मर्कूस 8
1 ती दिनमा त्यहाँ फेरि एउटा ठुलो भिड भेला भयो, र तिनीहरूसँग खानको लागि केही थिएन । येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई बोलाउनुभयो र तिनीहरूलाई भन्नुभयो,
തദാ തത്സമീപം ബഹവോ ലോകാ ആയാതാ അതസ്തേഷാം ഭോജ്യദ്രവ്യാഭാവാദ് യീശുഃ ശിഷ്യാനാഹൂയ ജഗാദ, |
2 “यो भिडमाथि मलाई दया लागेको छ, किनकि तिनीहरू मसँग निरन्तर तिन दिनसम्म रहेका छन् र तिनीहरूसँग कुनै खानेकुरा छैन ।
ലോകനിവഹേ മമ കൃപാ ജായതേ തേ ദിനത്രയം മയാ സാർദ്ധം സന്തി തേഷാം ഭോജ്യം കിമപി നാസ്തി|
3 यदि मैले तिनीहरूलाई केही नखुवाईकन पठाएँ भने तिनीहरू बाटोमा मुर्छा पर्न सक्छन् । तिनीहरूमध्ये कोही धेरै टाढाबाट आएका छन् ।”
തേഷാം മധ്യേഽനേകേ ദൂരാദ് ആഗതാഃ, അഭുക്തേഷു തേഷു മയാ സ്വഗൃഹമഭിപ്രഹിതേഷു തേ പഥി ക്ലമിഷ്യന്തി|
4 उहाँका चेलाहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, “यस्तो निर्जन ठाउँमा यी मानिसहरूलाई तृप्त पार्न सक्ने पर्याप्त रोटी हामी कहाँ पाउन सक्छौँ?”
ശിഷ്യാ അവാദിഷുഃ, ഏതാവതോ ലോകാൻ തർപയിതുമ് അത്ര പ്രന്തരേ പൂപാൻ പ്രാപ്തും കേന ശക്യതേ?
5 उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “तिमीहरूसँग कतिवटा रोटी छन्?” तिनीहरूले भने “सातवटा ।”
തതഃ സ താൻ പപ്രച്ഛ യുഷ്മാകം കതി പൂപാഃ സന്തി? തേഽകഥയൻ സപ്ത|
6 उहाँले भिडलाई भुइँमा बस्न आज्ञा दिनुभयो । उहाँले ती सातवटा रोटी लिनुभयो; धन्यवाद दिनुभयो; तिनलाई भाँच्नुभयो । उहाँले मानिसहरूका अगाडि राखून् भनी ती उहाँका चेलाहरूलाई दिनुभयो, र तिनीहरूले मानिसहरूका अगाडि राखिदिए ।
തതഃ സ താല്ലോകാൻ ഭുവി സമുപവേഷ്ടുമ് ആദിശ്യ താൻ സപ്ത പൂപാൻ ധൃത്വാ ഈശ്വരഗുണാൻ അനുകീർത്തയാമാസ, ഭംക്ത്വാ പരിവേഷയിതും ശിഷ്യാൻ പ്രതി ദദൗ, തതസ്തേ ലോകേഭ്യഃ പരിവേഷയാമാസുഃ|
7 तिनीहरूसँग थोरै स-साना माछा पनि थिए । त्यसको लागि धन्यवाद दिनुभएपछि उहाँले त्यो पनि बाँडिदिन चेलाहरूलाई आज्ञा गर्नुभयो ।
തഥാ തേഷാം സമീപേ യേ ക്ഷുദ്രമത്സ്യാ ആസൻ താനപ്യാദായ ഈശ്വരഗുണാൻ സംകീർത്യ പരിവേഷയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|
8 तिनीहरूले खाए र अघाए । अनि तिनीहरूले खाएर उब्रेका सात टोकरी रोटीका टुक्रा-टाक्रीहरू बटुले ।
