ဗျာဒိတ်ကျမ်း 18
1 ၁ ထိုနောက်မှ ကောင်းကင်တမန် တပါးသည် ကြီးစွာသော တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံ၍ ကောင်းကင်က ဆင်းသက်သည်ကို ငါမြင်၏။ သူ၏ ရောင်ခြည်အားဖြင့် မြေကြီးထွန်းလင်းလျက်ရှိ၏။
ตทนนฺตรํ สฺวรฺคาทฺ อวโรหนฺ อปร เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: ส มหาปรากฺรมวิศิษฺฏสฺตสฺย เตชสา จ ปฺฤถิวี ทีปฺตาฯ
2 ၂ သူသည်ကျယ်သောအသံနှင့် ကြွေးကြော်၍၊ ဗာဗုလုန်မြို့ကြီးပြိုလဲပြီ။ ပြိုလဲပြီ။ နတ်ဆိုးနေရာ ဖြစ်လေ ပြီ။ ညစ်ညူးသော ဝိညာဉ်မျိုး၏ တွင်းဖြစ်လေပြီ။ ညစ်ညူး၍ စက်ဆုပ်ဘွယ်သော ငှက်မျိုး၏ မှီခိုရာ ဖြစ်လေပြီ။
ส พลวตา สฺวเรณ วาจมิมามฺ อโฆษยตฺ ปติตา ปติตา มหาพาพิลฺ, สา ภูตานำ วสติ: สรฺเวฺวษามฺ อศุจฺยาตฺมนำ การา สรฺเวฺวษามฺ อศุจีนำ ฆฺฤณฺยานาญฺจ ปกฺษิณำ ปิญฺชรศฺจาภวตฺฯ
3 ၃ အကြောင်းမူကား၊ လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် သူ၏ မတရားသော မေထုန်၏ အဆိပ်အတောက်တည်းဟူ သော စပျစ်ရည်ကိုသောက်ကြပြီ။ လောကီရှင်ဘုရင်တို့သည် မတရားသော မေထုန်ကို သူနှင့်ပြုကြပြီ။ လောကီကုန်သည်တို့သည် သူ၏ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ် ကြွယ်ဝခြင်းအားဖြင့် ဥစ္စာရတတ်ကြပြီဟု ပြောဆို၏။
ยต: สรฺวฺวชาตียาสฺตสฺยา วฺยภิจารชาตำ โกปมทิรำ ปีตวนฺต: ปฺฤถิวฺยา ราชานศฺจ ตยา สห วฺยภิจารํ กฺฤตวนฺต: ปฺฤถิวฺยา วณิชศฺจ ตสฺยา: สุขโภคพาหุลฺยาทฺ ธนาฒฺยตำ คตวนฺต: ฯ
4 ၄ အခြားသော ကောင်းကင်အသံကား၊ ငါ၏ လူမျိုးတို့၊ သူ၏ အပြစ်တို့ကို ဆက်ဆံခြင်းနှင့်၎င်း၊ သူ၏ ဘေးဒဏ်များကို ခံခြင်းနှင့်၎င်း၊ ကင်းလွတ်အံ့သောငှါ၊ သူ၏အထဲကထွက်ကြလော့။
ตต: ปรํ สฺวรฺคาตฺ มยาปร เอษ รว: ศฺรุต: , เห มม ปฺรชา: , ยูยํ ยตฺ ตสฺยา: ปาปานามฺ อํศิโน น ภวต ตสฺยา ทณฺไฑศฺจ ทณฺฑยุกฺตา น ภวต ตทรฺถํ ตโต นิรฺคจฺฉตฯ
5 ၅ သူ၏အပြစ်တို့သည် ကောင်းကင်ဘုံတိုင်အောင် မှီကြသည်ဖြစ်၍၊ သူ၏မတရားသောအမှုတို့ကို ဘုရား သခင် သတိရတော်မူပြီ။
