Mathayo 14
1 Muda woo Herode ayowine habari kuhusu Yesu.
Gdy Herod, zarządca prowincji, usłyszał wieści o Jezusie, rzekł do swoich dworzan:
2 Atikuakokeya atumishi bake, “Ayoo nga Yohana mbatizaji atiyoka boka mukiwo. Na yelo ngupu ibii kunani yake.”
—To musi być zmartwychwstały Jan Chrzciciel. Dlatego potrafi czynić takie cuda.
3 Maana Herode abile amoywite Yohana atabite na kuntaikwa muligereza kwa mwaa ya Herodia, nnyumbowe Filipo kaka bake.
Wcześniej bowiem to właśnie on kazał aresztować i uwięzić Jana. A stało się to z powodu Herodiady, żony jego brata Filipa.
4 Kwa kuwa Yohana atikuakokeya, “Alali kwaa kuntola ywembe panga nyumbowe.”
Jan bowiem ciągle mu wypominał: „Nie wolno ci żyć z żoną swojego brata!”.
5 Herode apala kumulaga lakini ayogwipe bandu kwa mwanja bamweni Yohana panga nabii.
Herod postanowił zabić Jana, bał się jednak tłumów, które uważały go za proroka.
6 Lakini lisoba lya abelekwile Herode paliikite mwanja wa Herode atiina pakatikati ya bandu ni kumpulaisa Herode.
Zdarzyło się, że podczas uczty urodzinowej Heroda wystąpiła córka Herodiady, a jej taniec bardzo mu się spodobał.
7 Kwa yangwa ahadi yake kwo lapa panga alowa kumpeya chochote chalowa luba.
I uroczyście przyrzekł spełnić każde jej życzenie.
8 Baada ya kushauriwa ni mao bake, atibaya, “Nenga unipei ntwe wa Yohana mbatizaji mukikombe.”
Namówiona przez matkę, dziewczyna poprosiła: —Daj mi na tacy głowę Jana Chrzciciela.
9 Mpwalume atisikitika kwa chalobite mwanja wake, lakini kwa kilapo chake, na mwanja bote babanile pachakulya pamope abaite panga ipangike.
Zasmuciło to króla, lecz ze względu na przysięgę złożoną w obecności gości rozkazał spełnić tę prośbę.
10 Ayei tolelwa Yohana mbatizaji muligereza.
Ścięto więc Jana w więzieniu,
11 Lenga akatilwe ntwe wake ni kubeka musinia ni kumpeya yolo mwanja na kupeleka kwa mao bake.
a jego głowę przyniesiono na tacy dziewczynie, ona zaś oddała ją matce.
12 Ni anapunzi bake batiicha kupotwa yeya yake ni yendya kusika, baadaye bayei kummakiya Yesu.
Uczniowie Jana zabrali jego ciało, pogrzebali je i powiadomili o wszystkim Jezusa.
13 Ni ywembe Yesu payowine goo, ngaitenga buka pandu palo ngayenda nkati ya mashua kayende pandu paki yake. Ni kipenga sabandu pabatangite paile batekunkengama kwa magolo buka mjini.
Na wieść o tym Jezus odpłynął łodzią w odludne miejsce. Chciał być sam. Ludzie wypatrzyli Go jednak i z różnych miasteczek podążyli za Nim pieszo.
14 Mwisho Yesu atiicha nnonge yabe abweni kipenga kikolo sa bandu. Aboni huruma ni kuwaponea matamwe yabe.
Wychodząc więc z łodzi, Jezus znów zastał tłumy ludzi. Poruszony współczuciem uzdrowił wszystkich obecnych tam chorych.
15 Paiikite kitamunyo anapunzi bake batiisa no baya, “Yeno nga sehemu ya lijangwa, na lisoba lipitike. Ukipei ruhusa kipenga cheno cha bandu bayende kijijini bakapemi chakulya.
Pod wieczór uczniowie zwrócili się do Niego: —Każ ludziom rozejść się do pobliskich wiosek i osad. Niech sobie kupią coś do jedzenia, bo na tym pustkowiu nie ma żywności, a robi się już późno.
16 Yesu ngaabakiya, “Ntopo haja yojenda kachake mwapei mwenga chakulya.”
—Nie muszą odchodzić. —odparł Jezus—Wy dajcie im jeść!
17 Ngaammakiya, “Pano tubile ni mikate mitano ni omba abele bai.”
—Ale co?!—wykrzyknęli. —Nic nie mamy! Tylko pięć chlebów i dwie ryby!
18 Yesu ngabaya, “Mwilete kachangu.”
—Przynieście je więc tutaj—powiedział.
19 Nga Yesu kaabakiya mwabakiye bandu batame pae pamanyei. Katola mikate mitano ni omba abele. Kalinga kunani kumaunde, ngabariki no metwa na mikate ngaapeya anapunzi bake. Anapunzi ngabapeya kipenga sa bandu.
