< मत्ती 21 >

1 जब येशू र उहाँका चेलाहरू यरूशलेमको नजिक पुग्‍नुभयो र जैतून डाँडाको बेथफागे भनिने ठाउँमा आइपुग्‍नुभयो, तब येशूले दुई जना चेलालाई पठाउनुभयो,
అనన్తరం తేషు యిరూశాలమ్నగరస్య సమీపవేర్త్తినో జైతుననామకధరాధరస్య సమీపస్థ్తిం బైత్ఫగిగ్రామమ్ ఆగతేషు, యీశుః శిష్యద్వయం ప్రేషయన్ జగాద,
2 र यसो भन्‍नुभयो, “तिमीहरू सामुन्‍नेको गाउँमा जाओ, र तिमीहरूले त्यहाँ पुग्‍ने बित्तिकै बाँधेर राखिएको एउटा गधा, र त्यससँग एउटा बछेडा भेट्टाउनेछौ । तिनीहरूलाई फुकाओ र मकहाँ ल्याओ ।
యువాం సమ్ముఖస్థగ్రామం గత్వా బద్ధాం యాం సవత్సాం గర్ద్దభీం హఠాత్ ప్రాప్స్యథః, తాం మోచయిత్వా మదన్తికమ్ ఆనయతం|
3 यदि यसको विषयमा कसैले केही भन्यो भने तिमीहरूले यसो भन, ‘प्रभुलाई यसको आवश्यक परेको छ’ र त्यस मानिसले तुरुन्तै तिनीहरूलाई तिमीहरूसँग पठाइदिनेछन् ।”
తత్ర యది కశ్చిత్ కిఞ్చిద్ వక్ష్యతి, తర్హి వదిష్యథః, ఏతస్యాం ప్రభోః ప్రయోజనమాస్తే, తేన స తత్క్షణాత్ ప్రహేష్యతి|
4 अगमवक्‍ताद्वारा भनिएको कुरा पुरा हुनलाई यस्तो हुन आयो । उहाँले भन्‍नुभयो,
సీయోనః కన్యకాం యూయం భాషధ్వమితి భారతీం| పశ్య తే నమ్రశీలః సన్ నృప ఆరుహ్య గర్దభీం| అర్థాదారుహ్య తద్వత్సమాయాస్యతి త్వదన్తికం|
5 “‘सियोनकी छोरीलाई भन, हेर, विनम्र भई र गधामाथि सवार भएर अनि गधाको बच्‍चा अर्थात् एउटा बछेडामाथि चढेर तिम्रा राजा तिमीकहाँ आउँदै हुनुहुन्छ ।’”
భవిష్యద్వాదినోక్తం వచనమిదం తదా సఫలమభూత్|
6 तब चेलाहरू गए र येशूले जस्तो निर्देशन दिनुभएको थियो, त्यस्तै गरे ।
అనన్తరం తౌ శ్ష్యి యీశో ర్యథానిదేశం తం గ్రామం గత్వా
7 तिनीहरूले गधा र बछेडालाई ल्याए र तिनीहरूमाथि आफ्ना कपडाहरू बिछ्याइदिए, र येशू ती कपडाहरूमाथि बस्‍नुभयो ।
గర్దభీం తద్వత్సఞ్చ సమానీతవన్తౌ, పశ్చాత్ తదుపరి స్వీయవసనానీ పాతయిత్వా తమారోహయామాసతుః|
8 भिडमा भएकाहरू धेरैले आफ्ना कपडाहरू बाटोमा बिछ्याइदिए, र अरूहरूले रुखका हाँगाहरू भाँचे र ती बाटोमा फैलाइदिए ।
తతో బహవో లోకా నిజవసనాని పథి ప్రసారయితుమారేభిరే, కతిపయా జనాశ్చ పాదపపర్ణాదికం ఛిత్వా పథి విస్తారయామాసుః|
9 येशूको अगि गएका र उहाँलाई पछ्याएका सबै भिडले यसो भन्दै चिच्‍च्‍याए, “दाऊदका पुत्रलाई होसन्‍ना! उहाँ धन्यको हुनुहुन्छ जो परमेश्‍वरको नाउँमा आउनुहुन्छ! उच्‍चमा विराजमान हुनुहुनेलाई होसन्‍ना!”
