< 2 Korinte 1 >

1 Rangte thung jun ih Jisu Kristo kaamwah Pool nyia seng phono Timothi taangnawa- Arah langla Korin dowa Rangte chaaste nyia Akaia hadaang dowa Rangte mina loong raangtaan:
Pablo, Apóstol de Jesucristo por la voluntad de Dios, y Timoteo nuestro hermano, a la iglesia de Dios que está en Corinto, con todos los santos que están en toda Acaya:
2 Seng loong Wah Rangte nyia Teesu Jisu Kristo minchan sen damdoh toom tongha adoleh semroongroong ih toomtong an.
Gracia y paz sea a ustedes de parte de Dios nuestro Padre y el Señor Jesucristo.
3 Seng Wah Rangte nyia Teesu Jisu Kristo Wah suh lakookmi li ih, seng minchante Wah, heh juuba jirep adi seng moot chosokte Rangte!
Alabado sea el Dios y Padre de nuestro Señor Jesucristo, el Padre de las misericordias y el Dios de todo consuelo;
4 Seng chamnaang di heh ih chosok hali, erah thoidi seng chamnaang li likhiik o mina chamnaangla erah jen chosok hi, erah langla Rangte taangnawa chohi ah likhiik ih chosok hi.
Quien nos da consuelo en todos nuestros problemas, para que podamos consolar a otros que están en problemas, a través del consuelo que Dios nos consuela.
5 Seng loong ah Kristo mendi rapne ih chamnaangli ah likhiik ih, Rangte taangnawa mootchoh ah uh emamah ih chohi.
Porque a medida que sufrimos más del dolor que Cristo sufrió, a través de Cristo nuestro consuelo se hace más grande.
6 Seng loong chamnaang ebah, erah sen khopi raangtaan nyia sen moot chosok suh; seng loong ah chosok he bah, sen uh chosok ih han eno seng ih naanhi ajih sen ih uh cham anaang ah ejen naan ih an.
Pero si somos afligidos, es para su consuelo y salvación; o si nos consuela, es para que ustedes también tengan consuelo y salvación y puedan soportar con fortaleza los mismos sufrimientos que también nosotros experimentamos.
7 Erah raangtaan ih sen suh lasoot lasaam ih laalomli; seng ih jat ehi sen loong ah seng damdi roong chamnaang halan, erah likhiik sen ih uh seng chosok hali ah likhiik eroong choh ehan.
Y nuestra esperanza por ustedes es firme; sabiendo que al ser copartícipes de los sufrimientos, también lo serán en la consolación que viene de Dios.
8 Joonte loong, Esia hani chamchoti ah sen loong asuh jatthuk suh liihi. Seng erah than ih siiwii chamnaangti thingtong esuh ju takah jook laalomti.
Porque es nuestro deseo, hermanos, que no ignoren las tribulaciones que tuvimos en Asia, fue una prueba tan grande, que ya no podíamos resistir más, hasta perdimos la esperanza de salir con vida:
9 Seng loong ah tek haat suh mat jen paat ih rumta ngeh ih samthunti. Enoothong erah angta ah langla seng teenuh teewah suh latuumaang thang ih Rangte suh tuumaang theng o ih etek nawa ngaakthing thukla asuh ah.
nos sentíamos como sentenciados a muerte, él propósito de esto, para no poner nuestra esperanza en nosotros mismos, sino en Dios que puede dar vida a los muertos:
10 Etek ejih choophaanphaan angta dowa heh ih puipang hali, heh ih ju puipang hali; eno sen rangsoom ni chosok hali jun ih seng we puipang ehe,
Quien nos libró y de una muerte tan grande y nos librará, y en quién hemos puesto nuestra esperanza que nos seguirá librando;
11 sen rangsoom nawa ih seng chosok tahe ah likhiik ah. Erah thoidi mina hantek ih seng suh rangsoom kohali ah echaat eh ah, eno Rangte ih romseetam kot ih he; eno seng loong raangtaan ih mina hantek tui nah heh suh lakookmi liirum ah.
Ustedes, al mismo tiempo, colaborando con su oración por nosotros; si muchos oran por nosotros, la alabanza de agradecimiento por muchas personas de nuestra parte darán a Dios por todas las bendiciones concedidas a favor nuestro.
12 Seng loong khuupookli ah langla, arah mongrep adi sen damdi joonte sano angli roidong ah phanjangjang, eno erah seklilih nyia ladem laju angli ah Rangte lakkot, erah jun ih pan hali adoleh erah mina mongtham nawa tah angka Rangte minchan nyia chaan aphaan nawa.
