< UJobe 14 >
1 “Umuntu ozelwe ngumfazi ulensuku ezilutshwane njalo ezigcwele inhlupho.
Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;
2 Uyaqhakaza njengeluba aphinde abune; njengesithunzi esithi tshazi, akemi.
Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.
3 Onjalo ungala ulokhu umkhangele na? Ungamisa phambi kwakho umthonisise na?
Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.
4 Ngubani ongaveza okuhlambulukileyo kokungcolileyo na? Kakho!
Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;
5 Insuku zomuntu zimisiwe; uzibekile izinyanga zokuphila kwakhe wabeka lemikhawulo angeke ayeqe.
Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.
6 Ngakho-ke myekele ungazihluphi ngaye, aze aqede lesosikhathi sakhe njengomuntu oqhatshiweyo.
Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.
7 Kungaba lethemba ngesihlahla; singaganyulwa siyahluma njalo, amahlumela aso kawayikwehluleka ukukhula.
Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.
8 Impande zaso zingaguga phansi emhlabathini lesiphunzi saso sife emhlabathini,
Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:
9 kodwa singezwa amanzi siyahluma sikhuphe ingatsha njengesihlahla esitsha.
Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.
10 Kodwa umuntu uyafa alaliswe phansi; uphefumula okokucina angabe esabakhona.
Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?
11 Njengamanzi esitsha olwandle lanjengomfula ucitsha amanzi wome qha,
Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.
12 ngokunjalo umuntu ulala phansi angabe esavuka; kuze kutshabalale amazulu abantu kabayikuvuka kumbe baphatshanyiswe ebuthongweni babo.
Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.
13 Kube uyangifihla ethuneni ungithukuze ulaka lwakho luze ludlule! Kube ungibekela isikhathi ube usungikhumbula! (Sheol )
Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię! (Sheol )
14 Umuntu angafa uphinde aphile na? Zonke insuku zokutshikatshika kwami ngizalindela isikhathi sokuyekelwa kwami.
Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.
15 Uzabiza lami ngizasabela; uzasifisa lesosidalwa esenziwa yizandla zakho.
Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.
16 Ngeqiniso lapho uzabala izinyathelo zami kodwa kawuyikulandelela izono zami.
Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.
17 Iziphambeko zami zizananyekwa emgodleni; uzasigubuzela isono sami.
Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.
18 Kodwa njengentaba ikhumuzeka ize ibhidlike, lanjengedwala ligudluka endaweni yalo,
Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.
19 njengamanzi awagubhayo amatshe lezikhukhula zikhukhula umhlabathi, kanjalo uyalibhidliza ithemba lomuntu.
Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.
20 Umehlula kanye angaphindi abekhona, adlule; uyabuguqula ubuso bakho umxotshe.
Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.
21 Nxa amadodana akhe ezuza udumo, kawakwazi; nxa izizukulwane zakhe zisehliswa, kazikuboni.
Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.
22 Bezwa kuphela ubuhlungu bemizimba yabo bazikhalele bona.”
Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.