एस्तर 7
1 त्यसैले राजा र हामान रानी एस्तरसित भोजन गर्न गए ।
To pongah siangpahrang hoi Haman loe siangpahrang zu Esther mah sak ih buhraenghaih poihkung ah caeh hoi.
2 यो दोस्रो दिनमा, तिनीहरूले दाखमद्य बाँड्दै गर्दा राजाले एस्तरलाई सोधे, “रानी एस्तर, तिम्री बिन्ती के हो? तिमीलाई त्यो दिइनेछ । तिम्रो अनुरोध के हो? आधा राज्यसम्म पनि तिमीलाई दिइनेछ ।”
Ni hnetto misurtui naekhaih poihkung ah, siangpahrang mah Esther khaeah, siangpahrang zu Esther, Tih tahmenhaih maw nang hnik? Nang hnik ih hmuen to kang paek han; Timaw nang hnik? Nang hnik ih baktih toengah ka prae ahap mataeng doeh kang paek han, tiah a naa.
3 तर रानी एस्तरले जवाफ दिइन्, “हे महाराज, मैले हजुरको नजरमा निगाह पाएकी छु र हजुरलाई खुसी लाग्छ भने, मेरो जीवन मलाई नै दिइयोस् । मेरो बिन्ती यही नै हो, र मेरो जातिको लागि पनि यसै गरियोस् भनी म बिन्ती गर्छु ।
To naah siangpahrang zu Esther mah, Aw siangpahrang, na mikcuk naakrak ah ka oh moe, na koehhaih baktiah ka oh nahaeloe, tahmenhaih kang hnik baktih toengah, ka hinghaih hae pathlung ah loe, kang hnik ih baktih toengah, kai ih acaengnawk hinghaih doeh pathlung ah.
4 किनकि म र मेरो मानिसहरू नाश पारिन, मारिन र नामेट पारिन बेचिएका छौँ । हामी दास-दासीको रूपमा मात्र दासत्वमा बेचिएका भए म चुप रहन्थेँ किनकि त्यस्तो दुःखले मात्र त महाराजालाई बाधा दिनु न्यासङ्गत हुँदैन ।”
Kai ih kaminawk to paro moe, hum pacoengah, tamit boih hanah kaicae hae zawh o boeh. Misong nongpa hoi nongpata ah ka oh o hanah, na zaw o nahaeloe, tih lok doeh ka thui o mak ai; toe siangpahrang sunghaih loe misa mah pathok let thai mak ai, tiah ka poek tiah a naa.
5 तब राजा अहासूरसले रानी एस्तरलाई सोधे, “त्यो को हो? यस्तो कुरा गर्न आफ्नो हृदय भरेर बस्ने त्यो व्यक्ति कहाँ छ?
To naah Ahasuerus siangpahrang mah, siangpahrang zu Esther khaeah, to baktih hmuen sak pacaeng kami loe mi aa? Naa ah maw oh? tiah a naa.
6 एस्तरले जवाई दिइन्, “त्यो विरोधी, शत्रु यही दुष्ट हामान हो ।” तब हामान राजा र रानीको सामु डरले थरथर काँपे ।
Esther mah, Kasae sak han pacaeng misa loe, kahoih ai kami Haman hae ni, tiah a naa. To naah Haman loe siangpahrang hoi siangpahrang zu hmaa ah paroeai tasoehhaih hoiah oh.
7 राजा भोजमा दाखमद्य पिइरहेको अवस्थाबाट रिसले चुर भएर उठे, र राजमहलको बगैँचामा गए, तर हामानचाहिं रानी एस्तरबाट आफ्नो जीवनको भिग माग्न त्यहीँ बसे । राजाले तिनको विरुद्धमा विपत्ती ल्याउँदै थिए भनी तिनले देखे ।
Siangpahrang loe palungphui, misurtui naekhaih ahmuen hoiah angthawk moe, siangpahrang ih takha thungah caeh ving; siangpahrang mah anih nuiah kasae lok takroekhaih sak boeh, tiah Haman mah panoek pongah, siangpahrang zu Esther hmaa ah angdoet moe, a hinghaih pathlung hanah tahmenhaih a hnik.
8 तब राजमहलको बगैँचाबाट दाखमद्य बाँडिएको कोठामा राजा फर्केर आए । हामानचाहिं भर्खरै एस्तर बसिरहेको सोफाको छेउमा पसारो परेका थिए । राजाले भने, “के मेरै उपस्थिति मेरै घरमा त्यसले रानीलाई बलात्कार गर्न खोज्छ?” राजाको मुखबाट यो वाक्य बाहिर निस्कनेबित्तिकै अधिकारीहरूले हामानको अनुहार छोपे ।
Siangpahrang ih takha thung hoiah buhraenghaih im ih misurtui naekhaih ahmuen ah siangpahrang amlaem let naah, Haman loe Esther anghnuthaih tangkhang pongah amtim sut. Siangpahrang mah, Ka hmaa ah siangpahrang ih zu zae haih hanah na poek maw? tiah a naa. Siangpahrang mah to tiah lok thuih pacoengah, a tamnanawk mah Haman ih mikhmai to zaeng pae o khoep.
9 तब राजाको सेवा गर्ने एक जना अधिकारी हर्बोनाले भने, “हामानको घरको छेउमा पच्चिस मिटर लामो एउटा फाँसीको काठ खडा छ । महाराजाको ज्यान जोगाइदन बोल्ने मोर्दकैको निम्ति त्यसले त्यो तयार पारेको हो ।” राजाले भने, “त्यसलाई त्यसैमा झुण्ड्याओ ।”
Siangpahrang toksah angraeng, Harbonah, tiah kawk ih kami mah siangpahrang khaeah, Khenah, siangpahrang bomkung Mordekai bangh hanah, Haman mah sak ih dong quipangato kasang tung maeto Haman im taengah oh, tiah a naa. Siangpahrang mah, To tung pongah anih hae bang o ah, tiah a naa.
10 त्यसैले तिनीहरूले हामानले मोर्दकै को निम्ति तयार पारेको फाँसीको काठमा उसैलाई झुण्ड्याए । तब राजाको रिस मर्यो ।
To pongah Mordekai bangh hanah sak ih tung pongah, Haman angmah to bangh o lat. To pacoengah loe siangpahrang palungphuihaih to dip.
