UJobe 10
1 “Senginengwa yimpilo yami; ngakho sengizasola ngingasathikazi ngithulule ubuhlungu bomphefumulo wami.
Ik walg nu toch van het leven, En laat dus de vrije loop aan mijn klagen; Ik spreek in de bitterheid van mijn ziel,
2 Ngizakuthi kuNkulunkulu: Ungangilahli, kodwa ngitshela ukuthi ungethesa cala bani.
En zeg tot God: Behandel mij niet als een schuldige; Laat mij weten, waarom Gij tegen mij strijdt!
3 Kuyakuthabisa na ukungizwisa ubuhlungu, ukulahla umsebenzi wezandla zakho, ikanti uyahlekelela ngamacebo ababi?
Brengt het U voordeel, dat Gij verdrukt, Dat Gij het werk uwer handen verwerpt, Maar de plannen der bozen begunstigt?
4 Ulamehlo enyama na? Ubona njengokubona kwabantu na?
Hebt Gij ogen van vlees, Ziet Gij, zoals mensen dat doen;
5 Insuku zakho ziyafanana lezabantu yini, kumbe iminyaka yakho njengeyomuntu yini,
Zijn uw dagen als die van een sterveling, Uw jaren als de levensduur van een mens:
6 osungaze uphenye iziphambeko zami njalo ulandelele isono sami,
Dat Gij op zoek zijt naar mijn schuld, En naar mijn zonden blijft vorsen,
7 loba wena ukwazi ukuthi angilacala lokuthi kakho ongangikhulula esandleni sakho?
Ofschoon Gij weet, dat ik niet schuldig ben, En niemand mij uit uw hand kan redden?
8 Izandla zakho zangibumba zangenza. Pho usuzaphenduka ungibhidlize na?
Uw eigen handen hebben mij gevormd en gewrocht, En nu zoudt Gij me weer gaan vernielen?
9 Khumbula ukuthi wangibumba njengomdaka. Pho usuzabuye ungiphendule uthuli na?
Bedenk toch, dat Gij mij als leem hebt gekneed: En Gij voert mij terug naar het stof?
10 Kawungichithanga yini njengochago njalo wangijiyisa njengolaza,
Hebt Gij me niet als melk laten vloeien, En als kaas laten stremmen;
11 wangigqokisa ngesikhumba lenyama, wangithungela ndawonye ngamathambo lemisipha?
Mij niet bekleed met huid en met vlees, Met beenderen en spieren samengeweven?
12 Wangipha ukuphila wangitshengisa umusa, ukunanza kwakho kwawelusa umoya wami.
In uw goedheid hebt Gij mij het leven geschonken Uw zorg heeft mijn adem bewaakt,
13 Kodwa lokhu yikho owakufihla enhliziyweni yakho, njalo ngiyazi ukuthi lokhu kwakukhona engqondweni yakho:
Maar dit was uw heimelijke toeleg daarbij, Ik weet, dat Gij dit hadt besloten:
14 Nxa ngona, ngabe wawungikhangele wawungeke wekela ukona kwami kungajeziswa.
Als ik zondigde, mij in het oog te houden, En mij mijn misdaad niet te vergeven;
15 Aluba ngilecala, maye mina! Laloba ngimsulwa, akukho engingakwenza, ngoba ngiyafa ngenhloni njalo ngiyagalula ekuhluphekeni kwami.
Was ik schuldig: Wee mij! En was ik onschuldig, Toch zou ik mijn hoofd niet mogen verheffen, Zat van smaad en gedrenkt met ellende!
16 Nxa ngingathi ngivusa ikhanda ungicwathela njengesilwane uphinde utshengise amandla akho esabekayo kimi.
Hief ik het op, Gij zoudt jacht op mij maken, als een luipaard, Mij telkens uw wondere macht laten voelen,
17 Uletha ofakazi abatsha abangilahlayo, wandise ulaka lwakho kimi; amabutho akho angihlasela amaviyo ngamaviyo.
Uw vijandschap jegens mij weer vernieuwen; Gij zoudt uw toorn op mij nog verdubbelen, Gij riept troepen en legers tegen mij op!
18 Pho kungani wangikhupha esibelethweni na? Ngifisa ukuthi ngabe ngafa ngingakabonwa laloba yiliphi ilihlo.
Waarom hebt Gij mij dan uit de schoot laten komen, Gaf ik de geest niet, eer een oog mij aanschouwde?
19 Aluba ngavele ngingabi ngophilayo, loba ngathwalwa ngisuka esibelethweni ngasiwa ethuneni!
Dan was ik nu, als had ik nimmer bestaan, En was van de schoot naar het graf gedragen.
20 Insuku zami ezilutshwane kaseziphelile nje? Akungifulathele ukuze ngizuze umzuzwana wentokozo nje
Ach, mijn levensdagen zijn maar gering, Laat mij met rust, dat ik een weinig vreugde beleef,
21 ngingakayi lapho okungabuywa khona, elizweni lobumnyama lethunzi elikhulu,
Eer ik heenga, vanwaar ik niet terugkom, Naar het land van duisternis en schaduw des doods;
22 elizweni lobusuku obujule ngempela, elethunzi elinzima lengxubevange, lapho lokukhanya kunjengobumnyama.”
Naar het sombere land, waar wanorde heerst, De dag als een stikdonkere nacht!
