UJobe 14
1 “Umuntu ozelwe ngumfazi ulensuku ezilutshwane njalo ezigcwele inhlupho.
Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;
2 Uyaqhakaza njengeluba aphinde abune; njengesithunzi esithi tshazi, akemi.
Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.
3 Onjalo ungala ulokhu umkhangele na? Ungamisa phambi kwakho umthonisise na?
A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.
4 Ngubani ongaveza okuhlambulukileyo kokungcolileyo na? Kakho!
Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.
5 Insuku zomuntu zimisiwe; uzibekile izinyanga zokuphila kwakhe wabeka lemikhawulo angeke ayeqe.
Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.
6 Ngakho-ke myekele ungazihluphi ngaye, aze aqede lesosikhathi sakhe njengomuntu oqhatshiweyo.
Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.
7 Kungaba lethemba ngesihlahla; singaganyulwa siyahluma njalo, amahlumela aso kawayikwehluleka ukukhula.
[Dla] drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.
8 Impande zaso zingaguga phansi emhlabathini lesiphunzi saso sife emhlabathini,
Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;
9 kodwa singezwa amanzi siyahluma sikhuphe ingatsha njengesihlahla esitsha.
[To jednak] gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.
10 Kodwa umuntu uyafa alaliswe phansi; uphefumula okokucina angabe esabakhona.
Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?
11 Njengamanzi esitsha olwandle lanjengomfula ucitsha amanzi wome qha,
Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;
12 ngokunjalo umuntu ulala phansi angabe esavuka; kuze kutshabalale amazulu abantu kabayikuvuka kumbe baphatshanyiswe ebuthongweni babo.
Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.
13 Kube uyangifihla ethuneni ungithukuze ulaka lwakho luze ludlule! Kube ungibekela isikhathi ube usungikhumbula! (Sheol h7585)
Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie. (Sheol h7585)
14 Umuntu angafa uphinde aphile na? Zonke insuku zokutshikatshika kwami ngizalindela isikhathi sokuyekelwa kwami.
Gdy człowiek umrze, czy [znowu] ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.
15 Uzabiza lami ngizasabela; uzasifisa lesosidalwa esenziwa yizandla zakho.
Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.
16 Ngeqiniso lapho uzabala izinyathelo zami kodwa kawuyikulandelela izono zami.
Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?
17 Iziphambeko zami zizananyekwa emgodleni; uzasigubuzela isono sami.
Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.
18 Kodwa njengentaba ikhumuzeka ize ibhidlike, lanjengedwala ligudluka endaweni yalo,
Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.
19 njengamanzi awagubhayo amatshe lezikhukhula zikhukhula umhlabathi, kanjalo uyalibhidliza ithemba lomuntu.
Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.
20 Umehlula kanye angaphindi abekhona, adlule; uyabuguqula ubuso bakho umxotshe.
Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.
21 Nxa amadodana akhe ezuza udumo, kawakwazi; nxa izizukulwane zakhe zisehliswa, kazikuboni.
Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.
22 Bezwa kuphela ubuhlungu bemizimba yabo bazikhalele bona.”
Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.
