< Mak 9 >

1 Mach, Jisasɨv ndɨŋ mbanave kamar. Nzɨ andɨŋ mɨŋun kin amar. Yakŋ Ohɨrav osa anchɨ hanaveaŋg ŋɨmbɨz mbɨkɨr kwɨŋ ñɨndɨramŋgi kehamb ahevakarɨndari amar. Han aŋkarɨpɨr ohɨransɨnd ahevakarɨndari amar. Avɨz hanaveaŋg mban ñɨmŋgɨmbɨri hamb mbɨ mamah re, mbɨ han wandɨramŋgi amar.
Ele disse também aos discípulos: - Afirmo a vocês que antes de morrer, alguns de vocês que estão aqui neste momento vão ver Deus governando [muitas pessoas ]com muito poder.
2 Yuŋk ansɨ hamb we mach raz, mach Jisasɨv Pita Jems Jonɨh ŋɨmbi aparɨma mbɨhawar mɨŋ handɨh mpahɨrawaromar. Ave undɨmajɨvam mbon ikumun ñɨhɨrɨmŋgɨmar. Ave sezɨr undɨmapam hamb werer ñɨmŋgɨzand, Jisasɨnd yupɨr hamb enta emŋgon ahevakarɨmar.
Seis dias depois, Jesus levou Pedro, Tiago e João (o irmão de Tiago) até um monte alto, [onde ficaram sozinhos]. Enquanto estavam lá, perto dele, ele lhes apareceu de um forma bem diferente;
3 Yupɨr hɨrahɨr mbɨkɨr hamb raka okam emamp ahevakarɨmar. Ave okam mɨŋ ñɨmar. Wɨram emŋga isupɨr mbanand yupɨr hɨrahɨr usuzɨnd hamb imɨn han omanenta usɨz imɨn okam mbanamb Jisasɨnd imɨn okam emamp mahevakarɨmɨr.
as roupas dele ficaram muito brancas e brilhantes, mais do que nenhuma lavadeira da terra seria capaz de embranquecer.
4 Avɨz Elaijav Mosesmen ahevɨkɨrorɨmŋgɨz, Jisasɨnd sezɨr hamb wamŋgɨz mbɨ Jisasmen ya kah ñɨhɨrɨmŋgɨmar.
Dois antigos profetas, Moisés e Elias, apareceram a ele; eles dois conversavam com Jesus.
5 Mach, sezɨr undɨmapam han we ezandɨkŋahambi ntahoror ñɨhɨrɨmŋgɨmar. Avɨz Pitav ya hanave kah han mɨwam. Ave mbɨ Jisasɨh mbanave kamar. Anɨŋzɨŋ entand, arɨ mban ñɨrɨŋ han imbɨrun amar. Arɨ imbɨr oram oram undɨmapam asɨmɨrɨŋ amar. Emŋga amakɨr emŋga Mosesɨnd emŋga Elaijand amar.
Pedro interrompeu a conversa, dizendo: -Mestre, é maravilhoso ficarmos aqui. Portanto, deixe a gente construir três barracas, especificamente, uma para você, uma para Moisés e uma para Elias.
6
Ele disse isso porque não sabia o que dizer, pois ele [e os outros dois discípulos ]estavam apavorados.
7 Mach, yambaka emŋga hamb ahevakare rapɨr han asɨramamar. Avɨz ya emŋga hamb yambaka mbanand uncha haŋ mbanave kamar. Mban ihɨnd nor, nzɨ ndɨndɨvon rin amar. Amɨ mbɨkɨr ya njɨhambar amar.
Logo apareceu uma nuvem, que cobriu todos eles com sua sombra. Deus falou com eles da nuvem: -Este é meu Filho amado. Portanto, escutem o que ele diz!
8 Ave pams haŋon Jisasɨnd sezɨr hamb enarorɨŋge ovɨherɨmŋgɨmar. Kɨrɨm mbɨ wɨram emŋgaŋg mɨwamŋgɨm. Jisasɨv mbon ikumun ndɨŋmen ñɨmar.
