< Amahubo 102 >

1 Umkhuleko womuntu okhathazekileyo. Lapho esephela umoya eseqhinqa isililo phambi kukaThixo. Zwana umkhuleko wami, Oh Thixo; ukukhala kwami ngicela uncedo kakufike kuwe.
Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
2 Ungangifihleli ubuso bakho nxa ngikhathazekile. Ngipha indlebe yakho; nxa ngibiza ngiphendula masinyane.
Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
3 Ngoba insuku zami ziyanyamalala njengentuthu; amathambo ami ayavutha njengamalahle abhebhayo.
Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
4 Inhliziyo yami yonakele, ibunile njengotshani; ngiyakhohlwa ukudla kwami.
Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
5 Ngenxa yokububula kwami okukhulu sengiphelile, isikhumba sesinamathela emathanjeni.
Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
6 Sengifana lesikhova senkangala, njengesikhova semanxiweni.
Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
7 Ngilala ngikhangele; senginjengenyoni ehlezi yodwa ephahleni.
Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
8 Ilanga lonke izitha zami ziyangichukuluza; labo abangichothozayo badlala ngebizo lami njengesethuko.
Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
9 Ngoba ngidla umlotha njengokudla kwami, ngixube okunathwayo kwami ngezinyembezi
Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
10 ngenxa yokuthukuthela kwakho okukhulu, ngoba ungiqukule wangilahlela eceleni.
Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
11 Insuku zami zifana lesithunzi sakusihlwa; ngiyabuna njengotshani.
Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
12 Kodwa wena, Oh Thixo, uhlezi ebukhosini lanininini; udumo lwakho lumi ezizukulwaneni zonke.
Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
13 Uzaphakama uzwele iZiyoni isihawu, ngoba sekuyisikhathi sokutshengisa umusa kuyo, isikhathi esimisiweyo sesifikile.
Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
14 Ngoba amatshe ayo aligugu ezincekwini zakho; othuli lwayo nje lubalethela usizi.
Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
15 Izizwe zizalesaba ibizo likaThixo, wonke amakhosi omhlaba azahlonipha inkazimulo yakhe.
Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
16 Ngoba uThixo uzayakha kutsha iZiyoni avele enkazimulweni yakhe.
Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
17 Uzaphendula imikhuleko yabahluphekayo; kazukweyisa isicelo sabo.
Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
18 Lokhu kakulotshwe phansi kube ngokwesizukulwane sakusasa, ukuze abantu abangakadalwa bamdumise uThixo:
To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
19 “UThixo wakhangela phansi ephezulu endlini yakhe engcwele, esezulwini wawuhlola umhlaba,
Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
20 ukuze ezwe ukububula kwezibotshwa lokukhulula labo ababegwetshelwe ukufa.”
Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
21 Ngalokho-ke ibizo likaThixo lizamenyezelwa eZiyoni lodumo lwakhe eJerusalema,
Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
22 lapha izizwe lemibuso sekuhlangana ndawonye ukukhonza uThixo.
Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
23 Wawanciphisa amandla ami ngisaphila; waziphungula insuku zami.
Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
24 Yikho ngasengisithi, “Ungangithathi, Oh Nkulunkulu wami, ngilokhu ngisephakathi kwensuku zami; iminyaka yakho ihlala ikhona ezizukulwaneni zonke.
Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
25 Ekuqaleni wabeka izisekelo zomhlaba, lamazulu angumsebenzi wezandla zakho.
I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
26 Konke kuzabhubha, kodwa wena uzasala; konke kuzaguga njengesigqoko. Njengesivunulo uzakuguqula kucine sekulahlwa.
One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
27 Kodwa wena uhlala unjalo, leminyaka yakho kayiyikuphela.
Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
28 Abantwana bezinceku zakho bazahlala besemehlweni akho; izizukulwane zazo zizaqiniswa phambi kwakho.”
Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.

< Amahubo 102 >