Maak 14
1 Khopui Kuwaang nyia Toomuh Baanlo Kuwaang phaksat thok suh saanyi tongta. Romwah phokhoh nyia Hootthe nyootte loong ih, Jisu ah husah lam ih khak ano tek haat suh lampo jam rumta.
Twee dagen later was het Pasen, en het feest van de ongedesemde broden. En de opperpriesters en schriftgeleerden zochten naar een middel, om Hem met list gevangen te nemen, en te doden.
2 “Kuwaang mong dobah seng lajaatjaat reejih, miloong ah phophaang jaang rum ah, neng liita.”
Ze zeiden: Niet op het feest; er mocht eens oproer komen onder het volk.
3 Bithani hadaang ni Jisu ah Simoon maangdi engam angta wah nok adi roong tongta. Jisu phaksat tokdi minuh nusiit ih heh lak ni mojaang thuungsiit thaangchaan thaang phontum ah pi ano wangta. Eno moojaang kep ah thajop ano Jisu khoni keelokta.
Terwijl Hij nu te Betánië was in het huis van Simon den melaatse, en aanlag aan tafel, kwam er een vrouw, die een albasten kruik vol echte, kostbare nardus droeg; ze brak de kruik stuk, en goot de nardus uit over zijn hoofd.
4 Erah dowa mararah miloong ah khah rum ano neng chamchi ni roongwaan rumta, “Erathan thaangchaan thaang phontum ah tumjih suh thaaja ha?”
Sommigen werden er verontwaardigd over, en zeiden: Waarom die verkwisting met de balsem?
5 Erah bah chaajom nang ih ehan ngunkholok doh sang ano ngun ah changthih loong suh minchan kotjih boh angta!” Eno neng ih minuh ah rapne ih chikram li rumta.
Want deze balsem had voor meer dan driehonderd tienlingen verkocht kunnen worden, en aan de armen worden gegeven. En ze waren boos op haar.
6 Enoothong Jisu ih li rumta, “Heh nak thaam paklak an! Heh suh sen tume sootsaam lan? Heh nga raangtaan ih eseejih reeraangla.
Maar Jesus sprak: Laat haar met rust! Waarom valt gij haar lastig? Ze heeft een goed werk aan Mij gedaan.
7 Changthih loong abah saarookwih noongrep nah sen damdam ang ha, chosok ih suh li anbah tiimtok doh uh ejen chosok et an. Ngah ah sen damdoh saatangtang lakah roong tongte.
Want de armen hebt gij altijd bij u, en gij kunt hun goed doen, wanneer gij wilt; Mij niet.
8 Heh tumjih reejih angta erah reela; heh ih nga sak ni phontum ih lok halang ah langla saapoot maang angka ngakhoh nah nga mangbeng suh ban khookhamha.
Zij heeft gedaan, wat ze kon; ze heeft reeds vooruit mijn lichaam gebalsemd voor de begrafenis.
9 Ngah ih ami tiit baat rumhala, mongrep thoontang nah ruurangese marah doh thok ah erah doh arah nuh reela tiit ah, ban samthun ruh ejih ang ah.”
Voorwaar, Ik zeg u: Overal, in heel de wereld, waar dit evangelie wordt gepreekt, zal ook tot hare gedachtenis worden vermeld, wat ze gedaan heeft.
10 Eno asih wanyi heliphante dowa Judas Iskerot ih Romwah Phokhoh loong suh Jisu khumtan kaatta.
Toen ging Judas Iskáriot, een van de twaalf, naar de opperpriesters, om Hem aan hen over te leveren.
11 Eno neng ah erah tiit ah chaat rum ano roon ih rumta, eno heh suh ngun kottheng ih kakham rumta. Erah dowa ih Judas ih Jisu ah ma doh jap jokoh rum ang ih saapoot bantho thakta.
Ze verheugden zich, toen ze dit hoorden, en beloofden hem, geld te geven. Hij zocht dus naar een gelegenheid, om Hem te verraden.