అగ్రగామినః పశ్చాద్గామినశ్చ మనుజా ఉచ్చైర్జయ జయ దాయూదః సన్తానేతి జగదుః పరమేశ్వరస్య నామ్నా య ఆయాతి స ధన్యః, సర్వ్వోపరిస్థస్వర్గేపి జయతి|
10 जब येशू यरूशलेमभित्र आउनुभएको थियो, सारा सहरमा हलचल भयो र तिनीहरूले भने, “यिनी को हुन्?”
ఇత్థం తస్మిన్ యిరూశాలమం ప్రవిష్టే కోఽయమితి కథనాత్ కృత్స్నం నగరం చఞ్చలమభవత్|
11 भिडले जवाफ दियो, “उहाँ येशू हुनुहुन्छ, गालीलको नासरतबाट आउनुभएका अगमवक्‍ता ।”
తత్ర లోకోః కథయామాసుః, ఏష గాలీల్ప్రదేశీయ-నాసరతీయ-భవిష్యద్వాదీ యీశుః|
12 त्यसपछि येशू मन्दिरभित्र प्रवेश गर्नुभयो । उहाँले मन्दिरभित्र खरिद गर्ने र बेच्ने सबैलाई बाहिर निकालिदिनुभयो, र पैसा साट्नेहरूका टेबुलहरू अनि परेवा बेच्‍नेहरूका आसनहरू पल्टाइदिनुभयो ।
అనన్తరం యీశురీశ్వరస్య మన్దిరం ప్రవిశ్య తన్మధ్యాత్ క్రయవిక్రయిణో వహిశ్చకార; వణిజాం ముద్రాసనానీ కపోతవిక్రయిణాఞ్చసనానీ చ న్యువ్జయామాస|
13 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यस्तो लेखिएको छ, ‘मेरो घर प्रार्थनाको घर कहलाइनेछ,’ तर तिमीहरूले यसलाई डाँकुहरूका अड्‌डा बनाउँछौ ।”
అపరం తానువాచ, ఏషా లిపిరాస్తే, "మమ గృహం ప్రార్థనాగృహమితి విఖ్యాస్యతి", కిన్తు యూయం తద్ దస్యూనాం గహ్వరం కృతవన్తః|
14 तब दृष्‍टिविहीनहरू र लङ्गडाहरू मन्दिरभित्र आए, र उहाँले तिनीहरूलाई निको पार्नुभयो ।
తదనన్తరమ్ అన్ధఖఞ్చలోకాస్తస్య సమీపమాగతాః, స తాన్ నిరామయాన్ కృతవాన్|
15 तर जब मुख्य पुजारीहरू र शास्‍त्रीहरूले उहाँले गर्नुभएका अचम्मका कुराहरू देखे, र जब तिनीहरूले मन्दिरमा केटाकेटीहरूले “दाऊदका पुत्रलाई होसन्‍ना” भनेर चिच्‍च्‍याइरकेका सुने, तिनीहरू रिसले चुर भए ।
యదా ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తేన కృతాన్యేతాని చిత్రకర్మ్మాణి దదృశుః, జయ జయ దాయూదః సన్తాన, మన్దిరే బాలకానామ్ ఏతాదృశమ్ ఉచ్చధ్వనిం శుశ్రువుశ్చ, తదా మహాక్రుద్ధా బభూవః,
16 तिनीहरूले उहाँलाई भने, “के यी मानिसहरूले जे भनिरहेका छन्, तिमी सुन्‍न सक्छौ?” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “हो! तर के तिमीहरूले कहिल्यै पढेका छैनौ, ‘दूधे बालक र शिशुहरूको मुखबाट उहाँले पूर्ण प्रशंसा लिनुभएको छ’?”
తం పప్రచ్ఛుశ్చ, ఇమే యద్ వదన్తి, తత్ కిం త్వం శృణోషి? తతో యీశుస్తాన్ అవోచత్, సత్యమ్; స్తన్యపాయిశిశూనాఞ్చ బాలకానాఞ్చ వక్త్రతః| స్వకీయం మహిమానం త్వం సంప్రకాశయసి స్వయం| ఏతద్వాక్యం యూయం కిం నాపఠత?