Quando [os três discípulos ]olharam em volta, viram que de repente Jesus estava só com eles, pois não tinha mais ninguém lá.
9 Mach, mbɨ aparɨma han erere ŋketaimŋgɨmar. Az Jisasɨv ndɨŋ erokare kamar. Hanɨhan mban wamŋgɨn han wɨram emŋga kamŋgɨmɨn wem Wɨramɨnd Nor hamb me ekwaŋg mɨnsaŋ ŋaiahandari amar.
Enquanto eles desciam do monte, Jesus lhes mandou: -Não contem para ninguém o que vocês viram [no monte ]até eu, o homem que veio do céu, morrer e me tornar vivo de novo.
10 Az mbɨ ya han mbɨndɨŋ mpɨ unchaŋ hɨrañɨmŋgɨmar. Ave mbon mbon mbanave kamŋgɨmar. Ya mban mbɨ me mɨnsaŋ ekwaŋg ŋaiahandari han, han utɨman arɨmŋgɨmar.
Eles obedeceram fielmente o que Jesus lhes mandou fazer, mas conversaram entre si sobre o significado de ele tornar-se vivo de novo.
11 Ave Jisasɨh mbanave kamŋgɨmar. Utɨndɨv wɨram kɨra ya Mosesɨnd injambɨr ahe sɨkahɨnd hamb mbanave kamŋganj amar. Elaijav mboz aiz arar kamŋganj arɨmŋgɨmar.
[Os três discípulos tinham visto Elias no monte, mas eles sabiam que ele não tinha feito nada para preparar o caminho para Jesus]; por isso, perguntaram: -Por que os professores da lei que Deus tinha dado a Moisés dizem que Elias deve voltar [à terra ]antes [da vinda do Messias]?
12 Az Jisasɨv mbɨndɨŋ ya enore mbanave kamar. Ya mban mɨŋun amar. Elaijav mboz ai hanɨhan ekwaŋg mɨŋam omanenta sɨndari amar. Kɨrɨm yaya Yakŋ Ohɨrand anɨŋzɨŋ entaŋ ñi han nzɨhanave ñɨz, Wɨramɨnd Nor hamb pɨrɨvɨr ohɨra kɨvah ŋaz, wɨram hamb ndɨn ŋambiŋgwi kɨvah sɨndɨramŋgi amar.
Ele respondeu, [referindo-se a João o batizador]: -Está escrito nas Escrituras que Elias deve vir primeiro para mandar as pessoas [consertarem as suas vidas para ficarem prontas para a chegada do Messias]. Mas, [quanto ao Messias, também quero que vocês pensem naquilo que os profetas ]falaram sobre mim, o homem que era para vir do céu, quer dizer, que eu ia sofrer muito e que as pessoas iam me rejeitar.
13 Kɨrɨm nzɨ andɨŋ kin amar. Elaijav ndɨh air amar. Ave wɨram hamb mbɨndɨŋ njɨhiŋon mpehɨromŋgɨj amar. Mach, mbɨ ndɨnɨh enta endɨraparam sɨmŋgɨr han haremamp ya Yakŋ Ohɨrand anɨŋzɨŋ enta unchaŋ ñɨz ndɨndɨv mpamar amar.
Porém, digo a vocês que aquele que era parecido com Elias já veio, e foi muito maltratado pelas pessoas, bem como os profetas tinham vaticinado muitos anos antes.
14 Mach, Jisasɨv sezɨr undɨmapamen ai sezɨr emŋgemŋgaŋ ahevɨkɨrorɨmŋgɨmar. Ahevɨkɨrore wamŋgɨz wɨram akŋ anchɨ akŋ hamb ndɨŋ ondɨhore ñɨhɨrɨmŋgɨmar. Ave wɨram kɨra ya Mosesɨnd injambɨr ahe sɨkahɨnd hamb ndɨŋmen amɨherɨmŋgɨmar.