ยตสฺตสฺยา: ปาปานิ คคนสฺปรฺศานฺยภวนฺ ตสฺยา อธรฺมฺมกฺริยาศฺเจศฺวเรณ สํสฺมฺฤตา: ฯ
6 ၆ သူသည် အကျိုးအပြစ်ကို ဆပ်ပေးသည်နည်းတူ သူ၌ ဆပ်ပေးကြလော့။ သူ၏အကျင့်အတိုင်း နှစ်ဆထပ်၍ စီရင်ကြလော့။ သူလောင်းသော ဖလား၌ သူ့အဘို့ နှစ်ဆတိုး၍ လောင်းကြလော့။
ปรานฺ ปฺรติ ตยา ยทฺวทฺ วฺยวหฺฤตํ ตทฺวตฺ ตำ ปฺรติ วฺยวหรต, ตสฺยา: กรฺมฺมณำ ทฺวิคุณผลานิ ตไสฺย ทตฺต, ยสฺมินฺ กํเส สา ปรานฺ มทฺยมฺ อปายยตฺ ตเมว ตสฺยา: ปานารฺถํ ทฺวิคุณมเทฺยน ปูรยตฯ
7 ၇ သူသည်ကိုယ်ကို ချီးမြှောက်၍ ကာမဂုဏ်၌ ပျော်မွေ့သည်အတိုင်း သူ၌ ပြင်းစွာသော ဆုံးမခြင်း၊ စိတ်မသာ ညည်းတွားခြင်းကို ဖြစ်စေကြလော့။ ငါကား မိဖုရားဖြစ်၏။ မုတ်ဆိုးမ မဟုတ်။ စိတ်မသာညည်း တွားခြင်းကို မသိရဟု သူသည် အောက်မေ့တတ်၏။
ตยา ยาตฺมศฺลาฆา ยศฺจ สุขโภค: กฺฤตสฺตโย รฺทฺวิคุเณา ยาตนาโศเกา ตไสฺย ทตฺต, ยต: สา สฺวกียานฺต: กรเณ วทติ, ราชฺญีวทฺ อุปวิษฺฏาหํ นานาถา น จ โศกวิตฺฯ
8 ၈ ထိုကြောင့်၊ သူခံရသောသေခြင်းဘေး၊ စိတ်မသာညည်းတွားခြင်းဘေး၊ မွတ်သိပ်ခြင်း ဘေးဒဏ်များ တို့နှင့် တနေ့ခြင်းတွင်တွေ့၍၊ မီးဖြင့်လည်း ကျွမ်းလောင်ခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။ သူ့ကို စီရင်တော်မူသော ထာဝရ အရှင်ဘုရားသည် ခွန်အားဗလကြီးတော်မူ၏။
ตสฺมาทฺ ทิวส เอกสฺมินฺ มารีทุรฺภิกฺษโศจไน: , สา สมาโปฺลษฺยเต นารี ธฺยกฺษฺยเต วหฺนินา จ สา; ยทฺ วิจาราธิปสฺตสฺยา พลวานฺ ปฺรภุรีศฺวร: ,
9 ၉ မတရားသောမေထုန်ကို သူနှင့်ပြု၍ ကာမဂုဏ်၌ ပျော်မွေ့သော လောကီရှင်ဘုရင်တို့သည်၊ သူကျွမ်း လောင်ရာ မီးခိုးကို မြင်သောအခါ၊
วฺยภิจารสฺตยา สารฺทฺธํ สุขโภคศฺจ ไย: กฺฤต: , เต สรฺวฺว เอว ราชานสฺตทฺทาหธูมทรฺศนาตฺ, ปฺรโรทิษฺยนฺติ วกฺษำสิ จาหนิษฺยนฺติ พาหุภิ: ฯ
10 ၁၀ သူခံရသော ညှဉ်းဆဲခြင်းဝေဒနာကို ကြောက်၍ အဝေးကရပ်လျက်၊ ဖြစ်ရလေခြင်း၊ ဖြစ်ရလေခြင်း။ ဗာဗုလုန်မြို့ကြီး၊ မြို့စွမ်း၊ သင်သည်တနာရီခြင်းတွင် အပြစ်စီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါပြီတကားဟူ၍ သူ့ကြောင့် ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြလိမ့်မည်။