12 Toomuh Baanlo Kuwaang sa sakhothoon adi, neng banlam di Khopui Kuwaang doh phaksat suh saapsah loong kadook rumta, Jisu suh heliphante loong ih cheng rumta, “An ih seng maanah kaat thuk he, an raangtaan ih Khopui Kuwaang phaksat khookham raangtaan ih ah?”
Op de eerste dag der ongedesemde broden, waarop men het Pascha offerde, zeiden zijn leerlingen tot Hem: Waar wilt Gij, dat we U de toebereidselen gaan maken, om het paasmaal te eten?
13 Eno heliphante dowa wanyi asuh amet baat ano kaat thukta: “Samnuthung adoh kah ansih, erah doh mih wasiit khamteng tek ah pi ano wangha rah chomui ansih, eno erah wah lilih ih roongwang ansih.
Hij zond dus twee van zijn leerlingen heen, en zei hun: Gaat naar de stad; daar zult gij een man tegenkomen, die een kruik water draagt; gaat hem achterna.
14 Heh marah doh nop ah erah nok changte asuh cheng ansih: ‘Seng suh Nyootte wah ih liita, Nga liphante nyia ngah ih kuwaang phaksat sat theng nokkhok maani ah?’
en zegt, waar hij binnengaat, tot den heer des huizes: De Meester zegt: waar is de zaal, waar Ik met mijn leerlingen het paasmaal kan houden?
15 Eno heh ih rangkhoh thoon nokkhok elongwah esiit baat koh hansih, erah doh seng raang ih tongtheng thaatheng nyia jaatrep ban khookham cho japtup kah ansih. Eno set ih phaksat ah erah doh ban songwaang theng.”
En Hij zal u een grote opperzaal aanwijzen, goed gemeubeld en van alles voorzien; maakt daar alles voor ons gereed.
16 Eno wanyi ah samnuthung adi kah nyu ano Jisu ih mamet baatta erah jun ih jaatrep echoi et tup kah nyuuta. Eno nyi ih Khopui Kuwaang phaksat ah ban khookham kah nyuuta.
De leerlingen gingen heen, kwamen in de stad, en vonden het, zoals Hij hun had gezegd; en ze maakten het paasmaal gereed.
17 Rangjaako ih hoon damdam Jisu nyia heliphante asih wanyi ah ra rum taha.
Tegen de avond kwam Hij met het twaalftal.
18 Neng erah di teebun ni room phaksat tokdi Jisu ih liita, “Sengdung ni wasiit nga khumtante eje erah mih ah nga damdi room phaksah ih hala.”
En terwijl ze aanlagen en aten, sprak Jesus: Voorwaar, Ik zeg u: één van u zal Mij verraden, een die met Mij eet.
19 Heliphante loong ah rapne ih thungthih rum ano wasiit wasiit ih cheng rumta, “Ngah suh nih li halang?”
Nu werden ze bedroefd, en vroegen Hem de een na den ander: Ben ik het?
20 Jisu ih liita, “Erah sen asih wanyi dung dowa, nga damdi khuung esiit ni baanlo roongtem phakte mina ang ah.
Hij sprak tot hen: Eén uit de twaalf, die met Mij in de schotel doopt.
21 Mina Sah baleh etek haat jaatjaat ih rum ah, Rangteele ni mamet raangha jun ih ah. “Enoothong tumthan ethih angbaat ah Mina Sah khumtante raang ih ah. Erah mih abah lalaan tupta bah ese ang thengta!”
De Mensenzoon gaat wel heen, zoals van Hem geschreven staat; maar wee dien mens, door wien de Mensenzoon verraden wordt. Het zou beter voor hem zijn, zo hij niet was geboren, die mens.
22 Neng phaksat phaksah rum adi, Jisu ih baanlo ah toonpi ano Rangte suh lakookmi li ano chepphiitta, eno heliphante loong asuh pheekoh rumta, “Thaang an, arah nga sak,” Jisu ih liita.
Terwijl zij nu aten, nam Jesus brood, zegende het, brak het, gaf het hun, en zeide: Neemt, dit is mijn lichaam.