Jesus e os três discípulos voltaram aonde estavam os [demais ]discípulos, e lá viram uma grande multidão em volta deles, junto com alguns professores da lei que Deus tinha dado a Moisés que argumentavam com eles.
15 Wɨram akŋ anchɨ akŋ mbanamb wamŋgɨz Jisasɨv aimar. Mbɨ aiz pams haŋon ntamŋgɨmar. Mbɨ nte ndɨn pɨŋ aŋɨraŋɨr we, ndɨn rapɨrɨnt eŋgwamŋgɨmar.
Logo que a multidão viu Jesus, todos ficaram bem admirados e correram para cumprimentá-lo.
16 Avɨz Jisasɨv ndɨŋ mbanave amarɨmar. Amɨ utɨndɨv ndɨŋmen ya amɨherɨmŋgɨn amar.
Jesus perguntou aos discípulos: -O que vocês estão discutindo com os professores da lei que Deus tinha dado a Moisés?
17 Avɨz wɨram emŋga hamb wɨram akŋ anchɨ akŋɨnd uhɨmɨŋ ñɨmar hamb mbɨ Jisasɨh ya mbanave kamar. Anɨŋzɨŋ entand, itɨ kɨvah hamb ihɨnd norɨnd karupɨr aŋkwinchi ndɨnɨŋ ñɨñmbɨri amar. Handɨv nzɨ ndɨn nan pɨŋ hɨraiin amar.
Uma pessoa da multidão respondeu: -Mestre, eu trouxe meu filho [para você curar]. Tem um espírito mau nele, [que o impossibilita ]de falar.
18 Itɨ kɨvah mbanamb ndɨnɨh hanaveon aŋkarɨpɨr kɨvah ŋaj avav ndɨn ŋaŋaŋ isaŋ avɨzɨŋgaj amar. Avɨzand karempa hamb karupɨr mbɨkɨrɨŋ ahevakarɨj avav mbɨ mbɨkɨr ampar ivɨharar kaj amar. Avɨzand yupɨr mbɨkɨr hamb mɨŋamun aŋkarɨpɨr raj amar. Ave nzɨ sezar amakɨr amarɨŋ itɨ kɨvah mban kiaŋgwɨmŋgɨzaŋg, kɨrɨm nend amar. Ndɨŋ aŋkarɨpɨr mah amar.
Sempre que o Espírito o ataca, joga para o chão; ele bota espuma pela boca, range os dentes e fica tenso. Pedi que os seus discípulos expulsassem o Espírito, pois você não estava aqui, mas eles não conseguiram.
19 Jisasɨv ya mban njɨhame, wɨram akŋ anchɨ akŋ han kamar. Eee, amɨ wɨram akŋ anchɨ akŋ hamb njɨhi aŋkarɨpɨr mɨnjɨhamŋgɨm amar. Nzɨ andɨŋmen yuŋk war nzɨhanave mbahon ñɨndarin amar. Nzɨ yuŋk war nzɨhanave amandɨŋ kɨr akŋɨndarin amar. Amɨ nor kehan yan pɨŋ mbanaŋ hɨraivar amar.
Jesus respondeu, dizendo aos discípulos: -[Fico perturbado pelo fato de vocês, mesmo depois de observarem como eu ministro às pessoas], não acreditarem que [Deus tem poder para fazer estas coisas. ]Até quando preciso ficar com vocês [para vocês terem fé]? Tragam o menino para mim.
20 Mach, mbɨ nor kehan ndɨn pɨŋ hɨraimŋgɨmar. Avɨz itɨ kɨvah hamb Jisasɨh we, pams haŋon nor kehan sɨz itɨkɨrɨmun nte arazɨpazawɨmar. Ave nor mbanamb isaŋ aŋkɨrame enarambarɨmar. Karempa hambez karupɨr mbɨkɨrɨŋ ahevakarɨmar.
Logo eles trouxeram o menino a Jesus. Quando [o espírito mau ]viu Jesus, sacudiu o menino e ele caiu no chão, rolando e espumando pela boca.
