< योना 3 >

1 परमप्रभुको वचन योनाकहाँ दोस्रो पटक यसो भनेर आयो,
To pacoengah vai hnetto haih Angraeng ih lok Jonah khaeah phak,
2 “उठ्‍, र त्यस ठुलो सहर निनवेमा जा र त्‍यसलाई दिनलाई मैले तँलाई आज्ञा गरेको सन्देश घोषणा गर् ।”
angthawk ah, kalen pui, Nineveh vangpui ah caeh loe, kang paek ih lok to taphong ah, tiah a naa.
3 यसैले योना उठे र परमप्रभुको वचनमा आज्ञाकारी भएर निनवेमा गए । त्‍यस बेला निनवे अत्यन्‍तै ठुलो सहर थियो । त्यहाँ पुग्‍न तिन दिनको यात्रा गर्नुपर्थ्‍यो ।
To pongah Jonah loe angthawk moe, Angraeng ih lok baktih toengah, Nineveh vangpui ah a caeh. Nineveh loe kalen parai vangpui ah oh moe, ni thumto thung caeh ih vangpui ah oh.
4 योना सहरभित्र प्रवेश गर्न थाले र एक दिनको यात्रापछि उनले कराए र यसो भने, “अबको चालीस दिनमा निनवे नाश हुनेछ ।”
Nito caeh pacoengah Jonah loe vangpui thungah akunh, to ah ni qui palito thung oh pacoengah, Nineveh vangpui to amtim tih boeh, tiah acoehaih lok to a thuih pae.
5 निनवेका मानिसहरूले परमेश्‍वरलाई विश्‍वास गरे र तिनीहरूले उपवासको घोषणा गरे । तिमध्‍ये ठुलादेखि लिएर सानासम्म सबैले भाङ्‍ग्रा लगाए ।
To naah Nineveh vangpui thung ih kaminawk mah Sithaw to tang o, buhzah han taphong o, kathoeng koek hoi kalen koek khoek to kaminawk boih buri kahni to angkhuk o.
6 त्यो खबर चाँडै नै निनवेका राजाकहाँ पुग्‍यो । तिनी आफ्ना सिंहासनबाट उठे, आफ्नो वस्‍त्र उतारे, आफूलाई भाङ्‍ग्रा ढाके, र खरानीमा बसे ।
To lok tamthang to Nineveh siangpahrang khaeah phak, to naah anih loe angmah ih angraeng tangkhang nui hoiah angthawk tahang moe, siangpahrang khukbuen to angkhring, buri kahni angkhuk pacoengah, maiphu thungah anghnut.
7 तिनले एउटा यस्तो घोषणाको सन्‍देश पठाए, “निनवेमा, राजा र भारदारहरूको अधिकारले, कुनै मानिस वा गाईबस्‍तु वा भेडाबाख्राले कुनै कुरा खानेछैनन् । तिनीहरूले खाना नखाऊन्, न पानी पिऊन् ।
Siangpahrang hoi oep kaom angmah ih kaminawk khokhanhaih rang hoiah, Nineveh vangpui ah lok to taphongsak boih; taphong ih lok loe, Kami doeh, pacah ih tuu hoi moinawk doeh rawkcak pacah o hmah; tidoeh pataengh han om ai: buh to caa o hmah nasoe, tui doeh nae o hmah nasoe:
8 तर मानिस र पशु दुबैले भाङ्‍ग्राले ढाकून्, र तिनीहरूले ठुलो सोरले परमेश्‍वारमा पुकारा गरून् । हरेक व्‍यक्‍ति आफ्ना दुष्‍ट मार्ग र आफ्ना हातले हिंसात्‍मक कामबाट फर्कून् ।
kami doeh, pacah ih moi doeh buri kahni to angkhuk o boih nasoe loe, Sithaw to kawk nasoe; ue, kami boih a sak o ih kahoih ai hmuen hoiah amlaem o nasoe, ban hoi a sak o ih kahoih ai hmuen thung hoiah amlaem o nasoe.
9 कसलाई जान्‍दछ? परमेश्‍वर नरम बन्‍न र आफ्नो मनलाई बद्लन र आफ्नो भयङ्कर क्रोधबाट फर्कन सक्‍नुहुन्‍छ, जसले गर्दा हामी नष्‍ट हुनेछैनौं ।”
To tiah nahaeloe aicae amro han ai ah, Sithaw mah tahmen ueloe, zit kathok palungphuihaih to dipsak khoe doeh om tih, tito mi mah maw thui thai tih? tiah lok to angzoh.
10 तिनीहरूले जे गरे त्‍यो परमेश्‍वरले देख्‍नुभयो । यसरी तिनीहरू आफ्ना दुष्‍ट मार्गहरूबाट फर्के । यसैले परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई दिन्‍छु भन्‍नुभएको दण्डको बारेमा उहाँले आफ्नो मन परिवर्तन गर्नुभयो, र उहाँले त्यसो गर्नुभएन ।
Kaminawk loe a sak o ih kahoih ai hmuennawk hoi kasae loklam hoiah amlaem o let boeh, tiah Sithaw mah hnuk naah, Sithaw loe dawnpakhuem moe, nihcae nuiah ka phaksak han, tiah thuih ih raihaih to phasak ai.

< योना 3 >