एस्तर 2
1 यी कुरापछि जब राजा अहासूरसको रिस मर्यो तिनले वश्ती र उनले गरेकी कुराको बारेमा सोचे । तिनले उनको विरुद्धमा निकालेको आदेशको बारेमा पनि सोचे ।
Ahasuerus siangpahrang palungphuihaih dip pacoengah, Vashti hoi anih mah sak ih hmuennawk nuiah lok takroekhaih to a poek let.
2 तब राजाको सेवा गर्ने जवान मानिसहरूले तिनलाई भने, “राजाको लागि सुन्दरी कन्या युवतीहरूको खोजी गर्ने काम होस् ।
To naah siangpahrang toksah tamnanawk mah, Siangpahrang hanah kranghoih nongpata kacuem pakrong han angaih;
3 राजाले शूशनको किल्लाको स्त्री-घरमा सबै सुन्दरी कन्या युवतीहरू ल्याउनलाई आफ्नो राज्यका सारा प्रान्तहरूमा अधिकारीहरू नियुक्त गर्ने काम होस् । तिनीहरूलाई स्त्रीहरूको निरिक्षक राजाका अधिकारी हेगेको हेरचाहमा राखियोस्, र तिनले उनीहरूलाई आफ्ना सिङ्गारका सामानहरू उपलब्ध गराऊन् ।
siangpahrang ohhaih Susan vangpui, nongpatanawk suekhaih im ah, kranghoih, saning kanawk kacuem nongpatanawk boih caeh haih hanah, siangpahrang mah prae thung boih ah siangpahrang toksah angraengnawk to qoi nasoe, to tanglanawk loe siangpahrang ih toksah tangyat mii kadueh Hegai mah khenzawn nasoe. Tanglanawk ciimcai o hanah amthoephaih hmuennawk to nihcae han paek nasoe:
4 राजालाई खुसी पार्ने युवतीचाहिं वश्तीको सट्टामा रानी होऊन् ।” राजालाई यो सल्लाह मन पर्यो, र तिनले त्यसै गरे ।
siangpahrang palung tongsak tangla to Vashti zuengah siangpahrang zu ah om nasoe, tiah a thuih o. To tiah thuih o ih lok mah siangpahrang poeknawmsak pongah, to tiah hmuen to a sak.
5 शूशनको किल्लामा कोही एक जना यहूदी थिए जसको नाउँ मोर्दकै थियो जो याईरका छोरा, शिमीका नाति र कीशका पनाति बेन्यामीन कुलका थिए ।
To naah siangpahrang ohhaih Susan vangpui thungah, Benjamin acaeng, Kish capa Shimei, anih ih capa Jair, anih ih capa Mordekai, tiah ahmin kaom Judah kami maeto oh;
6 तिनी यहूदाका राजा यहोयाकीनसँगै यरूशलेमबाट निर्वासनमा लगिनेहरूमध्ये एक जना थिए जसलाई बेबिलोनका राजा नबूकदनेसरले कैद गरेर लगेका थिए ।
anih loe Babylon siangpahrang Nebukhadnezzar mah Jerusalem vangpui hoiah Judah siangpahrang Jekoniah hoi nawnto misong ah caeh haih ih kaminawk thungah kathum kami maeto ah oh.
7 तिनले हदस्सा अर्थात् आफ्ना काकाकी छोरी एस्तरको हेरचाह गर्दै थिए, किनकि उनका बुबाआमा थिएनन् । यी युवतीको चेहरा सुन्दर थियो, र हेर्दा राम्री देखिन्थिन् । मोर्दकैले उनलाई आफ्नै छोरीको रूपमा लिएका थिए ।
Mordekai loe amno ampa tawn ai, ampa amnawk ih canu, Hadassah tiah kawk ih Esther loe anih mah pacah; to nongpata loe mikcop koiah oh moe, kranghoih; amno hoi ampa duek pacoengah, Mordekai mah anih to a canu ah pacah.
8 जब राजाको आदेश र उर्दीको घोषणा गरियो, तब धेरै जना युवतीहरू शूशनको किल्लामा ल्याइए । तिनीहरूलाई हेगेको हेरचाहमा राखियो । एस्तर पनि राजदरबारमा लगिइन् र स्त्रीहरूको निरिक्षक हेगेको हेरचाहमा राखिइन् ।
Siangpahrang lokpaekhaih thaih o naah, paroeai tanglanawk loe Susan vangpui ah kaom, Hegai mah nongpatanawk khetzawnhaih ahmuen ah caeh haih; Esther doeh Hegai mah khetzawnhaih siangpahrang im ah caeh o haih toeng.
