< Hebruute 8 >

1 Seng ih roop liihi ah langla timthan ese ah romwah Phokhothoon ah, heh ah Rangte Esa nyia luuwang loong tongtheng dakchah ko ni rangmong ni tongla.
Das ist nun die Summa, davon wir reden: Wir haben einen solchen Hohenpriester, der da sitzet zu der Rechten auf dem Stuhl der Majestät im Himmel;
2 Heh ah romwah phokhothoon ang ano thoontang nang ih Esa Taang Thoon adi reela, erah ah Rangte ih hoon arah amiimi nyutaap adi reela, mina loong lak ih hoon arah tah angka.
und ist ein Pfleger der heiligen Güter und der wahrhaftigen Hütte, welche Gott aufgerichtet hat und kein Mensch.
3 Timthan romwah phokhothoon dan jeeta erah loong ah asithiik kot suh nyia huiawak dook ano Rangte suh khojoop hoon suh dan jeeta, eno erah raangtaan ih seng Romwah Phokhothoon eh uh khojoop jooptheng timjih uh eje angtheng.
Denn ein jeglicher Hoherpriester wird eingesetzt, zu opfern Gaben und Opfer. Darum muß auch dieser etwas haben, das er opfere.
4 Heh ah hatoh nah angta bah, heh ah romwah tah jaatjaat ang thengta, mamah liidih Jehudi Hootthe ih jamha ranglakkot ah kot suh romwah wahoh loong eje ang rumta.
Wenn er nun auf Erden wäre, so wäre er nicht Priester, dieweil da Priester sind, die nach dem Gesetz die Gaben opfern,
5 Romwah likhiik re rumla rah amiimiisak marah rangmong ni angla erah likhiik jaatjaat ih re rumla. Arah loong ah Moses damdi mamah angta erah likhiik angla. Esa nyutaap ehoon nanah di Rangte ih baatta, “Marah kong ni noisok taho erah likhiikkhiik hoon suh nak beehaat uh, an ten nah khomthun uh.”
welche dienen dem Vorbilde und dem Schatten der himmlischen Güter; wie die göttliche Antwort zu Mose sprach, da er sollte die Hütte vollenden: Schaue zu, sprach er, daß du machest alles nach dem Bilde, das dir auf dem Berge gezeiget ist.
6 Enoothong belam bah, romwah mootkaat marah elongthoon angta ah Jisu jiinni, timnge liidih Rangte nyia heh mina laktung ni kakham eseethoon tiit ah khamta, mamah liidih kakham tiit adi nyaang baat ha.
Nun aber hat er ein besser Amt erlanget, als der eines besseren Testaments Mittler ist, welches auch auf besseren Verheißungen stehet.
7 Jengthaak asuh jaakhoh dowa kakham tiit adoh lah thita bah, liwang kakham tiit ah tajam thengta.
Denn so jenes, das erste, untadelig gewesen wäre, würde nicht Raum zu einem andern gesucht.
8 Enoothong Rangte jengta adi heh mina loong thet re ah choh jota, “Saakaan loong ah ethok ehala, Teesu ih liiha, Ngah ih ena kakham Ijirel mina loong nyia Juda mina loong damdoh thin ang doh.
Denn er tadelt sie und sagt: Siehe, es kommen die Tage, spricht der HERR, daß ich über das Haus Israel und über das Haus Juda ein neu Testament machen will;
9 Erah kakham abah nengte nengwah loong suh hoontang ah likhiik tah angka ang ah, neng lak ni jorum angno Ijip nawa doksiit rumtang likhiik ah. Marah ngah ih neng damdi nuumiijeng hoontang adi neng tuungmaang ah tajeeta, erah raangtaan ih ngaathung ngaatak neng suh tah kotang.
nicht nach dem Testament, das ich gemacht habe mit ihren Vätern an dem Tage, da ich ihre Hand ergriff, sie auszuführen aus Ägyptenland. Denn sie sind nicht geblieben in meinem Testament; so habe ich ihrer auch nicht wollen achten, spricht der HERR.
10 Belam, saathoi doh arah nuumiijeng Ijirel mina loong suh hoonhang, teesu ih liiha: Neng thung nah nga hotthe loong ah thun thuk rum ang nyia neng ten nah raang rum ang. Ngah neng Rangte ang ang, eno neng ah nga mina ang rum ah.
Denn das ist das Testament, das ich machen will dem Hause Israel nach diesen Tagen, spricht der HERR: Ich will geben meine Gesetze in ihren Sinn, und in ihr Herz will ich sie schreiben, und will ihr Gott sein, und sie sollen mein Volk sein
11 Ngo ih uh neng phoh ano laktung nah nyoot theng tah angka adoleh nengkhuung nengtok nah baat mui theng tah angka. ‘Teesu ah jat uh ngeh ah.’ Timnge liidih neng ih ngah ejat eh rumte ang halang, mihak nodek thoontang ih jat rumte ang rum halang.
Und soll nicht lehren jemand seinen Nächsten noch jemand seinen Bruder und sagen: Erkenne den HERRN! Denn sie sollen mich alle kennen, von dem Kleinsten an bis zu dem Größten.
12 Neng rangdah loong ah biin anaan erum ang eno neng thet re ah takah dokthun rum kang.”
Denn ich will gnädig sein ihrer Untugend und ihren Sünden, und ihrer Ungerechtigkeit will ich nicht mehr gedenken.
13 Nuumiijeng ena tiit ah baat ang bah, Rangte ih phangkhoh ah ehak ih hoon thukla; eno tim ang abah uh ehak ih hoonta no nyia thiita no seek ih thih ah.
Indem er sagt: Ein neues, macht er das erste alt. Was aber alt und überjahret ist, das ist nahe bei seinem Ende.

< Hebruute 8 >