लुका 19
1 येशू यरीहोमा प्रवेश गरेर त्यहाँबाट जाँदै हुनुहुन्थ्यो ।
यीशु यरीहो नगरे मांमेइं निस्तां च़लोरे थियो।
2 हेर, त्यहाँ जखायस नाउँ गरेका एक जना मानिस थिए । उनी कर उठनेहरूका मुख्य र धनी मानिस थिए ।
तैड़ी अक मैन्हु थियो, ज़ेसेरू नवं जक्कई थियूं, तै धड़त घिन्ने बालां केरो अफसर थियो, तै बड़ो अमीर थियो।
3 उनले येशू को हुनुहुन्छ भनी हेर्न कोसिस गरिरहेका थिए, तर भिडको कारणले गर्दा हेर्न सकेनन्, किनकि उनी होचा थिए ।
तैस यीशु हेरनेरो चाऊ थियो, पन तैसेरू कद छोटू थियूं, तांए तै हछे मैनन् मरां लेई न थियो बटतो।
4 त्यसैले उनी भिडका मानिसहरूभन्दा अगाडि दौडे र उहाँलाई हेर्नको लागि नेभाराको रुखमा चढे, किनभने येशू त्यही बाटो भएर जाँदै हुनुहुन्थ्यो ।
एल्हेरेलेइ तै देवड़तां अगर जेव ते फ़ेगेरे बुट्टे उबरो गुस्सो किजोकि ज़ैखन यीशु एज्जे त तै तैस रोड़ेच़ारे लेई सके।
5 जब येशू उनी भएको ठाउँ नजिक आइपुग्नुभयो, उहाँले मास्तिर हेरेर भन्नुभयो, “जखायस छिटो ओर्ली आऊ, किनकि आज मलाई तिम्रो घरमा बस्नु छ ।”
ज़ैखन यीशु तैस ठैरी पुज़ो त तैनी उबरू तेकतां ज़ोवं, “जक्कई लूशी उन्ढो ओस, किजोकि अज़ मीं तेरे घरे ट्लाहन च़ारेई एजनूए।”
6 त्यसैले उनी हतार-हतार ओर्ली आए र उहाँलाई खुसीसाथ स्वागत गरे ।
जक्कई तैखने उन्ढो ओस्सो ते यीशु बेड़ि खुशी सेइं अपने घरे नीयो।
7 जब तिनीहरू सबैले यो देखे, तब उनीहरूले यसो भन्दै गनगन गर्न थाले, “उहाँ पापी मानिसकहाँ बस्नको लागि जानुभयो ।”
एन हेरतां सब लोक शकैइत केरतां ज़ोने लाए, “कि यीशु त एक्की पैपी मैनेरो मेहमान बनोरोए।”
8 जखायस खडा भएर भने, “हेर्नुहोस् प्रभु, मसँग भएका जे-जति छन् त्यसको आधा म गरिबहरूलाई दिनेछु र यदि मैले कसैलाई ठगेर कसैबाट केही कुरा लिएको छु भने त्यसको चार गुणा फिर्ता दिनेछु ।”
जक्कई रोट्टी खांते बारे खड़ो भोइतां प्रभु सेइं ज़ोने लगो, “हे प्रभु यीशु तक अवं अपनि अध्धी जेइदात कंगालन देताईं, अगर केन्चेरू किछ खोरू भोलू त तैस च़ेव्रे हिस्से वापस देइलो।”
9 येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “आज यो घरमा मुक्ति आएको छ, किनकि यिनी पनि अब्राहामका पुत्र हुन् ।
तैखन यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “अज़ इस घरे मां मुक्ति ओरिए, एल्हेरेलेइ इन भी पूर्वज अब्राहमेरू अक मट्ठूए।
10 किनकि मानिसका पुत्र हराएकाहरूलाई खोज्न र बचाउनको लागि आएका हुन् ।”
किजोकि मैनेरू मट्ठू यानी अवं होरि लोकन हमेशारी सज़ाई करां मुक्ति देने एवरोईं।”