Polecił ludziom usiąść na trawie, a sam wziął pięć chlebów i dwie ryby. Spojrzał w niebo, podziękował Bogu i podzielił chleb. Podał go uczniom, a oni ludziom.
20 Ngabalya bote noyukuta. Boka po ngabatondwa ipande yoti ya chakulya na batweliye itondo komi ni ibele.
W ten sposób wszyscy najedli się do syta i zebrano jeszcze dwanaście pełnych koszy resztek,
21 Balo babalile karibu alalume elfu tano bila kwa balanga alwawa ni bana.
choć w posiłku tym brało udział około pięciu tysięcy samych tylko mężczyzn—nie licząc kobiet i dzieci.
22 Ngaabakiya anapunzi bayingi mumashua, wakati woo ywembe nga alanga kipenga kaboka kachake.
Zaraz potem Jezus nakazał uczniom, aby przeprawili się łodzią na drugą stronę jeziora, dokąd On sam miał przybyć później. Chciał bowiem pozostać na miejscu do czasu, aż ludzie rozejdą się do domów.
23 Baada ya kwalaga umati yenda kachake, aobwike kukitombe yoloba kichake. Wakati pachabile kitamunyo abile kwo kichake.
Gdy wszyscy już odeszli, wszedł na wzgórze, aby się modlić. Zapadł zmrok i Jezus był zupełnie sam.
24 Lakini muda woo ngalaba yabile pakatikati ya bahari kebembeya kwa mwanja ya mawimbi, kwani mbonga yabi ngale.
Tymczasem łódź uczniów była już daleko od brzegu. Miotały nią fale, bo wiatr był przeciwny.
25 Kilo cha kungoko Yesu abi karibu naika, katyanga nnani ya mache.
Około trzeciej nad ranem poszedł więc do nich po wodzie.
26 Anapunzi bake pabamweniu katyanga kunani ya mache, batiyogopa no baya, “Kinamani” ngabakemelya kwo yogopa.
Przerażeni uczniowie, widząc że idzie po wodzie, krzyknęli: —To duch!
27 Yesu ngaabakiya mara jimo, ngabaya, “Mwikaze! nganenga! Kana muyogope.”
—Spokojnie! Nie bójcie się, to Ja!—szybko odrzekł Jezus.
28 Petro kannyangwa ni kummakiya, “Ngwana mana itei wenga, uniruhusu niiche kwoo nnani ya mache.”
—Panie, jeśli to naprawdę Ty, każ mi przyjść do siebie po wodzie—zawołał w odpowiedzi Piotr.
29 Yesu kannyangwa ni kummakiya, “Icha.” Petro ngapita nkati ya mashua nga tyanga nnani ya mache kuyenda kwa Yesu.
—Dobrze, chodź!—rzekł. Piotr wyszedł z łodzi, zaczął iść po wodzie i zbliżył się do Jezusa.
30 Lakini Petro pakayabweni mawimbi, atiyogopa, ngatubwa zama pae, ngapakema, “Ngwana, unilopwe.”
Lecz gdy poczuł silne uderzenie wiatru, przestraszył się i zaczął tonąć. —Panie, ratuj mnie!—krzyczał.
31 Upesi Yesu ngaatabwa luboko lwake nga ntondobeya Petro, ni kummakiya, “Wenga imani yako njene. Mwanja namani wabi ni masaka?”
Jezus natychmiast wyciągnął do niego rękę i wydobył go z wody. —Gdzie jest twoja wiara? Dlaczego zwątpiłeś?—zapytał Piotra.
32 Na Yesu ni Petro bayingi mungalaba, ni mbonga ya kotwikupuma.
Gdy weszli do łodzi, wiatr nagle ucichł.
33 Anapunzi mungalaba ngabamwabudu Yesu no baya, “Kweli wenga wa mwana wa Nnongo.”
Wtedy uczniowie padli przed Jezusem na twarz. —Naprawdę jesteś Synem Boga!—wyznali.
34 Bapayomwile loka, baikite pannema wa Genesareti.
Niebawem przypłynęli do krainy Genezaret.
35 Ni bandu pa eneo lyoo pabatangite Yesu, batibakiyana kila sehemu ya bwega ni kwaleta atamwe woti.
Tamtejsi mieszkańcy rozpoznali Jezusa i po całej okolicy rozeszła się wiadomość o Jego przybyciu. Przyprowadzono do Niego wszystkich chorych
36 Batikunnoba muno kuwa bakamwe ngobo yake, ni bengi balo bakamwi ngobo yake baponyike matamwe yabe.
i proszono Go, aby pozwolił im przynajmniej dotknąć swojego płaszcza. A wszyscy, którzy Go dotknęli, odzyskali zdrowie.
