< Amahubo 125 >
1 Ingoma yemiqanso. Labo abamethembayo uThixo banjengentaba iZiyoni, yona enganyikinyekiyo, emi kuze kube laphakade.
Ein song til høgtidsferderne. Dei som lit på Herren, er som Sionsfjellet, som ikkje vert rikka, men æveleg stend fast.
2 Njengezintaba ezigombolozele iJerusalema, ngokunjalo uThixo uzungeza abantu bakhe manje kuze kube laphakade.
Jerusalem - fjell er kringum det, og Herren er ikring sitt folk frå no og i all æva.
3 Intonga yobukhosi eyababi kayiyikusala ezweni elabelwe abalungileyo, ngoba abalungileyo bangaqabuka sebesebenzisa izandla zabo ukwenza okubi.
For ikkje skal ugudleg kongsstav kvila på arvluten åt dei rettferdige, at ikkje dei rettferdige skal retta ut til urett sine hender.
4 Yenza okuhle, awu Thixo, kulabo abalungileyo, kulabo abaqotho enhliziyweni
Gjer godt, Herre, mot dei gode, og imot deim som hev eit ærlegt hjarta!
5 kodwa labo abaphambukela ezindleleni ezitshekileyo uThixo uzabaxotsha kanye labenzi bobubi. Ukuthula kakube ku-Israyeli.
Men deim som vender seg burt til sine krokute vegar, skal Herren lata fara med illgjerningsmenner. Fred vere yver Israel!