11 तिनीहरूले यी कुरा सुन्दै गर्दा, उहाँले अर्को दृष्टान्त पनि भन्नुभयो, किनभने तिनीहरू यरूशलेमको नजिक थिए र तिनीहरूले परमेश्वरको राज्य तुरुन्तै देखा पर्न लागेको छ भन्ने सोचेका थिए ।
ज़ैखन लोक यीशुएरी गल्लां शुन्ने लग्गोरो थिये त तैनी तैन अक मिसाल देइतां ज़ोवं, किजोकि तैना यरूशलेम नगरेरे नेड़े पुज़ोरे थिये ते लोकां केरो खियाल थियो परमेशरेरू राज़ लूशी एजनू आए।
12 त्यसकारण, उहाँले भन्नुभयो, “एउटा भलादमी मानिस आफ्नो राज्य प्राप्त गर्नको निम्ति एउटा टाढा देशमा गएर फर्की आउनलाई गए ।
तैनी तैन ज़ोवं, “अक बड़ो अमीर मैन्हु होरि मुलखे मां च़लो, ताके तैस मुलखेरो मेंत्रेरो ओदो घिन्तां वापस एज्जे।
13 उनले आफ्ना दस जना नोकरलाई बोलाए र तिनीहरूलाई दस सिक्का दिँदै भने, ‘म फर्की नआउँदासम्म यसलाई व्यापारमा लगाओ ।’
तैनी अपने सेवादारन मरां दश ज़न्हे कुजाए, ते तैन दश मोहरां देइतां ज़ोवं, ‘मेरे वापस एजने तगर इस पेंइसे सेइं कारोबार केरथ।’
14 तर उनका मानिसहरूले घृणा गर्दै यसो भन्ने सन्देश दिएर दूतहरू पठाए, ‘यो मानिसले हामीमाथि शासन गरेको हामी चाहँदैनौँ ।’
पन तैस ठैरी लोक तैस सेइं नफरत केरते थिये, तैनेईं किछ लोक भेज़तां तैस जो बिस्तार भेज़ो, कि अस न चाम ए मैन्हु असन पुड़ राज़ केरे।”
15 तब राज्य प्राप्त गरी फर्केर आएपछि उनले सिक्का पाएका नोकरहरूलाई बोलाए र तिनीहरूले व्यापारबाट कति आर्जन गरे भनेर जान्ने इच्छा गरे ।
“ज़ैखन तै हुकुमतरो ओदो हासिल केरतां वापस अव त तैनी अपने सेवादारे जो समाद भेज़ो। ज़ैना तैनी कारोबारेरे लेइ पेंइसे दित्तोरे थिये ताके सेब्भी केरो पतो केरे कि केनि केत्रू कियेरू आए।
16 पहिलो नोकर उनको अगाडि आयो र भन्यो, ‘मालिक, मैले तपाईंको सिक्काबाट अरू दस सिक्का कमाएँ ।’
पेइले मैने एइतां ज़ोवं, ‘हे मालिक मीं तेरी दश अश्रेफेइं सेइं दश होरि कमैई।’
17 ती भलादमी मानिसले त्यसलाई भने, ‘स्याबास, असल नोकर । तिमी धेरै सानो कुरामा विश्वासयोग्य भयौ, त्यसकारण तिमीले दसवटा सहर अधिकार गर्नेछौ ।’
तैनी तैस सेइं ज़ोवं, ‘तीं दश अश्रेफेइं सेइं इमानदेरी सेइं कम कियूं गा तीं दश नगरन पुड़ अधिकार दित्तो गाते।’
18 दोस्रो नोकर आयो र भन्यो, ‘मालिक, तपाईंको सिक्काबाट मैले पाँच सिक्का कमाएँ ।’
दुइयोवं मैने एइतां ज़ोवं, ‘हे मालिक मीं तेरी पंच़ अश्रेफेइं सेइं पंच़ होरि कमैई।’
19 ती भलादमी मानिसले त्यस नोकरलाई भने, ‘तिमीले पाँचवटा सहरमा राज्य गर्नेछौ ।’
