< यशैया 6 >
1 उज्जियाह राजाको मृत्यु भएको वर्षमा मैले परमप्रभुलाई सिंहासनमा विराजमान हुनुभएको देखें । उहाँ उच्च र उचालिएको हुनुहुन्थ्यो, अनि उहाँको पोशाकको छेउले मन्दिर नै ढाकेको थियो ।
Uzziah siangpahrang duekhaih saning ah, kasang parai, angraeng tangkhang nuiah anghnu, Angraeng to ka hnuk; tempul loe anih ih kahni hoiah koi.
2 उहाँ माथिल्तिर सराफहरू थिए । प्रत्येकका छ-छवटा पखेटाहरू थिए । दुई वटा पखेटाहरूले प्रत्येकले आफ्नो मुहार छोप्थे र दुई वटा पखेटाले तिनले आफ्ना खुट्टा छोप्थे र दुई वटाले ती उड्थे ।
Pakhraeh tarukto kaom, Seraphimnawk loe anih nuiah angdoet o; pakhraeh hnetto hoiah anih ih mikhmai to khuk pae o, pakhraeh hnetto hoiah a khok to khuk pae o moe, pakhraeh hnetto hoiah azawk o.
3 प्रत्येकले अर्कोलाई बोलाउँथे र यसो भन्थे, “सर्वशक्तिमान् परमप्रभु पवित्र, पवित्र, पवित्र हुनुहुन्छ! सारा पृथ्वी उहाँको महिमाले भरिएको छ ।”
Nihcae mah, misatuh kaminawk ih Angraeng loe, Ciimcai, ciimcai, ciimcai; long loe a lensawkhaih hoiah koi boih, tiah maeto hoi maeto khaeah hang o.
4 ती कराइरहेकाहरूको आवाजले सँघारका जगहरू हल्लिए र मन्दिर धूँवाले भरिएको थियो ।
To tiah hanghaih lok pongah, thok tungnawk to anghuen o, tempul loe hmaikhue hoiah koi.
5 तब मैले भने, “मलाई धिक्कार होस्! किनभने म सर्वनाश भएँ, म त अशुद्ध ओठ भएको मानिस हुँ, र अशुद्ध मानिसहरूको बिचमा म बस्छु, किनभने सर्वशक्तिमान् परमप्रभु महाराजा परमप्रभुलाई नै मेरा आँखाले देखेका छन्!”
To naah kaimah, Kai loe khosak bing! Kai loe kaciim ai pakha tawn kami ah ka oh, pakha ciim ai kaminawk salakah ka oh pongah, kam ro boeh! Misatuh kaminawk ih Angraeng, Siangpahrang to ka mik mah hnuk boeh, tiah ka hangh:
6 तब सराफहरूमध्ये एउटा उडेर मकहाँ आए । उनको हातमा बलिरहेको भुङ्ग्रो थियो, जसलाई उनले वेदीबाट चिम्टाले निकालेका थिए ।
to naah Seraphim maeto mah, taitaeh hoiah ataep moe, hmaicam nui hoiah lak ih hmai kamngaeh to a ban ah sinh moe, kai khaeah azawk.
7 त्यसले उनले मेरो ओठ छोए र भने, “हेर, यसले तिम्रो ओठ छोएको छ । तिम्रा दोषहरू हटाइएका छन् र तिम्रा पापको प्रायश्चि गरिएको छ ।”
Kai ih pakha nuiah hmai kamngaeh to koeng moe, kai khaeah, khenah, hae hmai kamngaeh mah nang ih pakha to sui boeh pongah, na sakpazaehaih to lak ving boeh, na zaehaih doeh pasaeh boeh, tiah ang naa.
8 मैले परमप्रभुको यसो भन्ने आवाज सुनें, “म कसलाई पठाऊँ । हाम्रा निम्ति को जान्छ?” तब मैले भनें, “म यहाँ छु । मलाई पठाउनुहोस् ।”
To naah, Mi maw ka patoeh han? Kaicae hanah mi maw caeh tih? tiah Angraeng mah thuih ih lok to ka thaih; to naah kaimah, Hae ah ka oh, na patoeh ah, tiah ka naa.
9 उहाँले भन्नुभयो, “जाऊ, यी मानिहरूलाई भन, 'सुन्छौ, तर बुझ्दैनौ । हेर्छौ, तर थाहा पाउँदैनौ ।'
Anih mah, Caeh ah loe hae kaminawk khaeah, Na thaih o boeh e, na panoek o thai ai; na hnuk o boeh e, na thaih o kop ai, tiah thui paeh, tiah ang naa.
10 यी मानिसहरूका हृदयलाई मुर्ख बनाऊ, र तिनीहरूका कानलाई बैरो बनाऊ र तिनीहरूका आँखालाई अन्धो बनाऊ । अन्यथा तिनीहरूका आफ्नो आँखाले देख्लान्, तिनीहरूका कानले सुन्लान् र तिनीहरूका हृदयले बुझ्लान् र तब फर्केर निको होलान् ।”
Hae kaminawk ih palung to amtaksak ah, naa to pangsak ah loe, mik to maengsak ah; to tih ai nahaeloe nihcae mah mik hoiah hnu o tih; naa hoiah thaih o ueloe, palung hoiah panoek o moeng tih; nihcae dawnpakhuem o naah, kaimah nihcae to ngan ka tui o sak moeng tih, tiah ang naa.
11 तब मैले भने, “हे परमप्रभु, कहिलेसम्म?” उहाँले जवाफ दिनुभयो, “बासिन्दाविनाका भग्नावशेष सहरहरू ध्वस्त नहुन्जेल र मानिसविनाका घरहरू नहुन्जेल, र देश उजाड नहुन्जेल,
To naah kaimah, Aw Angraeng nasetto maw akra vop tih? tiah ka naa. Anih mah, Vangpui ah kami om ai, im ah doeh kami om ai, kami om ai pongah prae to pong sut,
12 अनि परमप्रभुले मानिसहरूलाई टाढा नपठाउन्जेल र देश ठुलो निर्जन नहुन्जेलसम्म ।
Angraeng mah kaminawk to ahmuen kangthla ah haek boeh pongah, prae pong sut ai karoek to akra tih.
13 यसमा मानिसहरूको दस भागमा एक भाग रहे तापनि, फेरि पनि त्यो नष्ट पारिनेछ । तारपीन र फँलाट काटिन्छ र त्यसको ठुटो बाँकी रहेझैं, त्यसको पवित्र बीउ त्यसको ठुटोमा हुन्छ ।”
Toe prae thung ih kami hato thungah maeto anghmat aep to mah, amro boih let tih; toe hmaica thing hoi oak thing loe aqam angmuen moe, pakhruk pacoengah doeh akung loe anghmat vop baktiah, ciimcai kami ih atii loe to prae thungah kanghmat akung ah om vop tih, tiah ang pathim.