തതോ ലോകാ ഭുക്ത്വാ തൃപ്തിം ഗതാ അവശിഷ്ടഖാദ്യൈഃ പൂർണാഃ സപ്തഡല്ലകാ ഗൃഹീതാശ്ച|
9 त्यहाँ लगभग चार हजार जना पुरुष थिए । येशूले तिनीहरूलाई पठाउनुभयो ।
ഏതേ ഭോക്താരഃ പ്രായശ്ചതുഃ സഹസ്രപുരുഷാ ആസൻ തതഃ സ താൻ വിസസർജ|
10 त्यसपछि तुरुन्तै उहाँ चेलाहरूसँग डुङ्गामा चढ्नुभयो र दलमनुथाको क्षेत्रमा जानुभयो ।
അഥ സ ശിഷ്യഃ സഹ നാവമാരുഹ്യ ദൽമാനൂഥാസീമാമാഗതഃ|
11 तब फरिसीहरू आए, र उहाँसँग वादविवाद गर्न थाले । तिनीहरूले उहाँको जाँच गर्न उहाँसँग स्वर्गबाट एउटा चिन्ह मागे ।
തതഃ പരം ഫിരൂശിന ആഗത്യ തേന സഹ വിവദമാനാസ്തസ്യ പരീക്ഷാർഥമ് ആകാശീയചിഹ്നം ദ്രഷ്ടും യാചിതവന്തഃ|
12 उहाँले आत्मामा सुस्केर हाल्नुभयो र भन्नुभयो, “यो पुस्ताले किन चिन्हको खोजी गर्छ? साँचो साँचो म तिमीहरूलाई भन्दछु, यो पुस्तालाई कुनै चिन्ह दिइनेछैन ।”
തദാ സോഽന്തർദീർഘം നിശ്വസ്യാകഥയത്, ഏതേ വിദ്യമാനനരാഃ കുതശ്ചിൻഹം മൃഗയന്തേ? യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം ബ്രവീമി ലോകാനേതാൻ കിമപി ചിഹ്നം ന ദർശയിഷ്യതേ|
13 त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई छोड्नुभयो, फेरि डुङ्गामा चढ्नुभयो र तालको अर्को भागतिर जानुभयो ।
അഥ താൻ ഹിത്വാ പുന ർനാവമ് ആരുഹ്യ പാരമഗാത്|
14 अहिले चेलाहरूले तिनीहरूसँग रोटी ल्याउन बिर्सेका थिए । तिनीहरूसँग डुङ्गामा एउटाभन्दा बढी रोटी थिएन ।
ഏതർഹി ശിഷ്യൈഃ പൂപേഷു വിസ്മൃതേഷു നാവി തേഷാം സന്നിധൗ പൂപ ഏകഏവ സ്ഥിതഃ|
15 उहाँले तिनीहरूलाई चेतावनी दिनुभयो, र भन्नुभयो, “फरिसी र हेरोदको खमिरदेखि सचेत रहो र होसियार बस ।”
തദാനീം യീശുസ്താൻ ആദിഷ്ടവാൻ ഫിരൂശിനാം ഹേരോദശ്ച കിണ്വം പ്രതി സതർകാഃ സാവധാനാശ്ച ഭവത|
16 चेलाहरूले एक आपसमा बहस गरे, “हामीसँग रोटी नभएकोले हो ।”
തതസ്തേഽന്യോന്യം വിവേചനം കർതുമ് ആരേഭിരേ, അസ്മാകം സന്നിധൗ പൂപോ നാസ്തീതി ഹേതോരിദം കഥയതി|
17 येशू यसप्रति सजग हुनुहुन्थ्यो र उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरूले रोटी नल्याएको विषयमा किन बहस गरिरहेका छौ? के तिमीहरू अझै महसुस गर्दैनौ? के तिमीहरू बुझ्दैनौ? तिमीहरूका हृदय यति बोधो भएका छन्?
