Joon 16
1 [Ngah ih arah jengkhaap ah baat rumhala, sen laalom ah naktoom toihaat an ngeh ah.
Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε.
2 Sen loong ah Jehudi rangsoomnok nawa dokphanhaat ehan, eno sen tek haat saapoot uh thok eha, neng ih mok samthun ah sen tek haat ah suh Rangte mootkaat kalang ngeh ah.
ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ θεῷ.
3 Sek Soowah ah lajat thoidoh miloong ah emah reeraang rum ah.
καὶ ταῦτα ποιήσουσιν ὅτι οὐκ ἔγνωσαν τὸν πατέρα οὐδὲ ἐμέ.
4 Amadi sen loong asuh baat rumhala langla, emah ih siiwi handoh sen loong ah ih toom samthun an. [Jaakhodi, ngah sen damdi ang thoidi arah tiit ah tabaat rum taha.
ἀλλὰ ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα μνημονεύητε αὐτῶν, ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν. ταῦτα δὲ ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς οὐκ εἶπον, ὅτι μεθ’ ὑμῶν ἤμην.
5 Ngah o ih daapkaat tahang, amadi heh taang ni ngaakwang lang, erabah uh sen ih ngasuh mani wanglu ngeh ih o ih uh tacheng ri.
νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με· ποῦ ὑπάγεις;
6 Eno amadi sen suh emah baatrum kohaano, sen loong ah thungjoong elan.
ἀλλ’ ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν.
7 Enoothong sen loong asuh amiisak tiit ah baat rumhala: Ngah wanglaan ih ang bah sen raang ih ese ang ah, tiimnge liidi ngah lamok wang kangbah sen Chosokte ah sen jiinnah taraara ang ah. Enoothong ngah dok soonwang tangno, sen Chosokte ah ekaat ih thuk hang.
ἀλλ’ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν, συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς.
8 Esa Chiiala ah ra haano, mongrep mina suh neng rangdah tiit ah jatthuk ah, kateng tiit ah jatthuk ah, erah damdoh Rangte ih dande tiit ah jatthuk ih ah.
καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως·
9 Ngah lahanpi thoidoh, neng ih rangdah tiit ah tadanjat rumka ang ah;
περὶ ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ·
10 neng ih kateng tiit ah tajat rumka, tiimnge liidi ngah seng Wah reeni wanglang eno ngah takah japtupri ang ah,
περὶ δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρὸς τὸν πατέρα ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με·
11 eno neng loong ah dande tiit ah tajat rumka, tiimnge liidi arah mongrep dowa neng pante ah jen dande eta.
περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται.
12 [Ngah ih sen suh baattheng ene tah angka, erabah uh amadoh baat rumha bah tajen naanchaat kan ang ah.
ἔτι πολλὰ ἔχω ὑμῖν λέγειν, ἀλλ’ οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι·
13 Enoothong, Rangte amiitiit jatthukte Chiiala raaha doh, heh ih amiisak lampo adoh siit han. Heh ih heh chaan nawa ih tajengka ang ah, enoothong heh ih tiimjih japchaat ah erah ba jeng ah nyia lakngah nawa tiit ah ba baat han.
ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς ἐν τῇ ἀληθείᾳ πάσῃ· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἀλλ’ ὅσα ἀκούει λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
14 Sen suh Chiiala ah ih nga jeng ah baatkaat hanno nga rangka thuk hang.
ἐκεῖνος ἐμὲ δοξάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήμψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
15 Seng Wah suh tiimjeela jirep ah nga raangtaan; erah thoidoi baat rumhala Chiiala ih nga jiin nawa tiim chaat ah erah ah baat han.
πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ ἐμά ἐστιν· διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λαμβάνει καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
16 [Chomroe doh sen ih ngah takah boot japtupri, eno chomroe lidoh ngah we japtup ehe.]
μικρὸν καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με.
17 Mararah heliphante loong ah nengneng chengmui rumta, [Heh ih tiim asuh liiha, chomroe doh sen ih takah boot japtupri eno chomroe lidoh ngah we japtup ehe ngeh ah; eno heh ih emah uh eli eha, ‘tiimnge liidi ngah seng Wah jiinni wanglang.’
Εἶπον οὖν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους· τί ἐστιν τοῦτο ὃ λέγει ἡμῖν· μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με; καί ὅτι ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα;
18 Chomroe ah tiim asuh liiha? Tiimjih suh li koja, erah seng ih tajatke!]
ἔλεγον οὖν· τοῦτο τί ἐστιν ὃ λέγει, τὸ μικρόν; οὐκ οἴδαμεν τί λαλεῖ.