तैनी तैस सेइं भी ज़ोवं, ‘तीं भी पंच़ नगरन पुड़ अधिकार दित्तो गाते।’
20 अनि अर्को नोकर आयो र भन्यो, ‘मालिक, तपाईंको सिक्का यहाँ छ, जसलाई मैले कपडाभित्र सुरक्षितसाथ राखेको थिएँ ।
तैखन एक्की मैने एइतां ज़ोवं, ‘हे मालिक इना रेइ तेरी अश्रेफी मीं एन रूमाले मां बेंधतां रखोरि थी।’
21 किनकि म डराएँ, किनभने तपाईं कठोर मानिस हुनुहुन्छ । तपाईंले जे राख्नुभएको छैन, त्यो कुरा लिनुहुन्छ र जे छर्नुभएको छैन, त्यही कटनी गर्नुहुन्छ ।’
किजोकि तू सखत मैनूस ते अवं तीं करां डरतो थियो। किजोकि तू तै चीज़ ज़ै तीं न भोए रखोरि तू तैस भी नेतस ते ज़ैन न भोए बेवरू तू तैन भी लुनतस।
22 ती भलादमी मानिसले त्यसलाई भने, ‘तँ दुष्ट नोकर, म तँलाई तेरो आफ्नै वचनले न्याय गर्नेछु । जहाँ राखेको छैन त्यहाँबाट लिन खोज्ने र जहाँ छरेको छैन त्यहाँबाट कटनी गर्न खोज्ने म कठोर मानिस हुँ भनी तँलाई थाहा थियो ।
तैनी तैस सेइं ज़ोवं, ‘हे दुष्ट नौकरा अवं तेरी गल्लेईं सेइं तींए मुर्ज़म बनताइं। ज़द तीं पतो थियो, कि अवं बड़ो सखत मैन्हु आईं, ते ज़ै चीज़ मीं नईं रखोरि अवं तैस भी सल्हतां ते ज़ैन नईं बेवरू अवं तैन भी लुनतां।
23 त्यसो भए, तैँले मेरो सिक्का किन बैङ्कमा राखिनस्, ताकि फर्की आउँदा ब्याजसहित मैले यो रकम पाउने थिएँ?’
फिरी तीं मेरे रुपैइये केन्ची कां किजो नईं रखोरे ताके अवं वापस एइतां तैस करां सूते समेत उसुल केरेथो?’
24 ती भलादमी मानिसले त्यहाँ उभिएका मानिसहरूलाई भने, ‘योसँग भएको सिक्का खोसेर जससँग दस सिक्का छ, त्यसलाई देओ ।’
तैखन तैनी तैन सेइं ज़ोवं, ‘ज़ैन तैड़ी खड़खड़े थिये एस करां एन अश्रेफी एन्तां उस देथ ज़ैस कां दश अश्रेफीन।’
25 तिनीहरूले उसलाई भने, ‘मालिक उसँग त दस सिक्का छ ।’
तैना ज़ोने लगे हे मालिक एस कां पेइली दश अश्रेफीन!
26 ‘म तिमीलाई भन्दछु, जससँग छ त्यसलाई अझ धेरै दिइने छ, तर जोसँग छैन, त्यससँग भएको पनि खोसिनेछ ।
तैनी तैन जुवाब दित्तो, अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि, ‘ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी खुवाइश आए, तैस परमेशर जादे समझ़ देलो। पन ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी खुवाइश नईं, तैस केरां, थोड़ी ज़ेरि समझ़ ज़ै तैस कां आए, तै भी नी गाली।’
27 तर, मैले तिनीहरूमाथि शासन गरेको नचाहने मेरा यी शत्रुहरूलाई यहाँ ल्याओ र मेरो अगाडि मार’ ।”
पन मेरे इन दुश्मन ज़ैन मीं न थिये सुखाते कि, ए असन पुड़ राज़ केरे एन इरां आनां ते मेरे सामने एन मैरी छ़ड्डा।”
