< Amahubo 63 >
1 Nkulunkulu, unguNkulunkulu wami, ngizakudinga ngovivi; umphefumulo wami womela wena; inyama yami iyakulangatha, elizweni elomileyo leligagadekileyo, elingelamanzi.
Ein salme av David, då han var i Juda øydemark. Gud, du er min Gud, eg søkjer deg tidleg; mi sjæl tyrster etter deg, mitt kjøt lengtar etter deg i eit turt land som ligg i vanmagt utan vatn.
2 Njengoba ngikubonile endaweni engcwele, ngibone amandla akho lobukhosi bakho.
Soleis hev eg set etter deg i heilagdomen til å sjå di kraft og di æra.
3 Ngoba uthandolomusa wakho lungcono kulempilo; indebe zami zizakudumisa.
For di miskunn er betre enn livet, mine lippor skal prisa deg.
4 Ngokunjalo ngizakubonga ngisaphila, ngiphakamise izandla zami ebizweni lakho.
Soleis vil eg lova deg so lenge eg liver, i ditt namn vil eg lyfta upp mine hender.
5 Umphefumulo wami uzasutha kungathi ngomnkantsho lamahwahwa, lomlomo wami uzadumisa ngezindebe ezithabisayo.
Som av merg og feitt skal mi sjæl verta mett, og med lovsyngjande lippor skal min munn prisa deg.
6 Lapho ngikukhumbula embhedeni wami, emilindweni yebusuku ngizindla ngawe.
Når eg kjem deg i hug på mitt lægje, tenkjer eg på deg i nattevakterne.
7 Ngoba ubulusizo lwami, ngakho emthunzini wempiko zakho ngizahlabela ngithokoze.
For du hev vore hjelp for meg, i skuggen av dine vengjer kann eg fegnast.
8 Umphefumulo wami unamathele ekukulandeleni, isandla sakho sokunene siyangisekela.
Mi sjæl heng fast ved deg; di høgre hand held meg uppe.
9 Kodwa abadinga umphefumulo wami ukuwuchitha bazakuya ezindaweni zomhlaba eziphansi.
Men dei som stend meg etter livet og vil tyna det, dei skal koma til dei nedste djup i jordi.
10 Bazanikelwa emandleni enkemba, babe yisabelo samakhanka.
Dei skal verta yvergjevne til sverdmagt, verta til ran for revar.
11 Kodwa inkosi izathokoza kuNkulunkulu; wonke ofunga ngaye uzazincoma; kodwa umlomo wabaqamba amanga uzavalwa.
Men kongen skal gleda seg i Gud; kvar den som sver ved honom, skal prisa seg sæl, for ljugararne skal verta målbundne.