Mark 2
1 Aru Jisu Capernaum nogor te olop din pichete wapas ahise, aru Tai Simon Peter laga ghor te ase koi kene manu khan huni loise.
A zasię przyszedł po kilku dniach do Kapernaum, i usłyszano, że jest w domu.
2 Manu bisi ta te joma hoise aru jaga nathaka hoi jaise, dorjate bhi jaga nathaka hoise, aru Jisu pora taikhan ke Isor laga kotha koise.
A wnet zeszło się ich tak wiele, że się zmieścić nie mogli ani przede drzwiami; i opowiadał im słowo Boże.
3 Titia kunba manu khan Jisu usorte ekjon juthor bemar para bera bole napara manu ke loi anise; taike charjon pora uthai anise.
Tedy przyszli do niego niosący powietrzem ruszonego, którego czterej nieśli.
4 Jitia taikhan manu bisi thaka nimite Jisu usorte taike loi jabole para nai, taikhan kun jagate Jisu thakise, ta te laga chat hatai dise, aru chaat khuli diya pichete, taikhan bisna te ghumai thaka manu ke Jisu usorte namai dise.
A gdy do niego przystąpić nie mogli dla ciżby, odarli dach, gdzie był Jezus, a przełamawszy go, spuścili po powrozach na dół łoże, na którem leżał powietrzem ruszony.
5 Jitia Jisu taikhan laga biswas dikhise, Tai etu manu ke koise, “Putro, tumi laga paapkhan sob maph kori dise.”
A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
6 Etiya niyom likha khan kunba ta te bohi thakise, aru taikhan nijor laga monte bhabona korise,
A byli tam niektórzy z nauczonych w Piśmie, siedząc i myśląc w sercach swoich:
7 “Kile etu manu eneka kotha koi ase? Tai misa koi ase! Kun he paap to maph kori bole paribo, khali Isor nohoile?”
Czemuż ten takie mówi bluźnierstwa? któż może grzechy odpuszczać, tylko sam Bóg?
8 Titia Jisu atma pora jani jaise taikhan nijor monte ki bhabona kori ase. Jisu taikhan ke hudise, “Tumikhan kele monte eneka bhabona kori ase?
A zaraz poznawszy Jezus duchem swym, iż tak w sobie myśleli, rzekł im: Czemuż tak myślicie w sercach waszych?
9 Etu bera bole napara manu ke ki koile bhal ase, ‘Tumi laga paap to maph hoise’ na etu kobole ‘Uthibi, tumi laga bisna uthabi, aru berabi’?
Cóż łatwiejszego jest, rzec powietrzem ruszonemu: Odpuszczone są tobie grzechy, czyli rzec: Wstań i weźmij łoże twoje, a chodź?
10 Kintu tumikhan etu jani lobi Manu laga Putro ke etu prithibi te paap pora maph dibole nimite adhikar dise,” aru Jisu bera bole napara manu ke koise,
Ale żebyście wiedzieli, iż Syn człowieczy ma moc na ziemi grzechy odpuszczać, rzekł powietrzem ruszonemu:
11 “Moi tumike koi ase, uthibi, tumi laga chatai lobi, aru nijor laga ghor te jabi.”
Tobie mówię: Wstań, a weźmij łoże twoje, a idź do domu twego.
12 Titia tai joldi uthi kene chatai uthaise, aru sob manu laga usor pora bahar te ulai jaise. Etu dikhi kene, taikhan sob asurit hoi jaise aru taikhan Isor ke dhanyavad dise, aru koise, “Moi khan kitia bhi eneka dikha nai.”
A on zarazem wstał, i wziąwszy łoże swoje, wyszedł przed wszystkimi, tak iż się wszyscy zdumiewali i chwalili Boga, mówiąc: Nigdyśmy nic takiego nie widzieli.
13 Etu pichete Tai aru nodi kinar te jaise, aru bisi manu Tai usorte ahise, aru Jisu taikhan ke sikhaise.
I wyszedł zasię nad morze, a wszystek lud przychodził do niego, i nauczał je.
14 Jitia Jisu jai thakise, Tai Aalphaeus laga chokra Levi ke poisa utha manu khan laga tambu te bohi thaka dikhise titia Jisu taike koise, “Moi laga pichete ahibi.” Tai uthi kene Jisu laga pichete jaise.
A idąc mimo cła, ujrzał Lewiego, syna Alfeuszowego, siedzącego na cle, i rzekł mu: Pójdź za mną! a on wstawszy szedł za nim.
15 Aru eneka hoise Jisu Levi laga ghor te khana khai thakise, aru bisi poisa utha manu aru paapi manu khan bhi Jisu aru Tai laga chela khan logote bohi kene eke logote khai thakise, kelemane bisi manu thakise aru taikhan Jisu laga pichete jai thakise.
