< Mark 13 >

1 Jitia Jisu mondoli pora ulaikene jai thakise, chela ekjon Taike koise, “Sikha manu, sabi, kineka bhal asurit pathor ase etu, aru kiman asurit ghor ase yate?
Ao sair do templo, um de seus discípulos lhe disse: “Mestre, veja que tipo de pedras e que tipo de edifícios!
2 Aru Jisu jowab di taike koise, “Tumi etu dangor ghor dikhi ase? Yate ekta pathor bhi ekta uporte nathiki jabo, sob pathor ke girai dibo.”
Jesus disse a ele: “Você vê estes grandes edifícios? Não restará aqui uma pedra sobre outra, que não será derrubada”.
3 Titia Tai mondoli samne te Oliv Pahar te bohi asele, titia Peter, James, John aru Andrew taikhan lukaikene Taike hudise.
Enquanto ele estava sentado no Monte das Oliveiras em frente ao templo, Peter, James, John e Andrew lhe perguntaram em particular,
4 “Etu sob kotha kitia hobo, etu amikhan ke koi dibi, aru kitia etu sob kotha pura hobole hoi, etu laga chihna kineka hobo?”
“Diga-nos, quando serão essas coisas? Qual é o sinal de que todas estas coisas estão prestes a serem cumpridas”?
5 Aru Jisu taikhan ke jowab di koise, “Hoshiar hobi, kun pora bhi tumikhan ke thogabo nadibi.
Jesus, respondendo, começou a dizer-lhes: “Tenham cuidado para que ninguém vos desencaminhe”.
6 Kelemane bisi manu Ami laga naam loi ahikena kobo, ‘Moi he Tai ase,’ aru bisi manu ke thogai loijabo.
Pois muitos virão em meu nome, dizendo: “Eu sou ele!“, e conduzirão muitos ao engano.
7 Kintu jitia tumikhan lorai aru mara-mari laga awaj hunibo, titia chinta nokoribi, kelemane eitu khan hobole dorkar ase, kintu etu bhi hekh somoi nohoi.
“Quando você ouvir falar de guerras e rumores de guerras, não se preocupe. Pois isso deve acontecer, mas o fim ainda não está próximo.
8 Kelemane ekta desh pora dusra desh ke bhirodh koribo, ekta rajyo pora dusra rajyo ke bhirodh koribo, aru jaga-jagate mati hili bo, aru titia khabole eku napabo. Etu sob to bacha jonom hobole shuru te bikha nisena ase.
Pois nação se levantará contra nação, e reino contra reino. Haverá terremotos em vários lugares. Haverá fome e problemas. Estas coisas são o início das dores de parto.
9 Tumikhan nijor hoshiar thakibi. Ami nimite tumikhan ke dhori kene sabhakhan te aru mondoli khan te di dibo, tumikhan ke maribo, pitibo, aru tumikhan ke sorkar aru raja khan usorte loijabo, taikhan nimite gawahi hobole.
“Mas tenham cuidado, pois eles os entregarão aos conselhos”. Vocês serão espancados nas sinagogas. Estarão diante de governantes e reis por minha causa, para um testemunho a eles”.
10 Kintu prothom te susamachar sob jati ke prochar kori dibo lagibo.
A Boa Nova deve ser primeiramente pregada a todas as nações.
11 Jitia taikhan pora tumikhan ke dhori kene manu laga hathte di dibo, tumikhan ki kobo lage, etu nimite chinta na koribi, kintu tumikhan utu somoite ki kobo lage, etu he koi dibi, kelemane tumikhan pora nokobo, kintu Pobitro Atma pora he kobo.
Quando o levarem e o entregarem, não esteja ansioso de antemão ou premedite o que você vai dizer, mas diga o que lhe for dado naquela hora. Pois não é você quem fala, mas o Espírito Santo.
12 Titia bhai pora bhai ke dhurikena morai dibo, aru baba pora bacha ke morai dibo, bacha khan pora nijor ama-baba laga bhirodh hoi kene taikhan ke morai dibo.
“O irmão entregará o irmão à morte, e o pai seu filho”. Os filhos se levantarão contra os pais e farão com que eles sejam mortos.
13 Aru Ami karone sob tumikhan ke ghin koribo, kintu hekh tak jun dhorjo thakibo paribo tai he poritran pabo.
Você será odiado por todos os homens por causa do meu nome, mas aquele que perseverar até o fim será salvo.
14 Kintu jitia paap laga ghin kaam khotom kora ke kuntu jagah te khara nathakibole lage ta te khara kora tumikhan dikhile- kun porhibo tai he bujhi bole dibi- titia jun Judea te ase, pahar te polai jabi,
“Mas quando você vir a abominação da desolação, de que falou Daniel, o profeta, em pé onde não deveria” (que o leitor entenda), “então deixe aqueles que estão na Judéia fugirem para as montanhas,
15 Jun ghor uporte ase, taike niche najabole aru jai kene ghor bhitor pora kiba bahar te ulabole nadibi.
e deixe aquele que está no topo da casa não descer, nem entrar, para tirar nada de sua casa”.
16 Aru jun kheti te ase, taike nijor kapra lobole ghuri ahibo nadibi.
deixe que aquele que está no campo não retorne para levar seu manto.