17 त्यसपछि येशू तिनीहरूबाट बिदा हुनुभयो र बेथानीको सहरमा जानुभयो र उहाँले त्यो रात त्यहीँ बिताउनुभयो ।
తతస్తాన్ విహాయ స నగరాద్ బైథనియాగ్రామం గత్వా తత్ర రజనీం యాపయామాస|
18 बिहान जब उहाँ सहरमा फर्कनुभयो, उहाँ भोकाउनुभएको थियो ।
అనన్తరం ప్రభాతే సతి యీశుః పునరపి నగరమాగచ్ఛన్ క్షుధార్త్తో బభూవ|
19 उहाँले बाटोको छेउमा एउटा अन्जीरको बोट देख्‍नुभयो, उहाँ त्यसको नजिक जानुभयो र त्यसमा पातहरूबाहेक अरू केही भेट्टाउनुभएन । उहाँले त्यसलाई भन्‍नुभयो, “तँबाट अब कहिल्यै पनि फेरि कुनै फल नआओस् ।” र त्यो अन्जीरको बोट तुरुन्तै सुकिहाल्यो । (aiōn g165)
తతో మార్గపార్శ్వ ఉడుమ్బరవృక్షమేకం విలోక్య తత్సమీపం గత్వా పత్రాణి వినా కిమపి న ప్రాప్య తం పాదపం ప్రోవాచ, అద్యారభ్య కదాపి త్వయి ఫలం న భవతు; తేన తత్క్షణాత్ స ఉడుమ్బరమాహీరుహః శుష్కతాం గతః| (aiōn g165)
20 जब चेलाहरूले यो देखे, तिनीहरू अचम्मित भए र भने, “यति चाँडै यो बोट कसरी सुकेर गयो?”
తద్ దృష్ట్వా శిష్యా ఆశ్చర్య్యం విజ్ఞాయ కథయామాసుః, ఆః, ఉడుమ్వరపాదపోఽతితూర్ణం శుష్కోఽభవత్|
21 येशूले जवाफ दिनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्दछु, यदि तिमीहरूमा विश्‍वास छ र शङ्का गरेनौ भने यस अन्जीरको बोटलाई जे गरिएको थियो त्यो मात्र होइन, तर तिमीहरूले यस पहाडलाई, ‘यहाँबाट उखेलिएर समुद्रमा जा’ भन्यौ भने पनि त्यसै हुनेछ ।
తతో యీశుస్తానువాచ, యుష్మానహం సత్యం వదామి, యది యూయమసన్దిగ్ధాః ప్రతీథ, తర్హి యూయమపి కేవలోడుమ్వరపాదపం ప్రతీత్థం కర్త్తుం శక్ష్యథ, తన్న, త్వం చలిత్వా సాగరే పతేతి వాక్యం యుష్మాభిరస్మిన శైలే ప్రోక్తేపి తదైవ తద్ ఘటిష్యతే|
22 तिमीहरूले विश्‍वास गरेर जेसुकै कुरा प्रार्थनामा माग्छौ, त्यो तिमीहरूले पाउनेछौ ।”
తథా విశ్వస్య ప్రార్థ్య యుష్మాభి ర్యద్ యాచిష్యతే, తదేవ ప్రాప్స్యతే|
23 जब येशू मन्दिरमा आउनुभएको थियो, उहाँले सिकाउँदै गर्नुहुँदा मुख्य पुजारीहरू र मानिसका अगुवाहरू उहाँकहाँ आएर भने, “तिमीले कुन अधिकारले यी कुराहरू गर्दछौ? र तिमीलाई यो अधिकार कसले दियो?”
అనన్తరం మన్దిరం ప్రవిశ్యోపదేశనసమయే తత్సమీపం ప్రధానయాజకాః ప్రాచీనలోకాశ్చాగత్య పప్రచ్ఛుః, త్వయా కేన సామర్థ్యనైతాని కర్మ్మాణి క్రియన్తే? కేన వా తుభ్యమేతాని సామర్థ్యాని దత్తాని?