Porque nuestra gloria es está: el testimonio de nuestra conciencia, que en sencillez y sinceridad santa, nos hemos conducido en el mundo y sobre todo en relación con ustedes; no en la sabiduría de la carne, sino en la gracia de Dios nos ha ayudado a vivir así.
13 Seng ih raangkohi le ah an sen ih mi wet ehan nyia jat ehan. Enoothong amadi sen ih tanang jatwe ri,
Porque en nuestras cartas no les escribimos cosas distintas de lo que puedan leer o entender, espero que lleguen a entender perfectamente hasta el final:
14 liwang nah naririh ih jat he ngeh ih tuumaangli, tiimnge liidi sen suh khuupookli ah likhiik Teesu Jisu raaha doh sen uh seng raangtaan ih khuupook etheng toom ang ah.
Como ya lo han entendido en parte, para decir que somos su gloria; la razón de su gozo, de la misma manera que son nuestra gloria en el día del Señor Jesús.
15 Erah loong asuh ngah rapne ih tuumaang angno sen reeni jaakhoh dongkhoom suh taatchung tang, sen loong ah ih romseetam ah dopnyi toomchoh an suh ah.
Con esta confianza, ya había pensado venir a ustedes antes, para que puedan tener una doble bendición espiritual;
16 Ngah Mesidonia nah kah angdoh sen reenah dongkhoom chungtang, eno Mesidonia nawa we ngaak wang hang adoh Judia nah toom diisiit kaat he suh ah.
pensaba visitarlos primeramente al pasar camino a Macedonia, y después, al regresar, visitarlos otra vez; así ustedes podrían ayudarme a seguir mi viaje a Judea.
17 Erah chungtang ah doondaak chung tam etang? Adoleh erah hansi tenthun nawa ih tamchung tang, pootsiit doh “thangroh, thangroh” nyia “daanroh, daanroh” esuh ah.
Si entonces tenía ese propósito, ¿parecía estar cambiando de repente? ¿o soy guiado en mis propósitos por la carne, diciendo: sí, hoy y no, de acuerdo a impulsos humanos?
18 Rangte ami tiit jeng jengla likhiik, “thangroh thangroh” ih angno “daanroh daanroh” esuh ngah ih kah takham tang.
Dios es testigo, nuestra palabra para ustedes no es Sí y No al mismo tiempo.
19 Rangte Sah, Jisu Kristo, marah Silas nyia Timothi sengjom ih baatti abah, “danroh” esuh nyia “thangroh” esuh tah angka. Erah tokkhodi Rangte raangtaan ih heh ih thangroh ete;
Porque el Hijo de Dios, Jesucristo, a quien estábamos predicando entre ustedes, yo y Silvano y Timoteo, no era Sí y No, sino que ha sido Si en él;
20 tiimnge liidi Rangte kakhamte asuh heh ih “Em” liite. Erah raangtaan ih Jisu Kristo jun ih “Amen” ah Rangte men raksiit suh liihi.
Porque todas las promesas de Dios son Sí, y en Jesucristo Amén, para la gloria de Dios por medio de nosotros.
21 Rangte heh teeteewah seng nyia seng loong ah, eroom ih dongsiit tahe, Kristo damdoh seng roidong ah rongtangtang angsuh ah; Rangte heh teeteewah ih danje tahe,
Y el que hace fuerte nuestra fe juntamente con ustedes en Cristo, y nos ha dado de su unción, es Dios;
22 Rangte heh teeteewah ih seng changte ngeh ih hemen jatthuk suh sin hoon hali, eno seng ten ni Esa Chiiala ah koheeno seng raangtaan ih ban thiinha asuh kamkam ih tuumaang thuk hali.
Y es él quien nos ha sellado, y nos dio el Espíritu, como garantía en nuestros corazones de lo que vamos a recibir, la gloria venidera.
23 Rangte suh nga ih nga haaki ngeh ih poonhang —heh ih nga tenthun ah ejat ih halang! Ngah Korin ni lakaat aju sen loong phocham an ngeh ih tara tahang.
Pero Dios es mi testigo de que fue una pena para ustedes que no haya venido a Corinto en ese momento.
24 Sen suh hanpi jaatjaat etheng ngeh ih talaat baatke; seng ih jat ehi sen loong hanpi ah rongtangtang ngeh ah, seng damdi roong mokah hali abah sen tenroon raangtaan ih boh mokah hali.
No es que tengamos autoridad sobre su fe, sino que queremos colaborar con ustedes, para que se gocen; porque por la fe están firmes.

< 2 Korinte 1 >