9 यी युवतीले तिनलाई खुसी पारिन्, र उनले तिनको निगाह पाइन् । तिनले तुरुन्तै उनको लागि सिङ्गारका सामानहरू र उनको खानाको हिस्सा उपलब्ध गराए । तिनले उनको लागि राजदरबारका सात जना सेविका तोकिदिए, र तिनले उनी र उनका सेविकाहरूलाई स्त्री-घरको सबैभन्दा राम्रो ठाउँमा सारे ।
Esther loe Hegai mah palung ih kami ah oh pongah, anih to ciimcaisak moe, amthoephaih hmuennawk hoiah a hak han koi hmuennawk to karangah paek; topacoengah siangpahrang imthung ih tangla sarihtonawk doeh anih abomh hanah a paek; nihcae loe nongpatanawk ohhaih im ih kahoih koek imkhaan to hak o.
10 एस्तरको मानिसहरू र उनका नातेदारहरू को थिए भनेर उनले कसैलाई भनेकी थिइनन्, किनकि मोर्दकैले त्यो नबताउन उनलाई निर्देशन दिएका थिए ।
Mordekai mah Esther khaeah, Angmah ih acaeng hoi canawk kawng to taphong han ai ah thuih pae pongah, anih mah taphong ai.
11 एस्तरको अवस्था र उनलाई के गरिन्छ भनी जान्न हरेक दिन मोर्दकै स्त्री-घरको बाहिरपट्टि चोकमा ओहोर-दोहोर गर्थे ।
Mordekai mah Esther loe kawbangmaw oh moe, kawbangmaw khosak, tiah panoek hanah, ni thokkruek nongpatanawk ohhaih im longhmaa ah amkaeh.
12 स्त्रीहरूका लागि तोकिएको प्रावधानअनुसार, छ महिनासम्म मूर्रको तेल दलेर र छ महिनासम्म अत्तरसाथै सिङ्गारका सामानहरूले सिङ्गारिएर हरेक कन्याले बाहृ महिनासम्म सुन्दरतामा ध्यान दिएपछि—प्रत्येक स्त्रीको राजा अहासूरसकहाँ जाने पालो आउँथ्यो—
Nongpatanawk ih dan baktih toengah, khrah hatlai hnetto akoep moe, nongpatanawk boih angmacae ih atue phak naah, siangpahrang Ahasuerus hmaa ah a caeh o han oh; (khrah tarukto thung hmuihoih myrrh angnok o moe, khrah tarukto thung hmuihoih tui angnok pacoengah, kalah nongpatanawk ciimcaihaih hmuennawk to patoh o, amprikcaihaih ni boeng khoek to to tiah sak o.)
13 एक जना युवती राजाकहाँ जाँदा, स्त्री-घरबाट तिनलाई जे लिएर जाने इच्छा हुन्थ्यो त्यो तिनलाई राजदरबारमा लान दिइन्थ्यो ।
Atue akoep naah loe, siangpahrang hmaa ah caeh o; siangpahrang im ah caeh o naah, nongpatanawk ohhaih im hoiah angmacae koeh ih hmuennawk to a sin o.
14 साँझमा तिनी भित्र जान्थिन्, र भोलिपल्ट बिहान तिनी दोस्रो स्त्री-घरमा फर्केर आउँथिन्, र फर्केर आएकाहरू उपपत्नीहरूका निरिक्षक राजाका अधिकारी शाश्गजको अधीनमा रहन्थे । राजाले तिनलाई मन पराएर फेरि तिनलाई नबोलाएसम्म तिनी फेरि राजाकहाँ फर्केर जानछैनन् ।
Duembangah to ahmuen ah caeh o moe, akhawnbangah loe nongpatanawk ohhaih ahmuen hnetto haih, siangpahrang ih zulanawk khenzawnkung, siangpahrang ih toksah angraeng Shaashgaz khetzawnhaih tlim ah oh o; siangpahrang mah to nongpata to koeh moe, ahmin hoi kawk ai ih kami loe, siangpahrang khaeah caeh let thai ai boeh.
15 जब राजाकहाँ जाने एस्तरको पालो आयो, (मोर्दकैका काका अबीहेलकी छोरी, जसलाई तिनले आफ्नै छोरी बनाएका थिए) स्त्रीहरूका निरक्षक राजाका अधिकारी हेगेले दिएका सल्लाहबाहेक उनले कुनै कुनै थोक मागिनन् । एस्तरलाई देख्ने सबै जनाबाट उनले निगाह पाइन् ।
A canu ah pacah ih, Mordekai amnawk Abihail ih canu Esther, siangpahrang khaeah caehhaih tue phak naah loe, nongpatanawk khenzawnkung, siangpahrang toksah tangyat mii kadueh Hegai mah, thuih ih hmuen khue ai ah loe kalah hmuen tidoeh sin ai. Esther hnu kaminawk boih mah, anih to palung o.
