UJobe 10
1 “Senginengwa yimpilo yami; ngakho sengizasola ngingasathikazi ngithulule ubuhlungu bomphefumulo wami.
Mi sjæl er leid av livet mitt, eg gjev mi klaga lause taumar, vil tala i min såre hugverk.
2 Ngizakuthi kuNkulunkulu: Ungangilahli, kodwa ngitshela ukuthi ungethesa cala bani.
Til Gud eg segjer: «Døm meg ikkje; seg kvifor du imot meg strider!
3 Kuyakuthabisa na ukungizwisa ubuhlungu, ukulahla umsebenzi wezandla zakho, ikanti uyahlekelela ngamacebo ababi?
Finn du det godt å gjera vald, og øyda upp ditt eige verk, men lysa yver gudlaust råd?
4 Ulamehlo enyama na? Ubona njengokubona kwabantu na?
Er auga ditt av kjøt og blod? Ser du som menneskje plar sjå?
5 Insuku zakho ziyafanana lezabantu yini, kumbe iminyaka yakho njengeyomuntu yini,
Er dine dagar mennesk-dagar? Er dine år lik mannsens år?
6 osungaze uphenye iziphambeko zami njalo ulandelele isono sami,
Med di mitt brot du leitar upp, og granskar etter syndi mi,
7 loba wena ukwazi ukuthi angilacala lokuthi kakho ongangikhulula esandleni sakho?
endå du veit eg er uskuldig, og ingen bergar or di hand.
8 Izandla zakho zangibumba zangenza. Pho usuzaphenduka ungibhidlize na?
Di hand hev skapt og dana meg fullt ut, og no vil du meg tyna?
9 Khumbula ukuthi wangibumba njengomdaka. Pho usuzabuye ungiphendule uthuli na?
Hugs på, du forma meg som leir; no gjer du atter meg til mold!
10 Kawungichithanga yini njengochago njalo wangijiyisa njengolaza,
Som mjølk du let meg renna ut og let meg stivna liksom ost;
11 wangigqokisa ngesikhumba lenyama, wangithungela ndawonye ngamathambo lemisipha?
Du klædde meg med hud og kjøt, fleitta bein og senar saman.
12 Wangipha ukuphila wangitshengisa umusa, ukunanza kwakho kwawelusa umoya wami.
Du gav meg både liv og miskunn, og verna um mitt andedrag.
13 Kodwa lokhu yikho owakufihla enhliziyweni yakho, njalo ngiyazi ukuthi lokhu kwakukhona engqondweni yakho:
Men dette du i hjarta gøymde, eg veit det var i din tanke;
14 Nxa ngona, ngabe wawungikhangele wawungeke wekela ukona kwami kungajeziswa.
Du vakta på meg um eg synda; du gav meg ikkje til mitt brot;
15 Aluba ngilecala, maye mina! Laloba ngimsulwa, akukho engingakwenza, ngoba ngiyafa ngenhloni njalo ngiyagalula ekuhluphekeni kwami.
um eg var skuldig, usæl eg! Um skuldfri, tord’ eg ei meg briska, av skjemsla mett, med naud for augom;
16 Nxa ngingathi ngivusa ikhanda ungicwathela njengesilwane uphinde utshengise amandla akho esabekayo kimi.
For då du jaga meg som løva og let meg atter under sjå,
17 Uletha ofakazi abatsha abangilahlayo, wandise ulaka lwakho kimi; amabutho akho angihlasela amaviyo ngamaviyo.
du førde nye vitne mot meg og harmast endå meir på meg og sende mot meg her på her.
18 Pho kungani wangikhupha esibelethweni na? Ngifisa ukuthi ngabe ngafa ngingakabonwa laloba yiliphi ilihlo.
Kvi drog du meg or morsliv fram? Kvi fekk eg ikkje usedd døy,
19 Aluba ngavele ngingabi ngophilayo, loba ngathwalwa ngisuka esibelethweni ngasiwa ethuneni!
lik ein som aldri til hev vore, og vart i grav frå morsliv lagt?
20 Insuku zami ezilutshwane kaseziphelile nje? Akungifulathele ukuze ngizuze umzuzwana wentokozo nje
Er ikkje mine dagar få? Haldt upp! Slepp meg, so eg litt glad kann verta,
21 ngingakayi lapho okungabuywa khona, elizweni lobumnyama lethunzi elikhulu,
fyrr eg gjeng burt, og kjem’kje att, til myrkre land med daudeskugge,
22 elizweni lobusuku obujule ngempela, elethunzi elinzima lengxubevange, lapho lokukhanya kunjengobumnyama.”
eit land so myrkt som svarte natti, med daudeskugge og vanskipnad, der dagsljoset er som myrke natt!»»
