< UJobe 29 >

1 UJobe waqhubeka ngenkulumo yakhe wathi:
Et Job, ajoutant à ce qui précède, dit:
2 “Ngiyaziloyisa lezozinyanga esezadlulayo, lezinsuku uNkulunkulu esangilinda,
Qui me rendra les jours d'autrefois, le temps où Dieu prenait de soin de me garder?
3 lapho isibane sakhe sisakhanyisa phezu kwekhanda lami ngihamba ngokukhanya kwakhe emnyameni!
Alors sa lampe brillait sur ma tête: alors avec sa lumière je ne craignais pas de marcher dans les ténèbres.
4 Oh, lezinsuku ngisazizwa ukuthi ngiyimi, lapho ubudlelwano obukhulu loNkulunkulu busesendlini yami,
Alors je foulais de mes pieds la voie; alors Dieu veillait sur ma maison.
5 lapho uSomandla eseselami labantwabami besaphila lami,
Alors je m'asseyais à l'ombre de mes arbres, et mes enfants étaient autour de moi.
6 lapho indlela yami ifafazwe ngolaza ledwala lingithululela impophoma zamafutha e-oliva.
Alors mes sentiers ruisselaient de beurre et mes collines de lait.
7 Ekuyeni kwami emasangweni edolobho ngafika ngahlala enkundleni,
Alors j'entrais dès l'aurore en la ville, et un siège m'était réservé sur les places.
8 amajaha angibona agudluka ema eceleni, abadala baphakama bema ngezinyawo;
Les jeunes gens à mon aspect se voilaient; et les anciens restaient debout.
9 amadoda ayizikhulu athula akaze akhuluma avala imilomo yawo ngezandla zawo;
Les forts cessaient de parler; ils se mettaient un doigt sur la bouche.
10 amazwi ezikhulu ehliselwa phansi, inlimi zazo zanamathela olwangeni lwazo.
Attentifs à mes discours, ils me déclaraient heureux, après quoi leur langue était collée à leur gosier.
11 Loba ngubani owangizwayo wakhuluma kuhle ngami, kwathi labo abangibonayo bangibuka,
L'oreille m'avait ouï et l'on me proclamait heureux; l'œil m'avait vu et l'on s'inclinait.
12 ngoba ngalamulela abayanga abacela uncedo, lezintandane ezazingelamsizi.
Car j'avais délivré le pauvre des mains du riche; j'avais protégé l'orphelin qui manquait d'appui.
13 Indoda eyayisifa yangibusisa; ngenza inhliziyo yomfelokazi yahlabelela.
La bénédiction de l'abandonné s'adressait à moi; la bouche de la veuve aussi me bénissait.
14 Ngavunula ukulunga njengezigqoko zami; ukwahlulela ngokulunga kwaba yisembatho sami lengwane yami.
Je m'étais revêtu de justice; je m'étais enveloppé d'équité comme d'un manteau double.
15 Ngangingamehlo kwabayiziphofu lezinyawo kwabaqhulayo.
J'étais l'œil de l'aveugle et le pied du boiteux.
16 Nganginguyise kwabaswelayo; ngayimela indaba yesihambi.
J'étais le père des faibles; j'étudiais des causes que je ne connaissais pas.
17 Ngawephula amazinyo ababi ngahluthuna labo ababebabambile ngamazinyo abo.
Aussi j'ai brisé les mâchoires de l'injuste; j'ai arraché de ses dents la proie qu'il avait saisie.
18 Ngakhumbula ngathi, ‘Ngizafela endlini yami, insuku zami zinengi njengezinhlamvu zetshebetshebe.
Et j'ai dit: Mon âge se prolongera comme celui du palmier; ma vie sera de longue durée.
19 Impande zami zizafinyelela emanzini, amazolo azalala emagatsheni ubusuku bonke.
La racine se montrera hors de l'eau, et la rosée passera la nuit dans ma moisson.
20 Udumo lwami luzahlala lulutsha kimi, idandili lami lilitsha esandleni sami.’
Ma gloire est pour moi chose vaine, et elle marche mon arc à la main.
21 Abantu babengilalela belethemba, belindele ukwelulekwa bethule zwi.
A peine m'avait-on entendu que l'on s'attachait à moi; on gardait le silence en recueillant mes conseils.
22 Nxa sekukhulume mina, kungakhulumi omunye njalo; amazwi ami ayengena kamnandi ezindlebeni zabo.
Nul n'ajoutait à mes discours, et les hommes étaient pleins de joie que je leur avais parlé.
23 Babengilindela njengokulindela izulu, bawanathe amazwi ami njengezulu lentwasa.
Comme la terre altérée reçoit la pluie, de même ils recevaient mes paroles.
24 Ngangisithi ngingababobothekela, bathabe bangakholwa; ukukhanya kobuso bami kwakuligugu kubo.
Lorsque je riais avec eux, ils n'y pouvaient croire, et l'éclat de mon visage n'en était pas amoindri.
25 Yimi engangibakhethela ukuthi benzeni ngoba ngisanduna kubo; ngangihlala njengenkosi phakathi kwamabutho ayo; ngangifana lomduduzi wabalilayo.”
Je leur avais indiqué la voie, ils m'avaient institué leur chef, et ma demeure semblait celle d'un roi entouré de gardes ou d'un consolateur des affligés.

< UJobe 29 >