I stało się, gdy Jezus siedział za stołem w domu jego, że wiele celników i grzeszników wespół siedziało z Jezusem i z uczniami jego; bo ich wiele było, i chodzili za nim.
16 Jitia kunba niyom likha khan kunkhan Pharisee khan he asele, Jisu ke dusra paapi aru poisa utha manu khan logote bohi kene khai thaka dikhise, taikhan Jisu laga chela khan ke koise, “Kile Tai poisa utha aru paapi manu khan logote bohi kene khai ase?”
A nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie widząc go, że jadł z celnikami i z grzesznikami, mówili do uczniów jego: Cóż jest, iż z celnikami i z grzesznikami je i pije?
17 Jitia Jisu etu hunise, Tai koise, “Gaw bhal thaka manu khan ke dawai nalage, kintu kun manu bemar ase, taikhan he lage. Moi dharmik manu ke mati bole aha nai, kintu paapi manu khan nimite ahise.”
A usłyszawszy to Jezus, rzekł im: Nie potrzebują zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają; nie przyszedłem, wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
18 Etiya John laga chela khan aru Pharisee khan upwas loi thakise, titia taikhan ahi kene Jisu ke koise, “Kile John laga chela aru Pharisee khan laga chela khan upwas loi ase, kintu Apuni laga chela khan upwas noloi?”
A uczniowie Janowi i Faryzejscy pościli, a przyszedłszy mówili do niego: Czemuż uczniowie Janowi i Faryzejscy poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?
19 Titia Jisu taikhan ke koise, “Shadi te aha manu khan to shadi kori thaka mota taikhan logote thaka tak upwas lobole napare, napare? Jitia tak taikhan logote shadi kora mota ase, taikhan upwas lobole na paribo.
I rzekł im Jezus: Izali mogą synowie łożnicy małżeńskiej pościć, póki z nimi jest oblubieniec? Póki z sobą oblubieńca mają, nie mogą pościć.
20 Kintu eneka din ahibo jitia shadi kora mota ke taikhan pora loijabo, titia taikhan upwas lobo.
Ale przyjdą dni, gdy od nich odjęty będzie oblubieniec, a tedy będą pościć w one dni.
21 Kun bhi notun kapra te biya kapra hali kene nasilai. Eneka korile kapra biya hoi jabo, notun kapra ke purana kapra pora biya kori dibo, aru etu pora pura kapra biya hoi jabo.
A żaden nie wprawuje łaty sukna nowego w szatę wiotchą, inaczej ona jego łata nowa ujmuje nieco od wiotchej szaty, i stawa się gorsze rozdarcie.
22 Aru kun bhi notun angur ros to loi kene purana chamra jola te narakhe. Eneka korile angur ros aru purana chamra jola duita bhi biya hoi kene phati jabo. Kintu notun angur ros ke notun chamra jola te he hali kene rakhibo.”
I żaden nie leje wina młodego w stare statki; bo inaczej wino młode rozsadza statki, i wycieka wino, a statki się psują; ale wino nowe ma być wlewane w statki nowe.
23 Aru eneka hoise, Tai Bisram dinte dhaan kheti paar hoi kene jai asele, Tai chela khan juwa somoite dhaan bhangai kene khai thakise.
I stało się, że szedł Jezus w sabat przez zboża, i poczęli uczniowie jego idąc rwać kłosy.
24 Aru Pharisee khan taike koise, “Sabi, kele juntu kaam Bisram dinte koribo nalage etu kori ase?”
Ale Faryzeuszowie mówili do niego: Oto czemu ci czynią w sabat, czego się nie godzi czynić?
25 Kintu Jisu taikhan ke jowab dise, “Jitia David bhuk lagise- tai aru tai sathi khan ki korise, - etu tumikhan porha nai naki,
A on im rzekł: Nigdyście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy niedostatek cierpiał, a łaknął, sam i ci, którzy z nim byli?
26 jineka tai Isor laga ghor te jaise jitia Abiathar mukhyo purohit thakise, aru ta te daan diya roti khaise, juntu niyom hisab te tai khabole napare, khali purohit khan he nohoile, kintu tai bhi khaise aru tai laga sathi khan ke bhi dise?”
Jako wszedł do domu Bożego za Abijatara, kapłana najwyższego, i jadł chleby pokładne, (których się nie godziło jeść, tylko kapłanom), a dał i tym, którzy z nim byli.
27 Aru Tai taikhan ke koise, “Bisram din to manu karone bonai dise, kintu Bisram din karone manu ke bona nohoi.
Dotego rzekł im: Sabat dla człowieka uczyniony, a nie człowiek dla sabatu.
28 Karone Manu laga Putro to Bisram din laga Probhu ase.”
Dlatego Syn człowieczy jest Panem i sabatu.