28 यी कुराहरू भनिसक्नुभएपछि, उहाँ यरूशलेमतिर जानुभयो ।
एना गल्लां ज़ोइतां यीशु अपने चेलन सेइं साथी अग्रोवं जेव कि यरूशलेम नगरे मां गाए।
29 बेथफागे र बेथानियाबाट जैतून भनिने डाँडा नजिक पुग्नुभएपछि उहाँले आफना दुई जना चेलालाई यसो भनेर पठाउनुभयो,
ज़ैखन तैना ज़ैतूनेरे पहाड़े बैतफगे ते बैतनिय्याह मां पुज़े त यीशुए दूई चेले एन ज़ोइतां अग्रोवं भेज़े।
30 “नजिकैको गाउँमा जाओ । त्यहाँ पस्दै गर्दा, तिमीहरूले कोही पनि नचढेको एउटा बछेडो भेट्टाउनेछौ । त्यसलाई फुकाओ र मकहाँ ल्याओ ।
“तुस सामने उस ड्लव्वें मां गाथ ते तैड़ी तुसन अक गधेरो बच्चो बन्धोरो मैलनोए। ज़ैस पुड़ अज़ तगर कोई नईं च़ढ़ोरो तैस खोलतां इड़ी मीं कां आनां।
31 यदि कसैले तिमीहरूलाई, ‘यसलाई किन फुकाउँदै छौ?’ भनेर सोध्यो भने यसो भन्नू, ‘प्रभुलाई यसको खाँचो छ’ ।”
ते अगर तुसन कोई पुच़्छ़े, कि तुस एस किजो लोरेथ खोलने त तुस ज़ोइयथ, कि प्रभुए एसेरी ज़रूरत आए।”
32 पठाइएकाहरू गए र तिनीहरूले येशूले भन्नुभएजस्तै बछेडो पाए ।
अग्रोवं गानेबाले चेलेईं तैन्ने कियूं ज़ैन यीशुए ज़ोरू थियूं।
33 तिनीहरूले बछेडालाई फुकाल्दै गर्दा, त्यसका मालिकले तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले यस बछेडालाई किन फुकाउँदै छौ?”
ज़ैखन तैना गधेरो बच्चे खोलने लग्गोरो थिये त तैसेरो मालिक तैन पुच्छ़ने लगो, “तुस एस बच्चे किजो लोरेथ खोलने?”
34 तिनीहरूले भने, “प्रभुलाई यसको खाँचो छ ।”
तैनेईं जुवाब दित्तो, “प्रभुए एसेरी ज़रूरते।”
35 तिनीहरूले त्यसलाई येशूकहाँ ल्याए र तिनीहरूले त्यस बछेडामाथि आफ्ना कपडाहरू राखे र त्यसमाथि येशूलाई बसाले ।
तैनेईं तै बच्चो खोलतां यीशु कां आनो, ते यीशुए तैस पुड़ अपना लिगड़ां छ़ेडतां तैस पुड़ च़ेढ़तां च़लो जेव।
36 उहाँ जाँदै गर्नुहुँदा, तिनीहरूले बाटोमा कपडा ओछ्याए ।
ज़ैखन तैना च़लोरे थिये त लोकेईं अपना लिगड़ां बत्ती मां बिछ़ां।
37 उहाँ जैतून डाँडाको ओरालोको नजिकै आइपुग्नुहुँदा, उहाँका चेलाहरूको ठुलो भिडले उहाँले गर्नुभएका शक्तिशाली कार्यहरू देखेको कारण आनन्दित हुँदै चर्को स्वरले परमेश्वरको प्रशंसा गर्न लागे ।
ज़ैखन तैना यरूशलेम नगरे नेड़े पुज़े त ज़ैट्ठां बत ज़ैतून पहाड़े पुड़ेरां उन्ढी गातीए तैड़ी सारे चेलेईं एना चमत्कार हेरतां ते खुशी भोइतां परमेशरेरी तारीफ़ केरने लगे कि,
38 तिनीहरूले यसो भन्न लागे, “परमप्रभुको नाउँमा आउने राजा धन्यका हुन्! स्वर्गमा शान्ति र सर्वोच्चमा महिमा!”
