UMathewu 22
1 UJesu wakhuluma kubo njalo ngemizekeliso wathi:
A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:
2 “Umbuso wezulu unjengenkosi eyalungisela indodana yayo idili lomthimba.
Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;
3 Yathuma izinceku zayo kulabo ababenxusiwe edilini ukuba beze kodwa bala ukuza.
I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.
4 Yaphinda yathuma ezinye izinceku yathi, ‘Batsheleni labo abanxusiweyo ukuthi sengililungisile idili. Ngihlabe inkabi lenkomo ezinonisiweyo, konke sekulungile. Wozani edilini lomthimba.’
Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.
5 Kodwa kabakunanzanga lokho, bazihambela, omunye waya ensimini yakhe, omunye emsebenzini wakhe.
Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;
6 Abanye bazibamba izinceku zayo, bazihlukuluza bazibulala.
A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.
7 Inkosi yathukuthela. Yathumela impi yayo yababhuqa labobabulali yatshisa idolobho labo.
Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.
8 Yasisithi ezincekwini zayo, ‘Idili lomthimba selilungile kodwa labo engibanxusileyo bebengasafanele ukuza.
Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.
9 Hambani liye emahlanganweni ezindlela linxuse loba ngubani elimbonayo.’
Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.
10 Ngakho izinceku zangena ezitaladini zabutha bonke abantu ezababonayo, abalungileyo lababi, indlu yomthimba yagcwala izethekeli.
Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.
11 Kodwa kwathi inkosi ingena ukuzabona izethekeli, yananzelela khonapho indoda eyeyingavunulanga izigqoko zomthimba.
A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;
12 Yabuza yathi, ‘Mngane, ungene njani lapha ungelazigqoko zomthimba?’ Indoda yatsha amathe.
I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.
13 Inkosi yasitshela izinceku zayo yathi, ‘Mbopheni izandla lezinyawo limphosele ngaphandle ebumnyameni, lapho okuzakuba khona ukukhala lokugedla kwamazinyo.’
Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
14 Ngoba banengi ababiziweyo kodwa balutshwana abakhethiweyo.”
Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.
15 Lapho-ke abaFarisi basuka baphuma bayaceba ukuthi bambambe ngamazwi akhe.
Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.
16 Bathuma abafundi babo kuye behamba lamaHerodiya. Bathi, “Mfundisi, siyazi ukuthi uyindoda eqotho lokuthi ufundisa indlela kaNkulunkulu ngokweqiniso. Kawusuye uthathekile ngoba kawulani lokuthi bangobani.
I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.
17 Sitshele-ke, uthini ngalokhu? Kusemthethweni na ukuthela kuKhesari kumbe hatshi?”
Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
18 UJesu ngokwazi inhloso yabo embi wathi, “Lina bazenzisi, lenzani lizama ukungithiya na?
Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?
19 Ake lingitshengise uhlamvu lwemali okuthelwa ngayo.” Bamlethela idenari,
Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.
20 wasebabuza wathi, “Ngumfanekiso kabani lo? Njalo luphawu lukabani lolu?”
I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?
21 Baphendula bathi, “NgokukaKhesari.” Wasesithi kubo, “Phanini uKhesari okungokukaKhesari loNkulunkulu okungokukaNkulunkulu.”
Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
22 Bathi besizwa lokhu bamangala. Ngakho basuka kuye bahamba.
To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.
23 Ngalelolanga abaSadusi, abathi kakukho ukuvuka kwabafileyo, beza kuye belombuzo.
Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,
24 Bathi, “Mfundisi, uMosi wasitshela wathi, nxa indoda ingafa ingazalanga mntwana, umfowabo kamthathe umfelokazi amzalele abantwana.
Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.
25 Kwakulabafowabo abayisikhombisa phakathi kwethu. Wathatha owakuqala wasesifa, kwathi ngoba engazuzanga mntwana watshiyela umkakhe umfowabo.
Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.
26 Kwaphinda lokho kowesibili lowesithathu njalo kwaze kwaba ngowesikhombisa.
Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.
27 Ekucineni wafa lowomfazi.
A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.
28 Pho-ke, ekuvukeni kwabafileyo uzakuba ngumkabani phakathi kwabayisikhombisa njengoba bonke babemthethe?”
Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?
29 UJesu waphendula wathi, “Liyalahleka ngoba kaliyazi imibhalo lamandla kaNkulunkulu.
A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.
30 Ekuvukeni kwabafileyo abantu kabayikuthatha loba bendiswe; bazakuba njengezingilosi ezulwini.
Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.
31 Kodwa mayelana lokuvuka kwabafileyo, kalibalanga yini lokho uNkulunkulu akutsho kini ukuthi,
A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:
32 ‘NginguNkulunkulu ka-Abhrahama, uNkulunkulu ka-Isaka loNkulunkulu kaJakhobe’? KasuNkulunkulu wabafileyo kodwa owabaphilayo.”
Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.
33 Kwathi amaxuku abantu esizwa lokhu amangaliswa yikufundisa kwakhe.
A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.
34 AbaFarisi sebezwile ukuthi uJesu wayesebathulisile abaSadusi, bahlangana ndawonye.
Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.
35 Omunye wabo owayeyisazi somthetho wamlinga ngombuzo wathi,
I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:
36 “Mfundisi, yiwuphi umlayo omkhulu kulayo yonke eMthethweni?”
Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?
37 UJesu waphendula wathi, “‘Thanda iNkosi uNkulunkulu wakho ngenhliziyo yakho yonke langomphefumulo wakho wonke langengqondo yakho yonke.’
A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.
38 Yiwo owokuqala njalo odlula yonke imilayo.
To jest pierwsze i największe przykazanie.
39 Owesibili unjengawo: ‘Thanda umakhelwane wakho njengoba uzithanda wena.’
A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.
40 Wonke uMthetho labaPhrofethi kweyeme kuyonale imilayo emibili.”
Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.
41 Kwathi abaFarisi behlangene ndawonye uJesu wababuza wathi,
A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,
42 “Licabangani ngoKhristu? Uyindodana kabani?” Baphendula bathi, “Yindodana kaDavida.”
Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.
43 Wathi kubo, “Kungani pho uDavida wathi ekhuluma ngoMoya umbiza athi ‘Nkosi’? Ngoba uthi,
I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:
44 ‘INkosi yathi eNkosini yami: “Hlala ngakwesokunene sami ngize ngibeke izitha zakho ngaphansi kwenyawo zakho.”’
Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
45 Pho, nxa uDavida esithi kuye, ‘Nkosi,’ angaba yindodana yakhe njani?”
Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?
46 Kakho loyedwa owaba lelizwi lokumphendula. Kwathi-ke kusukela ngalolosuku kakho owaqunga isibindi sokumbuza eminye imibuzo.
A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.
