Revelation 21
1 Eno ngah ih rangmong nyia hatoh ena japtuptang. Rangmong nyia hatoh phangkhoh dowa emat eta, nyia juungsih rah uh esaapmat eta.
Toen zag ik een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel en de eerste aarde waren verdwenen, en ook de zee bestond niet meer.
2 Erah dam ih ngah ih Esa Samnuthung, Jerusalem ena ah khookham cho, Rangte jiin nawa rangmong nawa dat raaha rah japtuptang, jaalah choomraang ano heh miwah damdoh chomui suh kah arah likhiik ah.
En de heilige Stad, het Nieuw-Jerusalem, zag ik neerdalen van God uit de hemel, toegerust als een bruid, die voor haar man is getooid.
3 Luungwang tongtheng ni erong ih jeng arah root esiit jap chaattang: “Amadi Rangte nok ah mina damdi! Heh neng damdoh roongtong ah, eno neng ah heh mina ang rum ah. Rangte heh teeteewah neng damdoh ang ah, eno heh ah neng Rangte ang ah.
En ik hoorde van de Troon een machtige stem en ze sprak: Zie, de Woonstede Gods bij de mensen: Hij zal zijn Tent bij hen spannen. Zij zullen zijn volk zijn, Hij: God met hen!
4 Neng mik dowa mikse loong thoontang heh ih saahut rum ah. Erah nah, etek takah jeeka, adoleh ehuung adoleh, thungjoong, nyia khoirok tajeeka ang ah. Ehak hukkhaak loong ah emat eta.”
Elke traan wist Hij weg uit hun ogen; En nooit zal de dood er meer zijn, Geen rouw, geen geween en geen smart; Want het vroegere is voorbij!
5 Eno luungwang tongtheng ni tongte rah ih liita, “Amadoh ngah ih jaatrep ah ena ih hoon ang!” Heh ih amah nep ih baat tahang, “Arah raang uh, tumeah arah jengkhaap ah amiisak nyia elaalom etjih.”
En Die op de Troon is gezeten, sprak: Zie, Ik maak alles nieuw! En Hij vervolgde: Schrijf op! Want deze woorden zijn trouw en waarachtig.
6 Eno heh ih liita, “Elang eta! Jaakhoh uh ngah, liwang uh ngah, ephang uh ngah ethoon uh ngah. O ang abah uh joongleete loong asuh, ngah ih roidong juung ah thaangmuh ih juungmik dowa jok thuk ang.
En Hij sprak tot mij: Het is geschied! Ik ben de Alfa en de Omega; Het Begin en het Einde! Den dorstige zal ik te drinken geven Uit de bron des eeuwigen Levens, om niet.
7 Erah loong ah o ih jen ah nga jiin nawa arah loong ah choh ah: Ngah ah heh Rangte ang ang, eno heh ah ngaasuh ngaasah ang ah.
Die overwint, zal dit alles beërven; Ik zal hem tot God zijn, hij Mij tot zoon.
8 Enoothong, choophoot loong ah, mih khumtante loong, mih echiirijih mootte loong, mih tek haatte loong, mih minuh miwah damdoh roomjupte loong, moontoro japjaate loong, tongmih soomtuute loong nyia eleek loong ah raang ih—neng tongtheng ah we luung beng elong adi we nyia koonthook luungla, marah taknyi tektheng rah ang ah.” (Limnē Pyr g3041 g4442)
9 Rangsah sinet ih hethoon thaang ariin khoowaan sinet adi hemeesiit pi rumta dowa esiit ah raahaano baat tahang, “Raaho, an suh kuhoonte jaalah, Saapsah minuh ah noisok koha.”
Toen kwam er één van de zeven engelen, die de zeven schalen droegen, vol van de zeven zwaarste plagen; en hij sprak tot mij: Kom, ik zal u tonen de Bruid, de Vrouw van het Lam.
10 Ngah ah Chiiala ih maak tahang, eno rangsah ih kong echoong thoon khoh adi siitwan tahang. Heh ih Jerusalem, Esa Samnuthung ah Rangte jiin nawa rangmong nawa dat raaha rah noisok tahang
In geestverrukking voerde hij mij weg op een grote en hoge berg. En hij toonde mij de heilige Stad, Jerusalem, neerdalend van God uit de hemel.
11 Rangte chaan ah phaakjaaja ih phaakta. Samnuthung ah jong thaangchaanjih likhiik ih phaakta, jespar jong nyia, moojaang jong likhiik singduung duung ih angta.
Ze prijkte met Gods heerlijkheid; haar lichtglans leek op edelsteen, op jaspis helder als kristal.
12 Erah di pa echoong nyia elong ang arah angta, paakaawan ah asinyi, eno erah di kaawan bante rangsah asinyi angta. Erah paakaawan adi Ijirel mina asih jaatnyi men raang arah angta.
Ze had een grote, hoge muur, met twaalf poorten, en twaalf engelen op de poorten; ook waren er namen in gehouwen: die van de twaalf stammen der zonen Israëls.
