< 2 Corinthians 6 >
1 Etu nimite amikhan tai logote mili kene kaam kora khan pora apuni khan ke bhi utsah kori ase Isor laga anugraha ke misa-misi nalobi.
Y ASÍ [nosotros, como] ayudadores juntamente [con él, os] exhortamos tambien á que no recibais en vano la gracia de Dios,
2 Kilekoile Tai koise, “Ami apnikhan ke ekta homoi te huni loise, Aru poritran laga dinte ami apuni khan ke modot korise.” Sabi, etiya bhal homoi ase. Sabi, etiya poritran laga din ase.
(Porque dice: En tiempo aceptable te he oido, y en dia de salud te he socorrido: hé aquí ahora el tiempo aceptable; hé aquí ahora el dia de salud.)
3 Amikhan kunke bhi girai dibole kaam kora nai, amikhan sewa kora bodnam nahobo nimite.
No dando á nadie ningun escandalo, porque el ministerio [nuestro] no sea vituperado:
4 Hoilebi, sob te amikhan nije ke Isor laga kaam kora manu khan ase koi kene dikhai thakibo; nijorke rukhabole parikena, dukh te, dorkar te, digdar te,
Antes habiéndonos en todas cosas como ministros de Dios, en mucha paciencia, en tribulaciones, en necesidades, en angustias,
5 mari kha-a te, bondhi ghor te, gondugol te, tan kaam te, ghuma bole napara rati khan te, bhuka thaka homoi te;
En azotes, en cárceles, en alborotos, en trabajos, en vigilias, en ayunos,
6 sapha pora, gyaan pora, nijorke rukhabole para, Pobitro Atma pora, hosa laga morom pora,
En castidad, en ciencia, en longanimidad, en bondad, en Espíritu Santo, en amor no fingido,
7 Hosa laga kotha pora, Isor laga takot pora; dyna hathte aru baya hathte dhormikta laga hathiar khan pora,
En palabra de verdad, en potencia de Dios, en armas de justicia á diestro y á siniestro,
8 Sonman aru sorom pora, bhal khobor aru biya khobor pora: thoga-baji nisena, aru hoilebi hosa te;
Por honra y por deshonra, por infamia y por buena fama; como engañadores, mas hombres de verdad,
9 Najana nisena, hoile bhi bhal pora jani thaka; mori juwa nisena, hoilebi sabi, jinda ase; mar kha-a nisena, kintu morai diya nai;
Como ignorados, mas conocidos; como muriendo, mas hé aquí vivimos; como castigados, mas no muertos;
10 Mon dukh kora nisena, kintu hodai khushi pora thaka; dukhia nisena, kintu bisi khan ke dhuni bonaise; eku bhi nathaka nisena, kintu sob paikene ase.
Como doloridos, mas siempre gozosos; como pobres, enriqueciendo á muchos; como no teniendo nada, mas poseyéndolo todo.
11 Oh Corinth laga manu khan, apnikhan usorte amikhan laga mukh khuli kene ase, amikhan laga mon bhi dangor khuli kene ase.
Nuestra boca esta abierta á vosotros, oh Corintios; nuestro corazon es ensanchado.
12 Amikhan pora apnikhan ke dhuri bandhikena rakha nohoi, kintu apnikhan nijor laga morom bhabona pora he apnikhan bandhi kene ase.
No estais estrechos en nosotros; mas estais estrechos en vuestras [propias] entrañas.
13 Etiya etu laga ekta bhal bodli kori bole nimite to- ami bacha khan ke kowa nisena- apnikhan bhi mon dangor khuli bhi.
Pues para corresponder al propio modo, (como á hijos hablo, ) ensancháos tambien vosotros.
14 Apuni khan biswas nakora khan logote eke hoi kene namilibi. Kilekoile dhormikta te thaka khan aru niyom nathaka khan logot ki mili bole ase? Aru puhor to andhar logot ki mili bole paribo?
No os junteis en yugo con los infieles, porque ¿qué compañía tiene la justicia con la injusticia? y ¿qué comunion la luz con las tinieblas,
15 Aru Khrista to Belial logote ki kotha milai kene rakhibo? Nohoile biswas kora jon pora abiswasi logote ki bhag ase?
Y ¿qué concordia Cristo con Belial? ó ¿qué parte el fiel con el infiel?
16 Aru Isor laga mondoli to murti khan logote ki kotha milai kene rakhise? Kilekoile amikhan jinda Isor laga mondoli ase jineka Isor pora koi dise; “Ami taikhan bhitor te thakibo, aru taikhan bhitor te berabo; Aru ami taikhan laga Isor hobo, Aru taikhan ami laga manu khan hobo.”
Y ¿qué concierto el templo de Dios con los ídolos? Porque vosotros sois el templo del Dios viviente, como Dios dijo: Habitaré y andaré en ellos; y seré el Dios de ellos, y ellos serán mi pueblo.
17 Etu nimite, “Taikhan majot pora ulaikena Ahibi, Aru apnikhan alag hobi,” Probhu koi ase, “Aru niyom pora moila thaka saman na chubi,” “Aru ami apnikhan ke mani lobo.”
Por lo cual salid de en medio de ellos, y apartáos, dice el Señor; y no toqueis lo inmundo; y yo os recibiré,
18 “Aru apnikhan laga Baba hobo, Aru apnikhan ami laga chokra khan aru chukri khan hobo,” Sob pora Mohan Probhu pora koi ase.
Y seré á vosotros Padre, y vosotros me seréis á mí hijos é hijas, dice el Señor Todopoderoso.