UJobe 14
1 “Umuntu ozelwe ngumfazi ulensuku ezilutshwane njalo ezigcwele inhlupho.
[Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
2 Uyaqhakaza njengeluba aphinde abune; njengesithunzi esithi tshazi, akemi.
Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 Onjalo ungala ulokhu umkhangele na? Ungamisa phambi kwakho umthonisise na?
Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in judicium?
4 Ngubani ongaveza okuhlambulukileyo kokungcolileyo na? Kakho!
Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
5 Insuku zomuntu zimisiwe; uzibekile izinyanga zokuphila kwakhe wabeka lemikhawulo angeke ayeqe.
Breves dies hominis sunt: numerus mensium ejus apud te est: constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
6 Ngakho-ke myekele ungazihluphi ngaye, aze aqede lesosikhathi sakhe njengomuntu oqhatshiweyo.
Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
7 Kungaba lethemba ngesihlahla; singaganyulwa siyahluma njalo, amahlumela aso kawayikwehluleka ukukhula.
Lignum habet spem: si præcisum fuerit, rursum virescit, et rami ejus pullulant.
8 Impande zaso zingaguga phansi emhlabathini lesiphunzi saso sife emhlabathini,
Si senuerit in terra radix ejus, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 kodwa singezwa amanzi siyahluma sikhuphe ingatsha njengesihlahla esitsha.
ad odorem aquæ germinabit, et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
10 Kodwa umuntu uyafa alaliswe phansi; uphefumula okokucina angabe esabakhona.
Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus, atque consumptus, ubi, quæso, est?
11 Njengamanzi esitsha olwandle lanjengomfula ucitsha amanzi wome qha,
Quomodo si recedant aquæ de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
12 ngokunjalo umuntu ulala phansi angabe esavuka; kuze kutshabalale amazulu abantu kabayikuvuka kumbe baphatshanyiswe ebuthongweni babo.
sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
13 Kube uyangifihla ethuneni ungithukuze ulaka lwakho luze ludlule! Kube ungibekela isikhathi ube usungikhumbula! (Sheol h7585)
Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
14 Umuntu angafa uphinde aphile na? Zonke insuku zokutshikatshika kwami ngizalindela isikhathi sokuyekelwa kwami.
Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
15 Uzabiza lami ngizasabela; uzasifisa lesosidalwa esenziwa yizandla zakho.
Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 Ngeqiniso lapho uzabala izinyathelo zami kodwa kawuyikulandelela izono zami.
Tu quidem gressus meos dinumerasti: sed parce peccatis meis.
17 Iziphambeko zami zizananyekwa emgodleni; uzasigubuzela isono sami.
Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
18 Kodwa njengentaba ikhumuzeka ize ibhidlike, lanjengedwala ligudluka endaweni yalo,
Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo:
19 njengamanzi awagubhayo amatshe lezikhukhula zikhukhula umhlabathi, kanjalo uyalibhidliza ithemba lomuntu.
lapides excavant aquæ, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
20 Umehlula kanye angaphindi abekhona, adlule; uyabuguqula ubuso bakho umxotshe.
Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret: immutabis faciem ejus, et emittes eum.
21 Nxa amadodana akhe ezuza udumo, kawakwazi; nxa izizukulwane zakhe zisehliswa, kazikuboni.
Sive nobiles fuerint filii ejus, sive ignobiles, non intelliget.
22 Bezwa kuphela ubuhlungu bemizimba yabo bazikhalele bona.”
Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.]
