< UMakho 3 >

1 Ngesinye isikhathi uJesu wangena esinagogweni, kukhona lapho indoda elesandla esitshwabheneyo.
Meðan Jesús var í Kapernaum fór hann aftur í samkomuhúsið. Þar tók hann eftir manni með bæklaða hönd.
2 Abanye babo babedinga izaba lokubeka uJesu icala, yikho bamlinda ukubona ingabe wayezasilisa ngeSabatha.
Þetta var á helgidegi og því fylgdust óvinir Jesú nákvæmlega með honum. Skyldi hann lækna manninn? Ef svo færi, þá ætluðu þeir að kæra hann.
3 UJesu wathi endodeni yesandla esitshwabheneyo, “Sukuma ume phambi kwabo bonke.”
Jesús bað manninn að koma og standa frammi fyrir söfnuðinum.
4 UJesu wasebabuza wathi, “Kuyini okusemthethweni ngeSabatha; ukwenza okuhle loba ukwenza okubi, ukusindisa impilo kumbe ukubulala?” Kodwa bathula zwi.
Síðan sneri hann sér að óvinum sínum og spurði: „Er leyfilegt að vinna gott verk á helgidegi? Eða er þessi dagur til illverka? Hvort má frekar bjarga lífi eða deyða?“
5 Wabakhangela ngolaka, ehlutshwa yibuqholo bezinhliziyo zabo, wasesithi kuleyondoda, “Yelula isandla sakho.” Yaselula, isandla sesilunge saphelela.
Jesús horfði reiðilega á þá, því honum blöskraði miskunnarleysi þeirra gagnvart mannlegri neyð. Síðan sagði hann við manninn: „Réttu fram hönd þína.“Maðurinn gerði svo og um leið varð hönd hans heilbrigð!
6 AbaFarisi basebephuma bayacebisana lamaHerodiya ukuthi bangambulala njani uJesu.
Farísearnir fóru þá til fundar við Heródesarsinnana, því þeir ætluðu í sameiningu að finna ráð til að taka Jesú af lífi.
7 UJesu wasuka labafundi bakhe baya ngasechibini, ixuku elikhulu labalandela lisuka eGalile.
Jesús fór þá ásamt lærisveinunum niður að vatninu. Gífurlegur fjöldi fylgdi honum úr allri Galíleu, Júdeu, Jerúsalem, Ídúmeu, frá landsvæðunum handan Jórdanárinnar og jafnvel alla leið frá Týrus og Sídon. Ástæðan var sú að fréttir af kraftaverkum hans höfðu borist víða og margir vildu sjá hann með eigin augum.
8 Bathi ngokuzwa konke ayekwenza abantu abanengi beza kuye besuka eJudiya, eJerusalema, e-Idumiya lemimangweni engaphetsheya kweJodani lezindaweni zeThire leSidoni.
9 Ngenxa yobunengi babantu watshela abafundi bakhe ukuba bamlungisele isikepe esincane ukuze angaminyezelwa ngabantu.
Jesús sagði lærisveinunum að hafa smábát til taks handa sér, sem hann gæti farið út í er fólkið tæki að þrengja að honum.
10 Phela wayesesilise abanengi, yikho labo ababelezifo babeminyezela befuna ukumthinta.
Hann hafði læknað marga þennan dag og því dreif að fjölda sjúklinga, sem reyndi að snerta hann.
11 Kwakusithi imimoya emibi ingambona iguqe phambi kwakhe imemeze ithi, “UyiNdodana kaNkulunkulu.”
Þegar þeir sem haldnir voru illum anda, sáu hann, féllu þeir til jarðar við fætur hans og æptu: „Þú ert sonur Guðs.“
12 Kodwa wayiqonqosela ukuthi ingaze yakhuluma ukuthi ungubani.
Þá skipaði hann öndunum að segja engum hver hann væri.
13 UJesu wakhwela waya ewatheni lwentaba wabiza labo ayebafuna, beza kuye.
Næsta dag fór Jesús upp í fjalllendið og boðaði þangað til sín vissa menn úr lærisveinahópnum. Þegar þeir voru komnir valdi hann tólf úr hópnum til að vera með sér, fara í predikunarferðir og reka út illa anda.
14 Wakhetha abalitshumi lambili ukuthi babelaye ukuze abathume ukuyatshumayela
15 lokuthi babelamandla okuxotsha amadimoni.
16 Yilaba abalitshumi lambili abakhethayo: uSimoni (ametha ibizo wathi nguPhethro),
Þetta eru nöfn þeirra sem hann valdi: Símon (sem hann gaf nafnið Pétur), Jakob og Jóhannes (synir Sebedeusar, en þá kallaði Jesús „þrumusynina“), Andrés, Filippus, Bartólómeus, Matteus, Tómas, Jakob Alfeusson, Taddeus, Símon (Selóti – hann var í byltingarsinnuðum stjórnmálaflokki, sem aðhylltist byltingu gegn rómversku landstjórninni) og Júdas Ískaríot (sem síðar sveik hann).