ตสฺยาไสฺต รฺยาตนาภีเต รฺทูเร สฺถิเตฺวทมุจฺยเต, หา หา พาพิลฺ มหาสฺถาน หา ปฺรภาวานฺวิเต ปุริ, เอกสฺมินฺ อาคตา ทณฺเฑ วิจาราชฺญา ตฺวทียกาฯ
11 ၁၁ လောကီကုန်သည်တို့သည် ထိုအတူ ငိုကြွေး၍ စိတ်မသာ ညည်းတွားကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား ၊ သူတို့ ကုန်သွယ်ဥစ္စာတည်း ဟူသော၊
เมทินฺยา วณิชศฺจ ตสฺยา: กฺฤเต รุทนฺติ โศจนฺติ จ ยตเสฺตษำ ปณฺยทฺรวฺยาณิ เกนาปิ น กฺรียนฺเตฯ
12 ၁၂ ရွှေ၊ငွေ ၊ ကျောက်ကောင်း ၊ ပုလဲ ၊ ပိတ်ချော ၊ ကတ္တီပါ ၊ ဖဲ၊ ပုဆိုးနီ ၊ အမျိုးမျိုးသောသွိန်သစ်သား၊ အမျိုးမျိုးသောဆင်စွယ်တန်ဆာ၊ အမျိုးမျိုးသော သစ်ကောင်း တန်ဆာ၊ ကြေးဝါတန်ဆာ၊ သံတန်ဆာ၊ ကျောက်ဖြူ တန်ဆာ၊
ผลต: สุวรฺณเราปฺยมณิมุกฺตา: สูกฺษฺมวสฺตฺราณิ กฺฤษฺณโลหิตวาสำสิ ปฏฺฏวสฺตฺราณิ สินฺทูรวรฺณวาสำสิ จนฺทนาทิกาษฺฐานิ คชทนฺเตน มหารฺฆกาษฺเฐน ปิตฺตลเลาหาภฺยำ มรฺมฺมรปฺรสฺตเรณ วา นิรฺมฺมิตานิ สรฺวฺววิธปาตฺราณิ
13 ၁၃ သစ်ကြံပိုး၊ အမေမုန်၊ နံ့သာပေါင်း၊ ဆီမွှေး၊ လောဗန်၊ စပျစ်ရည်၊ ဆီ၊ မုန့်ညက်၊ ဂျုံဆန်၊ နွား၊ သိုး၊ မြင်း၊ ရထား၊ အစေခံကျွန် ၊ လူဝိညာဉ်တို့ကို အဘယ်သူမျှ နောက်တဖန်မဝယ်ရ။
ตฺวเคลา ธูป: สุคนฺธิทฺรวฺยํ คนฺธรโส ทฺรากฺษารสไสฺตลํ ศสฺยจูรฺณํ โคธูโม คาโว เมษา อศฺวา รถา ทาเสยา มนุษฺยปฺราณาศฺไจตานิ ปณฺยทฺรวฺยาณิ เกนาปิ น กฺรียนฺเตฯ
14 ၁၄ သင်သည် အလွန်တပ်မတ်သော သစ်သီးမျိုးလည်း ပျောက်ကုန်ပြီ ဆူဖျိုးသောအရာ၊ တင့်တယ်သော အရာရှိသမျှတို့လည်း ပျောက်ကုန်ပြီ။ နောက်တဖန် မတွေ့ရ။
ตว มโน'ภิลาษสฺย ผลานำ สมโย คต: , ตฺวตฺโต ทูรีกฺฤตํ ยทฺยตฺ โศภนํ ภูษณํ ตว, กทาจน ตทุทฺเทโศ น ปุน รฺลปฺสฺยเต ตฺวยาฯ
15 ၁၅ သူ့ကိုအမှီပြု၍ ထိုအရာများကို ရောင်းဝယ်သဖြင့်၊ ငွေရတတ်သော ကုန်သည်တို့သည် သူခံရသော ညှဉ်းဆဲခြင်းဝေဒနာကို ကြောက်၍ အဝေးကရပ်လျက်၊