24 येशूले जवाफ दिनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म पनि तिमीहरूलाई एउटा प्रश्‍न सोध्‍नेछु । यदि तिमीहरूले मलाई त्यो बतायौ भने, मैले कुन अधिकारले यी कुराहरू गर्छु भन्‍ने कुरा म तिमीहरूलाई बताउनेछु ।
తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహమపి యుష్మాన్ వాచమేకాం పృచ్ఛామి, యది యూయం తదుత్తరం దాతుం శక్ష్యథ, తదా కేన సామర్థ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాని కరోమి, తదహం యుష్మాన్ వక్ష్యామి|
25 यूहन्‍नाको बप्‍तिस्‍मा कहाँबाट आएको हो? स्वर्गबाट हो या मानिसहरूबाट?” तिनीहरूले एक आपसमा यस्तो भन्दै छलफल गरे, “यदि हामीले ‘स्वर्गबाट’ भन्यौँ भने, उसले हामीलाई ‘त्यसो भए, तिमीहरूले उनलाई किन विश्‍वास गरेनौ?’ भनेर भन्‍नेछन् ।
యోహనో మజ్జనం కస్యాజ్ఞయాభవత్? కిమీశ్వరస్య మనుష్యస్య వా? తతస్తే పరస్పరం వివిచ్య కథయామాసుః, యదీశ్వరస్యేతి వదామస్తర్హి యూయం తం కుతో న ప్రత్యైత? వాచమేతాం వక్ష్యతి|
26 तर यदि हामीले ‘मानिसबाट’ भन्यौँ भने, हामी भिडसँग डराउँदछौँ, किनकि तिनीहरू सबैले यूहन्‍नालाई एक अगमवक्‍ताको रूपमा हेर्दथे ।”
మనుష్యస్యేతి వక్తుమపి లోకేభ్యో బిభీమః, యతః సర్వ్వైరపి యోహన్ భవిష్యద్వాదీతి జ్ఞాయతే|
27 तब तिनीहरूले येशूलाई जवाफ दिएर भने, “हामीलाई थाहा छैन ।” उहाँले पनि तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो “म पनि कुन अधिकारले यी कुराहरू गर्दछु भनेर तिमीहरूलाई भन्दिनँ ।
తస్మాత్ తే యీశుం ప్రత్యవదన్, తద్ వయం న విద్మః| తదా స తానుక్తవాన్, తర్హి కేన సామరథ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాన్యహం కరోమి, తదప్యహం యుష్మాన్ న వక్ష్యామి|
28 तर तिमीहरू के विचार गर्दछौ? एक जना मानिसका दुई जना छोरा थिए । उनी पहिलोकहाँ गएर भने, ‘छोरा आज दाखबारीमा गएर काम गर ।’
కస్యచిజ్జనస్య ద్వౌ సుతావాస్తాం స ఏకస్య సుతస్య సమీపం గత్వా జగాద, హే సుత, త్వమద్య మమ ద్రాక్షాక్షేత్రే కర్మ్మ కర్తుం వ్రజ|
29 त्यो छोराले जवाफ दियो र भन्यो, ‘म जान्‍नँ,’ तर केही समयपछि उसले आफ्नो मन बद्‌ल्यो र गयो ।
తతః స ఉక్తవాన్, న యాస్యామి, కిన్తు శేషేఽనుతప్య జగామ|
30 र त्यो मानिस आफ्नो दोस्रो छोराकहाँ गए र त्यही कुरा भने । यो छोराले जवाफ दियो र भन्यो, ‘हजुर, म जानेछु,’ तर त्यो गएन ।
అనన్తరం సోన్యసుతస్య సమీపం గత్వా తథైవ కథ్తివాన్; తతః స ప్రత్యువాచ, మహేచ్ఛ యామి, కిన్తు న గతః|
31 यी दुई जनामध्ये कुनचाहिँ छोराले आफ्नो बुबाको इच्छा पुरा गर्‍यो?” तिनीहरूले भने, “पहिलो चाहिँले ।” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्दछु, तिमीहरूभन्दा पहिले कर उठाउनेहरू र यौनकर्मीहरू परमेश्‍वरको राज्यमा प्रवेश गर्नेछन् ।