തദ് ബുദ്വ്വാ യീശുസ്തേഭ്യോഽകഥയത് യുഷ്മാകം സ്ഥാനേ പൂപാഭാവാത് കുത ഇത്ഥം വിതർകയഥ? യൂയം കിമദ്യാപി കിമപി ന ജാനീഥ? ബോദ്ധുഞ്ച ന ശക്നുഥ? യാവദദ്യ കിം യുഷ്മാകം മനാംസി കഠിനാനി സന്തി?
18 तिमीहरूसँग आँखा छन्, के तिमीहरू देख्दैनौ? तिमीहरूसँग कान छन्, के तिमीहरू सुन्दैनौ? के तिमीहरूले सम्झदैनौ?
സത്സു നേത്രേഷു കിം ന പശ്യഥ? സത്സു കർണേഷു കിം ന ശൃണുഥ? ന സ്മരഥ ച?
19 जब मैले पाँच हजारका सामु पाँच वटा रोटी भाँच्दा रोटीका कति टोकरी टुक्राहरू तिमीहरूले बटुलेका थियौ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “बाह्र टोकरी ।”
യദാഹം പഞ്ചപൂപാൻ പഞ്ചസഹസ്രാണാം പുരുഷാണാം മധ്യേ ഭംക്ത്വാ ദത്തവാൻ തദാനീം യൂയമ് അവശിഷ്ടപൂപൈഃ പൂർണാൻ കതി ഡല്ലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ? തേഽകഥയൻ ദ്വാദശഡല്ലകാൻ|
20 “अनि जब मैले चार हजारका बिचमा सातवटा रोटी भाँच्दा कति टोकरी तिमीहरूले बटुल्यौ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “सात टोकरी ।”
അപരഞ്ച യദാ ചതുഃസഹസ്രാണാം പുരുഷാണാം മധ്യേ പൂപാൻ ഭംക്ത്വാദദാം തദാ യൂയമ് അതിരിക്തപൂപാനാം കതി ഡല്ലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ? തേ കഥയാമാസുഃ സപ്തഡല്ലകാൻ|
21 उहाँले भन्नुभयो, “के तिमीहरू अझै पनि बुझ्दैनौ?”
തദാ സ കഥിതവാൻ തർഹി യൂയമ് അധുനാപി കുതോ ബോദ്വ്വും ന ശക്നുഥ?
22 उहाँहरू बेथसेदामा आउनुभयो । त्यहाँ मानिसहरूले एउटा दृष्टिविहीन मानिसलाई उहाँकहाँ ल्याए र त्यसलाई छोइदिनुहोस् भनी येशूसँग बिन्ती गरे ।
അനന്തരം തസ്മിൻ ബൈത്സൈദാനഗരേ പ്രാപ്തേ ലോകാ അന്ധമേകം നരം തത്സമീപമാനീയ തം സ്പ്രഷ്ടും തം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ|
23 येशूले त्यस दृष्टिविहीनलाई हातमा समाउनुभयो, र गाउँबाहिर लैजानुभयो । जब उहाँले त्यसको आँखामा थुक्नुभयो, र त्यसमाथि आफ्नो हात राख्नुभयो, उहाँले त्यसलाई सोध्नुभयो, “के तिमीले कुनै कुरा देख्छौ?”
തദാ തസ്യാന്ധസ്യ കരൗ ഗൃഹീത്വാ നഗരാദ് ബഹിർദേശം തം നീതവാൻ; തന്നേത്രേ നിഷ്ഠീവം ദത്ത്വാ തദ്ഗാത്രേ ഹസ്താവർപയിത്വാ തം പപ്രച്ഛ, കിമപി പശ്യസി?