23 Erah lilih lokkep ah toon ano Rangte suh jengseeraata, eno erah lokkep dowa loongtang ih jok rumta.
Daarna nam Hij de kelk, sprak een dankgebed uit, en gaf hun de kelk; en zij dronken er allen uit.
24 Heh ih liita, “Arah nga sih mina loong raang ih jan ra hala. Arah sih rah ih Rangte nyia heh mina loong chamchi ni jengdang kakhat ena ah Rangte ih hoonha.
En Hij zeide tot hen: Dit is mijn bloed van het Verbond, dat voor velen wordt vergoten.
25 Ngah ih baat rumhala, aadowa ih ngah ih arah kham ah babah uh takah we jokkang. Heh rangwuung rookli ano kham na ah Rangte Hasong nah ba we jok ang.”
Voorwaar, Ik zeg u: Ik zal de vrucht van de wijnstok niet meer drinken tot op de dag, waarop Ik ze hernieuwd zal drinken in het koninkrijk Gods.
26 Eno neng rangsoom boong ah boong rum ano Olib Kong ni wang rumta.
En nadat zij de lofzang hadden gezongen, gingen zij naar de Olijfberg.
27 Jisu ih baat rumta, “Sen loong nga re nawa loongtang saapsoonte ang lan, Rangteele ni liiha, ‘Rangte ih saapriimte warah tek haat ano saapsah loong ah thaapnya khoom rum ah.’
Toen sprak Jesus tot hen: Deze nacht zult gij allen aan Mij worden geërgerd. Want er staat geschreven: "Ik zal den herder slaan. en de schapen zullen worden verstrooid."
28 Enoothong ngah etek nawa we ngaaksaat angno, Galili hah nah sen ngah nah ban kah ang.”
Maar wanneer Ik verrezen zal zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea.
29 Pitar ih ngaakbaatta, “Ngah ih bah an babah uh tajen thiinhaat ra, wahoh loong ih thiinhaat ho bah uh ah!”
Petrus zei Hem: Al werden ook allen aan U geërgerd, ik niet.
30 Jisu ih Pitar suh liita, “Ngah ih baat hala niikja woh leknyi maang weeka nganah, an ih tajatkang ih lekjom jeng uh.”
Jesus sprak tot hem: Voorwaar, Ik zeg u: Heden nog in deze nacht, eer de haan twee maal gekraaid heeft, zult ge Mij driemaal verloochenen.
31 Eno Pitar ih ehan han ih we ngaakbaatta, “Ngah an damdoh waktek haat hang doh botseh, emah tajeng kang!” Heliphante wahoh loong ah uh emamah ih roongjeng rumta.
Maar nog krachtiger zeide hij: Al moest ik zelfs met U sterven, verloochenen zal ik U niet. Zo spraken ook allen.
32 Neng Getsimani hah adi thokrum ano, Jisu ih heliphante loong asuh baatta, “Ngah ih rangsoom ang pootdoh adoh tong an.”
Toen kwamen zij aan een landgoed, Getsémani genaamd. Nu zei Hij tot zijn leerlingen: Zet u hier neer, terwijl Ik ga bidden.
33 Heh damdi Pitar, Jeems nyia ah Joon ah waksiit wanta. Heh phang sootsaam nyia heh mong chikrok ano,
Hij nam Petrus, Jakobus en Johannes met Zich mee, en begon ontroerd en angstig te worden.
34 Jisu ih baat rumta, “Nga ten ehan thoon ih paattiila, ngah bah tek thanthan ih hoon lang.” “Adoh tong anno bantho he.”
En Hij sprak tot hen: Mijn ziel is dodelijk bedroefd: blijft hier en waakt.
35 Amasah hiikkhoom ano, Jisu hani kotbon ano rangsoomta, jen lang eabah erah chamchoh saapoot ah nak chothuk weeuh,
Hij ging nog een weinig verder, viel neer ter aarde, en bad, dat dit uur, zo het mogelijk was, Hem mocht voorbijgaan.