ఏతయోః పుత్రయో ర్మధ్యే పితురభిమతం కేన పాలితం? యుష్మాభిః కిం బుధ్యతే? తతస్తే ప్రత్యూచుః, ప్రథమేన పుత్రేణ| తదానీం యీశుస్తానువాచ, అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, చణ్డాలా గణికాశ్చ యుష్మాకమగ్రత ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రవిశన్తి|
32 किनकि यूहन्‍ना तिमीहरूकहाँ धार्मिकताको बाटोमा आए, तर तिमीहरूले उनलाई विश्‍वास गरेनौ, जब कि कर उठाउनेहरू र यौनकर्मीहरूले उनलाई विश्‍वास गरे । र तिमीहरूले जब यो भइरहेको देख्यौ, उनमा विश्‍वास गर्नलाई पछि तिमीहरूले पश्‍चात्ताप पनि गरेनौ ।
యతో యుష్మాకం సమీపం యోహని ధర్మ్మపథేనాగతే యూయం తం న ప్రతీథ, కిన్తు చణ్డాలా గణికాశ్చ తం ప్రత్యాయన్, తద్ విలోక్యాపి యూయం ప్రత్యేతుం నాఖిద్యధ్వం|
33 अर्को दृष्‍टान्त सुन । एक जना मानिस थिए, जो जमिन मालिक थिए । उनले त्यहाँ दाखबारी लगाए र त्यसको वरिपरि बार लगाए; त्यहाँ दाख पेल्ने कोल बनाए; रेखदेखको निम्ति एउटा धरहरा बनाए; र खेतालाहरूलाई त्यसको ठेक्‍का दिए । त्यसपछि उनी अर्कै देशमा गए ।
అపరమేకం దృష్టాన్తం శృణుత, కశ్చిద్ గృహస్థః క్షేత్రే ద్రాక్షాలతా రోపయిత్వా తచ్చతుర్దిక్షు వారణీం విధాయ తన్మధ్యే ద్రాక్షాయన్త్రం స్థాపితవాన్, మాఞ్చఞ్చ నిర్మ్మితవాన్, తతః కృషకేషు తత్ క్షేత్రం సమర్ప్య స్వయం దూరదేశం జగామ|
34 जब दाखको फसलको समय आयो, उनले दाखबारीका खेतालाहरूकहाँ दाख ल्याउनको लागि नोकरहरू पठाए ।
తదనన్తరం ఫలసమయ ఉపస్థితే స ఫలాని ప్రాప్తుం కృషీవలానాం సమీపం నిజదాసాన్ ప్రేషయామాస|
35 तर दाखबारीका खेतालाहरूले उनका नोकरहरूलाई वशमा लिए; एउटालाई पिटे; अर्कोलाई मारे, र अर्कोलाई चाहिँ ढुङ्गाले हिर्काए ।
కిన్తు కృషీవలాస్తస్య తాన్ దాసేయాన్ ధృత్వా కఞ్చన ప్రహృతవన్తః, కఞ్చన పాషాణైరాహతవన్తః, కఞ్చన చ హతవన్తః|
36 फेरि, मालिकले पहिले भन्दा अझ धेरै नोकरहरू पठाए, तर ती दाखबारीमा काम गर्नेहरूले तिनीहरूलाई पनि त्यस्तै व्यवहार गरे ।
పునరపి స ప్రభుః ప్రథమతోఽధికదాసేయాన్ ప్రేషయామాస, కిన్తు తే తాన్ ప్రత్యపి తథైవ చక్రుః|
37 त्यसपछि मालिकले यसो भन्दै आफ्नै छोरालाई तिनीहरूकहाँ पठाए, ‘तिनीहरूले मेरा छोरालाई आदर गर्नेछन् ।’
అనన్తరం మమ సుతే గతే తం సమాదరిష్యన్తే, ఇత్యుక్త్వా శేషే స నిజసుతం తేషాం సన్నిధిం ప్రేషయామాస|
38 तर जब दाखबारीमा काम गर्नेहरूले मालिकका छोरालाई देखे, तिनीहरूले एक आपसमा भने, ‘यो त उत्तराधिकारी हो । आओ, हामी यसलाई मारौँ र यसको उत्तराधिकार लिऔँ ।’
కిన్తు తే కృషీవలాః సుతం వీక్ష్య పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రయితుమ్ ఆరేభిరే, అయముత్తరాధికారీ వయమేనం నిహత్యాస్యాధికారం స్వవశీకరిష్యామః|
39 यसैले, तिनीहरूले उसलाई पक्रे, दाखबारीबाट बाहिर फ्याँकिदिए, र उसलाई मारे ।
పశ్చాత్ తే తం ధృత్వా ద్రాక్షాక్షేత్రాద్ బహిః పాతయిత్వాబధిషుః|
40 जब त्यस दाखबारीका मालिक आउँछन्, तिनले ती दाखबारीमा काम गर्नेहरूलाई के गर्लान्?”