17 Kintu etu dinte jun maiki khan pet te bacha bukhi se, aru jun bacha dudh khilai thakise, taikhan nimite hai ase.
Mas ai daqueles que estão com crianças e daqueles que amamentam bebês naqueles dias!
18 Etu sob thanda dinte nohobo nimite prathana kori thakibi.
Reze para que seu vôo não seja no inverno.
19 Kelemane etu din eneka dukh din hobo, jitia shuru pora Isor sristi bona homoi pora aji tak eneka dukh aha nai, aru kitia bhi nohobo.
Pois naqueles dias haverá opressão, como não tem havido desde o início da criação que Deus criou até agora, e nunca haverá.
20 Aru jodi Probhu he etu din to khata kori nadile kunbi bachibole nohoi, kintu basi luwa khan karone Tai etu din khan khata kori dise.
A menos que o Senhor tivesse encurtado os dias, nenhuma carne teria sido salva; mas por causa dos escolhidos, que Ele escolheu, Ele encurtou os dias.
21 Aru jodi kunba tumikhan ke kobo, ‘Sabi, Khrista yate ase nohoile, ‘Sabi Tai ta te ase,’ etu biswas na koribi.
Então se alguém lhe disser: 'Olhe, aqui está o Cristo!' ou, 'Olhe, ali!
22 Kelemane misa khrista aru misa bhabobadi ahibo, aru chihna aru asurit dikha bo, aru jodi parile basi luwa khan ke bhi thogai loijabo.
Pois falsos cristos e falsos profetas se levantarão e mostrarão sinais e maravilhas, que podem desviar, se possível, até mesmo os escolhidos.
23 Kintu hoshiar thakibi, sabi Moi age pora tumikhan ke koi ase.
Mas observe. “Eis que já lhes disse tudo de antemão.
24 Kintu etu dukh din laga pichete Suryo andhera hoi jabo, Aru chand bhi ujala nadibo.
Mas naqueles dias, depois daquela opressão, o sol escurecerá, a lua não dará sua luz,
25 Titia akas laga tara bhi giri jabo, Aru akas laga hokti hili jabo
as estrelas cairão do céu, e os poderes que estão nos céus serão abalados.
26 Titia Manu laga Putro dangor hokti aru mohima hoi badal pora aha taikhan dikhibo.
Então verão o Filho do Homem vindo nas nuvens com grande poder e glória.
27 Titia Tai duth khan ke pathai kene prithibi laga kona pora akas laga kona tak, char phale hawa pora Tai basi luwa sobke joma kori lobo.
Então ele enviará seus anjos, e reunirá os seus escolhidos dos quatro ventos, dos confins da terra até os confins do céu.
28 Titia dimoru ghas pora dristanto sikhi lobi, jitia ghas laga daal komoliya hoi, aru pata ulabole hoi, gorom din usor hoise koi kene tumikhan jani jai.
“Agora da figueira, aprenda esta parábola. Quando o ramo agora se tornou tenro e produz suas folhas, você sabe que o verão está próximo;
29 Etu karone jitia etu sob hoi thaka dikhile jani lobi Jisu dorja usorte ahi jaise.
mesmo assim, quando você vê estas coisas acontecerem, sabe que está próximo, nas portas.
30 Moi tumikhan ke hosa kobo, jitia tak etu sob kotha pura nohobo, titia tak etu yug laga manu khan harai najabo.
Certamente, eu lhes digo que esta geração não passará até que todas estas coisas aconteçam.
31 Akas aru prithibi harai jabo, kintu Ami laga kotha khan kitia bhi naharabo.
O céu e a terra passarão, mas minhas palavras não passarão.
32 Kintu etu din aru etu somoi kun bhi najane, sorgodoth khan bhi, aru Putro bhi najane, kintu khali Baba he jane.
“Mas daquele dia ou daquela hora ninguém sabe - nem mesmo os anjos no céu, nem o Filho, mas somente o Pai”.
33 Hoshiar pora sai thakibi, uthi kene prathana kori thakibi kelemane tumikhan najane etu somoi kitia ahibo.
Observe, fique alerta e ore; pois você não sabe quando é a hora.
34 Etu to ekjon manu pora tai laga nokorkhan ke adhikar dikene, taikhan sobke nijor kaam dikene aru chokidar ke bhal pora sob sai thaki bole hukum dikene dusra jagate jai ja nisena ase.
“É como um homem viajando para outro país, tendo deixado sua casa e dado autoridade a seus criados, e a cada um seu trabalho, e também ordenou ao porteiro que ficasse de vigia.
35 Karone hoshiar thakibi, kelemane tumikhan najane, malik kitia ghor te ahibo, saam te hobo na adha rati te hobo, na murga hala kora homoi te hobo, nohoile phojurte hobo.
Vigie, portanto, pois você não sabe quando o senhor da casa está chegando - seja à noite, ou à meia-noite, ou quando o galo corta, ou pela manhã;
36 Tai achanak ahikena tumikhan ghumai thaka pai jabo pare.
para que, vindo de repente, ele não o encontre dormindo.
37 Etu pora Moi tumikhan ke ki koise, Moi sobke koi ase; Hoshiar hoi thakibi!”
O que eu lhes digo, eu digo a todos: Vigiem”!

< Mark 13 >