“धने तै राज़ो ज़ै परमेशरे नव्वें सेइं एइते! ते स्वर्गे मां महिमा ते अम्बरे मां शान्ति भोए।”
39 त्यो भिडमा भएका केही फरिसीहरूले उहाँलाई यसो भने, “गुरुज्यू, तपाईंका चेलाहरू चुप बसून् भनी हप्काउनुहोस् ।”
तैन मैनन् मां किछ फरीसी लोक भी थिये। तैना यीशु सेइं ज़ोने लगे, “हे गुरू अपने चेलन ज़ो कि च़ुप केरन।”
40 येशूले जवाफ दिँदै भन्नुभयो, “म तिमीहरूलाई भन्दछु, तिनीहरू चुप लागे भने, यी ढुङ्गाहरू नै कराउनेछन् ।”
यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “अवं तुसन ज़ोताईं, अगर एना लोक च़ुप केरन त इना घोड़ ज़ोरे सेइं परमेशरेरी तारीफ़ केरेले।”
41 जब येशू सहरको नजिक पुग्नुभयो, उहाँ त्यसलाई देखेर यसो भन्दै रुनुभयो,
यरूशलेम नगरे मां पुज़तां यीशु यरूशलेम नगरेरो हाल हेरतां तैस लेरां छुटी।
42 “यदि तैँले यो दिनको बारेमा थाहा पाएको भए, तँलाई शान्ति दिने कुरालाई जानेको भए! तर अहिले यी कुराहरू तेरो नजरबाट लुकाइएका छन् ।
ते ज़ोने लगो, “अगर तुस सिर्फ इस दिहैड़रे बारे मां ज़ानते भोथे, ज़ै तुसन शैन्तरे पासे नेती! पन ई गल हुना तुश्शे एछ़्छ़न करां छ़पोरीए।
43 किनकि तेरो लागि यस्ता दिनहरू आउनेछन्, जब तेरा शत्रुहरूले तेरो विरुद्धमा वरिपरि पर्खाल निर्माण गर्नेछन् र तँलाई घेर्नेछन् र चारैतिरबाट आक्रमण गर्नेछन् ।
तीं तैना दिहाड़े हेरने पेनेन ज़ेइस तेरे दुश्मन तेरे च़ेव्रे पासन मोरच़ो बेंधतां ते तीं घेरो देले, ते हर पासेरां तीं पुड़ हमलो केरेले।
44 तिनीहरूले तँलाई र तेरा सन्तानलाई आक्रमण गरेर लडाउनेछन्; तिनीहरूले एउटा ढुङ्गामाथि अर्को ढुङ्गा छोड्नेछैनन्, किनभने परमेश्वरले तँलाई बचाउनका लागि गर्नुभएका प्रयत्नलाई तैँले बुझिनस् ।
तुश्शे दुश्मन तुसन नाश केरेले, ते सैरी लोकन मारेले, ते तीं पुड़ घोड़े पुड़ घोड़ बाकी न रालो। किजोकि ज़ेइस परमेशर तुसन बच़ानेरे लेइ ओरो थियो तुसेईं न पिशानो।”
45 येशू मन्दिरभित्र छिर्नुभयो र त्यहाँ व्यापार गरिरहेका मानिसहरूलाई यसो भन्दै खेद्नुभयो,
तैखन तै मन्दरे मां जेव ते तैड़ी तैने बुपारी ते गाक बेइरोवं कढने शुरू किये।
46 “यसो लेखिएको छ, ‘मेरो घर प्रार्थनाको घर हुनेछ,’ तर तिमीहरूले त यसलाई डाँकुहरूको अड्डा बनाएका छौ ।”
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए ‘मेरू मन्दर प्रार्थनारू घर भोलू,’ पन तुसेईं त डैकू केरो अड्डो बनेइतां रख्खोरोए।”
47 येशूले मन्दिरमा दिनहुँ शिक्षा सिकाउनुहुन्थ्यो । मुख्य पुजारीहरू, शास्त्रीहरू र धार्मिक अगुवाहरूले उहाँलाई मार्न चाहन्थे ।
ते तै तैस पवित्र दहैड़ी मन्दरे मां शिक्षा देतो थियो, पन प्रधान याजक ते शास्त्री लोकेईं यीशु मारनेरी कोशिश मां लग्गोरो थिये।
48 तर तिनीहरूले त्यसो गर्ने कुनै उपाय भेट्टाउन सकेनन्, किनभने मानिसहरूले उहाँको वचन ध्यानसित सुनिरहेका थिए ।
पन तैन एन केरनेरो मौको न थियो मैलतो, किजोकि सारे लोक यीशुएरी गल्लां शुन्नेरे लेइ च़ेव्रे पासन बिश्शोरे रहते थिये।