యదా స ద్రాక్షాక్షేత్రపతిరాగమిష్యతి, తదా తాన్ కృషీవలాన్ కిం కరిష్యతి?
41 तिनीहरूले उहाँलाई भने, “उनले ती दुष्‍ट मानिसहरूलाई सबैभन्दा भयानक तरिकाले नाश गर्नेछन् र त्यो दाखबारी ती मानिसहरूलाई ठेक्‍कामा दिनेछन्, जसले फल पाकिसकेपछि त्यसको निम्ति मोल तिर्दछन् ।”
తతస్తే ప్రత్యవదన్, తాన్ కలుషిణో దారుణయాతనాభిరాహనిష్యతి, యే చ సమయానుక్రమాత్ ఫలాని దాస్యన్తి, తాదృశేషు కృషీవలేషు క్షేత్రం సమర్పయిష్యతి|
42 येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के तिमीहरूले कहिल्यै धर्मशास्‍त्रमा पढेनौ, ‘जुन ढुङ्गालाई भवन निर्माण गर्नेहरूले रद्ध गरे त्यहीचाहिँ कुनाको शिर ढुङ्गो बन्यो । यो परमप्रभुबाट भएको हो, अनि हाम्रो दृष्‍टिमा यो आश्‍चर्यपूर्ण छ?’
తదా యీశునా తే గదితాః, గ్రహణం న కృతం యస్య పాషాణస్య నిచాయకైః| ప్రధానప్రస్తరః కోణే సఏవ సంభవిష్యతి| ఏతత్ పరేశితుః కర్మ్మాస్మదృష్టావద్భుతం భవేత్| ధర్మ్మగ్రన్థే లిఖితమేతద్వచనం యుష్మాభిః కిం నాపాఠి?
43 यसकारण, म तिमीहरूलाई भन्दछु, परमेश्‍वरको राज्य तिमीहरूबाट टाढा लगिनेछ र एउटा यस्तो जातिलाई दिइनेछ जसले आफ्नो फल फलाउनेछ ।
తస్మాదహం యుష్మాన్ వదామి, యుష్మత్త ఈశ్వరీయరాజ్యమపనీయ ఫలోత్పాదయిత్రన్యజాతయే దాయిష్యతే|
44 जो यस ढुङ्गामा खस्दछ, त्यो टुक्रा-टुक्रा पारिनेछ । तर जसमाथि यो खस्दछ, त्यो कुल्चिनेछ ।”
యో జన ఏతత్పాషాణోపరి పతిష్యతి, తం స భంక్ష్యతే, కిన్త్వయం పాషాణో యస్యోపరి పతిష్యతి, తం స ధూలివత్ చూర్ణీకరిష్యతి|
45 जब मुख्य पुजारीहरू र शास्‍त्रीहरूले उहाँका दृष्‍टान्तहरू सुने, तिनीहरूकै विषयमा उहाँले बोलिरहनुभएको थियो भन्‍ने तिनीहरूले बुझे ।
తదానీం ప్రాధనయాజకాః ఫిరూశినశ్చ తస్యేమాం దృష్టాన్తకథాం శ్రుత్వా సోఽస్మానుద్దిశ్య కథితవాన్, ఇతి విజ్ఞాయ తం ధర్త్తుం చేష్టితవన్తః;
46 तिनीहरूले उहाँलाई पक्रनचाहन्थे, तर मानिसहरूले उहाँलाई अगमवक्‍ता मान्‍ने हुनाले तिनीहरू भिडसँग डराए ।
కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః, యతో లోకైః స భవిష్యద్వాదీత్యజ్ఞాయి|

< मत्ती 21 >