Jeems 4
1 Sen jaachi ni rookmui jengmui loong ah manawa thok hala? Erah loong ah hansi tenroon raangtaan ih sen ten ni tongthuk thoidi, sen jaachi ni rookmui jengmui pak anglan.
Skąd wojny i walki wśród was? Czy nie z waszych żądz, które toczą bój w waszych członkach?
2 Sen loong ah ih jirep ah jam han, enoothong erah loong ah tachoh kan, erah thoidi tek haat esuh bansok han; sen loong ah ih chichangchang taat jam han, enoothong erah loong ah tachoh kan, erah tungkaangdi changrook anglan. Sen loong ah ih marah jam han tachoh kan tiimnge liidi sen ih Rangte jiin nawa erah tasuh kan.
Pożądacie, a nie macie, zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć. Toczycie wojny i walki, a nie macie, bo nie prosicie.
3 Adoleh mabah suh an erah di tachoh kan, tiimnge liidi sen tenthun ah ethih; jirep jaatrep sen ih jam han ah sen teenuh teewah hansi tenroon nah maak suh jam han.
Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, chcąc tym zaspokoić wasze żądze.
4 Tuumaang lajeete mina loong! Sen loong ah ih tatam jatkan mongrep damdi joon awaan angla rah Rangte piiara ngeh ah? Sen loong ah ih mongrep damdi joon awaan angsuh liihan abah, sen teenuh teewah ah Rangte piiara ba eh hoon an.
Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.
5 Rangteele ni amah liiha ah amiisak tah angka ngeh ih nakmok thun an, “Rangte ih seng sak ni Chiiala tong thukla rah ih ramram ih thun ha.”
Czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Duch, który w nas mieszka, zazdrośnie pożąda?
6 Enoothong Rangte ih tenthet kohali ah erah nang eh ju echaan thoon. Rangteele ni amah liiha, “Rangte ih khuupookte ah tanookka enoothong toongtang loong ah suh minchan koha.”
Większą zaś daje łaskę, bo mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, a pokornym daje łaskę.
7 Erah raangtaan ih sen teenuh teewah ah Rangte suh look an. Hakhoh luuwang ah naknop thuk an, eno sen reenawa heh esoon e ah.
Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was.
8 Rangte reenah thok han, eno heh sen reenah thok ha. Rangdah mina sen loong ah ih, sen lak ah saatiihaat ih an! Lonoite sen loong ah ih, senten senmong ah esa angthuk an!
Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie umysłu dwoistego.
9 Thungthet e an, ehu e an, mikphi janhaat an; ten ni engit e lan ah ehu e thuk an, sen tenroon ah nak roon thuk an!
Ubolewajcie, smućcie się i płaczcie. Wasz śmiech niech się obróci w smutek, a radość w przygnębienie.
10 Sen teenuh teewah Teesu ngathong nah ehin ih hoon an, sen loong ah tonjoot ehan.
Uniżcie się przed Panem, a on was wywyższy.
11 Phoh ano loong, wasiit ih wasiit nak lenmakmui theng. An ih Kristaan wahoh mok lenmak ubah adoleh dande ubah, an ih Hootthe ba lenmak hu adoleh dande hu. An ih Hootthe dande ubah, Hootthe kapte takah angko, enoothong Hootthe dandeete ih hoonlu.
Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia brata i osądza brata, obmawia prawo i osądza prawo. Jeśli zaś osądzasz prawo, nie jesteś wykonawcą prawa, lecz sędzią.
12 Hootthe dongthukte nyia dandeete Rangte heh luulu. Heh ih luulu jen puipang ah nyia thet haat ah. Mih dande suh an o ngeh ih thun hu?
Jeden jest prawodawca, który ma moc zbawić i zatracić. A ty kim jesteś, że osądzasz drugiego?
13 Emah liite loong ah ih, nga jeng ah boichaat an, “Chiinnyah lah angka bah uh rangkhah seng loong ah samnuthung nah tumkhoom kah ih, erah doh seng pangsiit than tong kah eno pheehoon mootkaat ah kah, eno ngun hantek bi kah ih.”
A teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro udamy się do tego miasta i zatrzymamy się tam przez rok, będziemy handlować i osiągniemy zyski;
14 Rangkhah an roidong ah mamah ang ah erah uh tajatko! An weekhot kah nyaamkhoom ah likhiik, erah pootsiit ba khot ah esaapmat eh ah.
Wy, którzy nie wiecie, co jutro [będzie]. Bo czymże jest wasze życie? Doprawdy jest parą, która pojawia się na krótko, a potem znika.
15 Sen loong ah amah jeng theng tan: “Teesu thung ang abah, seng loong ah songtong eno jirep jaatrep moot ah mokah ih.”
Zamiast tego powinniście mówić: Jeżeli Pan zechce i będziemy żyli, zrobimy to lub owo.
16 Enoothong sen loong ah amadi khuupook elan; engaam elan; emah ngaam lan abah tapunka.
Teraz zaś przechwalacie się w waszej pysze. Wszelkie takie przechwalanie się jest złe.
17 Erah raangtaan ih, mootse kaatse ah ese ngeh ih jat eno lare keebah, rangdah ni moongli.
Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, popełnia grzech.
