< Galatiite 3 >

1 Thungko Galati mina loong! Ngo moontoro ih me tahan? Jisu Kristo bangphak ni tiita rah sen mik ih jatririh tup etan!
O ihr unverständigen Galater, wer hat euch bezaubert, daß ihr der Wahrheit nicht gehorchet? welchen Christus Jesus vor die Augen gemalet war, und jetzt unter euch gekreuziget ist!
2 Jaatsiit than baat thaak he: Rangte Chiiala ah Hootthe ih jamha jun ih re anno tam cholan tam aleh ruurangese ah chaat anno hanpi han jun ih cholan?
Das will ich allein von euch lernen: Habt ihr den Geist empfangen durch des Gesetzes Werke oder durch die Predigt vom Glauben?
3 Sen erah than thungko mamah ma lah angtan! Rangte Chiiala nawa ih phang motan ah; amadoh senchaan senphaan nawa ih thoon moot ih tam jam han?
Seid ihr so unverständig? Im Geist habt ihr angefangen, wollt ihr's denn nun im Fleisch vollenden?
4 Sen ih timjih jat han erah nawa ih reetan abah tim uh tah angka? Amiisak timjaat bah uh eje mok ang ah!
Habt ihr denn so viel umsonst erlitten? Ist's anders umsonst.
5 Hootthe jun ih re kanno tam aleh ruurangese ah hanpi kanno Chiiala ih sen dung ni mih paatja theng jen re hala?
Der euch nun den Geist reichet und tut solche Taten unter euch, tut er's durch des Gesetzes Werke oder durch die Predigt vom Glauben?
6 Abraham ih jatta ah taat jat thaak an; Rangteele ni raangha likhiik ah, “Heh ih Rangte ah hanpi eta, timnge liidih heh tuungmaang jeethoi Rangte ih heh ah kateng eh thiikta.”
Gleichwie Abraham hat Gott geglaubet, und ist ihm gerechnet zur Gerechtigkeit.
7 An ih ejat ejih, marah jinni tuungmaang jeela erah mina loong ah Abraham sutoom satoom.
So erkennet ihr ja nun, daß, die des Glaubens sind, das sind Abrahams Kinder.
8 Rangteele ni ban baatta Rangte ih Ranglajatte loong ah neng tuungmaang jun ih heh damdoh jen punthuk ah. Erah thoi Rangteele ni Ruurang Ese ah Abraham suh amah ih baatta: “An jun ih mina loong suh romseetam ah korum ah.”
Die Schrift aber hat es zuvor ersehen, daß Gott die Heiden durch den Glauben gerecht macht. Darum verkündigte sie dem Abraham: In dir sollen alle Heiden gesegnet werden.
9 Abraham ih hanpiita eno romseetam ah chota; erah raangtaan ih ngo ih heh ah hanpiiha loong asuh romseetam korumta.
Also werden nun, die des Glaubens sind, gesegnet mit dem gläubigen Abraham.
10 Marah mina ih Hootthe ah tuungmaang ano tongla erah mina ah romthitam khuinah tong ah. Rangteele ni emah liiha, “Ngo ang ah bah uh saarookwe Hootthe le ni raangha rah lamok kapka bah Rangte jinnah wa romthitam ah choh ah!”
Denn die mit des Gesetzes Werken umgehen, die sind unter dem Fluch; denn es stehet geschrieben: Verflucht sei jedermann, der nicht bleibet in alledem, das geschrieben stehet in dem Buch des Gesetzes, daß er's tue!
11 Amadi jatririh angla, Hootthe jun eh Rangte damdoh ngo uh tapunka, mamah liidoh Rangteele ni liiha, “Ngo taang ni laalom jeela erah jun ibah Rangte damdoh epun, erah loong aba thingtong ah.”
Daß aber durchs Gesetz niemand gerecht wird vor Gott, ist offenbar; denn der Gerechte wird seines Glaubens leben.
12 Enoothong Hootthe ih tuungmaang asuh tim etheng uh tah jeeka. Erah thaknang ibah, Rangteele ni raangha jun ih, “Marah Hootthe jun ih raangha thoontang jen mote mina abah thingtong ah.”
Das Gesetz aber ist nicht des Glaubens, sondern der Mensch, der es tut, wird dadurch leben.
13 Kristo ih seng cham chojih jaatjaat angti dowa ngaak doksiit tahe; Rangteele ni liiha, “Ngo ang abah uh bang nah mok chiiti abah, erah suh Rangte ih romthih ah tam koh ah.”
Christus aber hat uns erlöset von dem Fluch des Gesetzes, da er ward ein Fluch für uns (denn es stehet geschrieben: Verflucht sei jedermann, der am Holz hänget!),
14 Kristo ih arah reeta ah langla, Rangte ih Abraham suh kakhamta, romseetam ah Ranglajatte loong suh Jisu Kristo jun ih toom koh ah ngeh ah, erah thoi seng suh kot suh Rangte ih kakhamta Chiiala ah seng tuungmaang jun ih choh ih.
auf daß der Segen Abrahams unter die Heiden käme in Christo Jesu, und wir also den verheißenen Geist empfingen durch den Glauben.
15 Ngaaphoh ngaano loong, ngah ih saarookwe di eto baat eh hang: wanyi ih sen thung ah room pun thun nyia punroong waan an bah, ngo ih uh edaan uh tajen daan ka ebaat uh tajen wak baatka ang ah.
