder und Freunde willen laßt mich sprechen: Friede sei in dir!
9 परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वरको मन्‍दिरको खातिर, म तेरो भलाइ खोज्‍नेछु ।
Um des Tempels Jahwes, unseres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen.

< भजनसंग्रह 122 >