< UJobe 4 >
1 Wasephendula u-Elifazi umThemani wathi:
Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 “Nxa umuntu angaphosa ilizwi nje kuwe uzacunuka na? Kodwa ngubani ongathula angakhulumi na?
Ærgrer det dig, om man taler til dig? Men hvem kan her være tavs?
3 Khumbula ukuthi sewabafundisa njani abanengi, ukuthi ubaqinise njani abalezandla ezibuthakathaka.
Du har selv talt mange til Rette og styrket de slappe Hænder,
4 Amazwi akho abasekele labo abakhubekayo; uwaqinisile amadolo axegayo.
dine Ord holdt den segnende oppe, vaklende Knæ gav du Kraft.
5 Kodwa manje uhlupho luze kuwe, usuphela amandla; lukutshaya ubusudela ithemba.
Men nu det gælder dig selv, så taber du Modet, nu det rammer dig selv, er du slaget af Skræk!
6 Kungani ukukholwa kwakho kungabi yiso isibindi sakho na lezindlela zakho ezimsulwa zibe lithemba lakho na?
Er ikke din Gudsfrygt din Tillid, din fromme Færd dit Håb?
7 Khumbula manje: Ngubani owathi engelacala wabhubha na? Kungaphi lapho abaqotho abake babhujiswa khona na?
Tænk efter! Hvem gik uskyldig til Grunde, hvor gik retsindige under?
8 Ngokubona kwami labo abalima okubi lalabo abahlanyela ububi bavuna bona.
Men det har jeg set: Hvo Uret pløjer og sår Fortræd, de høster det selv.
9 Ngokuphefumula kukaNkulunkulu bayabhubha; ngokukhwaza kolaka lwakhe bayafa.
For Guds Ånd går de til Grunde, for hans Vredes Pust går de til.
10 Izilwane zingabhonga zihwabhe, kodwa amazinyo ezilwane ezinkulu ayephuka.
Løvens Brøl og Vilddyrets Glam Ungløvernes Tænder slås ud;
11 Isilwane siyafa ngokuswela ukudla besekuthi imidlwane yesilwanekazi ihlakazeke.
Løven omkommer af Mangel på Rov, og Løveungerne spredes.
12 Kulethwe ilizwi kimi ngasese, indlebe zami zilizwile linyenyezwa.
Der sneg sig til mig et Ord mit Øre opfanged dets Hvisken
13 Phakathi kwamaphupho adungayo ebusuku, lapho abantu belele obukabhuka,
i Nattesynernes Tanker, da Dvale sank over Mennesker;
14 ukwesaba lokuthuthumela kwangifikela kwenza wonke amathambo ami aqhaqhazela.
Angst og Skælven kom over mig, alle mine Ledemod skjalv;
15 Kwathi tshazi umoya emehlweni ami, wahlasimula umzimba wami lenwele zami zema.
et Pust strøg over mit Ansigt, Hårene rejste sig på min Krop.
16 Umoya lowo wema, kodwa kangikwazanga ukuthi kuyini. Kwakumi into phambi kwamehlo ami, ngasengisizwa ilizwi elihelezayo:
Så stod det stille! Jeg sansed ikke, hvordan det så ud; en Skikkelse stod for mit Øje, jeg hørte en hviskende Stemme:
17 ‘Kambe umuntu angalunga ukwedlula uNkulunkulu na? Umuntu angahlanzeka kuloMenzi wakhe na?
"Har et Menneske Ret for Gud, mon en Mand er ren for sin Skaber?
18 Nxa uNkulunkulu engazethembi izinceku zakhe, nxa ebeka izingilosi zakhe umlandu ngokona,
End ikke sine Tjenere tror han, hos sine Engle finder han Fejl,
19 pho-ke kuzakuba njani kulabo abahlala ezindlini zodaka, ozisekelo zazo zisothulini, abahlifizeka lula njengenondo!
endsige hos dem, der bor i en Hytte af Ler og har deres Grundvold i Støvet!
20 Phakathi kokusa lokuhlwa bayabhidlizwa babe yizicucu; bengananzwa langubani, bayabhubha kokuphela.
De knuses ligesom Møl, imellem Morgen og Aften, de sønderslås uden at ænses, for evigt går de til Grunde.
21 Izintambo zamatende abo kazidonswa na, bafe bengelalwazi?’”
Rives ej deres Teltreb ud? De dør, men ikke i Visdom."