19 Jisu ih jat eta, heliphante loong ih heh suh cheng ah ngeh ah, erah raangtaan ih Jisu ih baat rumta, [Ngah ih liihang, ‘Chomroe sen ih takah boot japtupri, eno chomroe lidoh pootsiit we tup ehe.’ Erah li kangno tanih kah chengmui lan?
ἔγνω Ἰησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς· περὶ τούτου ζητεῖτε μετ’ ἀλλήλων ὅτι εἶπον, μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με;
20 Ngah ih ami tiit ah baat rumhala: Seng loong ah nga raangtaan ih ehu ih an, enoothong mongrep dowa miloong ah eroon ih ah; sen loong abah thungthet ih an erabah uh erah lih adoh eroon ih an.
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς λυπηθήσεσθε, ἀλλ’ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται.
21 Minuh ah heh sah tup tok thok kohaano sootsaam ela, tiimnge liidi heh chamnaang tok ah thok ehala; enoothong heh sah dongtup ano heh chamchoh ah beehaat eha, tiimnge liidi heh arah mongrep adi heh sah tup kano eroon ela.
ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον.
22 Erah likhiik sen loong asuh emamah ang ah: Amadi sen loong ah thungthet elan, enoothong ngah ih we japtup ih rumha, eno sen loong ah erah than ih roon an sen tenroon ah o ih uh tajen nge ran.
καὶ ὑμεῖς οὖν νῦν μὲν λύπην ἔχετε· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς, καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν.
23 [Sen loong asuh ami tiit ah baat rumhala, saapoot thok haadoh sen ih tiim uh tasuh ri ang ah. Sen suh amiisak tiit baat rumhala; nga mendoh seng Wah jiin nawa tiimsuh an, erah heh ih kot ih han.
καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἄν τι αἰτήσητε τὸν πατέρα, δώσει ὑμῖν ἐν τῷ ὀνόματί μου.
24 Amadoh nga mendoh maang suh ang an bah; sen ih suk ih an, eno erah choh anno sen ten laanchem roh ih roon an.
ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί μου· αἰτεῖτε καὶ λήμψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη.
25 [Ngah ih arah jengkhaap loong ah tiitthaak toobaat damdi baat rumhala. Enoothong saapoot ah thok eha ngah ih tiitthaak lam ih takah baat rumra, enoothong seng Wah tiit ah saasa ih baat rumha.
Ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν· ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμῖν, ἀλλὰ παρρησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς ἀπαγγελῶ ὑμῖν.
26 Erah rangwu thok haadoh sen loong ah ih seng Wah jiin nawa nga mendoh suh an, sen mendoh nga ih suh ang ngeh ih taliikang,
ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν τῷ ὀνόματί μου αἰτήσεσθε, καὶ οὐ λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα περὶ ὑμῶν·
27 Sengwah heteteewah ih sen loong ah minchan ih halan. Sen loong ah ih ngah nook kohe nyia Rangte reenawa ra hala ngeh ih hanpi thoidi seng Wah ih sen uh minchan ih halan.
αὐτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ θεοῦ ἐξῆλθον.
28 Ngah arah mongrep adi seng Wah reenawa ra tahang, eno arah mongrep ah thiinhaat angno seng Wah jiinni ngaakwang lang.]
ἐξῆλθον ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημι τὸν κόσμον καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα.
29 Eno heliphante loong ah ih Jisu suh baatta, [Amadi bah an ih saasa ih jenglu, tiitthaak lam ih labaat ah.
Λέγουσιν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ἴδε νῦν ἐν παρρησίᾳ λαλεῖς, καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις.
30 Amadi kokjat ehi an ih jirep ah jat ehu ngeh ah; an suh mih ih miicheng jih tajeeka. Erah thoidi Rangte reenawa raahalu ngeh ih seng ih jat ehi.]
νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ· ἐν τούτῳ πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐξῆλθες.
31 Jisu ih ngaakcheng rumta, [Amadi hanpi tam ih han?
ἀπεκρίθη αὐτοῖς Ἰησοῦς· ἄρτι πιστεύετε;
32 Saapoot ah amadi jen thok ehala, sen loong ah noongrep nah saapsoon an, nga luulu thiinhaat heeno sen nok nah saapsoon an. Enoothong emah ebah nga luulu tah angkang, tiimnge liidi seng Wah nga damdi eje.
ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα καὶ ἐλήλυθεν ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια κἀμὲ μόνον ἀφῆτε· καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ’ ἐμοῦ ἐστιν.
33 Ngah ih arah tiit ah nga damdi anghanno semroongroong ih toomtong rum ah ngeh ih baat rumhala. Sen loong ah mongrep mih ih chamnaang ih thuk han. Enoothong sen lacho theng! Ngah ih mongrep ah jen etang!]
ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔχετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.