21 Avɨz Jisasɨv wanɨrɨh mbanave amarɨmar. Mbɨkɨr mahoror kɨvah hamb yuŋk nzɨhanave ñi amar. Az wanɨrɨv kamar. Mbɨ sai aŋkwɨron ñɨzand ahevakarɨmar amar.
Jesus perguntou ao pai dele: -Ele está assim há quanto tempo? O pai respondeu: -Começou quando ele era criança.
22 Itɨ kɨvah mbanamb hanaveon ŋaŋaŋ pɨrɨtɨm insɨŋ yambɨŋ avɨzɨŋganj avav ndɨn mamta orɨŋɨn arar ranj amar. Amɨ imbɨr ramɨn amar. Amɨ arɨŋ akŋɨn ñi arɨŋ hɨrawɨv amar.
O Espírito não somente faz isto como também o jogo muitas vezes no fogo ou na água, para matá-lo. Tenha pena de nós e nos ajude, se puder.
23 Avɨz Jisasɨv ndɨnɨh kamar. Utɨndɨv mbanave kan, amɨ imbɨr ramɨn arar kan amar. Kɨrɨm amɨ njɨhi aŋkarɨpɨr ŋe njɨhame hanɨhan upi mban mɨŋamun imbɨr ramɨn amar.
Jesus exclamou: -[Não diga], “Se puder”, pois tudo é possível para as pessoas que [creem em Deus/creem que Deus possa fazer isso]!
24 Az pams haŋon wanɨrɨv aware kamar. Nzɨ njɨhi aŋkarɨpɨr ŋe njɨhamin amar. Kɨrɨm njɨhi aŋkarɨpɨr ihɨnd han tɨm nor amar. Amɨ yan hɨrawɨv amar.
Imediatamente o pai do menino gritou: -Creio [que Deus pode me ajudar, mas não tenho ainda fé suficiente]. Ajude-me a crer mais!
25 Mach, Jisasɨv waz wɨram akŋ anchɨ akŋ ohɨron mbanamb aŋɨrɨmbɨrɨmbɨr ndɨŋ pɨŋ ikwɨm aimŋgɨmar. Az mbɨ itɨ kɨvah han ya aŋkarɨpɨr ke kamar. Nzɨ nan aŋkarɨpɨr kin amar. Nan itɨ kɨvah karupɨr aminjinjɨnd, njemɨn inchɨrɨmbɨmbɨnd, amɨ nor mbanan erere etov amar. Ave ekwaŋg ndɨn unchaŋ ŋgwevomɨn amar.
Já que Jesus queria curar o menino antes a multidão ficar ainda maior, ele ordenou ao Espírito: -espírito mau, [que torna as pessoas ]surdas e mudas, mando você sair dele e nunca mais voltar!
26 Avɨz itɨ kɨvah mbanamb kwa hɨrɨzɨnd awarɨmar. Mbɨ raz nor mbanamb nte asu asai razand ndɨn erere etomar. Avɨz nor mbanamb me ñɨwamar. Az osa anchɨ hamb we kamŋgɨmar. Mbɨ ndɨh mi arɨmŋgɨmar.
O Espírito gritou, sacudiu o menino com força, e saiu dele. O menino ficou como morto, e muitos achavam que já tinha morrido.
27 Kɨrɨm Jisasɨv omanaka mbɨkɨr han ŋe ndɨn ŋambiahaz aŋkwañɨmar.
Porém, Jesus o pegou pela mão e o ajudou a levantar-se; o menino ficou em pé, curado.
28 Mach, Jisasɨv we oramɨŋ ahevohe mbɨkɨr sezɨrmen mbon ikumun ñɨhɨrɨmŋgɨmar. Ave mbɨ ndɨn amarɨmŋgɨmar. Arɨ utɨndɨv itɨ kɨvah mban kiaŋgwɨ mah rarɨŋ arɨmŋgɨmar.
Quando Jesus entrou na casa com seus discípulos, um deles perguntou em particular: -Por que não conseguimos expulsar o espírito mau?