ตทฺวิเกฺรตาโร เย วณิชสฺตยา ธนิโน ชาตาเสฺต ตสฺยา ยาตนายา ภยาทฺ ทูเร ติษฺฐนโต โรทิษฺยนฺติ โศจนฺตศฺเจทํ คทิษฺยนฺติ
16 ၁၆ ဖြစ်ရလေခြင်း၊ ဖြစ်ရလေခြင်း၊ ပိတ်ချော၊ အဝတ်နီ၊ အဝတ်မောင်းကို ဝတ်၍၊ ရွှေတန်ဆာ၊ ကျောက်မြတ်တန်ဆာ၊ ပုလဲတန်ဆာကို ဆင်သောမြို့ကြီး၊
หา หา มหาปุริ, ตฺวํ สูกฺษฺมวสฺไตฺร: กฺฤษฺณโลหิตวสฺไตฺร: สินฺทูรวรฺณวาโสภิศฺจาจฺฉาทิตา สฺวรฺณมณิมุกฺตาภิรลงฺกฺฤตา จาสี: ,
17 ၁၇ ဤမျှလောက်ကြီးစွာသော စည်းစိမ်သည် တနာရီခြင်းတွင် ပျက်စီးပါပြီတကားဟု ငိုကြွေး၍ စိတ်မသာ ညည်းတွားကြလိမ့်မည်။ ခပ်သိမ်းသော သင်္ဘောသူကြီး၊ အရပ်ရပ်သို့ လွှင့်ကူးတတ်သော သူအပေါင်းတို့နှင့် သင်္ဘောသား၊ ပင်လယ်ကုန်သည် ရှိသမျှတို့သည် အဝေးကရပ်၍
กินฺเตฺวกสฺมินฺ ทณฺเฑ สา มหาสมฺปทฺ ลุปฺตาฯ อปรํ โปตานำ กรฺณธารา: สมูหโลกา นาวิกา: สมุทฺรวฺยวสายินศฺจ สรฺเวฺว
ทูเร ติษฺฐนฺตสฺตสฺยา ทาหสฺย ธูมํ นิรีกฺษมาณา อุจฺไจ: สฺวเรณ วทนฺติ ตสฺยา มหานครฺยฺยา: กึ ตุลฺยํ?
19 ၁၉ ဖြစ်ရလေခြင်း၊ ဖြစ်ရလေခြင်း၊ ပင်လယ်ကူး သော သင်္ဘောကို ပိုင်သော သူအပေါင်းတို့အား ကိုယ် စည်စိမ်ကိုပေး၍ ငွေရတတ်စေသော မြို့ကြီး၊ တနာရီ ခြင်းတွင် ပျက်စီးပါပြီ တကားဟူ၍၎င်း အော်ဟစ်လျက်၊ မြေမှုန့်ကို မိမိတို့ခေါင်းပေါ်မှာ ပစ်တင်လျက် ငိုကြွေး၍ စိတ်မသာ ညည်းတွားကြလိမ့်မည်။
อปรํ สฺวศิร: สุ มฺฤตฺติกำ นิกฺษิปฺย เต รุทนฺต: โศจนฺตศฺโจจฺไจ: สฺวเรเณทํ วทนฺติ หา หา ยสฺยา มหาปุรฺยฺยา พาหุลฺยธนการณาตฺ, สมฺปตฺติ: สญฺจิตา สรฺไวฺว: สามุทฺรโปตนายไก: , เอกสฺมินฺเนว ทณฺเฑ สา สมฺปูรฺโณจฺฉินฺนตำ คตาฯ
20 ၂၀ ကောင်းကင်မှစ၍ သန့်ရှင်းသူတမန်တော် ပရောဖက်တို့၊ သူကို ကြည့်ရှု၍ ဝမ်းမြောက်ကြလော့။ ဘုရားသခင်သည် သင်တို့ဘက်၌နေ၍၊ သူ့ကို တရားစီရင် တော်မူပြီဟု ပြောဆိုသည်ကို ငါကြား၏။
เห สฺวรฺควาสิน: สรฺเวฺว ปวิตฺรา: เปฺรริตาศฺจ เหฯ เห ภาวิวาทิโน ยูยํ กฺฤเต ตสฺยา: ปฺรหรฺษตฯ ยุษฺมากํ ยตฺ ตยา สารฺทฺธํ โย วิวาท: ปุราภวตฺฯ ทณฺฑํ สมุจิตํ ตสฺย ตไสฺย วฺยตรทีศฺวร: ๚
