< UJobe 29 >
1 UJobe waqhubeka ngenkulumo yakhe wathi:
Då heldt Job fram med talen sin og sagde:
2 “Ngiyaziloyisa lezozinyanga esezadlulayo, lezinsuku uNkulunkulu esangilinda,
«Å, var eg som i fordums måna’r, som den gong Gud mi verja var,
3 lapho isibane sakhe sisakhanyisa phezu kwekhanda lami ngihamba ngokukhanya kwakhe emnyameni!
då yver meg hans lampa skein, som lyste meg i myrkret fram,
4 Oh, lezinsuku ngisazizwa ukuthi ngiyimi, lapho ubudlelwano obukhulu loNkulunkulu busesendlini yami,
slik som eg var i mogne manndom, då Gud var ven i huset mitt,
5 lapho uSomandla eseselami labantwabami besaphila lami,
då Allvald endå med meg var, og mine born eg kring meg såg,
6 lapho indlela yami ifafazwe ngolaza ledwala lingithululela impophoma zamafutha e-oliva.
då eg i fløyte foten tvådde, og olje rann av fjellet nær meg,
7 Ekuyeni kwami emasangweni edolobho ngafika ngahlala enkundleni,
då eg til porten steig i byen, og sessen min på torget tok!
8 amajaha angibona agudluka ema eceleni, abadala baphakama bema ngezinyawo;
Ungdomen såg meg, løynde seg; dei gamle reiste seg og stod;
9 amadoda ayizikhulu athula akaze akhuluma avala imilomo yawo ngezandla zawo;
hovdingar stogga midt i talen og lagde handi på sin munn;
10 amazwi ezikhulu ehliselwa phansi, inlimi zazo zanamathela olwangeni lwazo.
og røysti tagna hjå dei gjæve, og tunga seg til gomen kleimde;
11 Loba ngubani owangizwayo wakhuluma kuhle ngami, kwathi labo abangibonayo bangibuka,
dei som meg høyrde, sælka meg, og dei som såg meg, vitna for meg.
12 ngoba ngalamulela abayanga abacela uncedo, lezintandane ezazingelamsizi.
Eg berga arming når han ropa, og farlaus som var utan hjelp;
13 Indoda eyayisifa yangibusisa; ngenza inhliziyo yomfelokazi yahlabelela.
velsigning fekk eg frå forkomne, og enkjor fekk eg til å jubla.
14 Ngavunula ukulunga njengezigqoko zami; ukwahlulela ngokulunga kwaba yisembatho sami lengwane yami.
Rettferd var min, eg hennar bunad; rett var mi kappa og mi kruna.
15 Ngangingamehlo kwabayiziphofu lezinyawo kwabaqhulayo.
Eg for den blinde auga var, og føter var eg for den halte.
16 Nganginguyise kwabaswelayo; ngayimela indaba yesihambi.
Ein far eg var for fatigfolk; eg for ukjende saki granska.
17 Ngawephula amazinyo ababi ngahluthuna labo ababebabambile ngamazinyo abo.
På brotsmann tennerne eg knekte, reiv fengdi utor gapet hans.
18 Ngakhumbula ngathi, ‘Ngizafela endlini yami, insuku zami zinengi njengezinhlamvu zetshebetshebe.
Eg sagde: «I reiret skal eg døy, med dagar talrike som sand.
19 Impande zami zizafinyelela emanzini, amazolo azalala emagatsheni ubusuku bonke.
Til roti mi skal vatnet trengja, dogg bu ved natt på greini mi;
20 Udumo lwami luzahlala lulutsha kimi, idandili lami lilitsha esandleni sami.’
mi æra held seg frisk hjå meg, bogen vert ny handi mi.»
21 Abantu babengilalela belethemba, belindele ukwelulekwa bethule zwi.
Dei høyrde ventande på meg, og lydde stilt på rådi mi.
22 Nxa sekukhulume mina, kungakhulumi omunye njalo; amazwi ami ayengena kamnandi ezindlebeni zabo.
Og ikkje la dei mot mitt ord, min tale draup ned yver deim.
23 Babengilindela njengokulindela izulu, bawanathe amazwi ami njengezulu lentwasa.
På meg dei bia som på regn, ja, som vårregn opna munnen.
24 Ngangisithi ngingababobothekela, bathabe bangakholwa; ukukhanya kobuso bami kwakuligugu kubo.
Eg smilte til mismodige, mitt andlit fekk dei ikkje myrkt.
25 Yimi engangibakhethela ukuthi benzeni ngoba ngisanduna kubo; ngangihlala njengenkosi phakathi kwamabutho ayo; ngangifana lomduduzi wabalilayo.”
Når eg deim vitja, sat eg fremst, sat som ein konge i sin herflokk, lik ein som trøystar syrgjande.