29 Avɨz ndɨŋ kamar. Arɨ Yakŋ Ohɨrah ahaz orɨmah re, itɨ kɨvah kehand han mɨkiaŋgwɨndɨram amar.
Ele disse: -Este tipo [de espírito mau ]pode ser expulso somente através da oração [prévia]. Não há outra maneira de expulsar tais espíritos.
30 Mach ave, Jisasɨv mbɨ sezɨrmen aiampɨra han erere isupɨr Galili uhɨmɨŋun omŋgɨmar. Avav Jisasɨv mbɨkɨr sezɨrɨh ya sɨkanj. Handɨv mbɨ ndɨŋ erokare kamar. Amɨ wɨram emŋgavaŋg kamŋgɨmɨn amar. Jisasɨv mbah handɨh ñɨñmbɨri arar kamŋgɨmɨn amar. Ave mbɨ ndɨŋ kamar. Wɨramɨnd Nor han wɨram kɨrand oman insɨŋ ŋgamɨndɨramŋgi amar. Ave ndɨn mamta orɨmŋgɨz mandari amar. Mbɨ ndɨn mamta orɨŋgamɨndɨramŋgiaŋg, kɨrɨm mbɨ watɨm yuŋk undɨmapam haŋ ekwaŋg ŋaiahandari amar.
Depois de sair daquele [distrito], viajaram pelo [distrito ]da Galileia. Jesus não queria que ninguém soubesse que ele estava lá,
por causa daquilo que ele estava ensinando aos discípulo. Ele dizia a eles: -Alguém vai me entregar – eu, o homem que veio do céu – em mãos de outros homens. Eles vão me matar. Três dias depois de morrer, vou ficar vivo de novo.
32 Avɨz mbɨ ya mbanand ondo han mɨwamŋgɨrɨm. Handɨv mbɨ ndɨn amarɨŋɨn arar ezandɨkŋɨmŋgɨmar.
Mas os discípulos não entenderam [o que ele queria dizer ]com tudo aquilo. E ao mesmo tempo, eles tinham medo de perguntar.
33 Mach ave, Jisasɨv mbɨ sezɨrmen aiampɨra Kaperneamɨŋ omŋgɨmar. Ave sezɨrɨv mbon mbon empasamɨŋ yaŋam amɨherɨmŋgɨmar. Uñɨman wɨram arɨŋɨnd anɨŋnsar mɨŋ arɨmŋgɨmar. Mach, mbɨ Kaperneamɨŋ ahevɨkɨrore oramɨŋ ahevomŋgɨz Jisasɨv mbɨkɨr sezɨrɨh amarɨmar. Amɨ utɨman yaya empasamɨŋ kamŋgɨndɨŋgɨn amar. Avɨz mbɨ ya mah ñɨmŋgɨmar.
Eles voltaram à vila de Cafarnaum. Após entrar numa casa, Jesus perguntou a eles: -O que vocês conversavam pelo caminho?
Mas eles não responderam [porque tinham vergonha], pois enquanto viajavam eles estavam discutindo uns com os outros sobre [qual deles seria ]o mais importante.
35 Mach, Jisasɨv ŋkañi mbɨkɨr sezɨr oman ŋkiŋkiŋg undɨmaj han oreŋge kamar. Wɨram emŋgav anɨŋnsar ñɨŋɨn are, mbɨ wɨram kɨra emŋgemŋgand kwɨŋ ñɨz amar. Handɨv mbɨ wɨram osa anchɨnd ntɨŋ ŋaŋɨnd hamb ñɨndari amar.
Jesus se sentou, chamou os doze discípulos, e disse a eles: -Se alguém quiser [que Deus o considere ]o mais importante de todos, deve se considerar o menos importante de todos, sendo servo dos [demais].