36 “Ewah Jisu ih rangsoomta, “Seng Wah!” Andi bah jaatrep tachaanka, arah chamnaang lookkep ah nga re nawa toonhaat et weeuh. Enoothong nga thung jun lah angthang an thung jun ju toom ang ah.”
Hij sprak: Abba, Vader; alles is mogelijk bij U; neem deze kelk van Mij weg. Maar niet wat Ik wil, maar wat Gij wilt.
37 Eno heliphante wajom jiinni ngaak adi neng ah emokjup ih rum arah japtup kata. Jisu ih Pitar suh liita, “Simoon mokjup nih elu? Sen saapootsiit taan uh motseng tanih jen tong kan?”
Nu ging Hij terug, en vond hen in slaap. Hij sprak tot Petrus: Simon, slaapt ge? Kunt ge dan niet één uur waken?
38 Motseng ih tong an no chaan aphaan raangtaan ih rangsoom an phate joonnaam ih nak toom jen han. Chiiala ah enook ela, enoothong hansi ah naangla.”
Waakt en bidt, opdat gij niet in bekoring komt. De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.
39 Jisu we ngaak wang ano phosiitsiit ih we soomwangta.
En weer ging Hij heen, en bad met dezelfde woorden.
40 Eno we ngaak raaha di uh heliphante wajom ah thok mokjup ruh ih rumta; Neng mik uh lajen daapsok rum thang ah. Eno Jisu suh tumjih uh tami baat rumta.
Hij keerde terug, en vond hen opnieuw in slaap; want hun ogen vielen toe. Ze wisten niet, wat ze Hem zouden antwoorden.
41 Heh rangsoom theng nawa takjom ngaak ha di uh neng ah hephoopho ih mokjup rumta, eno we li rumta, “Amadi uh thok naangjup ruh nih elan?” Erah than jup an chang ih ah! Saapoot chang ela! Sokthaak an, “Mina Sah ah amadoh rangdah mina loong lak nah koh ah.
Toen kwam Hij voor de derde maal, en sprak tot hen: Slaapt nu voort, en rust uit. Het is beslist. Het uur is gekomen: ziet, de Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der zondaars.
42 Saat an kah ih, erah sok an, “Nga khumtante wah rah ah!”
Staat op, laat ons gaan; ziet, die Mij verraadt is nabij.
43 Jisu ih baat tokdi heliphante asih wanyi dung nawa, Judas dong khoom taha. Heh damdi miloong langnuh pawah nyia kiingthom waangrak ih roong dong khoom rum taha, Romwah phokhoh loong, Hootthe nyootte loong nyia mihak phokhoh loong ih daapkaat rum taha.
En terwijl Hij nog sprak, kwam Judas, een van de twaalf, vergezeld van een bende met zwaarden en stokken, uitgezonden door de opperpriesters, schriftgeleerden en oudsten.
44 Heh khumtante wah rah ih miloong asuh hubaat rumta: “Ngah ih marah wah ah chupphak ang erah wah ah ang ah, sen ih jam han warah ah. Eno khak anno bante loong suh siitwan thuk an.”
De verrader had hun een teken gegeven, en gezegd: Dien Ik zal kussen. Hij is het; grijpt Hem vast, en leidt Hem weg onder strenge bewaking.
45 Judas heh laanthok khoom, Jisu reeni kah ano liita, “Nyootte!” Eno chupphakta.
Hij kwam dus, liep terstond op Hem toe, en zeide: Rabbi. En hij kuste Hem.
46 Eno neng ih Jisu ah joh rum ano khak rumta.
Toen sloegen ze de hand aan Hem, en grepen Hem vast.
47 Eno erah chap rumta dung dowa wasiit ih heh lang ah dok hoom ano Romwah phokhothoon dah na ah chepdookta.
Maar een der aanwezigen trok het zwaard, trof den knecht van den hogepriester, en sloeg hem het oor af.
48 Eno Jisu ah toon jeng ano li rumta, “Hootthe thet haatte jokah ah likhiik langpi papi nyia kiingthom waangrak nga joot tam ra tahan?”