Liebe Brüder, ich will nach menschlicher Weise reden: Verachtet man doch eines Menschen Testament nicht, wenn es bestätiget ist, und tut auch nichts dazu.
16 Rangte ih Abraham nyia heh sutoom satoom suh kakhamta, Rangteele ni mina hantek “Sutoom satoom loong” suh tah raangka, enoothong esiit luulu “Sutoom satoom” suh liiha, heh men ah, Kristo.
Nun ist je die Verheißung Abraham und seinem Samen zugesagt. Er spricht nicht: durch die Samen, als durch viele, sondern als durch einen, durch deinen Samen, welcher ist Christus.
17 Ngah ih liihang ah langla Rangte ih Abraham suh nuumiijeng rah thiinta suh kakhamta ah suh liihang. Hootthe ah paang cha baji paang rookjom lini kota, erah kakham ah tajen phaang ka nyia Rangte nuumiijeng kakhamta ah tah ngaak daan ka ang ah.
Ich sage aber davon: Das Testament, das von Gott zuvor bestätiget ist auf Christum, wird nicht aufgehoben, daß die Verheißung sollte durchs Gesetz aufhören, welches gegeben ist über vierhundertunddreißig Jahre hernach.
18 Mamah liidih Rangte lakkot rah Hootthe doh mok nyaang abah, heh kakham adoh takah nyaang ka ang ah. Mamah ang abah uh erah bah Rangte ih kakhamta thoidi lakkot ah Abraham suh kota.
Denn so das Erbe durch das Gesetz erworben würde, so würde es nicht durch Verheißung gegeben. Gott aber hat es Abraham durch Verheißung frei geschenkt.
19 Erah ang abah, Hootthe ah timjih raangtaan ih angta? Hootthe ah ethih mootkaat loong ah noisok suh angta. Kakham hoonchoi Abraham sutoom satoom maang thokthok hootthe tong ruh eh ah. Hootthe ah rangsah loong jun ih jaachi ni kaamwah likhiik ang thuk rum ano piijah thuk rum taha.
Was soll denn das Gesetz? Es ist dazukommen um der Sünde willen, bis der Same käme, dem die Verheißung geschehen ist, und ist gestellet von den Engeln durch die Hand des Mittlers.
20 Enoothong, wasiit ah luulu mootkaat ah moh ah bah kaamwah ah tajamka ang ah, eno wasiit luulu ba moh ah; eno Rangte ah esiit.
Ein Mittler aber ist nicht eines einigen Mittler; Gott aber ist einig.
21 Rangte ih kakhamta ah Hootthe damdi miksuk angla ngeh tam liiha? Emah tah angka! Mina loong ih roidong jen choh raangtaan ih Hootthe mok jam rum abah, Hootthe jun ih thoontang Rangte damdoh ejen pun et thengta.
Wie? Ist denn das Gesetz wider Gottes Verheißungen? Das sei ferne! Wenn aber ein Gesetz gegeben wäre, das da könnte lebendig machen, so käme die Gerechtigkeit wahrhaftig aus dem Gesetze.
22 Rangteele ih liiha mongrep thoontang ah rangdah mong ni angla; eno Rangte ih heh lakkot kot suh kakhamta ah ngo ih Jisu Kristo suh tuungmaang ah erah suh koh ah.
Aber die Schrift hat es alles beschlossen unter die Sünde, auf daß die Verheißung käme durch den Glauben an Jesum Christum, gegeben denen, die da glauben.
23 Enoothong tuungmaang saapoot maangthok raadi, Hootthe ih seng loong ah phaatak ni tang khak tahe, tuungmaang saapoot maang thokthok ah.
Ehe denn aber der Glaube kam, wurden wir unter dem Gesetz verwahret und verschlossen auf den Glauben, der da sollte offenbart werden.
24 Eno laanglek Kristo maang raakraak Hootthe ah Rangte damdoh seng tuungmaang jun ih pun jun suh seng loong ban pante changte ban ang ra taha.
Also ist das Gesetz unser Zuchtmeister gewesen auf Christum, daß wir durch den Glauben gerecht würden.
25 Amadi juuba tuungmaang saapoot ah, Seng loong ah belam bah Hootthe lak ni takah angke.
Nun aber der Glaube kommen ist, sind wir nicht mehr unter dem Zuchtmeister.
26 Sen loong thoontang Rangte suh asah ih hoon lan Jisu suh tuungmaang nyia heh dam di ang jun ih ah.
Denn ihr seid alle Gottes Kinder durch den Glauben an Christum Jesum.
27 Sen loong ah Jisu damdi juung roongtem an rah mina, amadi sen loong nyuh na kapchoi ang lan, erah langla Kristo roidong di angsuh liiha.
Denn wieviel euer getauft sind, die haben Christum angezogen.
28 Erah raangtaan ih Jehudi nyia Grik loong ah joonsiitsiit, dasah nyia dasah lah ang ka loong ah uh tah danka, minuh miwah uh tah danka; sen loong thoontang Kristo Jisu damdi joonsiitsiit.
Hier ist kein Jude noch Grieche, hier ist kein Knecht noch Freier, hier ist kein Mann noch Weib; denn ihr seid allzumal einer in Christo Jesu.
29 An Kristo mina ang ubah, an Abraham sutoom satoom anglu, eno Rangte ih marah suh kakhamta erah echoh eh uh.
Seid ihr aber Christi, so seid ihr ja Abrahams Samen und nach der Verheißung Erben.

< Galatiite 3 >