13 Rongrep ni paakaawan ah ejom ejom angta: saadongko ni ejom, saanop ko ni ejom, juungkuh ko ni ejom, nyia juungmeh ko ni ejom.
Ten oosten drie poorten; ten noorden drie poorten; ten zuiden drie poorten; ten westen drie poorten.
14 Samnuthung pa tangphang ah jong asinyi khoni danghoonta eno erah di Saapsah kaamwah loong asinyi men raang arah angta.
De muur der Stad had twaalf grondvesten, en daarop twaalf namen, der twaalf Apostelen van het Lam.
15 Nga damdi waante rangsah rah ih samnuthung, nyia paakaawan, nyia pa koraang thaak theng, hun chaanthah saanthaak etheng pan angta.
En die met mij sprak, had een gouden roede als maatstaf, om de Stad, haar poorten, haar muur te meten.
16 Samnuthung ah rongbaji ji thootliili angta, echoko uh epaangko thanthan angta. Rangsah rah ih Samnuthung ah saanthaak theng chaanthah rah ih thaakta: eno me haajaat siit me chaabanga eloot angta, eno epaangko nyia echoongko uh erah thanthan angta.
De Stad nu was vierkant, haar lengte en breedte gelijk. Hij mat de Stad met de roede: twaalf duizend stadiën; lengte, breedte en hoogte gelijk.
17 Rangsah ih pa kooraang saanthaak anep thaakta, heh ih maakta saanthaak ah jun ih, ngook chaanyi asih ngook arok eweng angta.
Hij mat ook de muur: honderd vier en veertig el naar mensenmaat, aan engelenmaat gelijk.
18 Pa koraang ah jespar jong nawa ih hoonta, samnuthung ah amiimi hun nawa ih hoonta, moojaang likhiik singduung duung angta.
De bouwstoffen van haar muur waren van jaspis. —De Stad zelf was van zuiver goud, gelijkend op helder kristal.
19 Samnuthung pa tangphang jong loong ah thaangchaanjih jong nawa ih choomraang rumta. Phangkhothoon jong tangphang ah jespar jong angta, erah lilih ah sapire jong angta, erah lilih ah agati jong angta, erah lilih ah imeral jong angta,
De grondvesten van de muur der Stad waren met allerlei kostbare stenen gesierd. De eerste grondvest was jaspis, de tweede saffier, de derde chalcedon, de vierde smaragd,
20 erah lilih ah onik jong angta, erah lilih ah karnilian jong angta, erah lilih kort jong emeen angta, erah lilih berel jong angta, erah lilih topaaj jong angta, erah lilih chaalsidoni jong angta, erah lilih torkuis jong angta, asinyi jong ah amethist jong angta.
de vijfde sardonyx, de zesde kornalijn, de zevende chrysoliet, de achtste beryllus, de negende topaas, de tiende chrysopraas, de elfde hyacint, de twaalfde ametyst,
21 Paakaawan asinyi ah langla jekteh jong asih nyi angta; paakaawan esiit ah jekteh jong esiit esiit nawa ih hoon arah angta. Samnuthung taakkhuung jang ah amiimi hun ih hoon arah, moojaang likhiik singduung duung angta.
De twaalf poorten waren twaalf paarlen; iedere poort op zich één paarl. —Het plein der Stad was louter goud, doorschijnend als kristal.
22 Samnuthung adi rangsoomnok tajaptup tang, tumeah Elong Teesu Rangte nyia Saapsah aju rangsoomnok angta.
Maar een tempel zag ik er niet; want de Heer, de almachtige God, is haar tempel; zo ook het Lam.
23 Samnuthung adoh rangsa adoleh laaphiing ah laphaakka ba uh ese angta, tumeah erah di Rangte chaan ah phaakta, nyia Saapsah ah saaki raangtaan ih phaakta.
Ook heeft de Stad de zon niet van node, noch de maan, om haar te beschijnen; want de Glorie van God doet haar lichten, en het Lam is haar fakkel.
24 Mongrep dowa mina loong ah erah weephaak adoh khoom rum ah, nyia hatoh nawa luungwang loong ih neng nyamka ah erah nah huiwan rum ah.
De volkeren zullen wandelen in haar licht, de koningen der aarde haar hun heerlijkheid brengen.
25 Samnuthung paakaawan loong ah saarookwih daapcho ang ah; babah uh takah tangsakka, tumeah erah nah rangnak babah uh takah angka.
Geen enkele dag zullen haar poorten worden gesloten; want nacht zal er niet zijn.
26 Deek akaan loong elong elang nyia neng nyamka loong ah erah samnuthung adoh huiwan rum ah.
Zo zal men haar brengen de heerlijkheid en de glorie der volken.
27 Enoothong esot loong ah erah samnuthung adoh tajen nop wangka, adoleh erakri jih mote nyia o eleek tiitbaatte loong ah uh tajen nop wangka. O men Saapsah ething leedap adi raangchoote loong luulu ba erah samnuthung adoh chowang ah.
Nooit zal er ingaan iets wat onrein is, noch die gruwelen pleegt of leugens spreekt; maar zij alleen, die staan geschreven in het boek des Levens van het Lam.