17 uJakhobe indodana kaZebhediya lomfowabo uJohane (laba wabetha ibizo wathi bango Bhowanegesi, okutsho ukuthi Amadodana Omdumo),
18 u-Andreya, uFiliphu, uBhatholomewu, uMatewu, uThomasi, uJakhobe indodana ka-Alifewu, uThediyasi, uSimoni umZilothi
19 loJudasi Iskariyothi onguye owamnikelayo.
20 UJesu wangena kwenye indlu kwaphinda njalo kwabuthana kuye ixuku, yena labafundi bakhe baze behluleka ukudla.
Þegar Jesús kom aftur heim, tók fólkið að þyrpast að á ný og ekki leið á löngu uns gestirnir voru orðnir svo margir að hann hafði ekki einu sinni næði til að matast.
21 Kwathi abendlu yangakwabo bekuzwa lokho bamlanda ukuyambuyisa ngoba bathi, “usephambene.”
Þegar vinir hans heyrðu hvernig ástatt var, komu þeir og vildu fá hann með sér heim til sín. „Hann er ekki með sjálfum sér.“sögðu þeir.
22 Kwathi abafundi bomthetho abehla bevela eJerusalema bathi, “Ungenwe nguBhelizebhubhi! Ukhupha amadimoni ngenkosi yamadimoni.”
Fræðimenn þjóðarinnar, sem komnir voru frá Jerúsalem, sögðu: „Vandi Jesús er sá, að Satan, foringi illu andanna, er í honum og þess vegna hlýða illu andarnir honum.“
23 Ngakho uJesu wasebabiza wakhuluma labo ngemizekeliso wathi, “Kambe uSathane angamkhupha kanjani uSathane?
Jesús kallaði þessa menn til sín og spurði með dæmi, sem allir skildu: „Hvernig getur Satan rekið Satan út?
24 Nxa umbuso udabuke phakathi, uvukelana, lowombuso ngeke ume.
Sundrað ríki mun falla.
25 Nxa indlu ingabambananga, ivukelana, leyondlu ngeke ime.
Heimili, þar sem hver höndin er upp á móti annarri, leysist upp.
26 Njalo nxa uSathane eziphikisa, edabuke phakathi, ngeke ame; useyatshabalala.
Þar af leiðir að ef Satan berst gegn sjálfum sér, þá fær hann ekki staðist og það er úti um hann.
27 Ngempela, akakho ongangena endlini yesiqhwaga, abuthe impahla zaso ngaphandle kokuthi aqale asibophe lesosiqhwaga, andubana aphange indlu yaso.
Sterkan mann verður að binda áður en hægt er að ræna úr húsi hans (og eins verður að binda Satan áður en hægt er að reka þessa illu anda hans út).
28 Ngeqiniso ngithi kini, abantu bazakuthethelelwa zonke izono lokuhlambaza kwabo,
Ég lýsi því yfir að sérhverja þá synd, sem mennirnir kunna að drýgja – jafnvel lastmæli gegn mér – er hægt að fyrirgefa,
29 kodwa loba ngubani othuka uMoya oNgcwele akayikuthethelelwa; ulecala lesono saphakade.” (aiōn g165, aiōnios g166)
en last gegn heilögum anda verður aldrei fyrirgefið. Það er eilíf synd.“ (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Wakutsho lokhu ngoba babesithi, “Ulomoya omubi.”
Þetta sagði hann þeim vegna þess að þeir héldu því fram að hann gerði kraftaverk í mætti Satans (í stað þess að viðurkenna að það væri fyrir kraft heilags anda).
31 Kwasekufika unina kaJesu labafowabo. Bema phandle bathuma omunye umuntu ukuyambiza.
Rétt í þessu komu móðir hans og bræður að húsinu, sem þegar var fullt út úr dyrum. Þau sendu honum boð um að koma út og tala við sig. „Móðir þín og bræður eru úti og spyrja um þig, “var sagt við hann.
32 Abantu abanengi babehlezi bemhanqile, basebemtshela bathi, “Unyoko labafowenu baphandle bayakudinga.”
33 Wabuza wathi, “Ngobani abangumama labafowethu na?”
„Hver er móðir mín?“spurði hann. „Og hverjir eru bræður mínir?“
34 Wasekhangela labo ababehlezi laye bemhanqile wathi, “Nampa abangumama labangabafowethu!
Síðan leit hann á þá sem umhverfis hann voru og sagði: „Þessir eru móðir mín og bræður.
35 Loba ngubani owenza intando kaNkulunkulu ungumfowethu, ungudadewethu njalo ngumama.”
Hver sá, sem gerir vilja Guðs, er bróðir minn, systir eða móðir.“

< UMakho 3 >