24 त्यसले हेर्यो र भन्यो, “म मानिसहरू रुखहरूजस्तै हिँडेको देख्छु ।”
സ നേത്രേ ഉന്മീല്യ ജഗാദ, വൃക്ഷവത് മനുജാൻ ഗച്ഛതോ നിരീക്ഷേ|
25 उहाँले फेरि आफ्नो हात त्यसका आँखामा राख्नुभयो, र त्यस मानिसले त्यसका आँखा खोल्यो अनि त्यसको दृष्टि पुनः प्राप्त भयो र त्यसले सबै थोक स्पष्टसँग देख्यो ।
തതോ യീശുഃ പുനസ്തസ്യ നയനയോ ർഹസ്താവർപയിത്വാ തസ്യ നേത്രേ ഉന്മീലയാമാസ; തസ്മാത് സ സ്വസ്ഥോ ഭൂത്വാ സ്പഷ്ടരൂപം സർവ്വലോകാൻ ദദർശ|
26 येशूले त्यसलाई त्यसको घर पठाउनुभयो र भन्नुभयो, “त्यस सहरमा नपस ।”
തതഃ പരം ത്വം ഗ്രാമം മാ ഗച്ഛ ഗ്രാമസ്ഥം കമപി ച കിമപ്യനുക്ത്വാ നിജഗൃഹം യാഹീത്യാദിശ്യ യീശുസ്തം നിജഗൃഹം പ്രഹിതവാൻ|
27 येशू आफ्ना चेलाहरूसँगै कैसरिया फिलिप्पीका गाउँहरूतिर जानुभयो । बाटोमा उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई सोध्नुभयो, “मानिसहरूले म को हुँ भन्छन्?”
അനന്തരം ശിഷ്യൈഃ സഹിതോ യീശുഃ കൈസരീയാഫിലിപിപുരം ജഗാമ, പഥി ഗച്ഛൻ താനപൃച്ഛത് കോഽഹമ് അത്ര ലോകാഃ കിം വദന്തി?
28 तिनीहरूले उहाँलाई जवाफ दिए, र भने, “बप्तिस्मा-दिने यूहन्ना । अरूहरूले, ‘एलिया’ र अरूले भने ‘अगमवक्ताहरूमध्ये एक’ भन्छन् ।”
തേ പ്രത്യൂചുഃ ത്വാം യോഹനം മജ്ജകം വദന്തി കിന്തു കേപി കേപി ഏലിയം വദന്തി; അപരേ കേപി കേപി ഭവിഷ്യദ്വാദിനാമ് ഏകോ ജന ഇതി വദന്തി|
29 उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “तर तिमीहरूचाहिँ म को हुँ भन्छौ?” पत्रुसले उहाँलाई भने, “तपाईं ख्रीष्ट हुनुहुन्छ”
അഥ സ താനപൃച്ഛത് കിന്തു കോഹമ്? ഇത്യത്ര യൂയം കിം വദഥ? തദാ പിതരഃ പ്രത്യവദത് ഭവാൻ അഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ|
30 येशूले उहाँको विषयमा कसैलाई पनि नभन्नू भनी तिनीहरूलाई चेतावनी दिनुभयो ।
തതഃ സ താൻ ഗാഢമാദിശദ് യൂയം മമ കഥാ കസ്മൈചിദപി മാ കഥയത|
31 उहाँले मानिसका पुत्रले धेरै कुरा भोग्नुपर्छ, र धर्म-गुरुहरू, मुख्य पुजारीहरू र शास्त्रीहरूबाट तिरस्कृत हुनेछ, मारिनेछ र तिन दिनपछि फेरि मृत्युबाट जीवित भई उठ्नेछ भनी तिनीहरूलाई सिकाउन थाल्नुभयो ।