36 Ave Jisasɨv nor emŋga han ŋe uhɨmɨŋun ŋgame ŋambiahe eŋkwarɨmbɨñɨmar. Ave ndɨŋ kamar.
Ele pegou uma criança pela mão, colocando-a no meio deles. Tomando-a nos seus braços disse a eles,
37 Wɨram emŋga hamb yan njɨhame nor emŋga han hɨrawi, mbɨ yanez hɨrawɨndari amar. Ave wɨram yan hɨrawɨndari hamb, mbɨ yanɨŋam mɨhɨrawɨndɨram amar. Yakŋ Ohɨrav yan kaz aimanjin han, wɨram kehamb ndɨnez hɨrawɨndari amar.
–Aquele que cuidar de uma criança como esta por amor de mim, faz como se estivesse cuidando de mim; portanto, ele faz como se estivesse cuidando também do meu pai que me enviou.
38 Mach, Jonɨmb Jisasɨh kamar. Anɨŋzɨŋ entand, arɨ warɨŋand wɨram emŋga hamb itɨ kɨvah akŋ han amakɨr ensaŋ kiaŋgworaŋgwɨr amar. Kɨrɨm ndɨn wɨram arɨŋɨnd mah amar. Handɨv arɨ ndɨnɨh chonj ŋgamɨrɨŋ amar.
João disse a Jesus: -Mestre, vimos alguém expulsando espíritos maus, alegando que você [o capacitou de assim fazer]. Por isso, mandamos que ele parasse, pois não era um de nós [discípulos].
39 Avɨz Jisasɨv ndɨŋ kamar. Amɨ ndɨn chonj ŋgamŋgɨmɨn amar. Wɨram emŋga ihɨnd ensaŋ ntɨŋ aŋkarɨpɨr ŋaŋɨnd hamb, mbɨ yan pams ya kɨvah mɨkandɨram amar.
Jesus disse: -Não proíbam a ele [praticar coisas boas]. Ninguém vai falar mal de mim logo depois de praticar um milagre que, segundo ele, eu lhe capacitei de fazer.
40 Wɨram arɨŋ enta kɨvah sɨmah randari kehamb ndɨn arɨŋɨnd ahambɨr amar.
E se alguém não é contra nós, ele nos ajuda.
41 Nzɨ andɨŋ ya mɨŋun kin amar. Wɨram emŋgav andɨŋ waz amɨ Kraisɨnd untɨm ñɨmŋgɨn han, mbɨ yandɨv re njɨhame andɨŋ yamb nand eŋgwandari amar. Uŋkɨ osa anchɨ hɨrawaw han Yakŋ Ohɨrav ndɨn eŋgwandari amar.
Digo a vocês, se alguém lhe ajudar de qualquer maneira como, por exemplo, lhes der um copinho de água para beber por serem seguidores de mim, o Messias, ele certamente vai receber uma recompensa de Deus.
42 Jisasɨv mbahon mbanave kamar. Sai nor emŋgav yandɨv njɨhi aŋkarɨpɨr ŋe njɨhamɨz, wɨram emŋgav raz sai nor mbanamb enta kɨvahɨŋ aŋkɨramaz, han enta imbɨr mah amar. Wɨram kɨra hamb nsɨham ohɨra han ŋe wɨram kehand ŋkwɨntɨr haŋ vɨhe, utɨm yambɨŋ avɨzɨŋgwɨmŋgɨz mbɨ eran yamb ne maz amar. Han imbɨr amar.
Jesus continuou: -Mas se alguém fizer pecar uma pessoa que crê em mim, [Deus vai castigá-lo severamente], mesmo [que a pessoa tenha pouca importância social], como esta criança. [O castigo que Deus vai dar ]seria ainda mais pesado do que ser jogado no mar, com uma grande pedra amarrada ao pescoço.
