विलाप 5
1 हे परमप्रभु, हामीमाथि जे भएको छ, सो सम्झनुहोस् । हाम्रो अपमान हेर्नुहोस्, र विचार गर्नुहोस् ।
Souviens-toi, ô Eternel, de ce qui nous est advenu; regarde et vois notre opprobre!
2 हाम्रो उत्तराधिकार पराईहरू र हाम्रा घरहरू विदेशीहरूलाई दिइए ।
Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des gentils.
3 हामी अनाथ, पितृहीन भएका छौँ, र हाम्रा आमाहरू विधवाजस्ता छन् ।
Nous sommes devenus des orphelins, privés de père; nos mères sont pareilles à des veuves.
4 हामीले पिउने पानीको लागि र हाम्रै दाउरा किन्न हामीले चाँदीको दाम तिर्नुपर्छ ।
Notre eau, nous ne pouvons 'la boire qu’à prix d’argent; notre bois, nous n’en disposons qu’en l’achetant.
5 हामीलाई पछ्याउनेहरू हाम्रो छेउमा छन् । हामी थाकेका छौँ, र हामीलाई चैन छैन ।
On nous poursuit l’épée dans les reins; nous sommes à bout de forces: point de répit pour nous!
6 पर्याप्त खानाको लागि हामीले आफैलाई मिश्र र अश्शूरमा सुम्पिदिएका छौँ ।
En Egypte nous avons tendu la main, et à Achour, pour avoir du pain en suffisance.
7 हाम्रा पिता-पुर्खाहरूलेपाप गरे, र अब तिनीहरू छैनन्, र हामीले तिनीहरूका अधर्मको फल भोग्दछौँ ।
Nos pères avaient péché: ils ne sont plus, et nous portons le poids de leurs fautes.
8 कमाराहरूले हामीमाथि शासन गर्छन्, र हामीलाई तिनीहरूको हातबाट छुटकारा दिने कोही छैन ।
Des esclaves ont pris le dessus sur nous: personne ne nous soustrait à leur pouvoir.
9 उजाड-स्थानमा भएको तरवारको कारण हाम्रा जीवन जोखिममा पारेर मात्रै हामी रोटी पाउँछौँ ।
Au péril de notre vie nous nous procurons nos vivres, le glaive sévissant au désert.
10 भोकको रापले गर्दा हाम्रो छाला चुलोझैँ तातिएको छ ।
Notre peau est brûlante comme un four, par suite de la fièvre desséchante de la faim.
11 सियोनमा स्त्रीहरू र यहूदाका सहरहरूमा कन्याहरू बलत्कार गरिएका छन् ।
On a violenté des femmes dans Sion, des vierges dans les villes de Juda.
12 राजकुमारहरू तिनीहरूका आफ्नै हातद्वारा झुण्ड्याइएका छन्, र धर्म-गुरुहरूलाई कुनै आदर देखाइएको छैन ।
Des princes ont été pendus par leurs mains; on n’a témoigné nul égard pour la personne des vieillards.
13 युवाहरू जाँतोमा अन्न पिँध्न बाध्य पारिएका छन्, र ठिटाहरू दाउराको भारीले थिचिएर लडबडाउँदै हिँड्छन् ।
Les adolescents ont dû porter la meule, les jeunes gens ont trébuché, sous le faix des bûches.
14 धर्म-गुरुहरूले सहरको मूल ढोका छोडेका छन्, र युवाहरूले तिनीहरूको सङ्गीत छोडिदिएका छन् ।
Les vieillards ont cessé de paraître à la Porte, les jeunes gens d’entonner leurs chansons.
15 हाम्रो हृदयको आनन्द हटेको छ, र हाम्रो नाच शोकमा परिणत भएको छ ।
Toute joie est bannie de notre cœur; nos danses joyeuses sont changées en deuil.
16 मुकुट हाम्रो शिरबाट खसेको छ । हामीलाई धिक्कार छ! किनकि हामीले पाप गरेका छौँ ।
Elle est tombée, la couronne de notre tête; malheur à nous, parce que nous avons péché!
17 हाम्रो यो हृदय दुर्बल भएको छ, र यिनै कुराको कारण हाम्रो आँखा धमिलिएका छन् ।
Ce qui nous déchire le cœur, ce qui obscurcit nos yeux,
18 सियोन पर्वत उजाड छ, जहाँ स्यालहरू घुमिहिँड्छन् ।
c’est de voir le mont Sion en ruines, foulé par les renards.
19 तर हे परमप्रभु, तपाईंले सदासर्वदा शासन गर्नुहुन्छ, र तपाईं पुस्तादेखि पुस्तासम्म आफ्नो सिंहासनमा विराजमान हुनुहुने छ ।
Toi, ô Eternel, qui sièges immuable, dont le trône subsiste d’âge en âge,
20 तपाईंले हामीलाई किन सदाको निम्ति बिर्सनुहुन्छ? तपाईंले हामीलाई यति धेरै दिनसम्म किन त्याग्नुहुन्छ?
pourquoi nous oublies-tu si obstinément, nous délaisses-tu de si longs jours?
21 हे परमप्रभु, हामीलाई पुनर्स्थापना गर्नुहोस्, र हामी पुनर्स्थापित हुने छौँ ।
Ramène-nous vers toi, ô Eternel, nous voulons te revenir; renouvelle pour nous les jours d’autrefois.
22 तपाईंले हामीलाई बिलकुलै इन्कार गर्नुभएको छैन, र सम्झनै नसक्ने गरी तपाईं हामीसित रिसाउनुभएको छैन भने धेरै पहिले भएजस्तै हाम्रा दिन नवीकरण गरिदिनुहोस् ।
Se peut-il que tu nous aies complètement rejetés et que tu nourrisses contre nous une colère inexorable? Ramène-nous vers toi, ô Eternel, nous voulons te revenir; renouvelle pour nous les jours d’autrefois.