21 ၂၁ ခွန်အားကြီးသော ကောင်းကင်တမန်တပါးသည် ကြီးစွာသော ကြိတ်ဆုံကျောက်ကဲ့သို့သော ကျောက်ကို ချီယူ၍ ပင်လယ်ထဲသို့ ချပစ်ပြီးလျှင် ထိုနည်းတူ၊ ဗာဗုလုန်မြို့ကြီးကို ပြင်းထန်စွာ ချပစ်၍ နောက်တဖန် မပေါ်မရှိရ။
อนนฺตรมฺ เอโก พลวานฺ ทูโต พฺฤหตฺเปษณีปฺรสฺตรตุลฺยํ ปาษาณเมกํ คฺฤหีตฺวา สมุเทฺร นิกฺษิปฺย กถิตวานฺ, อีทฺฤคฺพลปฺรกาเศน พาพิลฺ มหานครี นิปาตยิษฺยเต ตตสฺตสฺยา อุทฺเทศ: ปุน รฺน ลปฺสฺยเตฯ
22 ၂၂ စောင်းသမား၊ အငြိမ့်သမား၊ ပုလွေသမား၊ တံပိုးသမားများ တီးမှုတ်သော အသံလည်း သင့်အထဲ၌ နောက်တဖန်မမြည်ရ။ အမျိုးမျိုးသော လက်တတ်သမား တို့တွင် တယောက်မျှ သင့်အထဲ၌ နောက်တဖန် မပေါ် မရှိရ။ ကြိတ်ဆုံသံလည်း သင့်အထဲ၌ နောက်တဖန် မမြည်ရ။
วลฺลกีวาทินำ ศพฺทํ ปุน รฺน โศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ คาถากานาญฺจ ศพฺโท วา วํศีตูรฺยฺยาทิวาทินำฯ ศิลฺปกรฺมฺมกร: โก 'ปิ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยเต ตฺวยิฯ เปษณีปฺรสฺตรธฺวาน: ปุน รฺน โศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ
23 ၂၃ ဆီမီးအလင်းလည်း သင့်အထဲ၌ နောက်တဖန် မထွန်းမလင်းရ။ မင်္ဂလာဆောင် သတို့သားသတို့သမီး အသံကိုလည်း သင့်အထဲ၌ နောက်တဖန် မကြားရ။ အကြောင်းမူကား၊ လောကီမှူးမတ်တို့သည် သင်၏ ကုန်သည်ဖြစ်ကြပြီ။ လူအမျိုးမျိုးတို့သည် သင်၏ ပြုစားခြင်း ပရိယာယ်အားဖြင့် လှည့်ဖြားခြင်းကို ခံရကြ ပြီဟု ကောင်းကင်တမန် ပြောဆို၏။
ทีปสฺยาปิ ปฺรภา ตทฺวตฺ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยเต ตฺวยิฯ น กนฺยาวรโย: ศพฺท: ปุน: สํโศฺรษฺยเต ตฺวยิฯ ยสฺมานฺมุขฺยา: ปฺฤถิวฺยา เย วณิชเสฺต'ภวนฺ ตวฯ ยสฺมาจฺจ ชาตย: สรฺวฺวา โมหิตาสฺตว มายยาฯ
24 ၂၄ ပရောဖက်တို့၏ အသွေး၊ သန့်ရှင်းသူတို့၏ အသွေး၊ မြေကြီးပေါ်မှာ ကွပ်မျက်သောသူ အပေါင်းတို့၏ အသွေးကို ထိုမြို့၌တွေ့၏။
ภาวิวาทิปวิตฺราณำ ยาวนฺตศฺจ หตา ภุวิฯ สรฺเวฺวษำ โศณิตํ เตษำ ปฺราปฺตํ สรฺวฺวํ ตวานฺตเร๚