43 Mach, amakɨr oman hamb nan enta kɨvah sɨzɨndɨv raŋɨnj han, mach amakɨr oman ŋkiŋg han akoke avɨzuv amar. Ave amɨ oman ŋkɨpam ñi kɨpɨr icha ipɨra ñɨñɨnd han ŋandɨran amar. Han imbɨr amar. Ave amɨ oman undɨmajɨnsɨnd ñɨn, nan Yakŋ Ohɨrav sam pɨrɨtɨm kɨvah kwevɨrɨ mah raj mbɨkɨr ensa Gehenna haŋ avɨzumɨnj amar. Han imbɨr mah amar. (Geenna g1067)
Portanto, se você for tentado a usar suas mãos para fazer algo que desagrada a Deus, livre-se daqueles pensamentos, pois seria bom evitar tal pecado para viver eternamente e não ir para o inferno, onde o fogo nunca se apaga; da mesma forma, seria bom você cortar a mão para salvar a sua vida, ao invés de ficar com as duas mãos e morrer. (Geenna g1067)
45 Mach, amakɨr andam hamb nan enta kɨvah sɨzɨndɨv raŋɨnj han, han akokav amar. Ave amɨ andam ŋkɨpam ñi kɨpɨr icha ipɨra ñɨñɨnd han ŋandɨran amar. Han imbɨr amar. Ave amɨ andam undɨmajɨnsɨnd ñɨn nan Yakŋ Ohɨrav Gehennaŋ avɨzumɨnj amar. Han imbɨr mah amar. (Geenna g1067)
Se você for [tentado a usar ]seus pés [para andar a algum lugar ]que desagrada a Deus, [livre-se completamente desses pensamentos, pois seria bom evitar tal pecado ]para não ir ao inferno, da mesma forma como seria bom você cortar seu pé [para salvar a vida], ao invés de ficar com ambos os pés [e morrer]. (Geenna g1067)
47 Mach, amakɨr ampɨn hamb nan enta kɨvah sɨzɨndɨv raŋɨnj han, mach ampɨn ŋkiŋg han ŋatɨwe avɨzuv amar. Amɨ ampɨn ŋkɨpam ñi amɨ Yakŋ Ohɨrav osa anchɨ hanaveaŋg ŋɨmbɨz mbɨkɨr kwɨŋ ñɨndɨramŋgi haŋ ahevondɨran amar. Han imbɨrun amar. Ave amɨ ampɨn undɨmajɨnsɨnd ñɨn, nan Yakŋ Ohɨrav Gehennaŋ avɨzumɨnj amar. Han imbɨr mah amar. (Geenna g1067)
Se você for tentado a usar os olhos para olhar algo que desagrada a Deus, livre-se completamente daqueles pensamentos; pois seria bom evitar tal pecado, bem como seria bom você arrancar o olho para salvar a vida, ao invés de ficar com ambos os olhos inteiros e ir para o inferno; lá as pessoas sofrem para sempre e o fogo nunca se apaga. (Geenna g1067)
48 Aiampɨra kehan kwɨmuñ hamb mbɨndɨŋ yupɨr han namŋgɨj hamb, mbɨ mɨkwevɨrɨndɨramŋgɨm amar.
49 Yakŋ Ohɨrav wɨram akŋ anchɨ akŋ han pɨrɨtɨmɨŋ avair wandari han osa anchɨ hamb unsa han utɨmɨŋ ondo mparɨwamŋgɨj haremamp amar.
Jesus continuou: -Vocês devem [se tornar aceitáveis a Deus, sofrendo provações, bem como ]o fogo [purifica todas as coisas], e como as pessoas oferecem sacrifícios [aceitáveis a Deus, salgando-os].
50 Utɨm han imbɨrpamun amar. Kɨrɨm utɨm unɨm hamb kwevɨrɨz, amɨ nzɨhanave ramŋgɨn utɨm hamb ekwaŋg unɨm ñɨndari amar. Hanaveonaŋg utɨm unɨm emampaŋg amon amon mpɨ uchɨñ ñɨmbar amar.
O sal é útil para as comidas; mas se perde o gosto, não pode recuperá-lo. Da mesma forma, vocês devem continuar sendo úteis para Deus, pois ninguém pode tornar [a fazê-los úteis a Deus se perderem a utilidade]. E também devem viver em paz uns com os outros.

< Mak 9 >