മനുഷ്യപുത്രേണാവശ്യം ബഹവോ യാതനാ ഭോക്തവ്യാഃ പ്രാചീനലോകൈഃ പ്രധാനയാജകൈരധ്യാപകൈശ്ച സ നിന്ദിതഃ സൻ ഘാതയിഷ്യതേ തൃതീയദിനേ ഉത്ഥാസ്യതി ച, യീശുഃ ശിഷ്യാനുപദേഷ്ടുമാരഭ്യ കഥാമിമാം സ്പഷ്ടമാചഷ്ട|
32 उहाँले यो स्पष्टसँग भन्नुभयो । तब पत्रुसले उहाँलाई एकातिर लगे र उहाँलाई हपार्न थाले ।
തസ്മാത് പിതരസ്തസ്യ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ തം തർജ്ജിതവാൻ|
33 तर येशू आफ्ना चेलाहरूतिर फर्कनुभयो अनि पत्रुसलाई हप्काउनुभयो र भन्नुभयो, “मबाट पछि हट् शैतान! तैँले परमेश्वरको कुरालाई ख्याल गर्दैनस्, तर तैँले मानिसको कुरालाई ख्याल गर्छस् ।”
കിന്തു സ മുഖം പരാവർത്യ ശിഷ്യഗണം നിരീക്ഷ്യ പിതരം തർജയിത്വാവാദീദ് ദൂരീഭവ വിഘ്നകാരിൻ ഈശ്വരീയകാര്യ്യാദപി മനുഷ്യകാര്യ്യം തുഭ്യം രോചതതരാം|
34 त्यसपछि उहाँले भिड र उहाँका चेलाहरूलाई सँगै बोलाउनुभयो, र तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “यदि कसैले मलाई पछ्याउन चाहन्छ भने, त्यसले आफैँलाई इन्कार गर्नुपर्छ, त्यसको क्रुस बोक्नुपर्छ र मलाई पछ्याउनुपर्छ ।
അഥ സ ലോകാൻ ശിഷ്യാംശ്ചാഹൂയ ജഗാദ യഃ കശ്ചിൻ മാമനുഗന്തുമ് ഇച്ഛതി സ ആത്മാനം ദാമ്യതു, സ്വക്രുശം ഗൃഹീത്വാ മത്പശ്ചാദ് ആയാതു|
35 किनकि जसले आफ्नो जीवन बचाउन खोज्छ त्यसले त्यो गुमाउनेछ, र जसले मेरो र सुसमाचारको खातिर आफ्नो जीवन गुमाउँछ, त्यसले यसलाई बचाउनेछ ।
യതോ യഃ കശ്ചിത് സ്വപ്രാണം രക്ഷിതുമിച്ഛതി സ തം ഹാരയിഷ്യതി, കിന്തു യഃ കശ്ചിൻ മദർഥം സുസംവാദാർഥഞ്ച പ്രാണം ഹാരയതി സ തം രക്ഷിഷ്യതി|
36 मानिसले सारा संसार प्राप्त गरेर आफ्नै जीवन गुमायो भने उसलाई के लाभ हुन्छ र?
അപരഞ്ച മനുജഃ സർവ്വം ജഗത് പ്രാപ്യ യദി സ്വപ്രാണം ഹാരയതി തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ?
37 मानिसले आफ्नो जीवनको बद्लामा के दिन सक्छ र?
നരഃ സ്വപ്രാണവിനിമയേന കിം ദാതും ശക്നോതി?
38 यस व्यभिचारी र पापी पुस्तामा जो म र मेरो वचनसँग शर्माउँछ, मानिसका पुत्र पनि पवित्र स्वर्गदूतहरूसँग पिताको महिमामा आउँदा त्यससँग शर्माउनेछ ।”
ഏതേഷാം വ്യഭിചാരിണാം പാപിനാഞ്ച ലോകാനാം സാക്ഷാദ് യദി കോപി മാം മത്കഥാഞ്ച ലജ്ജാസ്പദം ജാനാതി തർഹി മനുജപുത്രോ യദാ ധർമ്മദൂതൈഃ സഹ പിതുഃ പ്രഭാവേണാഗമിഷ്യതി തദാ സോപി തം ലജ്ജാസ്പദം ജ്ഞാസ്യതി|