Nu nam Jesus het woord, en sprak tot hen: Gij zijt uitgetrokken als tegen een rover, met zwaarden en stokken, om Mij gevangen te nemen.
49 “Saarookwih ngah sen damdi Rangteenok ni tonghang no kanyootsoot tang adi mamah lajoh khak ih tahe? Enoothong, Rangteele ni liiha amiisak jaatjaat ang raaha.”
Dag aan dag leerde Ik bij u in de tempel, en gij hebt Mij niet gegrepen. Maar zo moeten de Schriften worden vervuld.
50 Eno heliphante loongtang heh ah thiinhaat rum ano saapsoon rumta.
Toen verlieten Hem allen, en namen de vlucht.
51 Jaaro wasiit nyuleep di choom arah ih Jisu lini roongphan khoomta. Eno neng ih heh khak taat thot rumta,
Maar een jonge man, met slechts een nachtkleed om het lijf, ging Hem achterna. Ze grepen hem vast;
52 enoothong heh ah boongloong henyuh hekhat ah khook haat thiin ano moong soonta.
maar hij liet het nachtkleed in de steek, en vluchtte weg, ongekleed.
53 Eno Jisu ah Romwah Phokhothoon nok ni siitwan rumta, erah di Romwah Phokhoh loong, mihak phokhoh loong, nyia Hootthe Nyootte loong thoontang thutthi rumta.
Ze brachten Jesus bij den hogepriester; en alle opperpriesters, oudsten en schriftgeleerden kwamen bijeen.
54 Pitar ih haloot nawa ih rikwan ano Romwah Phokhothoon nok taakkhuung adi wangta. Erah di bante damdi weekaang ni roong hangtong wangta.
Petrus volgde Hem van verre tot in de voorhof van den hogepriester; hij zette zich bij de dienstknechten neer, om zich bij het vuur te warmen.
55 Romwah Phokhoh loong nyi hadaang Ngoong awang loong ah ih Jisu kap tek haat suh heh thet tiitbaatte taat jam rumta, eno o uh tachojam rumta.
De opperpriesters en heel de Hoge Raad zochten nu naar een aanklacht tegen Jesus, om Hem ter dood te brengen. Maar ze vonden niets.
56 Jisu thetre tiit baat hantek ih taat leekbaat rumta, ang abah uh erah jeng loong adi tajun rumta.
Wel brachten velen valse beschuldigingen tegen Hem in, maar de getuigenissen stemden niet overeen.
57 Eno mararah Jisu miksukte ih toonchap leh hahuung tiit ah leekbaat et rumta:
Toen traden er enigen naar voren, die vals tegen Hem getuigden, en zeiden:
58 “Seng ih ame jeng arah chaatti, ‘Ngah ih arah mina ih hoonta Rangteenok ah thaak haat angno, sa jom lidoh mina ih lahoonka rah hoon ang.’”
We hebben Hem horen zeggen: Ik zal deze tempel afbreken, die door mensenhanden is gemaakt, en in drie dagen een andere bouwen, die niet door mensenhanden gemaakt is.
59 Neng thung nawa ih dong hoon arah tiit taatbaat rum abah uh tajunwaan rumta.
Maar ook hier stemde hun getuigenis niet overeen.
60 Loongtang ngah ni Romwah Phokhothoon ah toonchap ano Jisu suh chengta, “An tiit erathan et thetbaat rum halu adi, an ih ngaakbaat jih tanih jeeka?”
Toen stond de hogepriester op in de kring, en ondervroeg Jesus, aldus: Antwoordt Gij niets? Wat getuigen dezen tegen U?
61 Enoothong Jisu ah khaapsiit uh tatoon jengta. Eno Romwah Phokhothoon rah ih we cheng, “An ah Kristo tama, marah seng ih soomtu hi Rangte sah rah ah?”
Maar Hij zweeg, en antwoordde niets. Opnieuw vroeg Hem de hogepriester, en zei Hem: Zijt Gij de Christus, de Zoon van den Gezegende?