16 अहासूरसको सातौँ वर्षको दसौँ महिना अर्थात् तेबेत महिनामा एस्तरलाई राजाको राजकीय बासस्थानमा लगियो ।
To tiah khrah hato haih, Tebeth khrah, siangpahrang mah ukhaih saning sarihto naah, Esther to siangpahrang Ahasuerus khaeah siangpahrang im ah caeh o haih.
17 राजाले अन्य कुनै स्त्रीलाई भन्दा एस्तरलाई बढी मन पराए, र अन्य सबै कन्याहरूले भन्दा बढी उनले स्वीकृति र निगाह पाए । त्यसैले तिनले उनको शिरमा राजकीय शिरपेच पहिराइदिए, र वश्तीको साटो उनलाई रानी बनाए ।
Siangpahrang mah Esther to nongpatanawk boih pongah palung kue; siangpahrang mah kalah kacuem tanglanawk boih pongah Esther to koeh moe, mikcop kue pongah, anih to siangpahrang lumuek angmuek o sak moe, Vashti zuengah siangpahrang zu ah ohsak.
18 राजाले आफ्ना सबै अधिकारी र सेवकहरूलाई एउटा ठुलो, “एस्तरको भोज” भोज दिए र तिनले प्रान्तहरूलाई कर छुट दिए । तिनले राजकीय उदारतासहित उपहारहरू पनि दिए ।
Siangpahrang mah, angmah ih angraengnawk hoi a tamnanawk boih hanah paroeai kalen Esther ih poih to a sak pae; to ni loe a prae thung boih ah anghakhaih ni, ah taphong moe, siangpahrang kuhoihaih baktih toengah atho kana tangqumnawk to a paek.
19 अब दोस्रो पटक कन्याहरू भेला भइरहेका समयमा मोर्दकै राजाको मूलद्वारमा बसिरहेका थिए ।
Kacuem tanglanawk nawnto amkhuenghaih vai hnetto naah, Mordekai loe siangpahrang khongkha toep kami ah oh.
20 मोर्दकैले एस्तरलाई निर्देशन दिएअनुसार उनले आफ्नो जाति र आफ्ना नातेदारहरूको बारेमा कसैलाई भनेकी थिइनन् । मोर्दकैले उनलाई हुर्काउँदाको बेलामा झैँ उनले तिनको सल्लाहलाई निरन्तर मानिन् ।
Mordekai mah Esther to pacah pongah, anih mah thuih ih lok to tahngaih; Mordekai mah thuih ih lok baktih toengah, Esther loe angmah ih acaeng hoi canawk kawng to taphong ai.
21 ती दिनमा मोर्दकै राजाको मूलद्वारमा बसिरहँदा राजाका दुई जना द्वारपाल अधिकारीहरू बिग्थाना र तेरेश रिसाए, अनि तिनीहरूले राजा अहासूरसको हानि गर्न खोजे ।
To nathuem ah, Mordekai loe siangpahrang ih khongkha toep kami ah oh, siangpahrang ih imkhaan katoep, Bigthan hoi Teresh loe palungphui hoi moe, Ahasuerus siangpahrang hum hanah pacaeng hoi.
22 मोर्दकैले यो कुरो थाहा पाएपछि तिनले रानी एस्तरलाई बताए, अनि रानीले मोर्दकैको नाउँ लिएर राजालाई बताइन् ।
To tiah pacaenghaih to Mordekai mah panoek pongah, siangpahrang zu Esther khaeah thuih pae; Mordekai mah thuih ih lok baktih toengah, Esther mah Mordekai ih ahmin hoiah siangpahrang khaeah thuih pae let.
23 त्यो सुचनको अनुसन्धान भयो र पुष्टि भयो, अनि दुवै जनालाई फाँसीको सजाए दिएर काठमा झुण्ड्याइयो । यो कुरोलाई राजाको उपस्थितिमा इतिहासको पुस्तकमा लेखियो ।
To kawng to kahoih ah parui o naah, tangtang lok ah oh; to pongah nihnik to thing pongah bangh o; to hmuen kawng to siangpahrang hmaa roe ah, hmuen paruihaih cabu thungah tarik o.
