< 2 Corinthians 10 >
1 Etiya ami Paul nije Khrista laga niche aru norom hoi kene apnikhan ke anurodh kori ase - jun apnikhan laga majote thakile dorpok hoi kene thake, hoile bhi usorte nathakile ami bhoi nakori jai!
Agora eu mesmo, Paulo, vos rogo pela humildade e doçura de Cristo, eu que em vossa presença sou humilde entre vós, mas estando ausente sou ousado para convosco.
2 Hoilebi ami apnikhan pora morom mangi ase, ami jitia usorte ahibo moi laga mon dangor kori kene bhoi nalagikena nathakilebi hobo, eneka hoile bhi ami bhabi ase kunba usorte ami biya paikena bhoi nakoribo, jun khan amikhanke bhabi ase jineka amikhan mangso hisab te berai thake.
Sim, peço-lhe que não mostre, quando presente, coragem com a confiança com que pretendo ser ousado contra alguns, que nos consideram caminhar de acordo com a carne.
3 Kilekoile amikhan mangso bhitor te thaki kene beraile bhi, amikhan mangso hisab te lorai nakore.
Pois embora andemos na carne, não fazemos guerra de acordo com a carne;
4 Kilekoile amikhan laga lorai laga hathiar khan gaw mangso nimite nohoi, hoilebi Isor laga takot pora takot dhuri kene thaka khan ke tanikena niche girai dibole laga ase.
pois as armas de nossa guerra não são da carne, mas poderosas diante de Deus para derrubar as fortalezas,
5 Misa-misi bhabona khan ke niche kori diye, aru sob dangor saman khan ke juntu nije ke uporte uthai thake Isor laga gyaan bhirodh te aru amikhan pora sob bhabona ke bandi kene Khrista laga kotha mani bole nimite kori diye.
throwing para baixo a imaginação e toda coisa alta que é exaltada contra o conhecimento de Deus e trazendo todo pensamento para o cativeiro à obediência de Cristo,
6 Aru amikhan taiyari kori kene ase, kotha namana khan ke bodla lobole, jitia apnikhan Khrista laga kotha mana to pura hoi jabo.
e estar em prontidão para vingar toda desobediência quando sua obediência for feita plena.
7 Apnikhan samankhan laga bahar phine sai ase? Jodi kunba manu biswas kori ase tai Khrista laga ase koile, taike nije etu aru bhi bhabibole dibi, kele koile, jineka tai Khrista laga ase, eneka amikhan bhi Khrista laga ase.
Você só olha para as coisas como elas aparecem na frente de seu rosto? Se alguém confia em si mesmo que é de Cristo, deixe-o considerar isto novamente consigo mesmo, que assim como ele é de Cristo, também nós somos de Cristo.
8 Kilekoile ami adhikar thaka laga phutani korile bhi etu amikhan laga kaam nimite ase, juntu Malik he amikhan ke dise hika bole nimite, aru biya kori bole nimite nohoi, ami sorom kori bole nalage,
Pois mesmo que eu me vanglorie um pouco abundantemente de nossa autoridade, que o Senhor deu para edificar-vos e não para vos lançar para baixo, não me envergonharei,
9 Ta te ami eneka dikhibole nalage jineka ami apuni khan ke chithi khan pora bhoi dikha bole kosis kori ase.
para não parecer que desejo aterrorizar-vos com minhas cartas.
10 Kilekoile, apuni kunba khan koi, “Tai laga chithi khan bhari thake aru joborjosti kore, kintu tai gaw pora to komjur ase, aru tai laga kotha eku daam nai.”
Pois, “Suas cartas”, dizem, “são pesadas e fortes, mas sua presença corporal é fraca, e seu discurso é desprezado”.
11 Utuke eneka bhabibole dibi, jineka amikhan nijor gaw pora nathakile bhi chithi laga kotha te ase, eneka he amikhan kaam te bhi ase.
Que tal pessoa considere isto, que o que somos em palavras por cartas quando estamos ausentes, tal somos também em ações quando estamos presentes.
12 Kilekoile amikhan nijorke utu kunba logote mila bole bhoi lage jun khan nijor laga kaam ke bhal koi thake. Taikhan kunkhan nijor majote kaam khan ujon kore, aru majote nijorke tulona kori thake, taikhan to dimag nai.
Pois não somos ousados em numerar ou comparar-nos com alguns dos que se recomendam. Mas eles mesmos, medindo-se por si mesmos, e comparando-se consigo mesmos, não são compreensivos.
13 Hoilebi amikhan, utu jinis khan nimite phutani nakoribo juntu amikhan nimite bisi hoijai, hoilebi Isor pora kiman tak kori bole dise etu hisab te he koribo, juntu apuni khan usorte bhi ponchise.
Mas não nos vangloriaremos além dos limites próprios, mas dentro dos limites com os quais Deus nos designou, que chegam até a vocês.
14 Kilekoile amikhan ke dikena thaka kaam ke paar kori kene janai kitia amikhan apnikhan logote ahise, amikhan naha nohoi, kele koile Khrista laga susamachar nimite apnikhan usor tak ahise.
Pois não nos esticamos muito, como se não chegássemos a vocês. Pois chegamos até você com a Boa Nova de Cristo,
15 Amikhan ke diya kaam paar kori kene dusra laga kaam te phutani kora nohoi, kintu, amikhan laga asha thaka to, jineka apuni khan laga biswas to dangor hoi thakibo, amikhan laga kaam apnikhan majote dangor hoi thakibo,
não nos vangloriando além dos limites adequados no trabalho de outros homens, mas tendo esperança de que à medida que sua fé crescer, seremos abundantemente ampliados por você em nossa esfera de influência,
16 apuni khan ke paar hoi kene napuncha jaga khan te susamachar laga kotha khan janai dibo nimite - aru dusra manu khan kaam kori kene rakha jaga khan te nijor hathte loi kene phutani nakoribo.
de modo a pregar a Boa Nova até mesmo às partes além de você, não para nos vangloriarmos do que outra pessoa já fez.
17 “Hoilebi tai jun naam untcha kori ase, taike Probhu bhitor te naam untcha kori bole dibi.”
Mas “aquele que se vangloria, que se vanglorie no Senhor”.
18 Kilekoile taike namanibo, jun nijor pora he nijor laga kaam bhal ase koi, hoilebi tai he hobo jun laga kaam Probhu pora bhal ase kobo.
Pois não é aquele que se elogia a si mesmo que é aprovado, mas a quem o Senhor elogia.