62 Jisu ih liita, “Elang eah ngah, sen ih mina Sah ah Elongthoon Rangte heh jawah koh tongtheng adoh roongtong arah nep japtup an, erah damdoh rang nawa jiingmuung damdoh raaha arah nep kaptup an!”
Jesus sprak: Ik ben het! Gij zult den Mensenzoon gezeten zien aan de rechterhand der Majesteit, en Hem zien komen op de wolken des hemels.
63 Eno Romwah Phokhothoon rah ih heh nyuh ah ranhoom ano liita, “Seng ih erah tokkhodoh an thet tiit baat suh haaki takah boot jamke!
Toen scheurde de hogepriester zijn klederen, en zeide: Wat hebben we nog getuigen nodig?
64 “Rangte kaanju tiit loongtang ih ejap chaat et han. Eno bah sen ih mamet thunhan?” Eno loongtang roongjeng rumta: elang eah ethih ela etek haat ju etjih.
Gij hebt de godslastering gehoord. Wat dunkt u? En allen spraken het vonnis uit, dat Hij des doods schuldig was.
65 Mararah ih Jisu ah neng took ih nep phang betook rumta, eno heh mik ah loop rum ano buh leh cheng et rumta. “Jat thaak he o ih buh halu!” Eno bante loong ah ih joh rum ano heh the adi baangbuh rumta.”
Toen begonnen sommigen Hem te bespuwen, zijn gelaat te bedekken en Hem kaakslagen te geven, en dan tot Hem te zeggen: Profeteer! Ook de dienstknechten sloegen Hem in het gelaat.
66 Pitar uh Romwah phokhoh danuh raak tokdi, nok taakkhuung ni thok tongruh eta.
Terwijl Petrus zich dus beneden in de voorhof bevond, kwam daar een der dienstmeisjes van den hogepriester;
67 Erah nuh rah ih Pitar ah we ni hangtong arah japtup ano heh ah chiichi et sok ano liita, “An uh Nazareth nawa Jisu damdi roong angtu.”
en toen ze Petrus zich zag warmen, keek ze hem aan, en sprak: Ook gij waart bij Jesus van Názaret.
68 Eno Pitar ah leek eta. “Ngah ih tajatkang... Tumjih tiit baat hu erah ah, ngah ih tasamjat kang,” eno heh ah pa kaawan ko ih dokkhoom kata. Erah damdam woh ah weeta.
Doch hij loochende het en sprak: Ik weet niet, ik begrijp niet, wat ge zegt. Hij ging weg naar de voorhal; en er kraaide een haan.
69 Danuh rah ih Pitar we japtup ano, heh reeni chapta miloong asuh we baatta, “Arah uh Jisu damdi khoomte loongdung dowa wasiit!”
Maar het dienstmeisje, dat hem had opgemerkt, begon nu weer tot de omstanders te zeggen: Hij is er een van.
70 Eno Pitar ah we leekta. Chomre lidi mih heh reeni chapta loong ih we li rumta, “An bah neng dung dowa ju angkoko nak leek kuh, tumeah an uh Galili nok hah nawa.”
Maar hij loochende het opnieuw. Kort daarop zeiden ook de omstanders op hun beurt tot Petrus: Zeker, ook gij zijt er een van, want ge zijt een Galileër.
71 Pitar ih liita, “Ngah ih ami tiit baat rumhala! Tiit huung baatkang bah Rang ih toom cham thuk kohang, ngah ih tajaatjaat jatkang sen ih o suh li han rah ah!”
Nu begon hij te vloeken en te zweren: Ik ken den mens niet, van wien gij spreekt.
72 Erah damdam woh ah we weeta, eno Pitar ih Jisu ih mamet baatta rah dokthunta, “Woh jaanyi maang weeka doh an lekjom leek uh ngah ih tajatkang eah.” Eno Pitar ah thungthih ano huungta.
En aanstonds kraaide een haan voor de tweede maal. Toen dacht Petrus aan het woord, dat Jesus tot hem gesproken had: Eer de haan tweemaal gekraaid heeft, zult ge Mij driemaal verloochenen. En hij barstte in tranen los.
